I acted like I was kind but may pagkaplastic syempre.
He playfully nods at me na para bang gusto niya talaga akong inisin.
I just gestured Kuya Jake to drive away nalang. Nakakasawa na kasi pagmumukha ng lalaking iyon.
Last time sa E.K. ngayon naman dito?
Ano ang susunod? Kailan at saan? Nakakapunyeta na talaga.
I let Bianca to sleep over for tonight since baka ma-hot seat ako ni Tita Irene, Bianca's mom, kung bakit ganyan anak niyang umuwi.
Well, kung makita lang niya kung ano ang pinaggagawa ng gagong ito. She taked advantage of herself having a high alcohol tolerance kaya naman nasobrahan ng gaga. Ayon knock out.
Buti nalang at 'di niya ginawa ang usual routine niya na pagkatapos uminom ng isang bote, sasayaw sa dance floor. Every fucking bottle, she's making out with different guys.
Kaya naman ako itong todo taboy sa mga lalaking balak lumapit sa kanya even though I can't even defend myself sa mga lumalapit sa akin.
Pinainom ko siya ng tubig as I throw her at my bed para mahimasmasan ang gaga. Buti naman she has the energy pa to take a bath pa kasi kung hindi babatukan ko talaga siya.
Napakadumi niya kaya tapos hihiga lang siya sa bed ko. No way?!
Minsan talaga mas napapaisip ako if sino ba talaga mas matanda sa aming dal'wa. The way she behave, parang hindi siya 19 years old. Piste.
"Where the fuck are we going to?" Takang tanong ko sa kanya habang nagdadrive.
Putangina naman kasi. Nakaschool uniform pa ako today and bigla bigla nalang niya ako sinasakay sa kotse nang wala man lang sinasabi kung saan kami papunta.
This is kidnapping. I need justice!
"Pampanga." She answered like parang wala lang.
I was so screwed. Napakalayo noon and I haven't told mom about this yet. I felt like may nagawa akong illegal today.
"I told Tita Diana about this so calm down bitch."
Okay sabi ko nga kaibigan talaga kita. Siya pa mismo nag-sabi. Iba ka girl, ikaw na. Basta gala diyan ka magaling.
I can sense na we're heading to a five star hotel na natatanaw ko ngayon. I guess it's a party again.
"A friend." Pabulong na sabi nito.
I just nodded at her and wear my hoodie.
I hope it's not a formal party or a birthday party. Kasi how I look ngayon, para akong ewan.
Nakakahiya sa ibang guest.
She showed something sa bodyguards na naka standby sa double door na opening ng entrance. They just gestured us to follow one of them and opened the door for us.
I see... so a birthday... party.
Birthday party?!
I don't even know who the fuck is the birthday celebrant. Nakakahiya talaga. Wala pa akong gift.
I was following Bianca around habang nakikipagusap sa bawat makakasalubong namin. Nangangampanya na naman ang susunod na presidente ng pilipinas.
Nakakabilib talaga.
"Oh so we're from the same school?" The epal guy from the last time was here na naman.
"I guess so."
He laughs sarcastically. Mas malala pa pala datingan niya. May I.D. pang nakasabit sa leeg niya.
So matino pa pala ako sa lagay na 'to?
I can't refrain myself from looking at his I.D. as I read his name.
Joshua Luke González
Stem-1 Adviser: Mr. Aron De Guzman
Hindi ko binasa yung name niya. Nakita ko lang kaya ano. So wala ako doon. Labas ako diyan.
So he's a stem student that means... He was in my class?!
Three points from González.
Naghihiyawan at lumakas ang pagsigaw ng panig namin.
Why do I even watching this game? Gagong buhay naman 'to, ba't pa kasi ako nakipagpustahan.
Napakatanga talaga Elliese.
He smirked as he saw me at the side of the court watching the game with the crowd. Agad ko siyang inirapan. Niyayabangan pa ako, talaga lang. Tsamba lang naman.
Hirap na hirap na nga ako bitbitin ang gamit ko tapos ipapahawak pa niya sa akin bag niya? Ano ako locker?
Ginagago ba ako nito?
Buti nalang 4th quarter na at tambak ang kabilang team. Sana talaga matalo para umuwing lugi na, talunan pa itong si Joshua.
Nagtawag ng time out si Coach Aldrin sa team para mapagalitan si Joshua na kung maglaro ay 'di seryoso at tatlo pa ang foul niya.
Nakitusan tuloy ang kupal.
I can't even hold my laugh anymore. Kaya naman nagtinginan tuloy sa akin ang iba. Baka they're thinking na nabaliw na ako. Dati pa. Duh.
They were so shocked kahit naman ako na nilapitan ako ni Joshua. Ang epal talaga tamang sermon sa kanya si coach Aldrin tapos pupunta sa akin dito sa bleachers. He really is ignoring Coach Aldrin's words.
Napakatigas ng ulo tapos gago pa ano na lang?
Nang makalapit sa akin ang tukmol ay hinampas ko kaagad sa kanya ang bag niya. He just chuckles at agad hinarang ang kamay para masalo ang bag.
Pabirong sinuntok naman siya ni Edward na nakasunod sa kanya at piningot ang tenga niya para hilain pabalik kay Coach Aldrin at sa circle nila.
Bigla naman sumulpot sa harapan kong itong isa pang galing mental na si Kayle.
"Ayan kasi inuuna pa lumandi." Sinasadyang sinabi nito sa harapan ko like he wanted to hear me it.
Kaagad din naman siyang piningot sa tenga ni Sean and also dragged him all the way back to their circle.
"Sakit ka talaga sa ulo bata ka! Ikaw pa naman din ang captain tapos ganyan ka umasta! Ayusin mo galaw mo, Joshua!" Coach Aldrin shouted and scolded Joshua.
Tahimik naman na nakayuko si Joshua at mukhang galit din.
Kailan kasi magseseryoso itong lalaking ito. Kailangan pa ba talaga hintayin na magalit si Coach. Marami ang nakarinig nito kaya naman medyo natahimik ang crowd about sa sinabi ni Coach.
Few moments and the game continue. Mukhang gumanda ang laro nila Kayle at Joshua sa court. Effective yung panenermon ni Coach Aldrin.
Totoo nga ang sabi ng iba na kapag nagseryoso sa loob ng court si Joshua, he's the king. Hawak niya ngayon ang laro na para bang bola.
Yes, I'll admit na medyo nagagalingan ako sa kanya and nakuha niya interest kong manood ng laro.
"Tara na Elliese. Matatalo din sila Joshua, ayoko makita." Pagpupumilit sa akin ni Bianca na nakahawak pa sa braso ko.
"Then remove your eyes, that's it. Problem solve." Giit ko sa kanya na agad naman niya akong inirapan.
Just trust Joshua.
Lumamang ang team namin for the last 2 minutes of the game. Nag-init lalo ang laban lalo na at dahil sa pagseryoso ni Joshua as the captain ay naincrease ang moral ng team.
Three points again from Gonzáles.
"OMG?! My love galingan mo!" Sigaw ni Bianca na para bang hindi niya ako niayay umuwi kanina.
Wow? parang hindi nawalan ng gana manood kanina ah. Landi nito meron pang nalalaman na 'My love'.
Eww... Discursting shit...
"Corny, kadiri." I chuckles at binatukan si Bianca.
Harot talaga nito pwede silang magsama ni Joshua. Baka maaga pa ako maging Tita niyan.
"Halla siya. Selos yan?" She acted like she was shocked and she intentional formed her mouth into 'o' and tries to cover it.
May pahampas pa ang gaga. Ba't naman ako magseselos.
First of all, we aren't even together.
The game ended with 120 - 89 lead by our team. Tuwang tuwa silang lahat habang nakikipagkamay sa kabilang team na medyo malungkot pero nag-enjoy naman daw kaya sulit. They even thanked our school because of our warmed welcome sa kanila.
Malamang ibang school e. Napakaplastik naman. Duh.
For sure deep inside galit at malungkot ang mga iyan. Sino bang hindi. Basang - basa ko ang mga mukha nilang pilit kung ngumiti. Anong akala nila sa'kin, tanga?
Hindi ako uto - uto like them.
"Hey..." A man with a number 11 at his jersey approached me. He was form our opponents team.
He was pretty tall kaya naman nakayuko ito kaunti habang kausap ako. Nagmukha tuloy na ako yung pandak dito.
"You're Elliese, right?" He asked while similling at napakamot ito s batok niya na para bang nahihiyang kausapin ako.
"Yeah and why?"
[End Of Chapter]