"Goodbye, class."
"Goodbye, Ma'am," bored na wika ng mga kaklase ko. Tinakpan ko ang bibig ko at humikab. Lumabas na si Ma'am.
Halos buong klase ay inaantok dahil sa naging lecture kanina. Pinag-report lang kasi kami ni Ma'am tungkol sa naging group activity namin. Paulit-ulit lang ang mga pinagsasabi ng mga reporter kaya nakakaantok talaga. Mayroon nga akong nakita kanina na tulog na. Ang lalakas, samantalang ako panaka-naka lang na hikab ang nagagawa ko.
Ayaw kasi ni Ma'am ng tumutulog sa klase niya. Gusto niya attentive kami kahit reporting na paulit-ulit lang ang nangyayari sa unahan.
Recess ang kasunod tapos free time namin. 1 hour lang 'yon, hindi pa ako sure kung free time din ba nila 'yon. I need to talk to them this recess.
"Pupuntahan na ba natin?" inaantok ding tanong ni Yanni sa akin. Itong isang ito, nakatulog na nga siya, pero hikab pa din nang hikab. Buti na lang at hindi siya pinansin ni Ma'am.
"Bili muna tayong pagkain, gutom na ako," hila niya sa akin. Wala na akong gawa kung hindi ang sumama sa kaniya. Dahil sa bilis ng paghila niya sa akin ay may nadanggil ako.
Napapikit na lang ako dahil sa naging impact noon sa katawan ko. Shit, ang sakit.
"Sorry, miss," he hoarsely said. Napangaat naman ako ng tingin dahil doon.
"Sorry din," wika ko at hinila na si Yanni palayo doon.
"Si Astra 'yon bro a? Bakit mo naman dinanggil?"
"I didn't meant it," wika niya. Napalingon pa ako sa likod dahil doon. I don't get to see his face clearly.
Mukhang kilala nila ako, I heard them mentioning my name.
"Ang gwapo sis. Nakita mo ba?" nakangiti wika ni Yanni. "Worth it pagbangga mo."
"Shut up, Yanni. Nakakahiya nga. Ikaw kasi," turo ko sa kaniya.
"Gutom na kasi talaga ako," she pouted. Napailing naman ako at naglakad na papunta sa canteen.
Punuan pa naman doon ngayon, tsk. Kaya ayokong bumili sa canteen. Masyadong siksikan doon.
"Ano ba daw itsura noong Rash?" tanong ko habang naglalakad kami papunta sa canteen.
She shrugged. "Hindi ko din alam e. Narinig ko lang naman 'yong balita tungkol sa kanila. I never see them personally."
Tumango naman ako sa sinabi niya. No choice ako kung hindi magtanong mamaya.
"Sana talaga pumayag sila. Hindi naman siguro bulag sa gwapo ang mga kaklase natin para lang pag-usapan na tumugtog sila kanina," natawa naman ako sa sinabi niya.
"Bumili ka na nga, baka abutin pa tayo ng time," tulak ko sa kaniya. Maliksi naman siyang sumiksik sa tumpok ng mga estudyante. Napailing naman ako.
Hindi talaga ako sanay makipag-sabayan sa ganiyang crowd. That's too crowded for me, baka mamaya hindi na ako makaalis sa ganiyang kadaming tao. Claustrophobic kasi ako. Hindi naman sa tao ako takot e.
I'm afraid to be suffocated. I don't like the feeling of being trapped in somewhere I know I can't fight.
That's one of the reason kung bakit ayaw kong sumama sa mga bar, iniisip ko palang - nahihirapan na akong huminga. Masyadong masikip doon.
"Tara na," hingal na wika ni Yanni. Napangiwi naman ako. Ang haggard na masyado ng itsura niya - mukha siyang sumabak ng gyera for the love of god.
"Ayusin mo muna itsura mo, Yanni," ngiwi kong turo sa kaniya. Masyado kasi siyang nakipag-siksikan. Ayan tuloy, ang gulo-gulo na ng damit niya.
"Opo," ngiwi niyang tugon bago inabot sa akin ang binili niyang nova at nag-ayos ang uniform.
"Okay na?" tumango naman ako. She looks more near, unlike before.
Sabay kaming naglakad papalit sa room. Madadaanan ang room namin bago ang kanila. Unang room kasi ang amin sa building namin. Nasa first floor kami, malapit sa G10 Faculty.
"Excuse me," wika ko pagkarating sa harap nang katabing room namin. Babae ang lumingon sa akin. Mabait naman siyang ngumiti bago sumagot.
"Astra! Anong kailangan mo?" awkward akong napangiti nang banggitin niya ang pangalan ko. Alam kong katabing room lang namin sila, pero hindi ko naman in-e-expect na kilala nila ako.
"Dito ba 'yong room ng FA? May itatanong lang sana ako," tugon ko. Lumawak naman ang ngiti niya.
"Rash! Hanap ka ni Astra! Chance mo na 'to," sigaw niya. Naguguluhang napalingon ako kay Yanni na nagkibit-balikat lang sa akin.
"Huh? Ulol! Huwag ako, Mendez. Bakit naman ako hahanapin noon," I heard someone shouted back.
"May sasabihin nga daw sa 'yo. Dalian mo na, mahiya ka kay Astra. Pinaghihintay mo," hindi ko na narining ang sagot noong lalaki. I just heard the noise of the chairs mukhang tumayo na siya.
"Uh... Hi," nahihiya kong bati nang makalapit na siya sa amin. Tumango naman siya. May nakita akong lumapit sa kaniya. Halos buong klase nila nanonood sa amin.
"Can I talk to you? May i-o-offer lang sana ako," pagsisimula ko.
"Uh, sure," wika niya at tumingin sa nasa likod niya. Nagsingitian naman 'yong mga lalaki sa likod.
"Privately," ngiwi kong wika at inikot ang mata ko. Sinundan naman niya 'yong tinitingnan ko. Tumango naman siya. Nagsimula na akong maglakad. Nasa may harap pa din kami ng building namin.
"Tungkol saan ba 'yon?" simula niya.
"Kailangan kasi namin ng singer para sa resto bar namin. I heard your group's good. Baka naman pwedeng kayo na pang kunin ko, kung okay lang sa inyo," wika ko at lumingon sa room nila. Baka kasi 'yong mga lalaki kanina ay 'yong band mates niya.
"Sige," mabilis niyang sagot. I blinked my eyes because of that. Totoo bang pumayag siya agad? Bakit parang ang bilis naman masyado. I thought mahihirapan ako sa kanila.
"Okay? Thank you," I said as I slightly bowed my head.
"Welcome. Kailan ba ang simula?" tanong niya.
"As soon as possible sana," wika ko. Ayoko namang i-pressure sila sa pagpasok agad sa bar, baka mamaya mawala pa sila. I can just test them before their performance starts.
"Pwede kami mamaya," mabilis niyang sagot ulit. Mas lalo naman akong nagulat dahil doon. Hindi niya ba muna tatanungin mga kabanda niya?
"Uh, sige. Thank you talaga. I need to go, I'll see you later? 7pm" nakangiti kong wika. Tumango naman siya sa sinabi ko.
"See you later, Astra," for the last time I nodded my head, then walked away. Umoo na naman siya e. Okay na 'yon. Sana talaga magtuloy-tuloy na sila para hindi na ako mahirapan pang mangalap ng signer sa susunod na mga araw.
Another job done. Hope I can get along with them. Mukha naman silang mabait kahit medyo suplado si Rash.