VANCE POV
I don't know what really happened to myself when I first saw her. Habang naglalakad siya sa Airport papunta sa amin ay bigla nalang tumigil ang mundo ko, parang kami lang yung tao sa paligid.
She's like a goddess while walking. Not bad na sumama ako sa magjowa na kaibigan ko, kahit tinatamad ako lumabas ngayong gabi.
Buti nalang pala at napilit ako ni Alex na sumama sa kanila ni Bri. They both annoyed me in my condo. At hindi nila ako tinigilan hanggat hindi ako napapayag.
Natulala pa ako ng kinakamayan niya ako kaya medyo natagalan bago ko inabot yung kamay niya na nakalahad sa akin.
Her smile, her smile caught my attention.  Napakagaan sa pakiramdam ang mga ngiti niya. What is this feeling? Hindi ko to naramdaman kahit sa mga dating naging girlfriend ko. Oh sa ibang babaeng nakilala ko, sa kanya palang.
At nagplano nga sila na pumunta kami sa tambayan. I don't know if matutuwa ako or what? They ask if she can share in my tree house with me.
I know that the other part of me is happy, cause I want to know her even more.
Kaya pumayag nalang din ako.
Magkasama kami ngayon sa isang convenient store, to buy a liquor.
"I want to buy wine for me, ano ba iniinom ng ibang girl's? So I can get them too?" She ask me.
"They drink wine too, but mostly ito yung iniinom nila," turo ko sa isang klase ng beer.
"Oh okay," she said, at naglagay ito ng marami sa basket na dala niya.
She get 2 bottles of wine too, for her, I know na makiki-share din ang ibang girl's sa wine niya, kaya yun din siguro ang naisip niya kaya dinalawa na niya.
Nang makuha na namin lahat ng kailangan namin, pumunta na kami sa cashier.
I-aabot ko na sana yung card ko, pero inunahan na niya ako, and she smiled at me, damn this woman.
"It's on me, remember? So I will pay," she said while still smiling.
Napaiwas ako ng tingin sa kanya, hindi ko kasi matagalan tignan yung mata niya na ngumingiti din sa akin.
Pagkatapos namin magbayad, pino-problema ko ngayon kong saan namin ilalagay yung iba? Damn, bakit ba hindi ko naisip na, mga alak pala ang bibilhin namin!
"So? Should I carry this all while you're driving?" She ask.
"Can you handle it? I will drive slowly," I said.
"I try?" Nagdadalawang isip na sagot niya. Napabuntong hininga naman ako.
"I will put this 2 plastic bag of beer in can here, and you carry that big plastic bag, is it okay with you?" I ask, tumango naman siya.
Habang nag da-drive ako, binagalan ko lang ito ng konte sa usual na takbo ko kapag walang kasama.
"Are you okay there?" I ask her.
"Yes, it's getting heavier, but it's okay, malapit naman na tayo right?"
"Yes, a little patient, sorry for this, I didn't think twice before using this big bike of mine," damn, I didn't usually say those words to anyone, but why pagdating sa kanya, ang dali ko lang sabihin yun?
"It's okay, atleast I experience to ride in a big bike."
Nangdumating kami ay nasa labas padin yung iba, naghahanda para sa bonfire namin mamayang gabi.
"Hi, where back, is that a barbeque?" Rinig ko na tanong niya sa iba.
"Yes! Pero mamaya pa natin e iihaw to, e ma-marinate muna natin ng konte para mas lalong sumarap ," sagot ni Ashley sa kanya.
"Bro, ilagay mo na dito sa cooler yan, naihanda na namin ang lahat, yan nalang ang kulang," tawag ni Drew sa akin.
Lumapit ako sa kanila ni  Zander at ibinigay sa kanila yung mga alak.
"Our dinner is ready in 1 and a half hour," Bri said.
"Tamang-tama lang yun para sa dinner natin," Melody said.
"What happened to your arm coz?" Bri ask Sam.
"The beer is heavy, that's why I'm struggling to carry it," rinig ko na sagot niya.
Nainis naman ako sa sarili ko, nasaktan pa yata siya ng dahil sa akin.
"Come here, gamutin natin yan, I have an ointment in my medicine kit," hinila ko na siya sa kamay kahit hindi pa ito nakasagot.
Pagpasok sa tree house ko, pinaupo ko siya sa kama at pumasok ako sa banyo para kunin yung ointment.
SAMANTHA POV
Hindi na ako nakaimik ng hilahin niya ako sa kamay paakyat dito sa tree house niya. Nakakaramdam nadin ako ng kirot sa braso ko.
Nangpumasok siya sa banyo, doon ko lang naalala na kailangan ko pa palang tawagan sina Mom at Dad.
So I get my MacBook in my bag.
I try to call Mom, but out of coverage parin yung phone niya, same with Dad.
"Give me your arm," maya-maya ay sabi ni Vance sa akin.
I didn't hesitate na i-abot sa kanya ang braso ko, while still calling my Mom.
"Are you okay?" Tanong ni Vance.
"I'm not, I can't contact my Mom and Dad, I don't know why?" Hindi ko na mapigilan na sabihin sa kanya ang problema ko.
"Maybe they are busy, just try to call them later," napa-isip naman ako, Vance is right, maybe busy lang sina Mom at Dad sa trabaho nila.
I will try to call them tomorrow.
I close my MacBook and stare Vance. He's still applying some ointment in my arm.
"Sorry for this, ako ang my kasalan kong bakit ka nagkasugat," he said.
"Don't blame yourself, mali lang siguro yung pagkakahawak ko ng plastic bag, saka medyo mahigpit yata ang pagkakapit ko kanina doon."
"Kahit na, kong kotse sana yung dinala ko, you won't suffer to carry it."
"It's okay, the damage is almost done, maghihilom din ito."
Bumaba na kami pagkatapos niyang gamotin yung sugat ko.
"Malapit na daw maluto yung dinner natin," Maybel said.
"You seems so sad Sam, what's wrong?" Tanong ni Ashley sakin.
"Nothing, don't mind me," I said and smile.
"You know what Sam? Hindi pwede sa amin yung tinatago ang problema, nagdadamayan kaming lahat dito sa kahit anong bagay. So please don't hesitate to tell us, kong ano man ang gumugulo sa isip mo okay?" Ashley said.
"I will remember that thing, thank you."
"Kamusta na yung braso mo coz?" Bri ask me.
"Medyo nawala na yung hapdi, thanks sa ointment ni Vance, it's very effective."
"Tapos na ba kayo magluto Bri?" Rosemary ask.
"Yeah, patulong naman na dalhin dito please," Bri said, tatayo na sana ako, pero may pumigil sa damit ko. Nilingon ko kong sino ito?
"Hayaan mo na sila, baka masagi pa yang sugat mo, just stay," utos ni Vance sa akin.
"Vance is right, dito ka nalang Sam, bukas naman kayo din na dalawa yung magluluto," Ashley said, kaya tumango nalang ako at bumalik sa pagkaka-upo.
I check my phone from time to time, baka kasi biglang tumawag si Mommy. Kahit kumakain kami ay yun ang ginawa ko.
Napansin siguro nila yung ginagawa ko.
"What's wrong coz?" Ask Bri.
"I'm waiting for Mom's call," sagot ko.
"Wait? Did you change your sim card? I forgot to tell you, sinabihan pala ako ni Papa na bilhan ka ng Sim card, hindi gagana dito sa Pilipinas yang Sim card mo," I sigh in relief, yun siguro yung dahilan kong bakit hindi tumatawag si Mommy.
"Okay, I will buy tomorrow."
Ganito pala sila kasaya pag magkakasama, it's so fun to be with them.
Narealize ko na, masarap pala talaga pag may kaibigan ka, because honestly, I don't have one, since I was young, I don't know but, I isolate myself from everyone. It's my own choice though.
"Hey coz, are you okay? Kanina ka pa tulala diyan, pero nakangiti ka naman? Isn't it weird?" It's Bri asking me.
"I realized that, ito pala ang feelings to have friends like you? a real friends to be exact."
"You mean you have no friends in US?" Rosemary ask. Umiling naman ako.
"I don't know but, I don't feel like talking to anyone in school, but of course except to my parents."
"Yeah yeah, I remember when we first go to US, to pay a visit in your mansion, you always hiding or staying in your room," Bri said, natawa ako, I remember those days.
"Yeah, and you keep pestering me nonstop, you're like a reporter in a television, talking and talking nonstop."
"Pero aminin mo, naging interisado ka sa mga kwento ko sayo dati," napa-iling naman ako.
"Of course I need to listen to you, even if I don't want to, I don't have a choice, kahit saan ako magpunta ay nakasunod ka, remember that day na kahit sa loob ng banyo eh sinusundan mo parin ako? Para lang hindi maputol yung kwento mo? Gosh, that's embarrassing Bri," narinig ko naman na natawa sila, of course mas malakas yung tawa ng pinsan ko.
"Who wouldn't remember those day? You shout at me, halos masira nga yung eardrums ko sayo sa lakas ng boses mo, hahahaha."
"Of course, panong hindi ako sisigaw? Eh sobrang ingay mo na?"
"But now, I'm happy na nakikipag-usap kana sa iba, maliban sa aming pamilya mo," Bri said, at niyakap niya ako.
"Are you already drunk Bri?" I ask her.
"I'm not, happy lang ako for you, saka from now on, yung mga best friend ko, ay mga best friend mo nadin."
"Yes we are best friend now, welcome to our family," Ashley said, at tumayo pa talaga sila para yakapin ako.
Napangiti nalang ako, madami din silang kwento sa akin, na pinapakinggan ko naman.
"So matagal na ba kayong magkakilala?" I ask.
"Yup, nasa high school palang kaming lahat noong nagkakilala kami, magka-klase kasi kaming lahat, at pinanatili namin yung friendship na yun hanggang nagyon," kwento ni Maybel.
"So Sam? Are you staying here for good or not?" Johnny ask me. Nagkibit balikat naman ako.
"Di ko pa alam sa kanila Mom at Dad," sagot ko.
Nahalata ko na  napaiwas ng tingin sa akin si Brittany pagkatapos kong sagotin yung tanong ni Johnny, weird but, hindi ko nalang pinansin, baka wala naman ibig-sabihin yun at nilalagyan ko lang ng malisya.
The most important is, It's fun to be with them.
I never expect in my entire lives that I will meet them.