EREN JAEGER
6:01 PM
Eren: Hi
Allison: hehe
Allison: Hello po kuys
Eren: Sineen mo ako kanina e
Allison: Ay sorryna HAHAHA nakatulog po ako ulit e
Eren: Di nga seener ka pala e
Allison: Ay hala siya
Allison: Farmer ka po kuys? HAHAHA
Eren: Farmer?
Allison: Oo. Ang galing mo kasi magtanim ng sama ng loob HAHAHA
Eren: hahahaha joker ka rin pala
Allison: Hindi ah. Natutunan ko 'yon kay Beeyotch hehe
Eren: Sino yon?
Allison: Author po sa Novelah 💚
Allison: Follow niyo po siya
Allison: Magaganda story niya hehehe
Eren: Di ako nagbabasa Novelah
Eren: Wala kong time
Allison: Pero nanonood anime weh
Eren: hahahahaha iba naman ang anime
Allison: Okay po hehehe
Eren: Gesige
seen at 6:56 PM
Nakarinig ako ng malakas na katok sa pintuan kaya napabangon ako agad.
"Alli!" Rinig kong tawag ni Mama habang panay katok sa pinto.
"Bakit po?" Tanong ko matapos buksan ang pinto. Nagulat pa ako nang makitang galing si Mama sa pag-iyak. "Bakit po, Ma?"
"Ang Papa mo." Aligagang sabi niya kaya naalerto ako. Mabilis kong kinuha ang jacket. Hindi ko na nga naisara pa ng maayos ang pinto.
Agad kaming bumaba ni Mama. Iginala ko ang paningin sa kabuuan ng sala at nakita si Papa na nakaupo sa wheelchair niya. Wala siyang malay. Agad bumilis ang tibok ng puso ko habang pinagmamasdan siya.
May nakaparada na ring tricycle sa labas, mukhang isusugod si Papa sa hospital.
"Ma, 'yong wallet mo po." Untag ko kaya mabilis ni Mama na dinampot ang wallet na muntik niya pang maiwan.
Napabuntong hininga na lang ako matapos silang lingunin sa loob ng tricycle. Nasa likurang part ako. Hindi rin ako mapakali. Alam kong sinabi ng doctor na hindi na magtatagal si Papa, pero 'wag naman sanang ganito. Ayoko pa siyang mawala. Hindi pa nga ako nakakagraduate ng Senior High School e.
Tumigil ang tricycle sa tapat ng emergency. Nakasama pa kami ni Mama hanggang sa loob pero pinatigil din dahil bawal na raw kami ro'n.
Iyak nang iyak si Mama kaya pati ako ay naiiyak na rin. Nakalimutan niya pa ngang isuot ang kabilang pares ng tsinelas. Napabuntong hininga na lang ako saka naupo sa tabi ni Mama. Wala na siyang ibang malalapitan ngayon. Bukod sa halos itakwil siya nina Lola dahil mas matanda sa kaniya si Papa, nag-iisang anak naman ang Papa ko at patay na ang parents niya, sina Lolo at Lola. Mukhang mababaon na naman kami nito sa utang.
Ilang oras pa kaming naghintay bago tuluyang nailipat si Papa sa ward. Kahit na medyo um-okay na ang pakiramdam ni Papa, iyak pa rin nang iyak si Mama sa tabi ko. Iginala ko ang paningin sa kabuuan ng kwarto. Bale apat na kama ang nandito, apat na pasyente.
Nakatingin lang ako kay Mama habang abala siya sa pakikipag-usap sa cellphone. Mukhang si Tita Camille ang kausap niya. Maya-maya lang ay hinarap niya na 'ko matapos muling itago ang cellphone.
"Anak," hinawakan ako ni Mama sa kamay saka hinaplos sa ulo. "Uwi ka muna, 'Nak. May pasok ka pa bukas e."
Kinuha niya ang wallet saka dumukot ng pera doon. "O ayan, baon mo. Doon ka na muna kina Camille ha? Sinabihan ko na siya. Ayokong mag-isa ka ro'n sa bahay."
Napabuntong hininga na lang din ako. Hindi ko alam kung anong sasabihin kay Mama para mapagaan man lang ang loob niya. Niyakap ko na lang siya bago kinuha ang pera na binibigay niya.
Sa lahat ng mga pagkakataon na masaya akong nakikitulog kina Rowan, ito lang ang ayoko. Noon kasi, ilang beses nang naisugod si Papa sa hospital. Hindi rin naman ako p'wedeng umabsent. Bata pa lang kasi ako, gustong gusto ni Papa na makapagtapos ako ng pag-aaral. Kaya nga lalo ko ang pinagbubuti ang performance sa school.
Gaya ng inaasahan, nakita ko na si Rowan sa labas ng hospital. Mukhang pinapunta pa siya ni Tita Camille para sunduin ako. Si Tito, ang Papa nila ay nasa ibang bansa kaya silang tatlo lang lagi sa bahay nila.
Tipid kong nginitian si Rowan kaya inakbayan niya ko. "Hindi bagay sa 'yo maglungkot-lungkutan." Komento niya pero hindi na lang ako umimik pa.
Lumilipad kina Papa ang isip ko. Alam ko namang malakas siya e. Makakaya niya rin 'to.
"More chance na makasama mo si Kuya." Aniya kaya lalo ko siyang sinimangutan. Alam ko namang ginagawa niya lang 'yon para gumaan ang pakiramdam ko.
Masyado talagang reliable si Tita Camille, hindi na ako nagtataka pa kung bakit pati sa bahay ay magkalapit sila ni Mama. Sobrang bff's daw talaga ang dalawang 'yon kahit na nagkahiwalay ng apat na taon sa high school. Palagi ring nandiyan si Tita para kay Mama, at ganoon din naman kami sa pamilya nila. Nakakainggit ang gano'ng friendship. Mabuti na nga lang at swerte ako kay Rowan kahit papaano. Minus sa pagiging eng-eng niya.
Dumaan muna kami sa bahay para kumuha ng damit ko at ang mga gagamitin sa school bago dumiretso sa kanila.
Sinalubong ako ni Tita Camille ng yakap kaya naiyak pa ako ng kaunti. Paano na lang kami kung wala siya? Baka nabaliw na 'yon si Mama. Medyo emotional pa man din siya.
"Umakyat ka na ro'n, Rowan. Maglinis ka sa kwarto mo at doon ako matutulog." Rinig kong utos niya kay Rowan na tamad na nakahilata sa sofa.
Sa kwarto kasi ako nina Tita natutulog habang lumilipat si Rowan sa kwarto ni Rouie. Kaya si Tita ang natutulog sa kwarto ni Rowan.
"Ano ka ba. 'Wag ka nang mahiya. Magiging mother-in-law mo pa nga ako e." Untag ni Tita Camille habang pinapalitan ang bed sheet na gamit niya. Natawa na lang din tuloy ako.
Sabi ko na nga ba at boto naman silang lahat sa akin para kay Rouie e. Kahit si Tito kasi ay okay raw ako sa kaniya. Syempre lumalakas ang loob ko kapag ganoon.
Napahiga ako sa malaking kama. Isa 'to sa gustong gusto ko kapag nandito. Twice ang laki ng kama ni Tita Camille kaysa sa kama ko sa bahay. Napabuntong hininga ako saka dinukot ang cellphone mula sa bulsa ng short.
EREN JAEGER
7:45 PM
Eren: Seen na naman
8:01 PM
Eren: Busy ka bang tao
8:58 PM
Eren: Tulog ka na?
Allison: Hindi pa po kuys
Eren: Kumusta?
Allison: Okay lang po
Eren: Bakit ang tamlay mo
Allison: Wala po kuys hahaha
Eren: Weh?
Allison: Wala po hehe
Eren: Tamlay mo talaga
Eren: Ano bang nangyari?
Eren: Pwede mo namang sabihin sa akin
Allison: Weh po HAHAHA
Allison: Ang fc mo naman kuys
Allison: Sabi nga po don't talk to strangers pero nagrereply ako sa 'yo
Allison: Kaya po bawal ako magshare about myself hehe
Eren: Hindi naman ako stranger hahaha
Eren: Nandiyan lang ako sa tabi tabi
Allison: Hmm
Allison: Pakilala po muna kayo kuys
Allison: Saka po ako magsasabi ng problem
Eren: Soon hahaha
Eren: Magsasabi ka pa rin naman ng problema
Allison: Weh po
Allison: Manghuhula po ba kayo
Eren: Nah
Allison: Pano mo po nalaman na may problema ako?
Eren: Shared posts mo hahaha
Eren: Ikaw lang fb friend ko dito kaya napupuno mo nf ko
Allison: nf?
Allison: Eh?
Allison: Di nga po ako nagrereact sa shared posts niyo e pano ko po mapupuno notification niyo
Eren: Hahahhahaa
Eren: Newsfeed aksi yon
Eren: Kasi*
Allison: Okay po hehe
Eren: Tamlay mo talaga
Allison: Hindi po kaya
Eren: Oo e
Eren: Lively ka magchat
Eren: Parang di ikaw yung Allison na kausap ko lagi
Allison: E hinsi naman po tayo magkausap lagi ah
Eren: epa hahahaha
Allison: Hindi*
Eren: Ibig kong sabihin lively ka noon
Allison: Linawin niyo po kasi hehe
Allison: Hindi naman tayo nagkakausap lagi e
Eren: Soon palagi na yan hahaha
Allison: Weh po
Allison: Pakilala ka po muna
Eren: Ayaw hahahaha
Eren: Saka na lang
Allison: Sabi mo po sa tabi tabi ka lang
Allison: Pulubi ka po?
Eren: Grabe naman hahahaha
Allison: E sabi mo po sa tabi tabi
Eren: Philosopher ka siguro sa past life mo
Allison: Luh hindi ah hahahaha
Eren: Oo e hahaha
Allison: Hindi kaya
Allison: Ikaw nga po farmer e
Eren: Di ka pa ba nakakamove on sa farmer na yan
Allison: E di ka po makamove on sa seen ko
Allison: Sige po kuys hehe
Allison: Matutulog na po ako
Allison: Wala po kasi ako sa sariling bahay e
Eren: Boyfriend?
Allison: LAH?
Allison: Hindi po ah
Eren: Biro lang hahaha
Eren: Halata namang wala kang bf
Allison: Weh po?Pano mo po nahalata?
Eren: Secret hahaha
Eren: Sabi sayo diyan lang ako sa tabi-tabi
Eren: Good night, Ally.
seen at 10:15 PM
Sineen ko na lang siya. Medyo weird talaga siya promise. Hindi pa man din nakaprivate account ko kaya siguradong nakita niya na mga general informations ko about self. Hindi ko talaga sure kung makicreepyhan ako kay Kuyang Eren o hindi. Medyo mabait naman yata siya e. Pero weird lang talaga. Hindi nga ako sigurado kung saan niya nakuha account ko e. Wala man lang pating mutual friends.
Napailing na lang ako saka natulog.
-------
Maaga akong nagising kinabukasan. Syempre hindi naman ako nasa sariling bahay kaya tumulong ako kay Tita Camille magprepare ng breakfast.
Tanggi pa nga siya nang tanggi pero wala namang makakatalo sa kakulitan ko e. Kaya pumayag na lang din siya kalaunan.
"Sabay-sabay po ba kayong nagbebreakfast hanggang ngayon, 'Ta?" Tanong ko habang naglalagay ng mga plato at kutsarang gagamitin.
"Oo naman. Bawal ang tatamad tamad." Aniya saka inilapag sa mesa ang sinangag.
"Gisingin ko lang 'yong dalawa ha?" Tumango ako at nginitian siya.
Nakakahiya naman kay Tita Camille. Nakita ko rin kasing nagprepare siya ng mga pagkain sa tupperware. Mukhang balak niya ring dalhan ng pagkain si Mama.
Tahimik akong nakaupo sa tabi ni Tita kaya kaharap ko ngayon si Rowan at Rouie. Ang cute nga e. Pareho pa silang naka pajama. Napapaisip tuloy ako. Paano kaya kung may kapatid ako?
Napadaing ako nang maramdamang may sumipa sa paa ko. Kahit 'di ako sumilip sa ilalim ng mesa, alam kong si Rowan ang may kagagawan kaya sinimangutan ko siya.
Kahit na kaharap ko si Rouie kumain, hindi pa rin ako masaya. Alam niyo 'yong kinikilig ako ng konti pero konti lang talaga? Kasi naman alam ko ang kalagayan ni Papa. Sino namang matutuwa 'di ba?
"Kain ka pa, Ally. Ang payat mo e." Komento ni Tita saka nilagyan pa ng ulam ang plato ko. Napangiwi na lang ako. Medyo wala kasi akong gana pero nakakabastos naman kung ipapakita ko 'yon 'di ba?
"Akin na 'yan." Napaangat ang tingin ko kay Rowan nang kunin niya ang dalawa pang hotdog sa plato ko. Binawasan niya rin ang kinakain ko.
"Baboy ka talaga." Naiiling na sabi ni Tita.
Palihim tuloy akong napangiti. Alam ko namang niligtas na naman ako ni Rowan. Medyo strikta kasi si Tita sa pagkain. Ayaw niyang may natitira sa pinggan. Dahil kaunti na lang ang kakainin ko, binilisan ko na ang kilos.
"Akyat na po ako, 'Ma." Napalingon ako kay Rouie na agad umalis sa kusina.
Ang tahimik niya talaga. Hindi man lang siya nagsasalita habang kumakain. Kabaliktaran ni Rowan na kung ano anong sinasabi sa Nanay nila.
Mamayang alas diyes pa ang pasok ni Rouie kaya as usual, ang kapatid niyang eng-eng ang kasabay ko.
"Ro, nagchachat pa rin sa 'kin 'yong Eren." Panimula ko habang naglalakad kami palabas ng bakuran nila.
"Eren?" Takang tanong niya bago napatango. "Ahh, 'yong nagchat sa 'yo dati?"
"Oo. Ang weird niya nga e."
"Bakit mo pa kasi kinakausap."
"E mukha naman siyang mabait." Pagrarason ko kaya napailing siya.
"Baka mamaya niyan scammer 'yan o Pedophilia." Inirapan ko siya saka kinurot sa braso.
"Grabe ka! Hindi naman siguro." Sagot ko saka dumiretso sa paglalakad. "O baka naman..."
Hinarap ko siya ulit saka pinaningkitan ng mata.
Tinulak niya 'ko palayo, "Ano na naman?"
"Baka ikaw lang 'yon ha? Balak mo pa 'kong pagtripan. Epal ka." Hasik ko kaya natawa siya.
"Hindi nga. Lul. Ba't naman ako magchachat sa 'yo e ang jeje mo."
"Wow ha? Mas jeje ka pa nga sa 'kin. Ni hindi ka marunong gumamit apostrophe!"
"Ang pangit mo." Untag niya saka naunang maglakad. Ako naman tuloy ang natawa. Don't tell me, jejemon pa rin siya hanggang ngayon?
"Hoy, Ro!"
"O?" Nilingon niya 'ko agad saka hinintay para sabay kaming maglakad. "Gusto mo hulihin natin kung sino 'yang nagchachat sa 'yo?" Alok niya kaya nanlaki ang mga mata ko.
"Sure? Tutulungan mo 'ko? Mag-aala detective tayo?" Excited na tanong ko kaya napailing-iling siya. Hindi na siya nagsalita pa at binilisan ang lakad.
Tawa lang ako nang tawa dahil ayaw na ayaw niyang nagsasalita ako ng alien words daw, 'yong mga nakukuha ko sa Novelah . Paano kasi, alam niyang fan ako ng mga detective theme na stories.
"Sabi mo 'yan ha? Huhulihin natin siya!" Sigaw ko na hindi niya na sinagot pa.
"Hintayin mo 'ko!" Sigaw ko ulit saka nagtatakbo para makahabol.
***