"Mali ka!" Sigaw ko pagkatapos ilapag sa upuan ang bag na dala ko. Tinaasan naman ako ng kilay ni Mina, isa sa mga kaklase ko na mahigpit ko raw karibal sa pagiging top 1, 'yon ang sabi nila.
"Pa'no mo naman nasabi?" Aniya saka mabilis na binura ang sinolve niyang problem sa board. Nasa hallway pa lang ako rinig ko na ang pagtatalo nila ni Robert.
"Mali lang ng sign." Nakangiting sabi ko saka nagpeace sign. Inirapan niya lang ako. Medyo maldita talaga ang isang 'to.
"Kadarating mo lang nakikipagtalo ka agad diyan." Komento ni Robert saka tuluyang binura ang lahat ng nakasulat sa board. May fifteen minutes pa mahigit bago dumating ang teacher namin.
"E 'di ko matiis." Sagot ko na lang saka naupo sa pwesto ko, sa pinakaunahan. Elementary pa lang ako lagi na akong nakapwesto sa harap ng teacher. Kung kailangang makipagtalo pa ako, gagawin ko. Palagi ko ring nirarason na near sighted ako kahit hindi naman.
"Allison!" Napalingon ako sa pinto at nakita ang humahangos na si Rowan. Alas siyete pa lang pero pawis na pawis na siya.
"O?"
"Pakopya ako ng assignment sa DISS." Tugon niya kaya napailing na lang ako. Pinahiya pa lang siya ng isang teacher namin sa isang subject pero mukhang hindi talaga siya natututo. Mas inuuna niya pa kasi ang pagbabasketball.
"O ayan." Saad ko saka inabot sa kaniya ang notebook ko. Nagreklamo na naman siya nang makita ang pink na pink kong notebook. Aniya'y masakit daw sa mata, lalo na at lahat na lang ng gamit ko puro kulay pink.
"E pakialam mo ba." Untag ko kaya natawa siya.
Lalo akong napailing nang makita ang magulong sulat niya. Pang grade 1 talaga ang penmanship niya kaya madalas na nagrereklamo ang mga teacher 'pag papel niya ang chinecheck.
"Nga pala, 'di ba birthday ni Rouie?" Nakangising tanong ko kaya napatango siya.
"Oo. Punta ka." Tipid na sagot niya habang dali-dali sa pagkopya ng nasulat kong assignment. Mabuti na lang talaga at medyo tamad ang Teacher namin magcheck sa DISS. Hindi niya binabasa ang mga pinapasa namin. Pinapasadahan lang ng tingin kaya hindi siya nagrereklamo kung may kopyahang naganap ba. Habang tumatagal talaga, patamad nang patamad ang ibang teacher.
"Punta na ba tayo after class? Hindi naman siguro siya magagalit 'pag pumunta ako 'di ba?"
"Hindi. Para namang 'di tayo close. Ako bahala." Aniya kaya lalong lumapad ang ngiti ko.
Excited na akong makita si Rouie!
Kahit na magkakababata kaming tatlo nina Rowan, bihira ko talaga siyang masilayan. Kabaliktaran kasi siya ni Rowan na palaging nasa labas at maraming adventure sa buhay. Kakambal nga yata ni Rouie ang mga libro. Second year college na siya sa Political Science habang kami ni Rowan ay nasa grade 12 sa kursong Humanities and Social Sciences.
Kung si Mama kasi ang masusunod, STEM ang gusto niya dahil gusto niya raw akong makita someday na nakasuot ng lab gown. Ayoko nga. Bukod sa takot ako sa dugo, ayoko rin sa numbers and I think mutual lang ang feelings namin ni Mathematics. Ang hirap niya kasing intindihin. Dahil din kay Rouie, gusto ko na ring maging Lawyer. Susundan ko siya sa Law School.
"Ang creepy mo." Komento ni Rowan saka ako binato ng crumbled paper. Epal talaga ang isang 'to. Nakakapagtaka namang naging best friend ko siya.
"Ilakad mo naman kasi ako sa Kuya mo!"
"Ayoko nga. Ang sungit no'n." Sagot niya bago isinara ang notebook ko at binigay 'yon sa 'kin.
"Charm niya 'yon." Nakangiting sabi ko. Kahit na ilang beses na akong sinungitan ni Rouie, crush na crush ko pa rin talaga siya. Kaso nga lang bihira akong magkaroon ng lakas ng loob na kausapin siya. Ang tipid niya kasi talagang sumagot. One or two word lang lagi, tapos halata pang napipilitan. Minsan nga napapaisip ako kung hindi ba bumabaho ang hininga niya dahil bihira siyang magsalita.
"Ewan ko sa 'yo." Tinaasan niya pa 'ko ng kilay. "Ayaw niyo ba sa mga lalaking tulad ko?" Tanong niya kaya inirapan ko siya.
"Ew! Ayoko nga! At isa pa, hindi tayo talo 'no! Bata pa ako si Rouie na ang gusto kong pakasalan."
"Bahala ka nga diyan." Saka niya kinuha ang bag niya at bumalik sa dati niyang pwesto. Wala talagang utang na loob ang isang 'yon. Sa dami ng assignment na pinakopya ko sa kaniya, hindi man lang nagpapasalamat. Kahit na ireto man lang ako sa Kuya niya, ayaw niya talagang mag-effort.
Minsan talaga hindi ako sigurado kung magkapatid ba talaga sila. Sobra kasi silang magkabaliktaran at may sariling mundo.
Natapos ang afternoon classes na excited ako. Birthday kasi ni Rouie, sa pagkakaalam ko 20 na siya. Isa 'to sa mga pagkakataon na mapipilitan siyang lumabas sa kwarto nila. Ika nga, grab the opportunity kapag nandiyan na. Sana lang talaga 'wag akong kainin ng hiya mamaya. Ayoko namang ipahiya na naman ang sarili sa kaniya.
Last time kasi no'ng nakasabay ko siya papasok sa may compound namin, tinanong niya ako kung nasaan si Rowan. Syempre shocked na shocked ako kaya hindi ako nakasagot. Nakafocus lang din pati sa kaniya ang mga mata ko kaya 'di ko namalayang may kanal pala sa likuran ko, ayon nahulog ako. Tinulungan din naman ako ni Rouie kahit papaano pero sobra na talaga akong nilamon ng kahihiyan kaya hindi ako nagpakita sa kaniya ng ilang araw.
"Hi, Ro!" Malakas na sigaw ko saka sinalubong si Rowan mula sa kabilang pinto. Sinimangutan niya lang ako.
"Tara na sa bahay niyo!" Hinawakan ko siya sa kamay saka mabilis na hinila.
Ready na rin kasi ang regalong ibibigay ko kay Rouie mamaya. Nasa bag ko na 'yon. Pinag-ipunan ko ring bilhin 'yon. Kaya sana naman maibigay ko nang maayos sa personal.
"Hindi naman tatakbo ang bahay namin." Nakasimangot na sabi niya saka binawi ang kamay niyang hawak ko.
"Sungit naman. Bilis na kasi! Tutulong din tayo kay Tita na mag-ayos ng bahay niyo!" Sigaw ko kaya napatakip siya sa tainga niya. Medyo pinagtitinginan na rin kami ng mga estudyanteng nadaraanan sa hallway pero wala akong pakialam. Sobrang excited lang talaga ako kaya walang makakasira sa mood ko.
"Oo na. 'Wag ka lang sisigaw sa tainga ko, nakakarindi." Nakasimangot na reklamo niya bago ako sinabayan sa paglalakad.
"Hindi ka ba magpapractice ngayon?" Tanong ko nang mapadaan kami sa basketball court. As usual, maraming naglalaro.
"Hindi na. Baka magMVP na naman ako niyan. Masyado ko na kasing ginagalingan." Kinurot ko siya sa braso dahil sa sobrang kayabangang taglay.
Actually, sabi nila si Rowan daw ang star player pero hindi ako sigurado. Bukod sa wala akong interes sa basketball, hindi ko rin gets ang mechanics ng sport na 'yon. Nabobored lang pati ako kaya hindi ako gaanong nanonood. Kung may sport man akong hilig panoorin, Sepak Takraw yata. Player kasi si Rouie no'n, noong high school pa siya. Ang gwapo niya lang talaga. Ang sarap niyang titigan kapag sumisipa ng bola, lalo na kapag tinatangay ng hangin ang buhok niya.
"Hoy." Natigil ako sa pagdaydream at napatingin kay Rowan. Malapit na siya sa gate samantalang naiwan naman ako rito sa kinatatayuan ko.
"Eto na po, Sir." Untag ko kaya inismiran niya lang ako.
Kailangan pa naming sumabay sa jeep para makarating sa bahay namin. Medyo hassle kasi kapag tricycle dahil medyo malayo pa ang lalakarin namin sa paradahan. Mas nakakamura rin ng pamasahe kapag jeep.
"Para po!" Saka ni Rowan kinatok ang bubong ng jeep.
Bumaba kami sa crossing kung saan papasok doon ang compound namin. Medyo ilang bahay din ang pagitan ng bahay namin sa isa't-isa ni Rowan, pero malapit pa rin naman. Kitang-kita ko nga ang bahay nila kapag nakatambay ako sa may balkonahe.
"Oy may videoke!" Excited na tugon ko habang naririnig ang tunog ng mic at ng kumakanta sa pamilyar na awitin. Siguradong may mga nakapwesto na naman doon at nag-iinuman. Ganoon talaga dito, kahit hindi imbitado nakikikain kaya required talagang maghanda nang marami.
"Touch by touch, you're my only lover. Skin to skin. Lalalalala~" nagtakip ng tenga si Rowan pero hindi ko na lang pinansin. Basag trip talaga 'yan minsan e.
Nang makita ko na ang bahay nina Rowan, agad akong napatakbo papasok. Alam naman yata ni Mama na nandito ako at makikibirthday kaya hindi na muna ako dumiretso sa bahay. Sa labas ng bakuran nina Rowan, may mahabang mesa kung saan nandoon ang mga handa. Ang dami! Daig pa ni Rouie ang debutant.
"Para kang bata." Komento ni Rowan habang nakasunod sa akin. Dumiretso kami sa loob kaya agad akong nagmano kay Tita, ang Mama nina Rowan at Rouie na magiging mother-in-law ko in the future.
"Wala pa si Rouie pero kung gusto mo na kumain, kuha ka lang diyan Allison." Bilin ni Tita Camille habang busy siya sa paglalabas ng mga magagandang plato.
"Ako na, 'Ma." Tinulungan naman siya ni Rowan.
"Okay lang po, Tita! Hindi pa ako gutom. Hintayin ko po si Rouie." Nakangiting sabi ko saka naupo sa sofa nila.
Inabala ko ang sarili sa pagscroll sa newsfeed ko at syempre inistalk ko na rin si Rouie. As usual, puro tagged photos na naman. Lalo na at birthday niya ngayon. Napasimangot na lang ako nang makitang may katabi siyang babae sa picture, nakangiti sila pareho.
"Ano 'yan?" Nag-angat ako ng tingin at nakita si Rowan. Tinabihan niya ako saka nakisilip sa phone ko. "Ah, classmate niya 'yan."
"Sure ka ha? Walang girlfriend si Rouie?"
"Oo nga." Aniya kaya napatango-tango ako.
Nilike ko na lang ang posts kahit na gusto ko sanang iangry. Ang lagkit kasi ng tingin sa kaniya no'ng babae. Parang anytime gusto ng dambahin si Rouie.
"Ang tanda na ni Kuya, patay na patay ka pa rin diyan." Komento ni Rowan habang pinapanood ako sa ginagawang pagstalk sa gwapo pero masungit niyang kapatid.
"Hoy, anong matanda?" Nagbilang ako sa daliri at pinakita 'yon sa kaniya. "3 years lang ang agwat namin!"
"Minor ka pa. Hindi kayo pwede." Tugon niya kaya inirapan ko siya.
"Epal ka. Akala ko ba boto ka sa 'kin bilang asawa ni Rouie?"
"Nagbago na isip ko. Ayoko pala sa 'yo." Natatawang saad niya kaya pinaulanan ko siya ng kurot sa braso. Aray lang siya nang aray.
"O, Kuya." Agad akong napaayos ng upo nang marinig ang sinabi ni Rowan.
Nakita ko si Rouie na kapapasok lang sa pinto. Bakas sa mukha niya ang pagod dahil sa maghapong pagstay sa school, pinagpapawisan din siya.
"Happy birthday, Rouie!" Masiglang bati ko kahit na hindi niya man lang ako sinulyapan.
Aish. Sungit talaga.
Tinanguan niya naman ako kaya medyo okay na 'yon. Atleast, pinansin 'di ba? Pinanood ko siyang umakyat sa hagdan hanggang sa mawala siya sa paningin ko.
"Tulo laway, yak." Pang-aasar ni Rowan kaya mabilis kong pinahid ang baba ko pero wala naman.
"Epal!" Hasik ko saka siya inirapan.
Determinado akong ibigay kay Rouie 'tong regalo ko at sana tanggapin niya man lang. Geez. Kahit na sungitan niya pa ako basta tanggapin niya lang. Pero sana 'wag niya pa rin akong sungitan. Natawa na lang ako sa naisip. Medyo magulo talaga ako.
Napatayo ako nang makitang bumaba na siya. Nakasuot lang siya ng stripe black and white na short at itim na t-shirt pero sobrang pogi niya talaga! Kainis. Ang illegal naman nito masyado.
"H-hi." Napakagat labi ako dahil sa pagkakautal. Shet. Ang tagal kong nagpractice ng sasabihin sa kaniya. Kailangan ko na lang maideliver 'yon nang maayos at 'di sablay.
"Happy birthday ulit, Rouie." Mahina at nakayukong saad ko habang nakalahad sa kamay ang paper bag na naglalaman ng regalo ko sa kaniya.
"Salamat." Kinuha niya 'yon kaya tuwang-tuwa ako.
Pag-angat ko ng tingin, nakatalikod na siya sa 'kin pero ang lapad ng ngiti ko. I didn't messed up! For real, naibigay ko sa kaniya nang maayos ang regalo ko at hindi ako napahiya.
"Happy birthday ulit, Rouie." Panggagaya ni Rowan sa tono ng boses ko kaya natatawa ko siyang binato ng throw pillow na nasalo niya agad.
"Para kang tanga." Tugon niya pa kaya binelatan ko lang siya.
"Just wait, magiging asawa ako ni Rouie." Confident at proud na sabi ko na hindi niya na lang pinansin.
***