NAGPAALAM si Samuel sa kaibigan na may pupuntahan siya. Nais lang naman niyang makita muli ang babae kagabi.
 
"Where are you going, dude?" tanong ni Carlito.
"Just around here, dude."
"Can I come with you?"
"Sure dude, let's go," aniya.
 
Alam ni Samuel kung saan siya dadalhin ng kanyang paa sa bahay ng dalagang hindi nagpatulog sa kanya kagabi.
 
"Dude, what are we doing here? "
"Just come with me," tuloy-tuloy siyang pumasok sa bakuran.
 
Nakasunod naman ang kaibigan sa kanya.
 
Marami ng napitas na rosas si Rosa kaya inaayos na lamang ito. Kahit na maaga palang  pawis na pawis na siya. At basa na rin ang damit.
 
Nakatalikod siya kaya hindi niya nakita ang dalawang lalaki na papalapit sa kanya.
 
Napatingin ang papakyaw sa mga rosas ni Rosa sa dalawang lalaki sumenyas si Samuel na huwag maingay ito.
 
Napangiti naman ang ginang at tumango kay Samuel. Pero sa isip nito sino kaya ang dalawa at ngayon lang din nakita?
 
Pagkalapit nila Samuel."Hi can I help you?" biglang wika ni Samuel nagulat naman si Rosa at napasigaw.
 
"Ay! Kabayo!" Napakunot noo siya dahil pamilyar sa kanya ang boses ng lalaki. Ano na naman ang ginagawa niya rito?
 
'Dalawin ka ano pa nga ba' tugon ng kanyang isip.
 
'Dalawin? Ang sabihin mo baka mang-asar'
 
'Harapin mo para malaman mo kung ano ang kanyang pakay sa iyo'
 
'Fine'
 
Bigla siyang humarap sa lalaki at nagtaray."Alam mo ikaw lagi mo na lang akong ginugulat mabuti na lang at wala akong sakit sa puso O kaya buntis ako kundi napaanak na ako ng wala sa oras!" pagtatalak niya.
 
Napalabas naman ang tiyahin ni Rosa dahil narinig nito ang kanyang boses.
 
"I'm sorry I did not know na magugulatin ka pala." wala lang sa kanya ang pagtataray ng dalaga.
 
'Sorihin mo ang mukha mo. Ngayon alam mo na, teka ano na naman ba ang ginagawa mo rito, ha?"
 
"Siyempre para makita ka," deretsong tugon ni Samuel.
 
Natameme tuloy si Rosa tumalikod agad siya sa lalaki. Baka kasi  biglang mamula na parang makupa ang pisngi eh.
 
Siniko naman ng kaibigan si Samuel."Dude, tiklop siya sa iyo," bulong pa nito.
 
Napuna niya na pawisan ang dalaga."Punasan mo nga 'yan pawis mo masama pagnatuyo," Aniya at lumapit si Samuel sa dalaga.
 
Naramdaman ni Rosa ang paglapit ng lalaki sa kanya nataranta siya agad pinunasan ang pawis baka kasi ito ang magpunas, eh. Aba baka hindi niya kayanin baka manghina siya ba.
 
Napangiti naman ang tiya ni Rosa ngayon alam niya kung bakit ito tinanghali ng gising."Ang guwapo kasi," naisa tinig nito na siya lamang ang nakakarinig.
 
Binilisan ni Rosa ang ginagawa kahit na nagkanda tusok-tusok siya sa tinik ng rosas okay lang basta matapos na siya at makalayo sa lalaking ito."Langhiya naman oh, ang guwapo pala ng lokong 'to," sa isip ni Rosa ngayon nakita ito nang malapitan kagabi kasi niya gaanong napansin.
 
"Hey, be careful, baka matinik ka?" nag alala si Samuel dahil nakita ang ginawa ni Rosa na pagmamadali sa ginagawa.
 
"Walang kang paki no!" mataray na sagot niya. Ewan ba niya hindi naman siya mataray ah, bakit ngayon nag-iiba ang timplada ng ugali pagdating sa lalaking ito.
 
"Galit ka ba sa akin, Miss? Ano bang nagawa kung kasalanan sa iyo tell me hihingi ako ng tawad?"
 
Napatingin ang kaibigan niya sa kanya."Naks, talaga yatang tinamaan ng pana ni Kupido ang puso niya ibang Samuel ang nakikita ko ngayon, ah."
 
"Wala kang kasalanan Mister, umalis na kayo. Dahil hindi naman tayo magkakilala."
 
Sa narinig ng tiya niya lumapit ito sa kanila."Rosa, bakit ganyan ang trato mo sa kanya bisita mo sila di ba?"
 
Siniko siya muli ng kaibigan sinasabi ng pagsiko nito na hayan na ang pangalan ng babae.
 
Nakuha naman ni Samuel ang pinapahiwatig nito."Carlito, dude. I know."
 
Umasim ang mukha ng kaibigan sa pag banggit niya sa pangalan niya. Ayaw na ayaw kasi nito na tinatawag na Carlito."Not my name please," aniya.
 
Ngumiti si Samuel sa kaibigan alam kasi niya ang ibig sabihin nito.
 
"Tiya, hindi ko po sila bisita basta na lang silang dumating, eh."
 
"Kahit na nasa bakuran mo sila bisita na rin natin sila umayos ka, Rosa." saway nito sa pamangkin.
 
"Tiya, ang dami ko pang gagawin, oh."
 
Bumaling ang tiya niya sa dalawa."Pasensiya na kayo sa pamangkin ko ha may pula yata siya kaya medyo mainitin ang ulo ngayon."
 
Nanglaki ang mata ni Rosa sa tinuran ng tiyahin."Tiya, pati ba naman 'yon sasabihin mo pa!"
 
"Eh, ano ba ang dahilan bakit high blood ka sa guwapong binata na ito ha, Rosa?"
 
Napangiti ang dalawang binata sa tinuran ng ginang mabuti pa napansin ang kanilang magandang lalaki nila.
 
"Wala, ho," malumanay ng tugon niya.
 
"Ano pong pula?" ang kaibigan ni Samuel.
 
"Heto oh pulang rosas," sabat ni Rosa.
 
"Oh , I see. I thought it was a woman's menstruation," sagot ni Samuel.
 
"Tump..."
 
"Tiya ," awat agad ni Rosa sa ginang.
 
"Manang, tapos na po pasensiya ka na ha tinanghali kasi ako ng gising, eh." Paumanhin ni Rosa sa walang imik na ginang pero wiling-wili ito sa naririnig.
 
"Okay lang, Rosa, makakahabol pa naman ako sa bayan o heto ang bayad salamat ha sa susunod muli."
 
"Salamat din po," tugon ni Rosa rito.
 
Nang makaalis na ang ginang walang imik na naglakad patungo sa bahay nila si Rosa.
 
"Rosa," tawag ng tiya.
 
Napahinto siya."Bakit po?"
 
"Anong bakit iiwan mo na lang ba sila basta-basta rito?"
 
"Tiya, pagod po ako kailangan kong magpahinga muna," hindi naman siya pagod gusto lang niya na makalayo sa lalaki.
 
"It's okay, I understand that you are tired. Take a rest," Si Samuel."
 
"Naku ang batang ito oh, pasensiya na talaga sinumpong, eh." paumanhin ng ginang kina Samuel.
 
"Wala po iyon sige po aalis na kami."
 
"Dude, saan tayo pupunta?"
 
"Dude let's go to the beach," anyaya ni Samuel.
 
" "What are we going to do?"
 
"Swimming and surfing dude, gusto mo?"
 
"Oo naman, you know na iyan ang sports ko surfing let's go." anyaya na ni Carlito kay Samuel.
 
"Maiwan na namin kayo, Tiya," magalang na paalam ni Samuel sa ginang.
 
"Sige, pasensiya na kayo sa pamanking ko, ewan ko ba kung bakit iba ang inaasal niya ngayon," muling paumanhin nito.
 
"Okay lang ho, sabi nga po ninyo baka may pula siya ngayon, sige mauna na kami." Sila ay umalis na.
 
Napangiti ang ginang sa sinabi ni Samuel. Aba may alam ito sa pula-pula na iyan.
 
Pumasok naman na si Rosa sa loob ng bahay nila. At naupo sa munting sala sinundan naman na siya ng kanyang tiya.
 
"Rosa, bakit ganon ang ipinakita mo sa kanila? Hindi ka naman ganyan, ha."
 
"Mabuti  na rin 'yon, Tiya."
 
"At bakit mabuti ha, Rosa?"
 
"Ayokong mapalapit sa kanya Tiya, at lalong ayaw kung mahulog ang loob ko sa lalaking 'yon."
 
Napangiti ang ginang sa narinig niya aba ang pamanking tinamaan yata sa lalaking iyon."Rosa, kaya nga may puso tayo para magmahal kung may nararamdaman ka sa kanya huwag mong pigilan ito."
 
"Tiya, ayokong magaya kay Inay, na nagmahal ng lubos. Pero ano iniwan siya ng lalaking minahal niya ng ganon-ganon na lang, ang masaklap pa meron ako na iniwan."
 
"Mag kaiba kayo ng Inay mo, Rosa."
 
"Tiya, may kasabihin kung ano ang puno siya rin ang bunga."
 
"Kasabihan lang iyan hahayaan mo na lang  ba ang sarili mo na tumandang dalaga Rosa, kay sarap ng may minamahal lalo na pagmahal ka rin niya.
 
"Tiya, ano ba ang tingin mo sa lalaking 'yon di ba guwapo at nakatira pa sa America baka may asawa nga siya sa kanila, teka Tiya, bakit ba siya ang pinag-uusapan natin at napupunta sa pagmamahal ang usapan ito?"
 
"Sa tingin ko 'yan puso mo sa unang pag kakataon pumipintig na ito, sa tawag ng pag-ibig, Rosa."
 
"Tiya, siyempre tumitibok ang puso ko para mabuhay ako." maging pilosopo pa yata siya sa kanyang tiya dahil sa lalaking iyon.
 
"Hindi 'yan ang ibig kung sabihin, Rosa, alam ko na alam mo kung ano tinutukoy ko."
 
Tumayo si Rosa."Magpapahinga muna ako, Tiya," aniya.
 
Napailing na lang ang ginang. Hindi naman niya pasisisi ang pamanking kung ganon ito sa mga lalaki kagaya ng sinabi nito ayaw magaya sa ina.
 
Pagkahiga ni Rosa."Tama si Tiya, sa unang pagkikita namin ng lalaking iyong nadarama ko may gusto ako sa kanya pero hanggat kaya kung pigilan ito at iwasan siya gagawin ko." pag aamin niya sa sarili. Pumikit siya dahil sa pagod at hindi rin nakatulog ng maayos kagabi agad siyang nakatulog.
 
Sa sandali iyong katatapos naman mag surfing sina Samuel at Carlito ng may lumapit sa kanila.
 
"Hi," wika nito.
 
Nagkatingin naman ang mag kaibigan."Hi," panabay na sagot nila.
 
"Ako nga pala si Aira," pakilala nito.
 
Siniko ni Samuel ang kaibigan."Oh I'm Carl, at siya si Samuel." tugon ni Carlito sa babae.
 
Kay Samuel nakatingin ang dalaga halata na sa kanya may gusto ito.
 
"Nice to meet you, guys."
 
"Well same to you," panabay muli ng dalawa.
 
"Ah dude, hindi ka pa ba pagod?" si Samuel.
 
"Ah hin..."
 
"Ako pagod na dude," salo agad ni Samuel para hindi na ituloy ng kaibigan ang sasabihin nito.
 
Get naman ni Carlito si Samuel."Ah, Oo dude, ako rin, eh. Miss, maiwan ka na namin."
 
Nagpatiuna ng naglakad si Samuel agad na sumunod ang kaibigan.
 
Nakadama ng inis si Aira sa binata dahil hindi siya nito pinansin.
 
Habang naglalakad ang dalawa."Dude, tila malakas ang tama sa iyo ng babaeng 'yon, ah."
 
"Halata ko nga dude kaya umiwas na ako."
 
Pagkauwi nila nagpahinga lang sandali si Samuel.
 
"Dude, labas muna ako, ha."
 
Alam na ni Carlito kung saan pupunta ang kaibigan."Pupuntahan mo naman ba siya, Samuel?"
 
"Oo, dude."
 
"Parang wala naman siyang gusto sa iyo dude, tinatarayan ka nga niya, eh."
 
"You think so? "
"Yeah, but you try to use your magic charm. Maybe you can get her."
"I know she can love me, and I think I already do."
 
"It's that you, Samuel Johnson? Wow huh, kay dali mo naman siyang minahal? Well iyan na yata ang sinasabi nilang love at first sight, dude."
 
"Dude, I feel so deference now. Maybe you are right. At pakiramdam ko may amnesia ako ngayon dude, you know me naman di ba?"
 
"Because of love, dude, but good luck, pa rin sa iyo."
 
Tumango si Samuel sa kaibigan at siya'y umalis na.
 
Sa oras na iyon naglilinis si Rosa sa kanyang taniman tinatanggal niya ang mga tuyong dahon.
 
Hawak-hawak niya ang isang rosas ng may nagsalita sa likuran.
 
"Can I help you?" sabi nito.
 
Dahil sa nagulat naman si Rosa sa biglang may nag salita sa likuran napahawak siya sa tinik ng rosas."Aray!" kanyang daig.
 
Dumugo ito."I'm sorry I forgot!" Paumanhin ni Samuel kinuha niya ang kamay ng dalaga. At walang sabi-sabi na isinubo ang daliring may dugo.