[Queen]
Sanay na ang mata ko na magising bago tumilaok ang manok. Si ate Seohki ang magluluto ngayon pero hindi naman masama ang tulungan ko siya. Tiningnan ko ang buong bahay pero walang tao. Sa likod ako nagpunta baka nag exercise si ate Seohki nang makita ko silang dalawa ni teacher Fal na kapwa umiiyak. "Anong drama nilang mag-ina?"
"Seohki...anak?"
"Mama?" kita ko ang pag iyak ni teacher Fal na hindi niya ginawa ngayon lang kaya naiyak na din ako. "Mama... malungkot ka ba? Nag-aaway ba kayo ni papa?"
"Inaway siya ni kuya? Lagot siya sa akin mamaya!"
"Seohki... kung karadating ang araw na hindi na ako kailangan sa bahay na ito, sasama ka ba sa aking pag-alis?"
"Ano? Aalis siya? Sila? Hindi! Hindi pwede yun!"
"Mama..."
Umiling si Teacher Fal saka ngumiti. At niyakap si Seohki. Sa pagkakataong ito naiingit ako para kay ate Seohki dahil meron siyang ina na yumayakap sa kanya at pinunasan ang luha niya na hindi ko naramdaman.
"Mali. Hindi anak. Ang lugar mo ay nandito sa mansion kasama ng mga pamilya mo. Ikaw ang ate, kaya aalagaan mo ang mga tita at tito mo. Si Princess... si Prince...."
Humagulhol na ako ng iyak sa mga naririnig mula kay teacher Fal. Alam ko nasasaktan siya. Gusto ko siyang lapitan at yakapin din. Pero nahihiya ako. Hindi niya ako kaano ano. Kaya imbis makinig pa ay bumalik ako sa kwarto at doon ko ipinagpatuloy ang pag iyak.
"Queen... papasok ka ba?" Tawag ni King sa akin pero sinigawan ko siya sabay sabing hindi ako papasok dahil masakit ang ulo ko. Dahil nagtago ako sa ilalim ng kumot ay hindi na ako kinulit pa ni King. Sa totoo lang namaga na ang mata ko na tila nakagat ng bubuyog dahil sa walang tigil na kaiiyak isa pa ayoko rin makita si Kuya. Nag tulog-tulogan ako hanggang sa makatulog na nga ako. Nagising ako dahil sa pagkalam ng tiyan ko.
"Queen! Bakit hindi ka nag breakfast!" Nagulat ako sa sigaw ni teacher Fal na iniluwa sa pinto na galit na galit. Saka siya lumapit sa kama at sinalat ang noo ko.
"Concern ka na na boses mong yan?"
"Gaga! Bakit hindi ka kumain akala ko nag inarte ka lang. Tell me nag away ba kayo ni Taeko? Sabihin mo lang at sasapakin ko yun!" Nakatitig lang ako sa kanya at tumulo na naman ang luha ko nang maalala ko ang tagpo kanina. "Sinasabi ko na nga ba nag away kayo eh... diyan ka lang, babalik din ako tatawagan ko lang si Taeko at pagagalitan ko siya kukuha na din ako ng pagkain mo." Tumayo na sya pero pinigilan ko sya. Hinawakan ko ang kamay at tiningnan ko siya sa mata.
"Teacher, hindi kami nag away ni Taeko. Wala din siyang alam na nag absent ako today."
"So anong drama mo at nag absent ka?" Imbis na sagutin ay niyakap ko siya. Halatang nagulat siya pero niyakap niya din ako pabalik. "Are you okay? Gusto mong pag-usapan?"
"Teacher... pag nalulungkot ka ba umiiyak ka din?"
"Syempre naman. Bakit mo naman natanong? Astig lang ako pero may puso pa rin ako."
"Sino-sino ang nag papaiyak sayo?"
"Takot ko?"
"Takot saan?"
"Sa mga maaring mangyari pagdating ng panahon."
"Pag umiiyak ka sinong naaalala mo? Sinong gusto mong kasama?"
"Ang ang dami no atang tanong?"
"I need to know...."
"Wala... sanay na akong mag-isa Queen. Tsaka ang luha... madali lang din naman natutuyo kaya okay lang. May problema ba Queen?"
"Teacher Fal... ayoko pong umalis ka. Ayoko po! Hindi po ako papayag." Akala ko mag eemote siya e tinoktok pa niya ang ulo ko at natawa. Akala niya siguro nagpapatawa ako. "Aray ko po!"
"Gutom lang yan kung ano-anong sinasabi mo diyan. Ako aalis? Saan naman ako pupunta? Hay nako Queen mahaba-haba pa ang oras ng pagsasama natin I'm sure ma bubwesit ka sa pagmumukha ko."
Ang galing magtago ng emosyon ni Teacher Fal. Kung nanay ko siya masasabi kong sa kanya nagmana, ang lahat ng ugali ko. Kaso hindi... ni hindi rin kami magkamukha gaya nila ni teacher Fal at ate Seohki. Kahit half day ay napilit ako ni teacher Fal na pumasok. Agad akong niyakap ni Taeko nang makita ako. PDA much na talaga siya. Nagsimula ang klase pero nakay ate Seohki lang ang tingin ko. Ang tamlay niya. Siguro affected parin siya kanina gaya ko.
"May problema ba Queen?" Tanong ni Taeko
"Tae, si Teacher Fal... ano siya?"
"Parang ikaw.... mataray, masungit, sadista, maldita at maganda."
"Baliw! Si teacher Fal ang e describe mo hindi ako. Mukha mo!"
"Si Teacher? Siya ang taong hindi magsasabi sa iba ng kanyang sariling nararamdaman. Siya ang taong handang magtiis para sa mahalaga sa kanya. Kahit hindi niya sinasabi ay pinapadama naman niya."
Ngayon ko napagtantong may problema nga sila si Kuya at sinarili niya ang lahat. "Ano pa?"
"Nanay siya kong magmahal. Nanay kong mag alala at nanay kong mag alaga. Nang mamatay si Nanay kay Teacher Fal ko nakuha ang pagmamahal na walang katulad."
"Walang katulad dahil....?"
"Dahil sadista siya gaya mo. Sinasapak ka para may matutunan ka. Kung baga sa pagkain sinasadya niyang pakaining ka ng lason para matuto ka."
"Bakit niya namang gagawin yun?"
"Para pangaralan ka na huwag basta matitiwala sa iba. Hindi porket kilala mo ang nagbigay ng pagkain ay dapat mong kainin. Dapat daw tingnan mo muna siya sa mata. Makikita mo ang kanyang tunay na intensyon kung gusto kaba niya talagang pakainin o patayin."
"Tama naman diba? Kung tatanga-tanga ka edi sa sememteryo ang tuloy mo."
"See? Pareho din kayo mag-isip. Bakit ka umabsent kanina?"
"Masama ang pakiramdam ko."
"Bakit masama ba ang pakiramdam mo? Di kaya'y b---"
Bago pa ituloy ni Taeko ang sasabihin ay pinalamon ko na siya ng papel para huwag ituloy ang sasabihin baka may makarinig at iba ang isipin. Napansin kami ng teacher kaya pinalabas kami ni Taeko. "Hay... nako.... kung hindi lang kita mahal matagal na kitang pinalitan." Wala sa sariling naupo ako sa hagdanan. Iniisip ko parin ang mga sinabi ni Taeko bigla akong nalungkot. "Queen, syempre joke lang yun 'wag mong seryosohin. Mahal kita alam mo yan diba?."
"Gago! Kahit manligaw ka sa iba paki ko? Gwapo ka lang marami diyan sa tabi-tabi." Naasar si Taeko at tahimik na umupo sa tabi ko pero naka busangot. Dinamdam ang sinabi ko. "Maraming gwapo sa tabi-tabi pero isang gwapo lang ang gusto ko yung kamukha ni Donald Duck."
"Donal duck pala huh?"
At sinakal ako si Taeko. Sinakal ko rin siya at nagsakalan kaming dalawa habang tumatawa. Natigil lang kami ng sinaway kami ng guard dahil sa ingay namin. "Malungkot ako kanina. Hindi ko mapigil ang huwag umiyak after kong nakitang umiiyak si teacher Fal."
"Si teacher umiiyak? Pero bakit?"
"Aalis siya Tae, pag maayos ang lahat aalis siya. Maiiwan na naman kami. Walang magmamahal at walang direksyon. Ayokong mangyari yun Tae."
"Queen... hindi naman siguro mangyayari yun. Mahal kayo ni teacher Fal alam ko. Kaya ikaw ewaksi mo yan sa isipan mo."
"Mangyayari yun kung hindi kikilos si kuya. Kaya ngayon pa lang ay ipapamulat ko na sa kanya ang pwedeng mangyari."
Iniwan ko si Taeko. At naglakad ako papunta sa gate. Nakita ko si Raiden at agad akong sumakay sa kanya. Nang sabihin kong ihatid ako kay kuya ay nagulat siya pero tumango lang si Taeko. Pagkababa ko ay agad akong pumasok sa loob. Nagulat ang sekretary niya sa akin pero sinungitan ko lang ito. Nabungaran ko si kuya hinihimas ang ulo mukhang kahit siya ay may dinaramdam din.
"Queen? What brought you here?"
"Kuya, nag-aaway ba kayo ni teacher Fal?"
"Si Fal? Bakit Queen?"
"Nakita kong umiiyak kanina si teacher Fal wala akong idea kung bakit. Pero narinig ko silang nag-uusap ni ate Seohki. Kung patuloy kang ganyan tiyak mawawalan ka ng babaeng mahal at hindi lang yun baka ng anak din."
"Anong pinagsasabi mo?"
"Kumilos ka bago pa mahuli ang lahat. Bago kapa iwan ni teacher Fal at Seohki dahil kapag nangyari yun maglalayas ako at hindi na ako babalik sa bahay. Wala akong ibang sisisihin kundi ikaw! Kasalanan mo kuya! Ikaw!"