SCANDAL
"Ian, sinabi ko na sa'yong layuan mo ako e." sigaw ko sa kanya nandito na kami ngayon sa bahay nila. "Tignan mo ang nangyari... Mukhang makakaaalis pa ako sa University. Bago pa lang ako pero may kahihiyan na akong ginawa. First year nakipaghalikan sa third year." I added.
"Sorry." pabulong niyang sagot at niyakap ako. Agad akong kumalas.
"Bukas papasok ako pero siguraduhin mong wag ka ng lalapit sa akin. Ang laking kahihiyan yun." pagalit kong sigaw sa kanya at ako'y naglakad papuntang stairs para umakyat.
"Ito ang madadatnan ko dito. Bakit kayo nag-aaway?" dinig kong sigaw sa amin ni Ivan at humarap ako sa kanila. "My dear youngest brother, may nakita akong video. For the first time may ginawa ka sa university. I thought you're a good son bukod sa akin." dagdag niya at tumingin sa akin with sarcastic smile.
"Sofia is our family friend and business partner natin ang parents nila. I know na may gusto ka kay Ashley but... Hindi ko inaasahan na aabot sa ganito. tsk tsk." malungkot na sabi ni Ivan.
"I just want to say sorry for my scandalous doing. I know na hindi ito bagay sa akin dahil sa kababae kong tao." pagbigay ko ng paumanhin.
"Don't say sorry, Ash." suway ni Ian.
"Hindi ko rin alam na may gusto pala dito si Sofia. I thought they are just friends." saad ni Ivan.
"Ako na ang iiwas. For the better future of Ian and your company." aniko.
"No. Wala kang kasalanan." suway ulit ni Ian. "Please, no. I'm courting you, right?" Ian's added and he hugged me this time.
"Bitiwan mo ko." at kumalas ako.
Dumiretso ako sa kwarto ko at kinuha ang cellphone ko. I opened my social media account at bumungad sa akin ang video. May mga kumuha nga ng video. Masisira na talaga ako sa school. Pero okay lang, sa pag-abot ng pangarap maraming balakid.
***
Hindi ko ginawang excuse ang scandal na yun kahit na maraming nandidiri sa akin dahil pumapatol daw ako sa mayaman nag-aral pa rin ako. Yeah, I'm with Ian kapag papuntang university at pauwi. And sometimes tatlo kami kapag lunch break, kasama namin si Rizza.
Lagi akong pinapahiya ni Sofia. But it's okay atleast hindi naman na aapektuhan ang grades ko. I'm dean lister and I'm proud of that. First year pa lang ay pumasok na masaya na ako para doon atleast ay may kinakahinatnan ang pagsisikap ko.
"Wait, wait." pagpigil sa akin ni Ian na pumasok sa kwarto ko. Kakatapos lang namin kumain pero umakyat ako at hindi ko naman namalayan siyang sumunod sa akin.
"What?" naiinis sa tanong ko.
"I have something for you," excited na sabi niya at dali-daling pumasok sa kwarto niya.
Hinintay ko siya dahil piling ko nakakabastos kung papasok agad ako ng kwarto.
"For you," at binigay sa akin ang flower bouquet at chocolates.
"Para saan ito?" hindi ko alam kung kinikilig na masaya o naiirita ang tanong ko. I have something fell deep inside na nacucutan ako sa binigay niya.
"It's all for you..." saad niya at umalis na.
"Thank you," sigaw ko dahil bumaba siyang muli sa stairs.
Pumasok akong dala-dala ang binigay niya. I smelled the flowers in bouquet, it's very natural smell of tulips. May nilagay pa siyang card. I opened it and I read.
"Hi Ashley. I hope you will like this my small gift for you. Good luck and I know that you will pass your exam easily. Mi amor."
Love
-Ian
Hindi ko alam pero sa konting mensahe niya rito ay natuwa ako. Pinangako kong iiwasan ko siya. Pero ang tanong, kaya ko ba?
:,-)
EXAM
I woke up early because today is my exam. Kahit na medyo konti lang ang tulog ko kailangan ko pa ring bumangon ng maaga.
Bumaba na ako para mag-breakfast. Pagdating ko sa dining table ay nando'n na sina Ivan, Ives, at Ian. May nakahanda na ring pagkain sa table, may bacon, egg, toasted bread, corn beef at rice. Marami ngang pagkain ang nakahanda pero hindi naman mauubos, ang mayayaman talaga.
"Good morning," I greeted them.
"Morning," pilyong sagot ni Ives.
"Upo ka na," and Ivan smiled.
Umupo na ako para magsimula ng kumain.
"Today is your exam, right?" tanong ni Ivan habang ako'y naglalagay ng pagkain sa plato ko.
"Yeah," I answered.
"Good luck,"
"Thank you," I answered to him and he just smiled.
"Sana hindi ka makapasa." natatawang sabat ni Ives at sinamaan ko lang siya ng tingin.
"Ives, shut your mouth---" suway ni Ian pero hindi niya tapos dahil nagsalita si Ives...
"Or else?" Ives questioned. "Oh, grouchy man, my youngest brother. Why are you like that?" Ives added na nangiinis.
"Just shut up..." Ian's answered in a nice way.
"Okay, tama na." suway ko sa kanila.
Kumain na lang kami at wala na ring imikan. Kita ko sa mukha ni Ivan na gusto talaga niyang suwayin si Ives pero hindi niya ito kay.
Pagkatapos naming kumain ni Ian ay nag-paalam na kami. Maging si Ives ay papasok din pero magpapalate daw at si Ivan naman ay papasok rin sa opisina nila.
"Good luck. I know that you can do it." sabi ni Ian nang napark na niya ang kanyang sasakyan. "Another chocolates." he added at binigay sa akin ang isang supot na puno na may chocolates.
"Thank you," pagpapasalamat ko.
"You're always welcome. Mi amor." he answered.
Bumaba na ako nang may iniisip pa rin. Why he's like that? Why he's calling me love in spanish? The grouchy man is now crazy, I think.
Dumiretso na ako sa room na pag-eexaman ko. Pagdating ko ay marami ng tao pero wala pa ang proctor kaya pumasok na ako at umupo.
Ilang minuto ang lumipas at dumating na rin ang proctor namin at nagsimula na ang exam.
Unang kita ko pa lang sa question ay alam ko na ang sagot, iba talaga pag nag-aaral kapag exam. Walang break time ang exam namin kaya tuloy-tuloy ito. Dahil wala ngang break time, I mean may mga konting break time rin pero 3 minutes lang ganon, pagkapatak ng alasonse ay natapos na rin ang exam namin.
Nagligpit ko na ang mga gamit ko at handa nang lumabas pero...
"Hey. Stupid snake..." Sofia echoed her voice. "Saan ka ba pinaglihi at kahit napahiya ka na nag-aaral ka pa rin?" she added at tinaasan ako ng kilay.
"I don't have time to fight you..." I answered.
Lalagpasan ko na sana siya pero pinigilan ako ng mga alipores niya.
"Wag na wag mong bastang tatalikura, ang pinakamaganda sa campus na ito." sabi niya with sarcastic smiled. Nilibot niya ako at nakatingin mula ulo hanggang paa.
"Paano ka nakakabili ng magagandang damit, e you're poor and orphan, right?" panlalait niya. "Kaya ka siguro iniwan ng mga magulang mo or kaya sila namatay, o kung patay na nga sila, iyan ay dahil alam nilang ambisyosa at malandi ka," dugtong pa nito.
Hindi ko na natiis ang sarili ko at nasampal ko siya.
"Aww.." sigaw ng mga alipores niya at inalo siya. Ang isa pa ay inaayos ang mukha niya.
"I don't have time to fight, Sofia. Pero wag mo akong malaitlait. Yeah! I'm orphan, poor or whatever you called me that has connection in my life status, I'm proud of that. Dahil kaya kong buhayin at pag-aralin ang sarili ko. At 'wag na 'wag mong isasali ang mga magulang ko dito at wag mo akong tawaging malandi dahil hindi natin alam kung sino pa ang mas malandi sa atin." mahaba kong sabi at umalis na ako doon.
Lahat ng sinabi niya ay masakit pero hindi yun ang salitang iiyakan ko sa harapan niya because I'm proud of being poor and orphan.
I called Rizza to take a lunch with her. Maraming tao ang nakakita ng away namin kaya I know na kakalat yun.
Dumiretso ako sa canteen dahil nandoon na raw si Rizza at nakapag order na raw ng kakainin namin. I'm surprised because Ian is there. I thought si Rizza lang dahil wala naman siyang sinabi.
"Rizza," I called her for greetings.
"Kain ka na." aya niya at pinaupo ako.
"Ba't nandito yan?" I asked.
"May nasagap daw na masamang balita." sagot ni Rizza.
"What kind of bad news?" baling ko kay Ian na tahimik na kumakain. Tumigil naman siya at tumingin sa akin.
"Did you eat my gift?" pang-iiba niya ng topic.
"So, that's the bad news?" pagbabalik ko ng topic.
"Did you eat my gift?" hindi nagpapatalong tanong niya.
Bumaling ako kay Rizza at may nakita akong makahulugang ngiti sa kanya habang kumakain.
"Not yet," at tumingin ako kay Ian. "So what kind of bad news ba ang nakalap mo?" dagdag na tanong ko.
"Eat your chocolates later. It's kind of bad news of you and Sofia, nilait ka niya at lumaban ka naman." his answered. "For the first time I saw you like that, hindi ka ganyan dati." dagdag niya.
Inirapan ko na lang yun at kumain na lang ng tahimik .
"Anong gagawin niyo mamaya?" tanong ni Ian. Tapos na kaming kumain kaya ako'y nagbabasabasa na lang maging si Rizza ay ganon rin.
"Hindi ko pa alam, why?" I answered.
"Nothing, ear to your chocolates. I think I need to go na." paalam niya at tumayo tsaka sinabit ang bag sa kanyang likuran.
"Buti naman," bulong ko. "Geh! Take care!" sagot ko pero parang narinig niya ang bulong ko dahil sa expresyon ng kanyang mukha.
***
Weekend na pero kailangan pa ring pumunta sa school or university for a group our reporting. Wala akong kasamang pupunta sa school kaya I decided to commute na lang.
"Where are you going?" tanong ni Ian ng nasa labas na ako at naghihintay ng taxi.
"We have group reporting. I need to go to school to communicate with my group." simple kong sagot.
"Hatid na kita..."
"No... Wag na. I know na may gagawin ka pa."
"If you have a problem with my attire. Don't worry hindi na ako bababa."
Naka short lang at naka simpleng t-shirt lang kasi siya that makes him hot. Ugh! Why are you like that, Ash? Ang dali mong maakit!
"I don't have problem with that. Halika na nga!" naiinis kong sagot.
Inilabas na niya ang sasakyan niya at pumarada sa harapan ko. Bubuksan ko na sana ito pero bumaba siya at inunahan akong bumukas.
"Thanks..."
"Why so mataray?"
"Why so conyo? It's seem that you're a gay!"
"Gay?..." and he kissed me.
"One more teasing me that I'm a gay... I'll do more than like that." sumakay na ako at sinara na niya ang sasakyan tsaka umikot at pumasok.
I regretted all I said to him. It's like nakikipagbiruan ako pero naging iba. It's a very awkward ride with him. Parang may tensiyon sa pagitan naming dalawa.
"Hindi na ako bababa pero ako na ang magoopen niyan." paalam niya at binuksan ang sasakyan sa may side ko, of course.
"Sige bye," paalam ko.
"Any words?"
"What?"
"Uhmm, nothing! See you later. Text me kung uuwi ka na."
"'kay" ayaw ko ng makipagtalo pa dahil nagmamadali ako kaya yun na lang, simple 'kay.
:,-)