Nakakainis talaga yung Travis na mukhang multo na yun. Kala mo kung sino eh di naman gwapo. Maputi lang pero ang itim ng budhi. Nakakainis talaga shuta.
Kung kagabi ay ako ang pinaubos niya ng pagkain, pero di ko naman naubos kaya tinulungan ako nina Art, Eunice at John. Ngayon naman ay ako na naman ang pinag ayos niya ng gamit na dadalhin namin para sa pag akyat ng bundok mamaya.
“Bat ko pa kasi na partner to eh,” naiinis kong bulong.
“Bilisan mo jan Allana, ang bagal!” Sigaw nito.
Sinamaan ko siya ng tingin pero ang gunggong na ito ay ngumisi lang.
“Kung tinulungan mo kaya ako para mapabilis tayo.” Taas kilay kong saad.
“Di mo nga talaga ako kilala, wala kasi sa vocabulary ko ang salitang tulong para sa mga taong kinakalaban ako.” Nakangisi lang itong nakatingin sa akin.
Inirapan ko na lamang siya at pinagpatuloy nalang ang aking ginagawang paghahanda. Kumuha ako ng pagkain, gamot, flashlight, tubig at marami pang iba. Pinagkasya ko lahat ng iyon sa dadalhin naming bag.
“Oh ayan na, ikaw magdala di ko kaya yan.” Utos ko sa kanya nang matapos ako sa pag aayos.
Hindi naman ito sumagot, nag cellphone lang ito. Bumalik naman ang pagkainis ko kaya walang pagalinlangang piningot ko siya sa tenga.
“Ahhh! A-aray!” Hiyaw niya.
“Ano hindi ka pa tutulong?” Tanong ko rito.
Hindi na naman ito sumagot, pipingutin ko na naman sana ito pero agad niyang kinuha ang bag na may lamang gamit saka lumabas ng room.
“Susunod ka din naman pala pinatagal mo pa.” Pailing iling kong sambit bago sumunod sa labas.
Nandito ako ngayon sa ilalim ng isang puno kasama si Aster. May meeting pa kasi at nagbibigay ng instructions ang head ng camp kung ano ang gagawin namin sa bundok.
“Ang init tapos paaakyatin tayo ng bundok?” She rolled her eyes. “Seryoso ba?”
“Ang arte akala mo naman napakaputi.” Dinig kong bulong ni Kyzen na nasa tabi ko.
“Hindi mainit sa loob, maraming puno doon sa totoo lang medyo madilim pa nga eh.” Sagot naman sa kanya ni Ivy.
“Wala bang ghost or something dun?” Napa tanong na rin ako.
“Bakit, are you scared of ghost?” Pang aasar naman ni Justin.
Napairap naman ako sa sinabi nito.
“No I'm not scared, magiging kapartner ko na nga yung mukhang ghost so bat pa ako matatakot?” Pagpaparinig ko sa hambog kong partner.
Nakaupo ito ngayon sa damuhan at may kinakalikot sa kanyang cellphone. Napatingin naman ito sa akin nung marinig niya ang sinabi ko.
“Oh Travs mukhang multo ka daw oh!” Natatawang saad naman ni John.
Tumayo ito at naglakad patungo sa kinaroroonan ko, masama ang mga tingin na iginawad niya sa akin.
“Nananahimik ako dito tapos mang aasar ka, may gusto ka ba sakin?” Nakangising sambit nito.
Muntik na akong masuka dahil sa sinabi niya. What the heck! Ako magkakagusto sa abnormal na to?
“Mandiri ka nga sa mga sinasabi mo, di kita gusto at kahit ikaw nalang ang kaisaisahang lalake sa mundo, hinding hindi ako papatol sayo Travis!” Singhal ko sa kanya.
Nawala naman ang ngisi sa mukha nito kaya tumaas ang kilay ko nang magseryoso ito.
“Then let's see Allana.” Seryosong bulong nito bago bumalik sa kinauupuan niya.
Napairap ako matapos niya sabihin ang mga bagay na iyon. As if naman na mahuhulog talaga ako sa kanya.
“Hayaan mo na sa Travis masyadong mataas talaga tingin nun sa sarili niya.” Napatingin ako kay Art nung mag salita ito.
“Yeah I know, ang hambog nga eh.” Sagot ko at naglakad patungo kina Nelleine.
Nakinig ako sa sinabi ng head at nung matapos ito sa pagsasalita ay nagready na kami sa pagakyat sa bundok. Magkasama dapat ang mag partner at hindi dapat mag hiwalay ang mga ito.
“Tara na, ikaw mag dala niyan.” Nakangiting sabi sa akin ni Travis saka inilagay sa kamay ko ang bag na dadalhin namin.
Napaupo ako sa lupa nang hindi ko kayanin ang bigat nito. Muntik na mabali ang braso ko.
“Gago ka! Alam mo namang ang bigat ng bag na to tapos ilalagay mo lang ng basta basta sa kamay ko, tanga ka ba?” Sigaw ko sa kanya.
Ngumiti nalang ulit ito ng malapad bago naglakad pabalik sa akin. Kinuha niya ang bag at inilagay ito sa kanyang balikat tapos ay nag lakad na ulit. Hindi man lang ako tinulungan ng abnoy na gunggong na yun.
“Bwisit ka talagang Travis ka eh!” Naiinis kong sigaw sa kanya. I know naman na he can't hear me, malayo siya sa akin.
Tatayo na sana ako nang mapansin kong may kamay na nakalahad sa harap ko. Tinignan ko siya at agad kong tinanggap iyon dahil si Kyzen naman ito.
“Next time mag ingat ka.” Paalala nito sa akin.
“Nag iingat naman ako, kasalanan ko bang gago ang kaibigan niyo,” sagot ko habang nililinis ang pantalon ko.
Siya na ang nanghinge ng sorry para sa friend niya, “Pasensya kana kay Travis, mabait din naman yun minsan.”
Napairap na lamang ako, nagpaalam na ako sa kanya saka pumunta sa pwesto kung saan si Travis. Kung bakit kasi siya pa, si Aster kasi dapat ang kasama ko pero shutanginang Nelleine kami pa talaga ng Travis ang napagtripan niya.
“Bakit ang bagal mo?” Inis nitong salubong sa akin.
“Bakit kasi ang bilis mo?” Balik ko sa kanya.
Hindi ito nag salita at mas lalo nalang niyang binilisan ang paglalakad. Humabol naman ako sa kanya, di kami pwedeng maghiwalay habang paakyat ng bundok right? Kaya kahit ayaw ko ay sumunod parin ako.
“Teka lang Travis!” Sigaw ko. “Hintayin moko!”
Kanina pa ako takbo ng takbo para maabutan siya pero shuta ang bilis maglakad eh. Ang haba ba naman ng mga paa niya.
“Bat kasi ang bagal mo eh!” Naiinis nitong sagot saka tumigil sa paglakakad.
Naabutan ko naman siya, napahawak pa ako sa kanya dahil sa feeling ko ay nahihilo ako dahil sa kakatakbo.
“Hoy Allana! Hoy!” Sigaw nito sabay wagayway ng kamay niya sa mukha ko.
Hindi naman agad ako nakasagot, nakakita ako ng isang bottle of water sa bulsa ng bag kaya agad ko itong kinuha.
“Painom, alam kong sayo to.” Inunahan ko na siya bago pa mag reklamo.
Binuksan ko iyon saka inubos ang laman nitong tubig. Kita ko namang nagulat siya sa ginawa ko at tinignan pa ako kaya tinignan ko rin siya pero umiwas ito ng tingin.
“T-tara na, kailangan natin makaakyat bago mag 5pm.” Seryosong sambit nito at nauna na ulit mag lakad.
“Teka lang, hintayin mo naman ako.” Angal ko.
Hindi naman ito sumagot mas lalo niya pang binilisan ang lakad niya. Wala naman akong nagawa kaya sumunod na rin. Kahit muntik na akong madapa ay sige parin ako sa paglalakad.
Habang nasa may gitna ako ng dalawang puno, bigla akong namulta sa aking nakita. Isang ahas na gumagapang patungo sa kinaroroonan ko.
“Travis!” Nagawa ko pang sumigaw kahit na takot ako.
Wala akong narinig na sagot mula sa kanya kaya napatingin ako sa likod ko, hindi ko na siya makita.
“Travis, tulong!” Hindi ko na alam ang gagawin ko. “Aster! Help me!” Sigaw ko pa.
“Mommy! Daddy!” Dagdag ko.
Napalunok na lamang ako sa takot dahil papalapit ng papalapit na sa akin ang ahas na iyon.
Napapikit na lamang ako nang nasa harap ko na ito. Napaiyak nalang ako dahil sa takot.
“Hahahaha!” Napatigil ako nang may narinig akong tumawa. “Isang Allana Hamada takot sa laruang ahas?”
Hindi na ako nakalingon pa at bigla na lamang akong bumagsak sa lupa.