NIXON'S POV
***
"The main problem here is that the gamer, Ms. Marievic Andres, can't be expose to the game for more than 72 hours. The radiation and other chemical reactions may alter the functioning of her body system," paliwanag ni Lora. Napansin ko ang pagkamot niya sa may tenga niya habang nagpapaliwanag. Ganoon siya palagi kapag kinakabahan.
"Anong ibig mong sabihin Ma'am Lora? Anong 72 hours?! Magtatagal ang girlfriend ko sa larong 'yon ng 72 hours? Baliw ba kayo?"
Napailing naman ako sa sinabi ng lalaking nasa tabi ko. Kahit kailan talaga, ang mga taong mahina ang pang-unawa ang hindi nauubusan ng sasabihin.
"Sa pagkakaintindi ko sa sinabi ni Ms. De Villa, hindi puwedeng tumagal si Ms. Andres sa game nang higit pa sa 72 hours. Wala siyang sinabing hahayaan naming magtagal sa loob ng game ang girlfriend mo ng gano'n katagal. Kaya kung puwede ba? Mr. Lopez, makinig ka muna." at muli kong ibinaling ang tingin ko sa secretary ko na mataman lamang ang tingin sa akin.
"As I was saying, we can't let 72 hours to pass while the gamer is inside the game. Thus, we have to do something."
"Anong solution ang nakita niyo after the troubleshooting, Ms. De Villa?" seryoso kong tanong habang dinedecode ko ang IP address na pinanggaligan ng lintek na virus na 'yon.
It seems that the virus was transferred through the network. Mukhang habang naka-online broadcast ang UNDERTAKING ay tsaka ipinasok ang virus sa system na nagcommand upang mag-run ang prototype version ng level 32.
"We have to remove the level 32, sir. Pero hindi magagawa 'yon kung nasa current level ang gamer. Kaya naman, the gamer must restart her game progress."
Napaangat ang tingin ko sa sinabi ni Lora. Restart the level of the gamer?
"Ire-start ang progress? Kung gano'n, balik level 1?"
"Yes sir. That would only be the way to remove the prototype version of the level 32."
"Then? Anong sunod na mangyayari?"
"Then, Ms. Andres have to play the game starting from the level 1 until she reached the level 32 again, this time the final and legit level 32."
Napataas ang kilay ko sa sinabi ni Lora.
"Sinasabi mo ba na ang pagbalik ng gamer sa level 1 ay paraan para maayos ang level 32? You will buy time to repair level 32 by restarting the game progress. Kung gano'n, 'di pa rin makakalabas ang gamer hangga't hindi niya natatapos ang level 32?"
Napayuko si Lora sa sinabi ko. At kiming tumango.
"That would take a lot of time, Ms. De Villa. Ni hindi sasapat dun ang isang linggo para matapos ang 31 levels. Anong solusyon ba 'yang naiisip mo? Gusto mo bang mamatay 'yong gamer?"
"Mamamatay!?" at napatayo na si James na nakaupo sa tabi ko na kanina lang ay nanahimik.
"But sir, that's the only way. I mean, restarting the progress was the only way."
"Mga baliw na kayo! Dapat sabihin niyo ito sa gobyerno o sa mga pulis o sa kahit na sinong makakatulong! 'Yong girlfriend ko ro'n, puwedeng patayin ng lintek na laro na 'yan! Ng lintek na larong ginawa mo!" at dinuro ako ni James na masama ang tingin sa'kin. And I don't appreciate such treatment. I believe I don't deserve such treatment at all!
"Sa tingin mo may maitutulong ang mga nasa gobyerno rito o kahit 'yang mga pulis na 'yan? Anong alam nila sa programming at computers?"
Akmang susuntukin niya na ako nang mahawakan siya ng mga tao ko. Nagsimula nang magwala si James ngunit wala akong pake.
"Putang ina kang hayop ka! Mukha kang pera! Iligtas mo 'yong girlfriend ko ro'n kung hindi ako ang papatay sa'yo!"
I shrugged my shoulder. I smirked at him before I showed him my middle finger.
"I am genius for something. You don't tell me what to do. Ilabas niyo na iyan. 'Di siya kailangan sa pag-uusap na ito."
Matapos mailabas si James Lopez, tsaka ko ibinaling ang tingin ko kay Lora. Kakaiba ang tingin niya sa akin.
"What?"
"Gano'n pa rin 'yong plano. Irerestart ang game. Pero may mas madali kaming naisip para matapos ang 31 levels in the quickest possible time."
Tiningnan ko ang lahat ng tao sa loob ng silid na iyon, bago ko muling binalingan ng tingin si Lora.
"Matatapos ang 31 levels sa mas mabilis na paraan kung papasok ang game master sa loob ng UNDERTAKING."
Napakunot ang noo ko sa sinabi ni Lora.
"Anong kalokohan iyan?"
"Come on Nixon. Ikaw ang game master. Ikaw ang gumawa ng UNDERTAKING. Alam mo ang pasikot-sikot ng laro. Alam mo rin ang cheats. Imposibleng 'di mo ginawan ng cheats ang larong 'yon. You're the only one who knew the easier way."
I heaved a deep sigh.
"So, papasok ako sa loob ng game? At tutulungan ko 'yong babaeng 'yon? Alam niyo ba ang inuutos niyo sa boss niyo?"
"Sir. This problem is red alert. Kung 'di ito maaayos, a casualty may occur. And I'm telling you, that will be the fall of the genius."
I am the game master. I shouldn't be scared of my creations. But why does I have this feeling that my creation may betray me?