Sa mga sumunod pang mga araw, mas naging "masunurin pa ako".
Aba't grabe kong maka-utos.
"Encode this!" utos niya, nanaman.
Hindi ba siya napapagod sa kasasalita, taena ako kasi kanina pa pagod. Paikot ikot na lang ako dito sa buong building.
"Ulitin mo ito!" utos niya nanaman. Hindi pa tapos ung isa.
"You're coming with me again, later." doon lang ako napatigil sa ginagawa ko, at tumingin sa kanya.
"Where?" tanong ko, pero kumunot naman ang noo niya sabay akong sinamaan ng tingin.
"Party" maikli niyang sabi.
Pero teka party. Anong klaseng party naman yun? Children's Party, nuhhh. Dapat kasi sinabi niya ng maayos. Specific kasi dapat.
"Gawain padin ba ng secretary yun?" inosenteng tanong ko. As far, as I remember taking down of notes, is my job, not to Party?
"It's actually a meeting. And your Dad ask me about that. Mukha ka daw kasing nalolosyang na sa trabaho. Eh, nagtatake down  ka lang naman ng notes. Susunod sakin kung saan saan, at ireremind mo lang naman ako sa mga meetings and events na pupuntahan." mahabang sabi niya, well, nakikita ko naman ung rason niya..
"Where the hell did you get that word? Losyang? Are you insulting me?. Oh, please. I still don't have pimple or wrinkles." nainiis kong sabi.
Siguro may eye bag na ako, at iisipin na lang ng ibang tao na masapak ako, dahil sa sobrang itim non, sa ilalim nang mata ko.
I just put cream, or tinatakpan ko na lang nang concelear or kahit anong pantakip don para hindi halata.
Sa totoo lang naman kasi kailangan ko talagang magsikap tsaka matuto. Hindi ko alam kong next year or this year ay itatake-over ko na ang company.
"You don't need to change your clothes. Okay na yan" sabi niya pa, bago ulit humarap sa mga papeles na binabasa niya.
Nagtataka lang ako kung anong party yun!.
But why would dad, ask him about that. Hindi pa naman ako nabobored sa trabaho ko, I always use my skin care routine everyday, para walang makalusot na kung anong alien sa mukha ko. Pwera na lang sa eye bag kong hindi talaga maiwasan.
"Ah, Pagkatapos nong meeting, uuwi na ako agad. Kailangan kong magpahinga.!" sabi ko, bago umalis sa harap niya.
****
"Ready?" bungad niya, pagkatapos kong ibigay ang huling report sa kanya.
Umirap lang ako, tsaka ko linapag ang mga report na hawak ko sa desk niya.
"Ano bang gagawin doon? Pwede bang wag na lang akong pumunta, pagod na kasi ako. Can't you see, tapos ang working hour ko." reklamo ko, kasi sa totoo lang talaga. Ayaw kong pumunta, ayaw ko.
"Sige umuwi kanna, ako na bahala. Basta bukas, pumasok ka. May ipapagawa ako. Maliwanag?" mahinahon niyang sabi. Ewan ko kung alok, o utos yun.
Basta isa lang ang alam ko, utos yun. At kailangan ko nanaman yun gawin bukas.
****
Gaya nga nang sabi ko, hindi na ako natuloy sumama, dahil pagod na din ako.
At tsaka tapos na working hour ko. Mabuti na lang talaga, marunong akong mag-isip.
Mabuti na lang sa wakas. Nakauwi na ako, at isa pa, hindi matraffic, kaya tuloy tuloy yung byahe ko.
And thank God. I'm safe. Walang nangyaring masama, kasi pagod na ako at kung saan-saan na lumilipad ang isip ko kapag pagod ako.
Wala na akong sinayang na oras, pagbaba ko palang ng kotse, dirediretso na akong pumasok sa bahay, papunta sa kwarto.
Nagpalit lang ako ng damit, at hindi ko na talaga kinayang maligo. Hindi na din ako kumain, basta humiga na ako sa kama, at tuloy tuloy nang hinila ng antok.
    Zzzzzzzz
(-_-)
*****
Nagising ako sa isang pamilyar na tunog galing sa selpon ko.
Ta*na, ALA-UNA pa lang ng madaling araw. Oh my god! I'm so tired na.
"Hello! Puta! Madaling araw na ahh." I know, How rude am I. Pero, wala ehh. Inaantok pa ako eh.
"Manganganak na ako, puta ka. Ikaw pa galit! Hihingi lang naman ako ng tulong!" tela nagising ang buong diwa ng katawan ko ng marinig ko ang sinabi niya.
Oh shit! Tamara! Manganganak.
"Sige! Sige. Pupunta na ako. Nasan ka?" tarantang tanong ko, habang nagpapalit ng damit at kinukuha yung susi ng kotse.
"Nasa Condo!" Sa isang salita niyang yun ay umalis na ako. Dinala ko lang ang pitaka ko.
****
Nakarating ako sa Condo. Pinuntahan ko agad siya sa unit niya. Nadatnan ko siyang sapo-sapo ang tiyan niya.
Lumapit ka agad ako sa kanya, at inaalalayan siyang tumayo!
"Asan ba asawa mo! King ina. Kabuwanan mo na ahh!" Naiinis na sabi ko habang inaalalayan padin siyang tumayo.
"Nasa meeting daw. Saglit! Kunin mo yung gamit!" turo niya sa bag na kulay blue.
Gamit pala ng baby. Nakalimutan ko.
"Sige. Halika na kaya mo ba?" nag-aalalang tawag ko. Sino ba pwedeng tumulong? Taena. Wala ako maisip.
No choice ako.
Tinawagan ko ang kaisa-isang taong pwede ko pang lapitan. Wala akong magawa, hindi ko siya kayang buhatin ng mag-isa lang.
"Hello? Ahm. Pwede bang pumunta ka dito sa Condo? Sa building ng mga Grey, Oo. Emergency nga!" sabi ko. Kahit nagpipigil pa ako ng inis dahil wala na akong panahon para magpaliwanag.
"Sige. Paki bilis lang. Please." nagmamakaawang paki-usap ko.
****
Nasa parking lot na kami ng biglang may bumusina sa amin.
Nakita ko si Harvey na papalapit sa amin. Kasama si VP. Oo, siya yung tinawagan ko. Sa hindi ko alam kong anong numero ni Harvey.
Tinulungan na nila ako agad buhatin si Tamara dahil talagang hirap na siya.
Sinakay siya sa kabilang kotse, kasama ang asawa niya syempre. Habang kami naman ni VP, pumunta sa kotse ko.
Kinuha niya yung susi, at pina-ubaya ko ang pagmamaneho.
*****
Nakarating kami ng hospital. Masyadong naging mabilis ang pangyayari. Namalayan ko na lang na kinuha sakin yung gamit ng bata.
Agad akong humarap sa King ina niyang asawa.
"Nasan ka ba? Taena mo! Alam mo namang Kabuwanan ng asawa mo tapos eewan mo. Buset ka! Akala ko pa naman nagbago ka ng tuluyan. Ano nambabae ka?" Naiinis kong sabi habang dinuduro siya.
Umiiyak na ako. Hindi dahil sa galit ko sa kanya. Kundi dahil nag-aalala ako. Paano kong hindi siya nakatawag agad?! Paano sila ng bata? Talagang hindi ko mapapatawad ang asawa niya kung nagkataon.
"Sige na Harvey. Pumunta kana sa asawa mo Pre. I will explain it to her. I handle this, don't worry." mahinahon niyang sabi.
Umalis naman si Harvey at kami ni Kyle ang naiwan. King inang Vp ito.
"Explain!" sigaw ko sa kanya ng tuluyan ng umalis si Harvey sa paningin namin. Prente lang siyang naka-upo, habang ako yung nakatayo at naghihintay ng paliwanag niya.
Narinig ko muna ang malalim niyang buntong hininga bago ako tiningnan.
"Magkasama kami." sabi niya.
"Hah! Nambabae kayo!" wala akong maisip na ibang dahilan lalo na't hindi ako makapag-isip ng matino, pagod ba ako. Kaya hindi ko makayang mag-isip pa ng tama.
Oo, nagbintang nanaman ako.
"Yan na lang ba talaga ang nasa isip mo! Ang mambintang. Wala kang alam Rose. Wala kang alam.!" sigaw niya.
"Siya yung kameeting ko!" umamin siya naiinis na siya pero.
"Bakit? Sa party na sinasabi mo?" para akong maluluhod sa naisip ko.
Nakuha pa niyang pumunta sa ganung lugar habang buntis yung asawa niya.
"Mali ang iniisip mo, kung ano man yan." mahinahon niya ng sabi habang inaalalayan akong umupo.
"Sige sabihin mo sakin." Hamon ko. Halos sumakit ang lalamunan ko sa sigaw ko.
Hindi pa siya nakakapagsalita ng biglang may lumapit sa aming Nurse, at sininyasan kaming manahimik.