Nasanay nang maagang magising si Cheraldine kahit noong nasa Pilipinas pa lamang siya.
Hinawi niya ang kurtina sa kanilang silid upang makita ang ganda ng sikat ng araw sabay
kumanta ng isang musika. Kasabay ng kanyang pagkanta ang sayaw na tila ba'y sobrang sigla niya.
Ilang beses ng bumabalikwas ang asawa pinipilit matulog pa sa kabila ng ingay ni Cheraldine.
Nang hindi na ito makatiis ay binato nito ang unan na tinatakip sa mukha.
"Pambihira naman , talo mo pa ang alarm clock sa ingay mo , " inis na sabi nito sa asawa.
"Hoy kanta yun!Hindi ingay. " Binato din nitoang unan na binato ng asawa sa kanya.
Inaamin naman ni Cheraldine na hindi siya nabiyayaan ng magandang boses subalit sobra
naman para sabihing ingay lamang ang ginagawa niya tuwing umaga. Kung kaya't nakaisip ng plano ang Dukesa upang makaganti sa asawa.
Nasa banyo ang asawa nang dumating ang kanilang kape hinaluan niya ng gamot na
pampadumi ang kape ng asawa . Nasira ang tiyan ng asawa at maya-maya ang punta nito
sa banyo. Lumabas muna ng kwarto si Cheraldine upang hindi makita ng kanyang
asawa ang pagtawa.
Dahil sa kanyang pagtawa ay nakabanggaan niya ang isang lalake. Sa postura lamang nito
ay halata na niyang may katungkulan ito sa Dukado.Napatitig siya dito na animo'y nagtatanong kung sino ito. Samantalang ito naman ay malagkit ang tingin sa kanya natila ba'y may pagnanasa. Napansin ngBiskonde na naiilang na ang babae sa kanya kung kaya't nagpakilala na ito.
" I'm Viscount Errol and you are?"nakangiti nitong tanong sa Dukesa.
" I'm Duchess Cheraldine. Nice to meet you Viscount Errol, " sagot nito.
Upang makaiwas sa Biskonde ay nagdahilan na lamang ito na may pupuntahan muna siya saglit na ang totoo ay sa hardin lang naman ito pupunta. Pumasok na din muna sa kwarto niya ang Biskonde. Uminom ito ng alak dahil sa galit na may tumatayo ng Duke at Dukesa sa kanilang Dukado. Subalit sa tuwing naalala niya ang mukha ng Dukesa ay nangibabaw dito ang kagustuhan na maangkin ang babae.
Nasa hardin ang Dukesa nang may naririnig siyang mga yapak na papalapit sa kanya .
Subalit sa tuwing tumatalikod siya para hanapin yun ay tila bang ayaw nito magpakita.
Dito siya sinimulang kabahan , malamig na pawis ang lumalabas sa kanyang katawan.
Nang biglang may tumapik sa kanyang braso. Nagulat siya na ito pala ang Biskonde hinawi nito ang buhok ng Dukesa sabay bulong dito na " It's nice to meet you pretty Duchess, " akmang hahaplusin na nito ang mukha ng babae nang biglang.
"I've been looking for you, My Lady. Narito ka lamang pala, " sabi ng Duke sa asawa.
Biglang lumayo ang Biskonde sa Dukesa na tila ba'y natakot sa pagdating ng Duke.
" You must be Viscount Errol. I'm Duke Lord Philamer," Abot nito ng kamay para makipagkamay sa Biskonde.
Tinanggap naman ng Biskonde ang pakikipagkamay ng Duke kahit halatang napipilitan lamang ito. Pagkaalis ng Biskonde ay ,
" Do I deserve a thank you?" sarkastikong tanong nito sa Dukesa.
"S-Salamat,"nahihiyang sabi nito sa asawa na batid niyang nagawan niya ng kasalanan subalit
 ito pa din ang nakatulong sa kanya.
" Next time don't make fun on me if you can't protect yourself ," nakangisi nitong sabi.
Inakbayan niya ang asawa dahil may paparating na mga katiwala sa kanila. Inabisuhan sila ng mga ito na kailangan nilang maghanda para sa pagbibigay ng mga ani ng mga mamamayan sa Inglatera. Ito ay bilang kapalit sa pagpapahiram nila ng lupa para sa pagsasaka sa mga ito. Nakangiti nilang tinatanggap ang bawat bigay sa kanila at hindi din sila nabigo na magpasalamat din sa mga ito. Pagkatapos ng naganap na iyon ay tila ba pagod na pagod
ang Duke. Humiga agad ito , subalit napansin niya na malalim ang iniisip ng asawa.Ginulat niya ito na kinainis ng asawa.
" Ano ba?" sigaw nito na inis na inis.
" Sinusubukan ko lang baka kasi nakatulog ka na nang mulat, " tawa nito na inaasar pa din ang asawa.
Hindi na lamang siya pinansin ng asawa dahil nangingibabaw pa din dito ang takot kanina sa Biskonde. Tinulog na lamang niya ito upang hindi na maalala ang Biskonde.
Kinabukasan ay nagising na lamang sila sa katok ng kanilang tagapagsilbi. Hingal na hingal ito na tila ba ay tumakbo papunta sa kanila. Binalita nito sa mag-asawa na inaapoy ng lagnat ang anak. Agad-agad nilang pinuntahan ang anak upang malaman ang lagay nito. Nagpatawag na din sila ng Doktor subalit bukas pa ito makakapunta dahil sa sama ng panahon.
Kaya sila na lang munang mag-asawa ang nag-alaga sa anak. Iniwasan na muna nilang
mag-away upang maalagaan nang maayos ang anak.Binanyusan ni Cheraldine ng maligamgam
na tubig ang ulo at katawan ni Gabrielle upang umayos ang temperatura nito.Binantayan nila ito at hindi naiwasan makatulog ng Dukesa. Nang mapansin ng Duke na nakatulog na nga ang asawa ay hiniga niya ito sa sopa ng kuwarto ni Gabrielle at nilagyan ng kumot.
Nang magising ang Dukesa nabigla ito na nasa sopa na siya dahil ayon sa pagkakatanda
 niya ay nasa tabi lamang niya si Gabrielle. Nakita din niya na maaga pala nagising ang
asawa dahil sinusubuan niya na ng lugaw ang anak. Marunong pala naman itong gumising
nang maaga ang nasabi na lamang niya sa isip niya. Agad niyang kinamusta ang pakiramdam
ng anak.Nginitian naman sila ng anak na tila ba'y sinasabi na ayos na siya. Kinapa ni Cheraldine ang ulo ng anak at mukhang normal na nga ang temperatura nito. Siya ay nagpasalamat sa mga magulang.
Dito lamang napansin din ng Dukesa ang laki ng kuwarto ng Markwis. Madami din ditong
larawan na nakalagay sa kwadro. Isa sa nakaagaw ng atensyon niya ay ang larawan ng dalawang lalaki. Parang pamilyar sa kanya ang larawan na yun subalit hindi na niya  maalala kung saan niya ito nakita. Napansin ni Gabrielle na natigilan ang ina.
"That's my father and Duke Herald, his best friend, "paliwanag nito .
" Sobrang kahawig mo pala ang Duke," puri nito sa anak .
"Of course he is his biological father," pilosopong sagot ni Lord Philamer.
Nagsimula na naman sa pangaasar ang asawa na tila ba ay naulian na naman pagkatapos gumaling ng anak. Hindi na lang niya ito pinansin dahil baka masira lamang
 ang araw nito.
Kung kaya pumunta na lamang ito sa kuwarto upangmagnilay-nilay. Dito niya napagisip-isip na may tinatagong kabutihang loob pa din naman pala ang kanyang asawa akala kasi nito ay puro pang-aasar lamang angalam ng asawa at hindi marunong tumanggap ng isang
responsibilidad. Gayunpaman ay sigurado pa din ito na hinding-hindi niya iibigin ang asawa dahil sa pagkainis niya dito.