CHAPTER 1
OWEN'S POINT OF VIEW
"Owen, pinatatawag ka ni Dr. Sevilla," sabi sa akin ng isa sa mga nurse.
Tumango naman ako at agad na pumunta sa office niya. Kumatok muna ako bago buksan ang pinto.
"Ayan na pala siya. Come in," agad na bungad ni Dr. Sevilla pagkabukas ko ng pinto.
I entered his office and immediately approached him.
"Is it about doon sa offer doc?" tanong ko sa kanya.
Kinausap na kase niya ako kahapon tungkol sa isang malaking offer.
"Yes. She is Mrs. Pascual, 'yong nangangailangan ng private nurse," tugon niya.
Tiningnan ko ang babaeng pinatutungkulan niya. So siya pala 'yong lawyer? Hindi pa naman pala siya gano'n katanda.
Tumingin din siya sa akin pabalik at tumango.
"Ano po bang case ng anak niyo, Mrs. Pascual?" diretso kong tanong nang harapin ko siya.
Hindi agad nakasagot si Mrs. Pascual, tumingin muna ito kay Dr. Sevilla bago sagutin ang aking katanungan. Nakita ko rin na napalunok siya na parang kinakabahan.
"S-sa puso," maikli at alanganing tugon ni Mrs. Pascual.
Magsasalita pa lang sana ako nang bigla siyang lumapit sa akin at muling nagsalita.
"Sana matulungan mo ako, Owen. Hindi ko lang talaga kaya nang mag-isa 'to. Kailangan na kailangan ko ang tulong mo," dagdag niya at hinawakan pa ang kamay ko na parang gustong gusto niya talaga akong makumbinse.
I looked at Dr. Sevilla.
"Ikaw na ang best recommendation ko, Owen. I know that you can definitely help her and her daughter to recover," saad ni Doc at ngumiti sa akin.
Napabuntong-hininga na lang ako dahil medyo alanganin pa akong tanggapin. Hindi ko maintindihan pero may duda at takot akong nararamdaman na hindi ko mapaliwanag at matukoy.
"Nurse Owen, please" ulit ni Mrs. Pascual at hinigpitan ang hawak sa kamay ko.
Huminga ako nang malalim habang pinag-iisipang mabuti ang magiging desisyon ko. Kapuwa sila nakatingin sa akin habang naghihintay ng sagot. Tumango ako.
"Okay, I am accepting the offer," sabi ko.
"Salamat!" masayang sabi ni Mrs. Pascal sabay yakap sa akin.
Ngiti lang ang isinukli ko sa kanya pagkatapos ay binasa ko na ang kontrata. Magaan naman ang loob ko sa kanya lalo na at naaalala ko sa kanya ang mama ko. Siguro intimidating lang ang dating niya kaya hindi siya gano'n ka-approachable kung titingnan.
Eighty thousand pesos in just three weeks? Tapos ay sila pa ang maghuhulog ng mga insurance ko for one month. Napakalaking pera kumpara sa kinikita ko rito sa hospital. Stay in at libre na ang pagkain sa pananatili ko roon.
Kahit wala akong nakitang masyadong information and details tungkol sa condition ng anak niya, tinanggap ko na lang. Three weeks lang naman at tsaka malaki ang offer na pera.
Pagkatapos kong pirmahan lahat ng kontrata ay kinamayan ako nina Dr. Sevilla at Mrs. Pascual. 
"See you tomorrow, Mrs. Pascual. I need to go, doc," paalam ko sa kanila pagkatapos ay lumabas na ng office.
I am Owen David, isang nurse. Actually, I really hate hospital since I was a kid pero simula noong high school, nakahiligan ko nang mag-alaga ng ibang tao kaya napadpad ako sa ganitong trabaho. I've been working in this hospital for almost two years and first time kong ma-assign as personal nurse. Panibagong yugto ng kapalaran ko 'yong deal na 'yon at sana nga ay makatulong ako sa pag-aalaga at pagpapagaling ni Kayleigh.
KINABUKASAN
Pinasundo ako ni Mrs. Pascual sa isa sa mga drivers niya. Tahimik lang ako sa byahe habang pinakikiramdaman ang sarili dahil sa kabang nararamdaman ko.
Kabababa ko lang ng kotse nang biglang bumungad si Mrs. Pascual sa harapan ko.
"You're here!" pagbati sa akin ni Mrs. Pascual pagkatapos ay sinamahan ako papasok sa bahay nila na parang mansion na nga ang dating dahil sa sobrang laki nito.
"Welcome, Nurse Owen!" salubong ng tatlong maids at apat na security guards pagpasok ko sa loob ng bakuran nila.
Ngumiti lang ako at tumango.
"Ahm… where is Kayleigh?" tanong ko kay Mrs. Pascual.
Nakita ko ang tension sa mga mata niya nang dahil sa tanong ko pero ngumiti pa rin ito.
"Halika muna, pasok ka muna," sabi niya sabay anyaya sa akin sa sala at ipinakuha naman niya 'yong mga gamit ko sa mga katulong nila.
Marami naman palang katulong dito. I wonder kung bakit nangailangan pa sila ng private nurse. 
"Ito si Kayleigh," mahinahong sabi ni Mrs. Pascual sabay abot ng picture frame na may picture ng isang babae na parang halos kasing edad ko lang.
"She looks so pale, right?" dugtong niya.
Tama si Mrs. Pascual, ang pale niya tignan but it made her look more innocent like an angel.
"Anong klaseng heart condition po ba ang mayroon si Kayleigh?" tanong ko.
Naramdaman kong bumigat ang paghinga niya pagkatapos ay sumandal sa upuan at tiningnan ako nang diretso.
"Do you believe sa sinasabi nila na lawyers are liars?" biglang tanong niya.