It was a rainy day, when I saw you lying on wet and cold pavement. I want to scream, scream your name. Scream the pain, hoping this will go away
I held you, but I can't feel your pulse anymore. This is not happening, you're just unconscious.
"HELP!" I screamed.
Hoping someone will give attention and help us.
"HELP!" I screamed again.
Again.
And again.
"Love, please don't go away"
Karma ko ba to? Ito ba ang kabayaran sa mga nagawa kong mali?
Mahal, magbabago na ako. Yan ang pangako ko, hindi ba? Mahal, totoo na to. Mahal na kita, patawad dahil ngayon ko lang narealize. Pero sana, hindi pa huli ang lahat
Magsisimula pa tayo ng panibago hindi ba? I will prove to you how much I love you, but please. Not like this.
Sumisikip na ang dibdib ko, hindi na ako nakakatulog ng ilang araw. Hindi ko na rin alam kung kelan ako huling kumain. Wala akong ibang naiisip kung hindi ikaw. Umaasa na nakulong lang ako sa panaginip na to.
Na sana magising ako isang araw, katabi ka at kayakap ka.
Sa pagpikit ko, ikaw ang naaalala ko. Kahit sa panaginip, ikaw pa rin. Sana man lang sa huling pagkakataon, nayakap man lang kita. Sana man lang sa huling pagkakataon, napatunayan ko kung gano kita kamahal.
Gusto kong ulitin ang mga araw na kasama pa kita,
Mali.
Gusto kong ulitin mula sa umpisa. At doon, umpisa palang papatunayan ko na kung gano ka kahalaga
"Mahal, kahit sa panaginip ko lang. Please"
----
--
Lagi akong natutuwa sa tuwing nakakakita ako ng masayang pamilyang sama-samang kumain sa isang restau, sama-samang magsimba, sama-samang magsaya.
Magmula kasi ng iwan kami ni mama, nawalan na ng gana mabuhay si papa. Hanggang sa sarili nya na mismo ang pinarusahan nya, hindi na nya ako inisip. Tanging inisip nya lang ay kung paano mawawala sa mundong to.
Mahal na mahal ng papa ko ang mama ko. Pero napaka walang kwenta ng pagmamahal na yon. Kung tunay ang pag-ibig, bakit nito hahayaang may masaktan? At lalong lalong bakit nito hahayaang may mamatay?
--
Lilipat na naman ako ng matutuluyan, matapos akong palayasin sa last na apartment na nirentahan ko. Buti na nga lang pinalayas na ako, sobrang mahal na nga ng renta, ang takaw pa nung may ari sa bayad. Minsan na dodoble na bayad ko, gigil padin sya. Hmp!
Ang swerte ko sa trabaho, ang malas ko naman sa tutuluyan. Pero mas maswerte padin ako sa mga kaibigan.
"Paris! Isang picture naman oh, sa bago mong apartment, ahahaha" pangloloko ni Gabby
"Sira ulo ka! Eh bahay to ni Adi!" Sagot ko
"Paano naman kasi, kada lilipat ka ng titirhan, may selfie ka sa front door, so ganun din gawin mo ngayon." Hindi padin matigil sa pang aasar si Gabby
Ewan ko nga ba kung bakit samin napasama tong si Gabby na to. Eh naturingan na iisa syang lalaki samin, lagi padin sya samin nakabuntot. Pero hindi naman namin naisip na bakla sya kasi ang dami na nyang naging girlfriend. Palibhasa, gwapo.
Ops! Baka marinig nya iniisip ko, punong puno pa naman to ng hangin sa utak.
"Pasok na kayo, malinis na dito." Sigaw ni Adi mula sa pinto
Isa isa na kaming pumasok ng bahay, ang maganda pa nito, malawak sya at pwedeng pwedeng maging bahay naming apat.
"Paano ako makakabawi sayo Adi?" Bulong ko
"Hindi mo na kailangan bumawi. Binili ko to para may matutuluyan tayo. Pero tutal lahat kaming tatlo may sari-sarili pang apartment, at ikaw ang wala, ikaw na muna ang mamahala dito." Nakangiti nyang sabi
Sa sobrang bait nitong si Adi, minsan nga naiimagine ko kung paano kaya kung sya ang nanay ko, ang saya siguro ng buhay ko.
"Kain na tayo, bumili ako ng ulam sa kanto" sigaw ni Thalia mula sa pinto habang dala ang pagkain
"Ang bait naman ni Manang Thalia, salamat po, hehehe" pang-aasar ni Gab
"Manahimik ka nga, baka palayasin kita dito"
"Paris, may tumatawag sayo"
Napalingon ako kung asan si Adi, at nakitang hawak hawak ang cellphone ko
"Unknown Number" sabi pa nya
"Uyy! May katawagan" pahabol ni Thalia
Lumabas ako ng sala at dumiretsyo sa garahe saka sinagot ang tawag
"Goodmorning, Hello?"
"Where the hell are you Paris?! Hinahanap kana dito ni Sir!" Galit na galit na si Jaq, katrabaho ko.
"Diba sinabi ko na sayo, na ikaw na muna ang bahala sakin? Naghahanap ako ng matitirahan Jaq"
"Nandito si Sir Shawn, Paris! For petes sake! Lahat kami dito aligaga na sa pagkukumpleto ng requirements para sa nalalapit na big event. Hinahanap ka nya. SECRETARY ka nya gaga ka ba?! Hindi ganun kadali ang pagtakpan ka" naiinis na nyang sabi
"Oo na, pupunta na ako. Pasensya na ulit Jaq" sagot ko
"Bilisan mo na!"
At dali dali akong tumakbo papasok ng bahay para maligo
"Kailangan kong pumasok ng trabaho guys, hinahanap ako ng boss ko" taranta kong sabi
"Tara na, ihahatid na kita" si Gab
Nagmadali na kami, sa sobrang pagmamadali hindi na ako nakapag paalam kina Thalia.
"Pakisabi nalang kina Adi, maraming salamat. Kita kita nalang tayo mamaya after work."
"Okay! Ingat!" Sagot ni Gab
"Thankyou, Gab. Ingat din"
Lakad takbo kong tinungo ang Opisina hanggang sa madatnan kong nakaangat ng konti ang pinto ni Sir Shawn.
Dahan dahan kong sinilip iyon at wala akong ibang makita kundi likod ng isang lalaking matangkad at mukhang pogi kahit nakatalikod
"Basta ihanda mo ang sarili mo sa mga susunod na araw, ikaw na ang papalit sakin dito." Boses ni Sir Shawn.
Kung hindi ako nagkakamali, magreretired na si Sir at ang panganay na anak nya ang papalit sakanya.
Te--teka! Ibig sabihin?!
"Ops!"
*bogsh*
Shet. Nag-laglagan ang mga dala kong papel, at sa sobrang kakapal noon ay masyadong malakas ang pagkakabagsak at gumawa ito ng ingay
"Sino yan?" Ani si Sir Shawn
"A--ako po, Sir." Nangangatal kong sagot
"Oh, nandito kana pala, Paris. Saan ka nagpunta? Anyway, ipapakilala na agad kita sa bago mong magiging Boss"
Hinawakan ni Sir Shawn ang balikat ko at giniya ako papasok ng Opisina, at iniharap ako sa Ultimate Crush ko.
Yeah, you read it right. Ultimate crush ko ang anak ni Sir Shawn. Si Sir Ashton.
"Goodmorning Sir" bati ko at nag bow
Hindi ako makatingin sakanya ng direkta, kumakabog ng malakas ang puso ko, nakakabingi
"Hindi mo man lang ba sya babatiin, Ashton?" Tanong ni Sir Shawn sa anak nya
"Busy ako, Dad. I have to go"
"Ashton! Wait!"
Bigla atang kinurot ang puso ko don. Bakit naman ang supla-suplado nya? Pero ang bait bait naman ng parents nya. Kanino sya nag mana? Hmp!
Akala ko pa naman, sobrang bait din nya gaya ni Sir Shawn, pero mukhang nagkamali ako.
Pero kahit ganun, hindi padin nabawasan kahit konti pagtingin ko sakanya.
"Kamusta naman si Crush? Paris?" Tanong ni Jaq habang papalapit sakin
"Suplado pala sya"
"Aw, seen agad? Hahaha" pang aasar nya pa
"Shut up! Porke may jowa ka na eh"
"Gaga ka! Wag kang maingay, baka may makarinig at maisumbong ako sa kapatid ko!"
"Ay sorry" sagot ko sabay zipper sa bibig ko
Kapatid nga pala nya ang isa sa kaibigan ni Sir Ashton na si Jaxon. Kung anong nilambot ni Jaq, syang sobrang tinigas ni Jaxon.
"Sige na, tapusin mo na yang tambak mong trabaho. At malapit na kayong magsama ni Ultimate Crush mo." Pang aasar nya
"Shh! Baka may makarinig!"
"Hahaha adios!" With flying kiss pa nyang paalam
Napabuntong hininga nalang ako habang inaalala ang nangyari kanina.
Kahit hindi ko nakita ang mukha nya, nakita ko naman ang paa nya. Ang babaw no? Ganun ata talaga kapag sobra kang humahanga. Sobrang kaba yung naramdaman ko kaya hindi ko sya nagawang tingnan man lang.
Bago pa man ako pumasok sa kumpanyang to, gustong gusto ko na si Sir Ashton. Nakakadala kasi yung mga titig nya. Kahit napaka dalang nyang ngumiti, tingin palang nya, mahuhulog kana
"Saan ka nga pala nanggaling Miss Addison?"
"Ay! Palaka!"
"Sinong palaka?" Nabiglang tanong ni Sir Shawn
Jusko naman kasi, nakakagulat naman si Sir. Nagkwekwento ako sa isip ko eh
"Wala po Sir, nagulat lang po ako sa inyo, hehe" napakamot nalang ako sa ulo ko
Umupo na sya sa swivel chair nya saka nilaro ang ballpen sa lamesa nya
"Kayanin mo ang pakikisama sa anak ko, Paris huh? Ikaw ang magiging mata ko dito kapag nag retired na ako huh?" Bilin ni Sir
"Nako naman Sir, kung makabilin naman po kayo, para na kayong mama--"
Napahinto ako ng makita ko ang nakakunot na noo ni Sir Shawn habang nakikinig sa sinasabi ko.
Napangiwi ako at napatakip ng bibig
"Sorry Sir. Sorry Sir" paghingi ko ng pasensya
Wala talagang preno bunganga ko! Jusko
"Sana magkasundo kayo ng Anak ko"
Bulong nya, pero dinig na dinig ko.
Kung alam nyo lang Sir kung gaano ako humahanga sa anak nyo, wala kayong dapat ipag-alala. Aalagaan ko po sya.