Katulad ng pinag-usapan namin ni Dad, gagawan nya ako ng bagong gloves at kasalukuyan kaming nasa basement ng office ni Dad. My Dad is a former scientists but unfortunately tumigil sya, at ngayon may business sila ni Mom which is luxury things knowing Mom mahilig sa luxury items kaya, yon todo support naman kami.
"Hella come here". Tawag ni Dad sakin agad naman akong sumunod. Pumasok kami sa isang hallway na puno ng paintings nakita ko pa si Mona Lisa ni Leonardo da Vinci.
"Mahilig ka pala sa paintings Dad". It wasn't a question pero parang ganon ang paraan ng pag-kakasabi ko.
"No i'm not". Iiling-iling na sagot ni Dad pinagloloko nya yata ako.
"Hindi ako, si Dad, ang lolo nyo ang mahilig dyan, sya rin ang naglagay nyan dito, and by the way he's a scientists too. I followed his steps but fortunately huminto na ako". Mahabang paliwanag nya, ahh so scientists din pala si Lolo.
Out of my curiosity tinanong ko si Dad. "Dad may picture ba si Lolo dito? Kase maalala ko lang, wala akong nakikitang picture nila ni Lola". Tumango si Dad ibig sabihin merong picture si Lolo, ewan lang kay Lola dahil hindi nya naman ako inimik nung tinanong ko yung tungkol kay Lola.
Imbes na mag-tanong ako ng mag-tanong tumahimik na lang ako at sumunod sa kanya hanggang makarating kami sa isang scanner door nang tumapat si Dad ay may robotic voice na nag-salita.
"Please say your name". Utos nung robotic voice.
"Henrich Loyd Cameron Ledesma".
"Access granted". Bumukas yung pinto pagtapos sabihin ni Dad ang full name nya, agad naman akong sumunod kay Dad pero agad ding nag-sara ang pinto. Damn! What the hell is the problem of this door!!
"Say your name Hella, she won't let you in". Nakangising sabi ni Dad i rolled my eyes before i speak.
"Hella Dennise Ledesma". Pag ako hindi pinapasok nito gigibain ko itong pintong to.
"Access granted". Hay buti naman akala ko hindi ako papasukin, pag-pasok ko palang ay naamoy ko na ang chemical. Siguro yun yung huli nyang experiment. Isa-isa kong tiningnan ang mga lab equipments mula sa glassware, beaker ,ring stand, test tube's, forceps, stirring rod at kung ano-ano pa sobrang dami nila kaya nakalimutan ko yung mga pangalan.
Nagpatuloy ako sa pag-lilibot habang si Dad naman ay may kinakalikot, nag-sisimula na yata syang gumawa. There's one thing caught my attention, it's a portrait agad akong lumapit at tiningnan. And i saw a man that looks like Dad medyo bata pa yung nasa picture kaya kamukha talaga ni Dad. Every features of this man shouts in perfection no wonder kung bakit ganon ang mukha ni Dad.
"Kamukha mo sya Dad, but wait bakit walang picture si Lola". I asked him agad naman syang lumingon and i saw the longing in his eyes dapat pala nanahimik nalang ako. Hella kase ang daldal.
"Nasunog ang mga pictures nila, swerte lang ng portrait ng Lolo nyo at hindi nadamay, nasunog itong lab ilang araw matapos ang libing ng Lola nyo". Paliwanag nya kita ko ang pag-daan ng sakit sa mga mata nya dahil sa pag-kwento nya. Yan kase tanong pa Hella tanong pa.
Hindi ko na ulit sinubukang mag-tanong ng kung ano-ano pa. Baka may maitanong nanaman akong hindi maganda. Kaya nilibot ko nalang ang buong lab hanggang mapagod ako at napag-desisyunan kong matulog nalang sa sofa na nandoon.
Nagising nalang ako ng may-tumatapik sa balikat ko. I let my eyes adjust on the lights, tiningnan ko si Dad he look tired bigla naman akong nakonsensya pinagod ko pa sya. Kasalanan to ni Cairo kung hindi ba naman nya pinag-didiskitahan ang kamay ko walang problema.
"Wear this before you put it". Abot sakin ni Dad ng gas mask agad ko namang kinuha at isinuot ganon din ang ginawa nya. Nang matapos naming isuot pareho ay dahan-dahan kong tinanggal ang gloves sa kamay ko, I saw a white smoke coming from my bare hands.
That smoke wasn't a ordinary smoke its poisonous kapag nalanghap mo ay didiretso ito sa dugo mo at unti-unting lalasunin ka at papatayin. Then i saw a green liquid starting to flow down in my hands its a Cyanide poison it can kill by seizures, cardiac arrest and die in a minute. Kaya kong pumatay gamit ang mga kamay ko pero hindi ako ganong klase ng tao, as much as i want ayokong mapalapit kahit na kanino bukod sa pamilya ko. At ngayon kaylangan kong maging mas maingat dahil kay Cairo ayokong ipahamak sya, that's why nag-pagawa ulit ako ng bagong gloves.
Hindi pa ako handang sabihin kay Cairo ang totoo ayokong matakot at lumayo sya sakin just because of my hands, my poison hands. I'm Hella the girl with poison hands and everything i touch like plants, animals, and persons' will suffered using my bare poison hands.
Nang matapos kami ay agad kaming bumalik, naabutan namin si Mommy at Ate sa sala, nakita kong nagulat si Ate samantalang nakangiti lang si Mom i bet she know kung bakit kami galing ng lab.
"Ate ipinakita na sakin ni Daddy yung lab grabe ang laki pala talaga ng lab". Nakangiti ko pang sabi para hindi sya magtanong ng kung ano-ano.
"Masaya kana? At nakita mo narin ang pangarap mo para kang bata". Iiling-iling pa si Ate, kung alam mo lang Ate kung bakit ako nandoon matatakot ka at kung ako lang ayokong pumasok don pero kaylangan.
"Look Mom inaaway ako ni Ate". I make my voice sound like a child.
"Heh nakulitan lang si Dad kaya ka pinapasok, naalala mo bang nag-pupumilit kang pumasok non but unfortunately Dad won't let you in". Nang-aasar nyang sabi.
I just rolled my eyes on her ayoko nang makipagtalo pa baka mabuko ko pa ang sarili ko. We spend our time together sa pag-kukwentuhan at pag-aasaran i wish that the time would stop na kung saan masaya kami, ako at walang ibang problema but I know walang sikretong hindi nabubunyag, even the whole word turn back on me. I can endure it wag lang ang pamilya ko.
*******
(Tzzz,tzzz,tzzz.....sound of vibrating phone) Agad na kinuha ni Cairo ang kanya ng cellphone nang makita nya kung sinong tumatawag agad nyang sinagot.
"Cairo kamusta ang pinapagawa ko". Tanong ng nasa kabilang linya.
"Its smooth, walang problema, im doing good". Sagot ni Cairo.
"Cairo don't forget, don't do something that will make our mission fall apart".
"Alright, I know , Just trust me okay". Muling sagot ni Cairo bago nya  ibinaba ang tawag.
"Bro sigurado kabang kaya mong tapusin yang mission, mission mong yan, kung ako ang tatanungin bro ikaw mismo ang gumagawa ng ika-sasakit mo. Mark my words Cairo coz I'm Mark".
"Uh-huh let's see, Mark, let's see". Nakangising tugon ni Cairo.