"Eukie.." tawag sa akin ng kaibigan ko. Nilingon ko naman siya pero ang paningin niya nasa pocket book na binabasa niya mag-mula pa kaninang umaga. Adik talaga! nakahiligan niya na ang magbasa ng mga gan'yan.
"May laro si Grayson diba? kailan pala 'yun?" tanong niya.
"Hindi ko alam, wala naman sa plano ko ang manuod," sagot ko at itinuon lamang ang pansin sa binabasa kong libro.
"Nangako ka sa kaniya tapos hindi mo tutuparin? baka magtampo 'yun sa 'yo," aniya sabay baba ng hawak niyang libro at lumapit sa direksyon ko.
"Nangako ako? kailan ko naman sinabi 'yan? at naniwala ka naman agad sa kaniya. 'Tsaka pakialam ko kung magtampo siya?" inis na sagot ko.
"Ang sungit mo talaga pagdating sa kaniya. Eukie, bigyan mo naman ng chance si Grayson eh halata naman na gusto ka niya."
"Sino ang magkakagusto sa mukhang 'to? sige nga sabihin mo sa 'kin."
"Edi si Grayson, friend maganda ka naman eh kaso epal lang talaga 'yang salamin at braces mo. Mahahalata mo naman na gusto ka niya kasi biruin mo dalawang buwan na siyang nakabuntot sa 'yo pero hindi pa rin tumitigil. Baka hindi mo makita dahil madumi na 'yang suot mong salamin, pakilinisan mo nga minsan," aniya bago nilapag ang wipes sa table ko.
Napailing na lamang ako, hindi naman ang salamin ko ang may problema kundi ang puso ko.
Hindi ko maramdaman na gusto ako ni Grayson kahit na dalawang buwan na siyang nakabuntot sa 'kin. Mabait siya, gwapo at mapagbigay pero hindi ko talaga maramdaman na gusto niya 'ko. Sa tingin ko nga pinagtitripan niya lang ako na kung kailan bored siya, kukulitin niya 'ko.
"Hindi ka pa ba tapos diyan? labas tayo."
"Saan tayo pupunta?" tanong ko. Kami lang dalawa ang nandito ngayon sa room, ang mga classmates namin nanuod ng movie sa auditorium. Hindi naman mandatory 'yun kaya hindi kami nanuod ni Jessie at mas pinili namin na manatili rito sa room.
"Kay Miss Padua doon sa dance room, may ibibigay daw siya sa 'kin," aniya sabay dampot ng bag niya.
"Kung mama na lang kaya ang itawag mo sa kaniya? tutal alam naman ng lahat na nanay mo siya," tugon ko at nilagay na ang libro sa loob ng bag ko. Tumayo na rin naman ako at lumapit sa direksyon niya.
"We're not in good terms Eukie, alam mo naman 'yun diba?" malungkot na saad niya. Tinapik ko naman siya sa balikat at inakbayan.
"Alis na tayo, baka sungitan ka na naman niya," ani ko at nginitian siya. Lumabas na kaming dalawa at nagpunta na sa dance room.
Si Miss Padua ay isang dance instructor at teacher namin sa PE. Namana ni Jessie ang galing niya sa pagsayaw kaso itong kaibigan ko, hindi sumasali sa mga dance contest dito sa school.
"Jessie mauna ka na, may kukunin lang ako sa locker ko," sabi ko nang mapadaan kami sa lockers area. Hindi naman na siya sumagot at nginitian na lamang ako. Nagtungo ako agad sa locker ko at may kung anu-ano na naman ang nakasulat dito.
Napabuntong hininga na lamang ako, mga wala talagang magawa sa buhay.
Pagkabukas ko, kinuha ko agad ang notebook ko sa Math at nilagay sa bag ko. Umalis din ako agad pagkasara ko ng locker ko. Nagtuloy-tuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa harap ng Dance Room. Pero nang hindi ko pa nabubuksan ang pinto, may nagbukas nito sa loob kaya tumama ang noo ko. Buti na lang walang may nakakita sa nangyari kundi pagtatawanan na naman ako.
"Hala! miss okay ka lang? sorry hindi ko sinasadya." Hindi ako nag-angat ng tingin sa lalaking nagsalita, hawak-hawak ko pa rin ang noo ko na tinamaan ng pinto. Putcha! ang sakit, magkakabukol yata ako nito.
"Hey, ayos ka lang ba? patingin ako ng noo mo," aniya sabay alis nito ng kamay ko mula sa noo ko.
This time nakita ko na ang pagmumukha niya at ang tanging masasabi ko lang, ang gwapo niya!
Napatingin ako sa kabuuan ng mukha niya, matangos ang ilong, maganda ang mga mata, hindi kakapalan ang kilay, sakto lang ang haba ng pilik-mata, at ang pula ng kaniyang labi. May lahi ba siyang koreano? bakit ang gwapo ng nilalang na 'to?
"Miss.. hey naririnig mo ba 'ko?" Napaiwas ako agad ng tingin sa kaniya at kinapa ang noo ko. Shit! may naramdaman akong bukol.
"Hali ka, dadalhin kita sa infirmary," sabi niya sabay hawak sa braso ko. Hindi ko na siya napigilan dahil agad niya na 'kong hinila papaalis ng Dance Room. Parang napipi yata ako, hindi ko magawang ibuka ang bibig ko.
Nagpatuloy lang siya sa paglalakad habang hawak pa rin ang braso ko. An'daming nakatingin sa'min at napuno na ng bulungan ang paligid pero parang wala man lang siyang pakialam.
Sikat ba siya? bakit ganito na lang ang reaksiyon ng mga tao nang makita siyang may kasamang babae?
Pagkarating namin sa infirmary, pumasok din naman kami agad at pinaupo niya ako sa isang silya. Pero kaming dalawa lang ang nandito sa loob, wala ang school nurse at si Doc. Bryan. Napansin ko na parang hindi siya mapakali mula sa kinakatayuan niya. Sa tingin ko kinakabahan siya dahil sa nangyari sa akin.
"Bukol lang 'to at malayo 'to sa bituka kaya huwag ka nang mag-alala. Pwede mo na 'kong iwan dito, maya-maya siguro dadating na si Doc. Bryan," ani ko. Nilingon niya naman ako ngunit may bahid na ng pag-alala ang mga mata niya.
Ngayon ko lang 'to na experience na may mga tao pa palang mababait kagaya niya. Akala ko kasi wala siyang pakialam, na iiwan niya lang ako rito tapos aalis na siya pero nagkamali ako. Nanatili siya, kahit na hindi naman malala itong nangyari sa 'kin.
"Aalis lang ako kapag nagamot ka na," seryosong sambit niya.
Hindi lang siya mabait at gwapo, ang ganda pa ng boses niya.
Biglang nag-ring ang cellphone niya at sinagot niya naman ito agad.
"Hello Carter, bakit?" aniya.
Sana umalis na lang siya, baka may pupuntahan pa ang isang 'to tapos hindi natuloy nang dahil sa 'kin. Pero hindi ko pa alam ang pangalan niya, nahihiya naman akong magtanong 'tsaka parang wala siyang plano na magpakilala sa 'kin. Wala rin naman sa plano ko na alamin ang pangalan niya.
"Susunod ako, may pinuntahan lang ako saglit. Sige dre, kayo na muna ang bahala kay Tricia." Girlfriend niya kaya ang tinutukoy niya? paniguradong maganda 'yun.
Napasinghap ako nang biglang bumukas ang pinto. Si Doc. Bryan, na halatang nagulat sa presensiya naming dalawa.
Pumasok siya agad, binaba ang gamit niya sa mesa at nagtungo sa direksyon naming dalawa.
"What happened, Kai? may dinala ka na namang babae na injured dito," seryosong sambit ni Doc. Bryan pero sinamaan lang siya ng tingin nitong katabi ko.
"Hindi ko sinasadya ang nangyari okay? kahit tanungin mo pa siya," sagot niya sabay turo sa 'kin. Napatingin naman agad sa 'kin si Doc. Bryan kaya sinabi ko na lang sa kaniya ang totoong nangyari kanina.
"Kai minsan mag-ingat ka naman, alam mo naman na daanan ng tao ang area na 'yon pero hindi mo man lang sinisigurado na walang taong dadaan o magbubukas ng pinto," seryosong usal ni Doc. Bryan ngunit may bahid ng galit ang tono ng boses niya.
Bakit kaya ganito na lang siya kung magalit dito sa lalaking katabi ko? Ilang babae na ba ang dinala niya rito sa clinic?
"It's just an accident, okay? pwede ba gamutin mo na lang siya para makaalis na 'ko rito," naiinis na sagot niya. Napabuntong hininga na lamang si Doc. Bryan at agad na ring umalis para kumuha ng gamot.
"Pwede ka nang umalis, nandito naman na si Doc. Bryan," sabi ko ngunit bigla siyang tumawa nang hindi ko inaasahan. Napatingin ako sa kaniya pero hindi pa rin siya tumitigil.
May sinabi ba ako na ikakatawa niya? Gwapo nga kaso abnoy.
"Gaano ka gwapo ang kapatid ko para mas piliin mo siyang makasama kaysa sa 'kin?" natatawang sambit niya.
Apakayabang! pero ano ang sinabi niya? kapatid? Ang ibig niya bang sabihin ay kuya niya si Doc. Bryan? How come eh hindi naman sila magkamukha?
"Nakakatampo ka alam mo ba 'yun?"
Pinagsasabi niya? abnoy talaga ang lalaking 'to. Haysss, ang bait nga niya pero may angking kayabangan pala ang lalaking ito.
"Sige, aalis na lang ako kung 'yan ang gusto mo." At agad siyang umalis ngunit bigla siyang tumigil nang malapit na siya sa pinto.
Nagtataka akong napatingin sa kaniya pero bigla siyang humarap na ikinagulat ko. Pumunta siya sa harapan ko at may kung ano siyang kinuha sa bulsa ng pants niya.
"Here, peace offering ko sa 'yo," aniya sabay abot sa 'kin ng NIPS?
Seryoso ba siya? Ang gwapo niya at mukhang yayamanin pero may ganito siya sa bulsa.
"Quits na tayo ha? wala na akong utang sa 'yo. And next time kumatok ka muna bago mo buksan, okay? Baka sa susunod hindi lang bukol ang aabutin mo. Alis na 'ko, ingat ka," nakangiting sambit niya at agad na siyang lumabas.
Napatingin ako sa hawak kong nips at hindi ko napigilan ang sarili ko na mapangiti.
Ang bait pala talaga ng abnoy na 'yun pero hindi ko akalain na sa pagkakataong ito, napangiti ako ng isang lalaki. Sa buong buhay ko, ngayon lang ako humanga sa isang lalaki at sa tulad pa talaga niya. 
Pero nang dahil sa mga sinabi at ginawa niya, naghuhumintado ang puso ko at hindi ko alam kung bakit.
Ito na kaya ang sinasabi nila na "love at first sight?"