CHAPTER 2
"This is ridiculous! How can you allow newbie in our team?" inis na wika ni Hellius kay Demetrius.
"Why? What's wrong with that? I've been with Wise for five months and I can see that she has potentials..."
"Not in my restaurant..."
"Okay if you say so...so I'll ask Kennedy to get her kung ayaw mo...tsaka hindi ba at ikaw ang may gustong itrain ang mga newbies?"
"I know, but she's only starting...and how old is she 27? She graduated the course just 2 years ago?"
"Why don't you try meeting Wise first bago mo siya tanggihan?"
"I don't like her background..."
"You don't like her background pero nagbackground check ka without us? So what's the point of this conversation Hellius?"
"Dem...bakit ba ang laki ng tiwala mo sa kanya? Don't tell me na may gusto ka sa kanya?"
"I'm not like you Hellius kaya huwag mo akong gawan ng issue...believe me makakasundo mo siya"
"It's for me to find it out...pero ayoko pa rin siyang isama sa team sa Madrid..."
"Bakit? Dahil nandoon si Venus? And for sure hindi ka basta-bastang makakapambabae kung may nakabantay sa iyo?"
"Shut up!"
"I know...anyway...nagkabalikan kayo ulit ni Venus?..."
Tumango ang huli at nilagok ang alak sa basong kanina pa niya hawak.
"Payong kaibigan lang ha...get rid of her...she's not the kind of girl na magpapatino sa iyo...lalo ka lang pag-iinitan ni Tita Faye kapag nalaman niyang nagkabalikan na naman kayo ng babaeng iyon..."
"Who cares anyway...lagi namang ganoon si mama. Puro negosyo lang ang alam niya at siyempre si Tito Felix...Minsan nga naisip ko sana buhay nalang si papa para hindi na nag-asawa ulit si mama"
"Tito Hellson and Tito Felix were best of friends...kaya siguro nagustuhan siya ng mama mo"
"I know...but the thing is...parang sa kanya lang umikot ang mundo ni mama"
"Of course, when your papa died it's only Tito Felix who stayed with her..."
"Tara na nga at mag-inom...may karera pa ako mamaya eh."
"Kita mo ito...kapag naaksidente ka na naman ha...tigilan mo na yang big bike mo...kaya ka napagkakamalang hoodlum minsan eh..."
"I don't care..."
"Bahala ka na nga...nga pala ikaw na muna bahala sa restaurant sa MOA ha...may aasikasuhin lang ako sa kabilang branch...since ayaw mong itrain si Wise...kailangan kong maghanap ng iba pa..."
"Okay....okay..." aniyang sumenyas pa na para bang itinataboy ang kanyang kaibigan.
Napailing na lamang si Demetrius sa kaibigan. Kailan kaya ito titino?
Sa kabilang banda, napangiti siya. He didn't inform Hellius na nakaduty sa MOA si Wise.
"Ms.Wise...sa kabilang branch daw muna si Sir Dem so tayo lang ang nandito ngayon..."
"Ah ganoon ba, sige marami namang stocks di ba so wala namang kailangang bilhin?"
"Oo"
"Good, ayoko kasing mangialam sa pera."
"Okay po"
Maayos namang nakapagprepare sina Wise at ang kanyang kitchen team ng mga orders. Wala silang narinig sa kanyang reklamo o anoman. Is she can do it, hindi na niya inaabala ang iba pa. Ang ilang kasamahan niya kasi ay straight duty rin.
Naisipan niyang tumawag sa Nanay Martha niya when she had nothing to do. Naupo siya sa isang stool sa kitchen.
"Hello nay"
"O napatawag ka?"
"Just checking you and tatay. Kumusta po kayo? Baka sa Thursday pa ako makauwi...may budget at gamot pa ba ang tatay?"
"Oo naman, tsaka kumikita naman ang carinderia ko...kaya ayos lang"
"Mabuti naman kung ganoon nay..."
"O, wala ka bang duty?"
"Wala pa namang order and may break ako ng 15 minutes..."
"Ah okay...pakisabi kay Sir Dem, salamat sa pinadala niyang prutas ha?"
"Oho makakarating, wala pa si Sir Dem ngayon...nasa kabilang branch..."
"Ah ganoon ba, oh siya sige na at baka mapagalitan ka"
"Sige nay, ingat kayo ng tatay ha?"
"Oo, Ikaw din mag-iingat ka palagi diyan"
Pagbalik niya ng phone sa bulsa ay muntik na siyang mapasigaw nang makita ang isang lalaking nakabrown leather jacket na nakapamulsa sa pinto ng kitchen at matalim na nakatingin sa kanya. He remind him of someone pero hindi niya matukoy kung sino. When their eyes meet. Tila ba may kung anong damdamin ang humaplos sa puso ni Wise. Titig na titig siya sa walang emosyong mga mata nito.
Tumikhim ito.
"Are you done?" untag nito sa kanya.
"Pardon?" tila napahiyang wika naman ni Wise.
"Oh, I see. Who the head chef here?"
"Sir Dem is not around sir, may I know your concerns sir?" magalang na tanong niya. She thought he's one of those customers na laging nagrereklamo.
Ngunit nagulat siya ng lumapit ito sa kinaroroonan niya.
He open the fridge and get the bottle of wine na naroon.
"Excuse me sir" ani Wise na tila naguluhan sa inasal ng estrangherong íto.
"You dont know me?"
"Please introduce yourself sir, so I can address you properly"
Napataas naman ng kilay si Hellius.
"Nevermind...I just drop by to check hows the restaurant...and since nakita ko namang BUSY ka...I think I need to stay for a couple of hours..." he intentionally emphasize the word busy na naunawaan naman ni Wise. Nakita siya nitong may kausap sa telephone kanina.
Napayuko si Wise.
Iniwan siya nito at dumiretso sa office ni Demetrius.
"Ms. Wise...." tawag sa kanya ni Pia, isa sa mga crew. "Si Sir Hellius po?"
"Sinong Sir Hellius?" balik tanong niya.
"Naku, sorry po. Hindi ko kayo naipakilala ng personal...lagot ako kay Sir Dem nito...nasungitan ka ba?"
"It's okay... hinahanap niya si Sir Dem... mukhang dumiretso siya sa office..."
"Sorry talaga Ms. Wise, paano ba naman kasi yung big bike niya nakaharang sa labas..."
Nagring ang bell. It means may bagong order.
"Go talk to him Pia, may bagong orders kasi..."
"Sige Ms. Wise"
Matapos iyon ay inaasikaso na ni Wise ang mga orders. Buti nalang at dumating na ang 2 pang assistant chef kaya naging madali ang pagprepare.
Naging abala ang mga sumunod na oras ni Wise sa kusina at hindi na sila nagkaroon pa ng pagkakataong magkita muli ng Hellius na iyon. But she can't deny the fact na nakuha ng antipatikong lalaking ito ang kanyang atensyon.
It's almost 12 midnight ng magsara sila ng restaurant. Siniguro ni Wise na malinis lahat ng gamit sa kitchen at nakaayos para bukas.
"Ms. Wise mauna na kami sa iyo?" pagpapaalam ng mga kasamahan niya.
"Okay, nandito pa naman sina Jason" sagot ni Wise na inayos ang bag at gamit niya pabalik sa locker.
Ilang sandali pa ay sumabay siyang lumabas sa mga ito. Nagbilin nalang siya sa guard.
"Okay Ms. Wise..." anito sa kanya na sumaludo pa.
Natawa lang siya.
"Ms. Wise...sure ka na magtataxi ka nalang pauwi ng unit mo?" tanong ni Jason.
"Oo, may mga taxi pa naman hindi ba?"
Tumango naman ito.
Hindi siya pumayag na ihatid nito dahil alam niyang pagod na rin ito sa buong maghapon. Out of the way masyado ang apartment unit na inuupahan niya.
Sa hindi kalayuan ay nakamasid lang si Hellius. He find it weird na hintayin hanggang sa oras na ito si Wise but it doesn't matter. Curious lang talaga Siya about her.
Napakunot ang noo niya ng may pumarang kotse sa tapat nito.
"So may sumusundo pala sa kanya" ani Hellius sa pag-aakalang may sumusundo nga kay Wise.
Ngunit mukhang hindi maganda ang tagpong sumunod.
Nakita niyang pinipilit ng dalawang lalaki si Wise kaya naman nag-aalala siya. But, what if away magnobyo lang? Kaya hindi muna siya lumapit.
"Ano ba?! Bitiwan niyo ako!" pagpupumiglas ni Wise.
Buwis*t naman talaga! Hindi talaga siya tinantanan ng lalaking nag-alok sa kanya ng sakay noong naghahanap palang siya ng trabaho.
Isang rumaragasang big bike ang humarurot sa direksyon nila. Kaya naman napaatras ang mga lalaking may hawak sa magkabilang braso ni Wise.
"Let her go..." utos ng nakasakay dito. Bagamat nakahelmet ay nakilala ni Wise ang bulto ng lalaking sakay ng big bike. Ang kaibigan ni Demetrius, si Hellius.
"And who do you think you are para utusan kami?" sabi ng lalaking may hawak kay Wise.
Napatiim bagang naman si Hellius. He's very impatient pag dating sa mga ganitong bagay. Napailing siyang bumaba. Lalong napaatras ang mga lalaking may hawak kay Wise.
"Let her go...she's my fiance..." ani Hellius na tinanggal ang helmet at ipinatong sa kanyang big bike.
Nanlaki naman ang mata ni Wise sa narinig. Pero kung ito lang ang naisip nitong paraan para mailigtas siya sa mga walang hiyang lalaking ito. Bahala na.
Binitawan si Wise ng mga mokong pero mukhang hindi pa tapos ang eksena.
"You can take your fiance, once na mapatulog mo ako" sabi ng mayabang na lalaking halos kaedaran lang din ni Hellius.
"Ganoon ba?" tanong ni Hellius sabay sugod dito. Suntok-sangga, sipa-ikot, suntok at isang malakas na sipa ang nagpatumba sa mayabang na lalaki.
Tila nagulat naman ang kasama nito.
"Sir pasensya na nakainom lang ang kaibigan ko..." takot na wika nito at inalalayan ang kaibigang bago palang na nahihimasmasan.
Isinakay nito ang kaibigan at agad na pinaharurot palayo ang kotse.
"Let's go" maawtoridad na baling sa kanya ni Hellius.
Tila nagdalawang isip naman si Wise. Ito ang kauna-unahang pagkakataong makakasakay siya sa big bike.
"You want to stay here?"
"Uhmm..."
"Kapag binalikan ka ng mga lalaking iyon, I swear it's either chop chop lady ang labas mo o makikita kang palutang-lutang sa Pasig River"
"Sir, hindi ho ako marunong sumakay sa big bike..." nakayukong pag-amin ni Wise.
Napangisi naman si Hellius.
Nagulat si Wise ng igiya siya nito pasakay ng big bike. Pero ang pinakanakakagulat doon ay yung kuryenteng hatid ng pagdaiti ng kanilang mga balat.
"Kumapit kang mabuti, baka ako pa sisihin ni Demetrius kapag nadisgrasya ka..." wika ni Hellius.
Tumango naman si Wise.
"Anyway saan ba kita ihahatid?"
"Sa may Baclaran sir, sa likod po ng simbahan..."
Hindi na nagsalita pa si Hellius dahil alam niya ang lugar na iyon.
Napakapit naman nang husto si Wise sa bilis ng pagpapatakbo nito na akala mo ay may karera.
Ilang minuto lang nasa tapat na sila ng apartment na inuupahan niya.
"You live here?" tanong ni Hellius.
"Yes sir, uhmm salamat po" sagot niya.
"I'm not used to it"
Napakunot noo naman si Wise.
"Ang alin sir?"
"Ang pasalamatan...anyway I have to go...Wise right?"
"Opo"
"Hellius"
"Ah sige po Sir Hellius...salamat ulit"
He just looked at her. Maya pa'y sumakay na ulit sa motor nito. Sa isang iglap, nawala na ito sa paningin ni Wise.
Sa sobrang pagod ay pabagsak siyang nahiga sa maliit niyang kama. What a day? Wala si Demetrius sa restaurant tapos dumating pa ang kaibigan nitong hindi niya maintindihan. Hindi namalayan ni Wise na nakatulog na pala siya.
HELLIUS'S POV
Hindi ko natiis na hindi siya tulungan kanina. Some part of me, ang nag-udyok na lapitan sila. She's beautiful yet her eyes shows that she'd been into tough times.
Napabuntong hininga siya sa isiping gusto niyang makitang masigla ang mga matang iyon ni Wise. He felt something strange sa personal na pagkikita nila ng dalaga.
Maybe he's just attracted to her. Kasi nga kakaiba siya at mukhang palaban. Tama nga si Demetrius, ibang klaseng babae siya.
Nakatulugan niya ang pag-iisip sa dalaga.
Mabilis pa sa alas kwatrong napabalikwas si Wise nang bangon.
"Naku!" naibulas niya ng makitang 7:00 a.m na. Meron nalang siyang 30minutes para mag-ayos para sa trabaho.
Ayaw pa naman niyang nale-late. Kung bakit ba naman kasi napasarap ang tulog niya. Kainis! Though 9a.m ang call time nila, sinisiguro niyang 8a.m palang nasa restaurant na siya.
Dali-dali siyang naligo at nagbihis. Kailangan niyang makapasok nang maaga.
Nagulat pa si Wise ng makita si Hellius sa labas ng apartment.
"Sir?"
"It's almost 8a.m. I'll give you a ride..."
"But..."
"No buts...tsaka may kapalit ito..."
Napakunot noo naman si Wise. Binabastos ba siya nito?
"Cook for me, sabi nila magaling kang magluto...so let's see"
Napatango lang si Wise.
At tulad kagabi, para silang nakikipagkarera.
Nagulat pa si Demetrius ng makita sila.
"What a surprise, magkakilala na pala kayo ng magiging boss mo Wise" anito.
Napatingin naman si Wise kay Hellius.
Nakangisi ito sa kanya.
"Cook for me" maawtoridad na sabi nito.
She obey. Kapag sinuswerte ka nga naman. Boss ko pa siya? Nyeee!