CHAPTER 1
Ilang taon ang matuling lumipas. Wise is starting to achieve her dreams now.
She's tired but she can't stop now. Lalo na ngayong kailangan nila ng perang pangtustos sa gamot ng kanyang Tatay Judas. Mula kasi nang maaksidente ito, halos lahat ng kita sa maliit nilang karinderia ng kanyang Nanay Martha ay sa kanya lang nauubos. Dagdagan pa ng matrikula niya. Kung bakit ba kasi nagkasunod-sunod ang problema ng kanilang pamilya. Buti nalang at nakapagtapos pa rin siya ng pag-aaral.
Napabuntong hininga si Wise. Masakit na talaga ang mga paa niya. Halos nalibot na niya ang lahat ng hiring paroon at parito. Pudpod na rin ang sapatos niya. Pagod siyang napaupo sa isang bench sa labas ng isang kilalang restaurant sa MOA. Pagodtom na siya. Hindi naman siya pwedeng basta nalang bumili ng pagkain dahil nakabudget sa paghahanap ng trabaho ang perang meron siya.
Malaki ang utang na loob niya sa mag-asawang Judas at Martha. Sila ang kumupkop sa kanya noong mga panahong tinakasan niya ang lahat, iniwan at pinilit niyang kalimutan ang lahat lalo na si Hellson. Kung bakit ba naman kasi naging tanga siya sa bagay na iyon. Hindi siya naging wise sa kanyang mga naging desisyon. Tinanggap siya ng mag-asawa ng buong puso sa kabila ng lahat. She even told them kung ano ang naging buhay niya noon. Itinurin siya ng mga itong tunay nilang anak. Kaya gusto niyang bumawi sa kabutihan ng mga ito sa kanya. Magtatrabaho siya at magpapatayo ng kanyang sarili niyang negosyo. Aabutin at tutuparin niya ang pangarap na meron siya simula pa noong una. Hindi siya titigil hanggang hindi makamit ang pangarap niya sa buhay. Minsan ka nang nagkamali Wise, kaya gawin mo na ang tama this time. Iyan ang lagi niyang paalala sa sarili. Sa pagod ay hindi niya namalayang nakaidlip siya.
"Miss...miss..." napabalikwas siyang bigla nang maalalang nasa labas siya ng isang restaurant.
"Huh?" nakakunot noo niyang baling sa lalaking nasa harapan niya ngayon. Ngumiti ito sa kanya.
"Yung laway mo kasi..."
Napahawak siya sa mukha. Thinking that he's telling the truth.
Tumawa ito nang malakas.
"No, I'm just kidding..." pagkuway sabi nito nang makita siyang tumayo at akmang aalis.
"Wait...miss..." anitong hawak ang kanyang braso.
Tumingin siya rito pagkuway sa braso niyang hawak nito.
"Oops sorry...ikaw naman hindi ka na mabiro...I'm Demetrius...and you are?"
Ngunit hindi siya nag-abalang sagutin ang antipatikong lalaking ito. Kaya binawi niya ang kamay at saka dire-diretsong lumakad palayo rito. Hindi niya tuloy napansing naiwan niya ang pouch niya.
"Hey miss...your pouch!" habol ni Demetrius sa babaeng kanina lang ay nakangangang natutulog sa harapan ng kanilang restaurant. Napailing siya.
Natapik ni Wise ang noo nang mapagtantong wala ang pouch niya.
"Nabudol yata ako ah..." inis na kastigo niya sa sarili. "Tsk, paano akong makakauwi nito?" napabuntong hininga siya.
Biglang may humintong sasakyan sa harap niya.
"Hey miss, wanna ride?" anang lalaking sakay nito.
Sa buwisit ay hindi niya ito pinansin. Mukhang napagkamalan pa yata siyang pick up girl ng gag*. Pero sinusundan siya nito.
"Magkano ba? May alam akong malapit na lugar dito..." sabi pa ulit nito na siyang ikinalingon niya.
"Hoy! Mamang bastos! Hindi lahat ng naglalakad sa gawing ito ng MOA ay kaladkaring babae..." inis na baling niya sa lalaking ito.
"Okay...okay...sorry...pero saan ba ang uwi mo ihahatid na kita" wika nito.
Sa hilatsa ng mukha nito, mukhang hindi siya dapat basta magtiwala. Kahit pa sabihing ay hitsura ang mokong na ito.
"Salamat nalang may hinihintay ako" sabi niya para tigilan siya nito.
But the man just laughed at her.
"Aba't nakakaloko ka ah!"
Lalo lang itong natawa.
Sa hindi kalayuan ay nakita niya ang lalaking nagpakilalang Demetrius na tila may hinahanap. Napansin niya ring dala nito ang pouch niya. Kaya naman sinubukan niya itong tawagin.
"Demetrius!" tawag niya rito. Kumaway pa siya. Ah bahala na, huwag lang siyang kulitin ng lalaking nakakotse.
"There you are..." anito nang makalapit.
"See I told you may hinihintay lang ako...so back off" baling niya sa lalaking nasa loob ng kotse.
"Okay...got to go..." iyon lang at umalis na itong tatawa tawa.
Napabuntong hininga siya.
"Your pouch" ani Demetrius at inabot sa kanya ang pouch.
"Salamat...budol gang ka ba?"
"What?" nakakunot noong tanong nito.
"Ah wala, sige salamat..." akmang aalis na siya nang pigilan siya nitong muli sa braso.
"Wait...can we talk...are you looking for work?"
"Eh ano naman ngayon sa iyo?" inis na wika niya. Ayaw na ayaw pa naman niyang hinahawakan siya.
"Easy...I just want to help you..."
"Help me? Sige nga...mabibigyan mo ba ako ng trabaho?"
"Oo naman...sa restaurant..."
Bigla siyang magkainteres sa sinabi nito ngunit nagdalawang isip siya. Tinitigan niya ang mukha ng lalaking nasa harap niya. Mukha naman itong mapagkatiwalaan, but still kailangan niyang mag-ingat.
"Care to hear my offer?" untag nito sa kanyang pagmumuni-muni.
Napatango siya rito at ang sunod na nangyari ay natagpuan niya ang sariling kinakausap siya nito sa loob ng restaurant kung saan siya kanina nakatulog sa labas.
"Huh?! Ano nga ulit iyon?" tanong niya.
Natawa naman ito sa kanya.
"I'm offering you a work..." natatawang sagot ni Demetrius sa kanya.
"Seryoso ka ba?"
"Do I looked like I'm joking?"
"Hindi naman...tsaka paano mo nalamang naghahanap ako ng trabaho?"
"My friend called me, may nag-aapply daw na assistant chef sa restaurant nila...kaso hindi naman niya kailangan so she called me..."
"Paano mo nalamang ako iyon?"
"Nagkataon lang na nang lumabas ako when she send your CV thru email ay nakita kitang natutulog sa labas ng restaurant..."
Napayuko siya sa hiya sa narinig. Kaloka!
"So ano? Are you accepting my offer?"
"At ano naman ang magiging kapalit?"
"Simple, just do your job properly...anyway ano bang itatawag ko sa iyo?"
"Ah okay...I'm Wisdom Figueroa"
"Wow, pangalan palang lakas ng dating ha...nice name"
"Thanks...so kailan ako magstart?"
"Wait bago natin pag-usapan kung kailan ka magstart...let's eat first...I'm sure nagugutom ka na" sumenyas ito sa waiter para iserve na ang pagkain nila.
"Hindi naman ako gutom" kasabay ng pagsabi noon ay umalburuto ang kanyang tiyan na animo'y may nag-aaway na mga leon.
"Mukhang hindi ka nga gutom..." natatawang wika ni Demetrius.
Nahihiyang tumawa siya rito. Pahamak na tiyan, mag-alburuto ba naman? Nakakahiya tuloy.
Madali siyang na at ease sa presensya ng binata. Siya pala ang owner at chef ng restaurant na ito. Busy din siya sa ibang business so kailangan niya ng assistant.
Hindi naman sa pagmamayabang, marami siyang cooking competition na sinalihan at lahat iyon ay wagi! Bukod sa nag-uuwi siya ng cash prize kina Judas at Martha ay may mga awards din siyang plaques.
"So pwede ka na bang magstart this weekend?" tanong ni Demetrius sa kanya.
"Agad-agad?" tanong niya rito.
"Yeah...bakit ayaw mo ba?"
"Hindi naman...kaya lang hindi mo pa nga ako nasusubukan isasabak mo na ako this weekend?"
"Kaya nga sa weekend kapa magstart dahil I want you to prove yourself muna...how about tomorrow? Pwede ka bang mag-intern dito?"
"Seryoso ka talaga?"
"Wisdom...I'm deadly serious..."
"Wise nalang..."
"Okay Wise, so ano payag ka na ba?"
"Oo naman no! Thanks ha..."
At muli nakita si Wise ng bagong pag-asa para sa kanyang pangarap.
Masaya niyang ibinalita sa kanyang nanay Martha ang nangyari.
"Ah mabuti naman kung ganoon anak. Pero sa totoo lang hindi mo naman kailangang gawin ito para sa amin ng Tay Judas mo...masaya kaming napag-aral ka at makapagtapos..."
"Masaya din naman ako nay sa gagawin ko...alam niyo namang kayo lang ang pamilya ko..."
"May sariling kang buhay anak, maging masaya ka tulad ng ibang kadalagahan...ayokong matali ka sa ganitong sitwasyon..."
Niyakap niya ang matanda. Mahalaga sa kanya ang mga ito. Kaya lahat ay gagawin niya maibalik lang sa mga ito ang kanilang kabutihan sa kanya.
Sa tuwing makikita niya ang sitwasyon ng kanyang Tay Judas, lalo siyang naging determinadong magkaroon ng trabaho and soon to put up her small restaurant.
Nagsimula siyang mag-assist kay Demetrius. Madali lang naman itong makapalagayan ng loob. At mukhang mabuting boss ito sa nakikita niya. Magiliw ito sa mga staff na meron siya. Kapag may aberya o reklamo ang customer, hindi ang staff na nagkamali ang pinofronta nito. Ito ang mismo ang humaharap sa mga ito mayayabang na customers na ang tingin sa staff ay binili nila.
"Thank you for being with us Wise, malaking tulong ang pagdating mo sa team namin" wika ni Demetrius.
"Hay naku, nambola ka pa sir. Salamat sa opportunity na binigay mo."
"Next week sa isang branch ka na magiging cook. May magiging assistant ka roon..."
Napamulagat siya.
"Anong ibig mong sabihin?"
"Ililipat kita sa bagong branch...Ikaw ang magiging head chef doon. But... "
"But what?"
"You need to be more extra patient sa magiging boss mo..."
"What do you mean?"
"Medyo bossy at hot tempered kasi si Hellius...but I guess mapapatino mo ang kaibigang kong iyon..."
"Sir Dem, baka naman pwedeng dumito na muna ako...baka magkasagutan lang kami noong friend na sinasabi mo eh...mawalan pa ako ng trabaho..."
"Easy...ganito nalang we will take turns...pihikan kasi ang isang iyon...were far different from each other actually but I guess makapalagayan mo rin siya ng loob..."
"I'm not sure about that Sir Dem"
"Ang cute ng tawag mo sa akin...I like it Sir Dem..."
"So paano balik na ako sa kitchen..."
Tumango lang ang binata sa kanya.
She had her usual routine sa restaurant. Gabi na siya laging nakakauwi. Almost 11pm na. Paano ba naman, laging maraming tao sa restaurant nila. But she's happy with her job. Buti nalang at nakilala niya si Demetrius.
Naging kilala si Wise sa kanyang mga dish with a twist. Kaya naman minsan ay ipinatatawag siya ni Demetrius to introduce sa mga friends nito sa business world.
"My dear friends I want you to meet my chef...Wisdom Figueroa"
Isa-isang nakipagkamay sa kanya ang mga ito.
"Bakit hindi mo siya isama sa mga promising chef na ititrain sa Madrid, I guess magiging malaking tulong iyon sa kanya. Isa pa mukhang determinadong maging owner ng sarili niyang restaurant si Wisdom someday" pahayag ni Kennedy, isa sa mga kaibigan ni Demetrius.
"Naku sir, sobra naman po yata ang bagay na iyan...I'm contented here"
"But who knows Wisdom? May potential ka, and sa aming magkakaibigan ang taong may potential ay hindi namin pinakakawalan...were here to help you."
Napalingon siya kay Demetrius na nagthumbs up sa kanya.
"Bihira ang nabibigyan ng opportunity na tulad ng sa iyo Wisdom, so why not take the offer."
"Ganoon kalaki ang tiwala niyo sa akin?"
"Well, marunong naman kaming kumilatis ng mapagkatiwalaang tao so we guess nasa tamang tao kami with this offer ..."
"Sige na Wise, hindi ba't pangarap mo na someday magkaroon ka rin ng sariling restaurant mo?" ani Demetrius sa kanya.
Gusto niyang maluha. Ang laki talaga ng tiwala ni Demetrius sa kanya. Something na ayaw niyang bigyang kahulugan. Alam niyang ang mga tulad nilang mayayaman ay malayo ang estado sa kanya. She remembered Hellson, ang taong unang naniwala sa kanyang kakayahan. But he failed to fight for her. Ni hindi nga siya nito hinanap man lang.
"Pag-iisipan ko sir" aniyang nahihiya sa mga ito.
"It's okay take your time, pero sana mabigyan mo kami ng sagot this weekend para naman maisama ka namin sa list para sa training..." pahabol ni Kennedy.
Tanging tango lang ang naisagot ni Wise.
Umuwi siyang sobrang saya at ikinuwento sa mga magulang ang offer sa kanya nila Demetrius.
"Ang bait ng boss mo anak, bakit nga ba hindi mo tanggapin ang offer sa iyo. Malaking tulong niyon sa iyo." wika ni Judas sa kanya.
"Inaalala ko kayo ni Nay Martha tay, gusto kong lagi kayong kasama"
"Huwag mo kaming alalahanin Wise, masaya kami kapag naabot mo ang pangarap mo"
Niyakap niya ang mga ito. Naiiyak siya sa tiwala at suportang ibinigay ng mga ito sa kanya. Kaya naman nagdesisyon siyang hindi biguin ang mga ito. Magti-training siya at magsusumikap para sa kanila.
He can't believe it. Isang baguhang chef ang ititrain sa Madrid. Anong meron sa isang Wisdom Figueroa na ito? She must be something and he needs to find it out. Napabuntong hininga si Hellius habang hawak ang folder ni Wise.