Kasalukuyan ako ngayong naglalakad papunta sa room, nang makarating ako sa tapat ng GAS A saglit akong napatigil. Habang naririnig ko ang ingay sa loob, tila hindi na ako tulad noon na komportableng pumapasok sa loob. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto, nang tuluyan ko ng nabuksan ang pinto, nawala ang ingay kanina.
"Speaking of," wika ng kaklase ko na bading.
Ibigsabihin nito, dumating na ang pinag-uusapan nila, pabiro naman akong sumagot sa kanya, na tila wala lang sa'kin 'yon. "Are you addressing me?" Wala namang nakasagot sa akin. Nagbulungan lang sila at lihim na tumatawa, may ilan pang tumitingin sa puwesto ko habang ginagawa ito.
Umupo na 'ko sa tabi ni CA. Sa pinapakita nila, kahit na hindi ko naririnig ang pinag-uusapan nila, alam ko na tungkol sa'kin 'yon, dahil minsan ko na 'tong ginawa, karma ko siguro dahil sa ginagawa namin kay Jayson.
Dumating na ang aming guro sa literature. "Ang final project n'yo sa akin for this fourth quarter ay magsulat ng nobela na may relasyon sa subject n'yo, maalin man sa subject n'yo, literature, biology, kayo ang bahala. Kailangan n'yo itong ipasa sa'kin bago mag-exam. Kaya sa mga susunod na klase natin hindi ako magtuturo ibibigay ko ang time na 'yon para gawin n'yo ang project n'yo." Sa tuwing paparating ang exam, ito lagi ang panahon na stress kaming mga estudyante, kailangang gumawa ng final requirements at mag-aral sa halos walong subject.
Nakaupo lamang si ma'am Crystal sa unahan, hinahayaan nya ang klase na maghuntahan, basta gawin namin ang pinapagawa nya. Napatingin ako sa mga katabi ko, nagdadaldalan lang sila, panigurado na walang masisimulan ang mga ito. Napahinto ako sa pagsusulat nang banggitin ni Lyka ang pangalan ko. "Grachell, imik-imik, sa totoo lang ang boring mo."
Ang boring mo?
Nasaktan ako rito. Ngumiti lang ako sa kanya na tila natawa ako sa biro nya. Si Micka naman ang nagsalita, "pagpasensyahan n'yo na si Grachell, kinulang lang 'yan ng gamot no'ng bata kaya gan'an." Nagtawanan naman sila rito.
Hindi ko na napigilang hindi umimik. "Baka ikaw," sinabi ko ito nang pabiro. Napatigil sila sa pagtatawanan at napatingin sa isa't isa. May pagkakataon na ang joke nila ay nakakatawa para sa kanila pero sa'kin hindi, nakakainis na. Para sa'kin hindi mababaw 'to.
May binulong naman si Micka kay CA, habang lihim na nakaturo sa'kin. "Mahina pa ang turnilyo." Natawa naman si CA dito at hinampas si Micka. Hindi ko na alam kung bulong pa ba 'yon o pagpaparinig. Sana naman hininaan nya ang boses nya, hindi 'yong nadidinig ko.
"C.R. tayo?" wika ni CA na tinanguan naman ni Micka.
"Sama ako," ani ni Lyka.
Tumingin naman sa'kin si CA. "Sama ka?" Dahil wala ako sa mood umiling ako.
Itinaas naman ni Lyka ang kamay nya. "Ma'am C.R. lang po kami." Na pinayagan naman ni Ms Crystal.
Mga ilang minuto rin ay bumalik na sila, pagdaan nila sa likod ko, dinig ko na wika ni Lyka, "sira ka na sa tao." Alam ko na ako ang tinutukoy nya, anong kinasira ko dahil lang sa nalaman nila, hindi naman parang mayro'n akong ginawang masama, o dahil sa sinagot ko si Micka. Ano 'yon parang ako puwede n'yong insultohin pero kapag kayo, hindi?
Gusto kong sabihin 'to pero walang lumabas sa bibig ko, dahil kailangan kong manatili sa grupong ito, ganito sa highschool, kapag wala kang kaibigan, mapag-iiwanan ka.
Pagkatapos ng literature namin ay P.E. naman ang sunod, ito ang pinaka inaayawan kong subject sa lahat, dahil nakakapagod at pagpapawisan. Nagpalit na kami ng P.E. uniform, pagkarating namin sa gym ay naroon na rin ang ibang section na kasabayan namin.
Umupo na kami sa sahig katabi ng isang section, tila ay nagkukulitan naman ang mga lalaki na katapat ng puwesto ko. "Si Grachell." Napatingin ako sa kanila at nakita ko ang isang lalaki na umiiling na tila tinatanggi ito. Hindi ko na lang sila pinansin. "Nahiya ka pa eh," dinig kong sabi nila.
"Hindi na nga!"
"Weh? May bago ka no, sino?"
"Si CA."
"Wooy!" Hiyawan nila, napayuko naman si CA na nasa unahan ko, narinig nya rin siguro.
"Ba't ayaw mo na kay Grachell?"
"Ang tahimik nya masyado eh, walang thrill." Napangisi ako, ang bilis naman magbago ng mga lalaki, kapag nakakita sila ng mas maganda lulubayan na nila 'yong dati. Sabagay sa malakas ka dapat lumalapit hindi sa mahihina.
"Form groups of three people each," wika ni sir Rhayn, teacher namin sa physical education.
Agad na yumakap si Lyka at Micka kay CA. "Tayo na lang," ani ni Micka.
Napatingin naman sa'kin si CA na nag-aalala. "Pa'no si Grace?"
Sumenyas naman sa'kin si Micka. "Maghanap ka na lang ng kagrupo mo."
Tumango naman ako rito, wala na naman akong choice. Isa pa sa ayaw ko ay groupings, lagi akong nag-aalala kung sino ang makakagrupo ko, tulad nito, hindi ako pinili. Napatingin ako sa iba kong mga kaklase, halos lahat sila ay may kagrupo na.
"Sinong wala pang ka-group?" tanong ni sir. Tinaas ko naman ang kamay ko at may isa pa na tumaas ng kamay, si Jayson. "Kayo na lang dalawa, 26 kasi kayo, may isang grupo talaga na magdadalwahan." Nahihiyang lumapit sa'kin si Jayson, I dislike this feeling, ayaw ba nila kaming makagrupo kaya kaming dalawa ang natira? Tapos kami na lang ang magsasama? Ang lupit nila.
Sinabi sa'min ni sir ang magiging project namin, kailangan naming gumawa ng sariling game na parang minute to win it, na ip-perform ng ibang group. Habang nagplaplano kami ni Jayson ay may biglang tumama sa aking ulo, napataob ako sa sobrang sakit nito, inalalayan naman ako ni Jayson at binulong, "si Neria ang bumato."
Napatingin ako sa likod, nakita ko naman ang kaklase ko, siya rin 'yong kaninang umaga na nagsabi ng speaking of, tumakbo siya papalapit sa'kin. "Sorry." I don't believe it's genuine, nakangiti siya nang sinabi ito, pagbalik nya na dala-dala ang bola sa kagrupo nya, nagtawanan pa sila.
Tinaas ko ang kamay ko para kunin ang atensyon ng guro namin. "Sir, binato po ako ng bola ni Neria."
Agad naman siyang umapila. "Sir, hindi ko po 'yon sinasadya, at nag-sorry na po ako sa kanya."
"Sinadya nya po 'yon nakita ko po siya," wika naman ni Jayson.
Nilakihan naman kami ng mata ni..., sino nga 'to, tila binabantaan nya kami na huwag magsalita. Ang immature naman, masyadong mababa ang tingin nya sa'min.
 "Akin na 'yang bola," binigay naman nito ang bola na pang volleyball kay sir. "Simula ngayon ha, walang bola, kapag may makita akong naglalaro ng bola, may minus point." I'm not satisfied, para sa'kin kulang pa 'yong parusa, para sa'kin parang nakawala ang kaklase ko sa kasalanan nya. Napatingin ako sa kanila, nag-uusap na ulit sila at nakaupo na para bang walang nangyari.
Bakit ba nangyayari 'to sa'kin, nang dahil lang sa tatlong litrato, nagbago na ang turing nila sa'kin. Napaisip tuloy ako, sino ba ang gagawa sa'kin nito.
Isang tao lang ang naiisip ko.
Si Ben.
Siya lang naman ang nakakaalam na katulong ako sa bahay nina Gavin, siya rin ang huli kong nakausap bago ako pumunta sa trabaho, sinundan nya ko, at tanda ko pa ang sinabi nya sa'kin no’ng nakikipag-away siya. Sabi nya magsisisi ako, satingin ko ito na ang tinutukoy nya.
Pagkatapos ng klase nagmamadali akong tumakbo papunta sa fourth floor, madami akong nakakasalubong na estudyante at hindi na 'ko gumamit ng elevator dahil sa labasan na, paniguradong maraming tao roon. Pagkarating ko sa GAS D ay may lumabas sa pinto na dalawang lalaki na nagbabangayan pero mukhang pangkatuwaan lang.
Nang makita nila ako sa harapan nila ay napatigil sila. "Grachell?" sabi ng matangkad na mapayat na lalaki.
Hindi na nakakapagtaka na kilala nila ako dahil lang naman sa lalaking 'yon na laging sinisigaw ang pangalan ko. "Nandiyan ba si Ben?"
Taka namang tumingin ang dalawa sa isa't isa. "Ben? Walang Ben dito," wika naman ng matabang lalaki.
Mukhang mali na naman ang nabanggit kong pangalan. " 'Yong laging sumisigaw ng pangalan ko."
"Ahh!" sabay nilang sabi, at sabay rin silang humalakhak pagkatapos nito. "Ben daw!" sabi ng mataba na walang katigil-tigil sa paghalakhak.
Parehas naman silang pumasok sa loob at sabay na sumigaw, "Ben ten!"
Mula sa puwesto ko ay may maririnig naman na panibagong boses. "Kayo kaya ang bentengin ko."
"Sorry na boss," satingin ko ay 'yong mapayat ang nagsasalita. "Hindi na mabiro, may naghahanap sa'yo sa labas."
Sumingit naman 'yong mataba. "Matutuwa ka boss kung sino."
"Matutuwa lang ako kung si Grache---" napatigil siya nang makita ako.
Siryoso ko siyang tinitigan sa mata, at siya naman ay tila hindi makapaniwala. Hindi naman ako nahihirapan na husgahan siya, dahil konti na lang ay magpapantay na kami ng height, kung siguro nag-heels ako ngayon ay mas matangkad na 'ko sa kanya, at mukhang nanggaling na naman siya sa isang away.
"Grachell?"
Ipinarating ko na sa kanya kung ano ang pakay ko, at ipinakita ko sa kanya ang tatlong litrato na trending ngayon sa social media. Sila namang tatlo ay inilapit ang mukha sa phone ko. "Ah! Nakita ko na 'to," wika ng mapayat.
"Maganda ka pa rin naman dito," wika ng mataba.
Si Ben naman ang nagsalita. "Ang lupit naman ng gumawa nito, sinisiraan ka."
Sumangayon naman ako. "Kaya nga burahin mo na ang post na ito at mag-sorry ka sa ginawa mo."
Taka naman siyang tumingin sa'kin. "Anong ginawa ko?"
Napairap naman ako at pinamukha sa kanya ang cellphone. " 'Yang post mo, sana masaya ka na sa ginawa mo, napansin na kita, nasira mo na ang reputasyon ko, masaya ka na?!" Hindi ko naiwasang may tumulong luha sa mata ko.
Taka pa rin siyang tumingin sa'kin, mayamaya rin ay umiling siya nang todo. "Hindi ako ang may gawa n'an, bakit ako ang sinisisi mo?!"
Napangisi ako, maang-maangan pa. " Di ba sabi mo sa'kin, magsisisi ka!" sinigaw ko rin ito gaya nang pagsigaw nya sa'kin nito. "Ito ang ganti mo sa'kin dahil lang hindi kita gusto."
Pumagitna naman sa amin 'yong matangkad. "Huwag kayong sumigaw, baka marinig tayo ng mga teacher, doon na lang sa labas."
Sumangayon naman 'yong mataba. "Mabuti na lang lumabas na ang mga kaklase natin."
Wala akong pakealam sa sinasabi ng dalawang ito at patuloy pa ring tinitigan ng masama ang lalaking nakatingin sa'kin. Kagaya ko ay hindi rin siya nagpapatalo. "Hindi nga ako ang gumawa nito, ayaw mong maniwala? Puwes patutunayan ko." Tinulak nya si tangkad at nagulat na lang ako nang bigla nya akong hilahin.
"Anong ginagawa mo?!" Buong lakas kong hinila ang kamay ko sa kanya at nabitawan naman nya ito.
"Kahit naman sabihin kong may pupuntahan tayo, hindi ka rin naman sasama 'di ba? Kasi nga, hindi ka naniniwala sa'kin."
Muling pumagitna ang kasama ni Ben sa amin, sa pagkakataon na ito ay sila ng dalawa. Tumingin ang bilog na bilog na mata ng mataba sa'kin. "Totoo ang sinasabi ni boss, hindi nya 'yon magagawa, mahalaga ka kay boss."
Tumango naman ang katabi nito. "Ang sinasabi ni boss, pupunta tayo ro'n sa palengke, nandoon ang kaibigan namin, magaling 'yon sa mga hightech na bagay, siguradong matutulungan ka nya."
Siryoso kong pinagmasdan ang tatlo, kung hindi siya, sinong gagawa nito sa'kin? Mapagkakatiwalaan ko ba silang tatlo?