Monday morning I woke up feeling so alive knowing that I already have a job. Nakahanap na rin ako ng maliit na apartment na malapit sa pagtatrabahuan ko at balak kong lumipat na mamaya pagkatapos ng training ko since half day lang naman yun sabi ni Lucio, yong lalaking nakausap ko sa park.
I went to the bathroom and start taking a bath. Maaga pa naman so I will not be late in going in LA Corp. I open my suit case and look for a formal attire to wear. I decided to wear my cream three-forth sleeves and black high waist denim skirt with a small slit at the left side, partnered with my red stiletto. I smile as I look at myself in the mirror. Gorgeous as hell.
Ten minutes before seven ay lumabas na ako at sumakay sa kotse ko para pumunta sa location ng bago kung pagtatrabahuan. Hindi naman yun ganoon kalayo dito sa hotel so ilang minuto lang ay nakarating na ako.. ipinarada ko ang kotse ko sa parking lot pero agad akong napamura ng may bigla na lang humarurot at inagaw ang sanay pagpaparadahan ko ng kotse ko.
Gigil akong lumabas ng kotse ko at kinatok ang sasakyan ng walang modong mang-aagaw ng space.
"labas!" ani ko at kinalampag ang slamin nito sa may driverr seat. Muntikan pa nga akong matapilok ng bigla na lamang nitong buksan ang pinto. Gago to ah!
Paglabas niya ng kotse ay nagulat ako ng masilayan ang mukha nito. A devilish handsome man wearing black shades at sa tangkad nito ay mapapatingala ka talaga. Shit. Agad kong sinuway ang sarili ko sa pagpapantasya sa lalaking kaharap dahil baliktarin man ang mundo ay may kasalanan pa rin ito sa kanya at hindi siya nito madadaan sa kaguwapuhan nito. Hmp!
He look at me playfully. "What do you want, sweetie? Sorry I don't do hook ups in the morning." Aba't-gago to ah! Siya? Naghahanap ng kalanndian? Ew! At kahit pa guwapo ito ay hindi niya ito papatulan no! he's a walking red flag.
I raise my brow up. "Look mister, don't you know the word 'RESPECT?'" I said sarcastically. "Kita mo na ngang ako ang nauna sa puwesto na yan tapos sisingit ka? Aren't you ashamed for what you just did awhile ago?" but the asshole only smirk at me.
"Look miss, I am not taking this spot from you kasi una pa lang ay hindi na ito sayo. And about what you are claiming awhile ago, kung sinasabi mo na nauna ka sa puwesto na ito, bakit sasakyan ko ang nakaparada dyan ngayon?" umusok ang ilong k sa siabi ng aroganteng lalaking ito. Sinasagad niya ang pasensya niya.
"Arogante! Akala mo ba kinagwapo mo ang pagiging mayabang mo-"
"Gwapo naman talaga ako sweetie." Singit nito sabay taas baba pa ng kilay.
"Uggh! Diyan ka na nga! Bwesit! Nakakasira ng umaga." Imbes na makipagtalo pa sa kausap ay pinili na lamng niyang talikuran ito dahil lalo lamang siyang naiinis sa lumalabs sa bibig ng aroganyeng iyon. Rinig pa nga niya ang halakhak nito at kung nasa harap pa niya ang lalaki ay malamang nasapok an niya ito ngayon.
Pagkarating ko sa harap ng building ay nakita ko agad si Lucio na kumakaway sa akin. I composed myself and smiled at him. I wouldn't let that arrogant bastard ruined my day.
"Dala mo na ba lahat g requirements?" bungad na sabi nito sa kanya kaya tumango ako at ipinakita sa kanya ang brown envelop na hawak niya.
"Here." Kinuha namn niya ako at inaya na paakyat sa HR office dahil ipapasa daw muna nito ang requirements niya bago sila pumunta sa top floor na magiging opisina niya.
"Dito sa top floor ay kayong dalawa lang ng CEO ang tao. Ito ang lamesa mo." Turo nito sa isang lamesa na sakto lang ang laki. "Diyan naman ang office ni Mr. Salvador. Kapag tumunog ang telepono dyan sa table mo ay dapat sagutin mo ito agad dahil ayaw na ayaw nito ang pinaghihintay siya."
Tumango-tango ako. Mukhang may pagkaistrikto ang boss niya ah.
"At ang pinakaayaw niya sa lahat ay late comers, so be punctual. Dapat alisto ka sa lahat ng utos niya. Mabait naman yun si boss kapag nasusunod ng maayos ang mga utos niya."
"Ano nga pa lang magiging trabaho ko?" tanong ko. Since hindi naman talaga ito ang propesyon ko ay wala akong kaalam-alam sa gagawin. Wala naman kasi akong secretary noong nasa law firm pa ako ng daddy ko.
"Iaarrange mo lang ang mga files na nasa lamesa into chronological order para madaling mahanap kapag kailangan ni boss. Saka kailangan mo rin na magtake ng notes sa mga meetings niya dahil ikaw ang sekretary niya so madalas ikaw ang kasama niya, but of course, not with personal meetings like with their family." Paliwang nito.
I sighed. Mukhang mahihirapan ako nito ah. Parang mas madali pang maging abogado dahil idedefend mo lang naman ang kliyente mo at magbabackground check sa kaso nito, pero syempre, wala akong choice kundi aralin ang pagiging sekretarya dahil ito ang tanging trabahong napasukan ko.
"May tanong ka pa ba?" umiling naman ako. "Kung wala na, you can start tomorrow. Dapat ala-syete pa lang ay nandito ka na at oo nga pala, muntik ko ng makalimutan. Ipagtitimpla mo rin pala siya ng kape, so dapat kapag pagpasok niya ay mayroon ng kape sa mesa niya. Usually ay seven-thirty iyon dumarating."
Nang matapos ang orientation sa akin ni Lucio ay agad na akong bumalik sa hotel na tinutuluyan ko para mag-impake ng mga gamit ko dahil nga lilipat na ako sa apartment na tutuluyan ko. Pagkatapos kong magcheck out ay binaybay ko na ang daan patungo sa bago kong titirahan. Nasa akin na ang susi nito kaya pagkarating ko ay ipinasok ko na agad ang mga gamit ko at ipinasok ang sasakyan ko. Hindi naman ganun kadami ang gamit ko kaya hindi na ako nahirapan pang mag-ayos.
Malalim na ang gabi ngunit hindi pa rin siya makatulog. Iniisip niya ang mga nangyari nitong mga nakaraang araw at kung paano nagbago ang takbo ng buhay niya sa isang iglap lang. ayaw man niyang sisihin ang ate niya dahil wala naman itong ginawa kundi maging mabuting kapatid sa kanya, pero dahil sa nangyari parang gusto niyang magalit dito. Pero kahit ganun ay hindi niya pa rrin maiwasang mag-alala dito. Kamusta na kaya ito? Sana naman ay nahanap na siya.
Naisip niyang tawagan ang kaibigan niya na hawak ang kaso ng aate niya at ilang ring pa lang ay sinagot na nito ang tawag. "Hey, Lili! What's up?" masayang bungad nito sa kabilang linya.
"Hi, Phil! May improvement na ba ang kaso ni ate? May lead na ba kayo?" rinig niya ang buntong-hiniga nito sa kabilang linya.
"Wala pa rin eh, hindi tumitigil ang mga search and rescue sa paghahanap sa kanya. Don't worry. Malakas ang tyansa na buhay ang ate mo. Sinusubukan na rin naming maghanap sa mga kalapit na isla."
I sighed. "Sige, salamat. Update mo ako kung may nahanap niyo na siya." Nagkuwentuhan pa kami saglit bago nito pinatay ang tawag.
Maaga akong nagising kinabukasan dahil ito na ang opisyal na pagsisimula ko sa trabaho. Pasado alas sais pa lang ay paalis na ako ng bahay kaya naman wala pang alas-siete ay nasa kumpanya na ako.
"Ang aga niyo ma'am ah?" nakangiting tanong sa akin ni manong guard na tila kakapasok lang din.
"Syempre, manong! First day eh." Masayang sabi ko.
"Good luck po, ma'am." Nagpasalamat pa ako dito bago tuluyang pumasok sa elavator paakyat sa top floor kung saan nakabase ang opisina ng boss.
Sino kaya ang boss niya? Di ko naman natanong kahapon kay Lucio kung ano ang pangalan ni boss pero base sa pagkakatanda ko ay Salvador ang apelyedo nito. Nagkibit-balikat ako. Siguro matanda na ang boss niya at uugod-ugod na. Di bale, nandito naman ang pinakamaganda niyang sekretarya para rumescue sa kanya in case na may mangyaring masama dito dahil sa katandaan.
Naupo ako sa lamesa ko at inumpisahang ayusin ang mga papeles doon para mabawasan na ang gagawin niya in case na may iutos sa kanya ang boss niya. Napabaling ang tingin niya sa elevator ng tumunog ito at ilang segundo lang ay lumabas ang isang lalaking napakagwapo-este napakagago!
"Hoy, lalaki! Anong ginagawa mo dito? Trespasser ka no?" sabi niya sabay harang dito. Nangunot naman ang mukha ng lalaki at tila binibista ang mukha niya at kalaunan ay agad na ngumiti.
"Oh, sweetie. What are you doing here? Di ba sabi ko sayo I don't do hook ups in the morning? Kung gusto mo talaga pwede namang mamaya." He said then grinned like an evil maniac.
"Ikaw ang tinatanong ko. Nandito ako para magtrabaho at hindi para makipagmake out or sex sayo!" bulyaw ko. My gosh! Ke-aga-aga pinapainit niya ang ulo ko.
Sumeryoso ang mukha nito saka tumikhim. "Come to my office, then." Anito sabay talikod na papasok sa opisina ng boss niya. Napamaang siya. Don't tell me-gosh! First day na first day masisisante pa ata ako nito.
Kinakabahang naglakad ako papasok sa opisina nito. I sustain my bitchy look para hindi niya mahalata na kinakabahan ako ngayon sa harap niya. Not because that I fear him, but because I fear to lose this job. Paano na lang ako kung pati ito ay mawawala sa akin? Saan na ako pupulutin?
He cleared his throat and told me to take a sit na agad ko namang ginawa dahil kapag tuluyan akong nakatayo ay bigla na lang manginig ang tuhod ko at ayukong mangyari iyon.
"So, you are Lila Elizabeth Natividad. Why are you here? I mean, you're a lawyer right? The famous lady tigress." Napalaki naman ang mata niya. Hindi niya alam na kilala pala siya ng binata.
I gulped. "Uhm, because I got too tired handling cases so I wanna try something new."
He smirked. "And that is being a secretary?" tumango ako sa tanong niya. He shrugged. "If is that so. I bet nasabi na sayo ni Mr. Santiago."
"Yes, sir." He leaned on his swivel chair. "Okay." He said And motioned the door.
"Huh?" litong tanong ko.
Napangisi ito. "Sweetie, you're supposed to make me a coffee. Am I right?" napakurap-kurap ako at agad na tumayo.
"Coming, sir!" rinig niya pa ang impit na tawa nito ng makalabas siya sa opisina nito. Saka lang ako nakahniga ng maluwag ng makaalis ako sa paningin niya. Is that asshole really my boss? I sighed. Buti na lang ay hindi ako nito sinesante.
Dala-dala ang tinimplang kape ay pumasok ako sa opisina niya. Tahimik lang nitong nagbabasa ng mga papeles at tila hindi pa naapansin ang presensya niya. Nagkaroon ako ng pagkakataon na titigan ang kabuuan nito. From those messy hair, pointed nose, down to her luscious lips at isama mo na rin ang mapupungay nitong mga mata, her boss is really a walking red flag. A handsome devil waiting for a victim to come to him. At hindi niya hahayaang mabiktima siya ng katulad nito.
"Here's your coffee, boss." Ani ko at nilapag ang kape sa gild ng lamesa niya. Agad naman itong nag-angat ng tingin bago humihop sa kapeng gawa niya. Nanlaki ang kanyang mata ng bigla nitong ibuga ang ang kapeng iniinom.
"Are you mad at me, sweetie? Balak mo ba akong patayin?" sunod-sunod na tanong nito sa kanya.
"h-huh? Hindi ah! Bakit ko naman gagawin iyon?" kinakabahang sagot niya.
"Then bakit sobrang alat nitong kape ko? Gusto mo ba akong magkasakit sa bato?" malamig na sabi nito pero hindi naman mukhang galit ang itsura nito. It looks more playful than angry.
Kinuha ko ang kape niya. "papalitan ko na lang sir."
Umiling ito at timayo. Saka hinila siya palabas. "Saan tayo pupunta sir? Eh wala pa naman po kayong scheduled na meeting ah?"
Hindi siya nito sinagot bagkus ay hinila siya nito papasok sa elevator. Medyo pinagtitinginan pa nga sila ng bigla nalang huminto ang elavator sa ibang floor para magsakay. Paano ba naman kasi ay hanggang ngayon ay hawak pa rin nito ang kamay niya. Pilit niya itong tinatangal pero ang higpit ng hawak nito.
"S-sir, yong kamay ko." Tinignan lang ako nito at hindi pa rin tinanggal ang pagkakadaop ng palad namin. Namumula na nga ang mukha ko dahil sa mga tingin na ibinibigay ng mga kasama namin sa elevator.
Pagdating namin sa ground floor ay saka lang nito binitawan ang kamay ko at pinapasok sa kotse nito.
"Saan ba tayo pupunta, sir? Saka pwede po ba huwag niyo pong hawakan ang kamay ko lalo na kapag may ibang tao dahil iba ang iisipin nila. Ayokong madumihan ang pangalan ko habang nagtatrabaho dito sa kumpanya niyo." Mahabang sabi ko but the asshole only smirk.
"Don't worry, sweetie. Sanay na ang mga yon." Nakangising sabi nito na nagpainit lalo sa ulo niya.
"Isa pa yan! Don't call me sweetie dahil wala naman tayong relasyon! Tigilan mo ang kakalandi sa akin dahil wala kang mapapala. Kahit anong gawin mo ay hinding-hindi kita magugustuhan! Boss lang kita at empleyado mo lang ako! Hanggang doon lang yun!" bulyaw niya dito. Agad naman niyang narealized ang nagawa at bigla nalang nag-iwas ng tingin. Patay. Mukhang tuluyan na nga akong masesesante nito.
But contrary to what she expect him to do. He only grinned. "Wanna bet on that, sweetie?"