"Apo, hindi mo naman kailangan gawin iyan. May mga tao na tayong gagawa niyan."
Nginitian ko muna si lola saka nilapitan at niyakap.
"La, gusto ko hangga't walang pasok at hangga't nandidito ako sa inyo, nakakatulong ako. Ayoko pong iasa lahat sa mga katulong."
Nandito kasi kami sa Louisses Manor House.
Dito daw muna ako at gusto daw kasi nila akong makasama ng matagal. Pansamantala namang binabantayan ng kanang kamay nila na si Lodrique ang bayan ng Prestile.
Maghahating gabi na din nang makatapos ako sa mga gawaing bahay. May mga nagawa naman ako na hindi napakialaman ng mga katulong.
Tulad ng paglaba at pagluto. Nilabhan ko na din ang ibang damit nina lola. May mga damit kasi sila na exclusive lang sa kanila kaya hindi nila hinahayaang labhan ng mga katulong. Ako ang nagrepresenta na maglaba nito.
Nakapagluto na din ako. Adobong manok ang specialty ko kaya yun ang ulam namin ngayon.
"Ang galing talagang magluto ng apo ko." Puri nilang dalawa sa akin.
"Si papa po ang nagturo." Proud kong sabi.
Nag usap-usap pa kami ng ilang minuto bago ko napagpasyahang pumasok sa kwarto ko.
Napatingin ako sa wall clock ko.
Alas otso pa lang. Medyo maaga pa para magpahinga. Nagdesisyon na akong bisitahin ang facebook ko. Oo! May facebook ako. Pero hindi naman yun namin nagagalaw kapag nasa Enchanted Academy kami.
Saktong nakita ko na online din si Lexa. Lexa Fortes ang pangalan niya sa facebook, samantalang Chant Kyla naman ang akin.
Nung isang araw lang kami naging friend nito. Hindi ko pa pala nasasabi, mag aapat na araw na simula nung umalis kami sa EA para magbakasyon.
Me: Hi!
Lexa: Uy! Gising ka pa?
Me: Hindi! Tulog na si Kyla. Si Asiana to.
Lexa: Huh? Talaga ba?
Me: Haha. Uto-uto ka talaga no?
Lexa: Luh! Ang bad mo uy! Naturingang itinakda, sama naman ng ugali. Hmp!
Me: Tampo ka na niyan?
Lexa: Kainis ka! Hmm, Labas tayo bukas?
Me: Libre mo ba?
Lexa: Wow! Naghirap ka na ba ngayon?
Me: E, sino ba sa atin ang nagyaya? Lakas ng loob magyaya, matapobre naman.
Lexa: Oo na! L*tse! Lakas makaano...
Me: Ano?
Lexa: Wala!
Nagpatuloy pa ang pag uusap namin hanggang sa abutan kami ng alas dyes ng gabi. Bigla akong napatingin sa notification ko. Nakatanggap ako ng iilang friend request na galing lahat sa mga kaibigan ko.
Tignan mo nga naman. Nagfefacebook pala talaga silang lahat.
"Ang unfair naman siguro kung ikaw lang Master, diba?"
'Heh! Tumigil ka nga Asiana. Kanina ka pa e.'
Kanina pa kasi yan. Dami-dami nang sinabi. Siya na nga minsan nagtatype ng isasagot ko kay Lexa e. Baka magtaka kayo ah! Syempre lumabas siya sa tattoo ko no!
At oo nga pala! Bukod sa amin nina lolo at lola, wala nang nakakaalam na may mga magic kami dito sa bahay. Hindi naman kasi nag eexist ang mga magic sa mga taong mortal. What I mean is, yun bang wala talagang magic o power. Hindi nila alam na may magical academies na nag eexist, tulad ng Enchanted Academy.
Tikom na tikom ang bibig naming mga Enchantress dito sa Human World. Bukod sa mga pamilya namin, wala nang ibang nakakaalam ng tungkol dun. Kahit mismo mga taong kasama namin sa bahay na to, walang alam na bigla-bigla na lang kaming nagteteleport.
Akala siguro nila, hindi kami mahilig lumabas pero hindi nila alam nasa labas na pala kami, nagteleport lang.
Inaccept ko silang lahat at akma na sanang papatayin ang loptop ko. Tama kayo! Bukod sa cellphone, may loptop din ako syempre. Masyado na kayang moderno ngayon.
Biglang may nagpop na message. Pagtingin ko, group chat pala.
ENCHANT WARRIORS ang pangalan. Kung nagtataka kayo, yun kasi ang ipinangalan namin sa grupo namin.
Tinignan ko ang mga miyembro. Kompleto pala kami. Maging sina Elesus ay nandito rin.
Pakiramdam ko tuloy, nasa Enchanted Academy pa rin kami.
May iilang conversation na din pala. Binasa ko mula sa simula at magtatatlong araw na pala ang GC na ito.
Gabing-gabi na pero online pa rin sila.
Sira ulong Lexa yun, siya pala ang nagcreate ng GC tas ngayon lang niya ako inadd. E, nung nakaraang araw pa kami friends nito a!
Hindi muna ako nakialam. Binabasa ko lang yung mga convo nila.
Ford: Niyaya mo na ba siya, Lexa?
Lexa: Oo!
Ford: Anong sabi?
Lexa: Pumayag syempre.
Bretha: Hulaan ko, may kapalit no? Haha.
Lexa: Di ka pa nasanay. Kahit nasa EA tayo, mahilig magpalibre yan.
Blue: Hoy! Alam kaya niya na siya yung pinag uusapan niyo.
Nylo: Oo nga! Naseen nga agad oh! Haha.
Zarah: Kyla beb, labas ka na diyan. Haha.
Elesus: 😂😂😂
Venus: 😩😂
Zarah: Lagot kayo!
Bretha: 🤭😱
Lexa: Am scared!
Me: Hoy! Mga langya kayo a! At anong sabi mo Lexa? Nagpapalibre sa EA? E, hindi nga natin kailangan magbayad dun e kasi free na lahat ng pagkain.
Tama nga kayo nang basa! Libre na lahat ng pagkain dun sa EA kaya hindi na kami gumagasto  pa. Tsaka, pwede nga naming majikin na lang e.
Lexa: Galit ka na ba niyan?
Bretha: Lagot ka, Lexa.
Me: Tsee! Isa ka pa Bretha.
Sig: Uyy! Fight! Fight! Fight!
Ford: Sira ulo ka pare! Akala ko sasawayin mo, inudyok mo pa talaga. 😡
Zarah: Hahaha. Ayan kasi!
Nagpatuloy pa ang asaran nila. Ilang minuto pa ang tinagal bago ko naisipang magpaalam na sa kanila. Lalakad kasi kami bukas. Kaming lahat na magkakaibigan. Mamamasyal daw dahil apat na araw kaming hindi nagkita-kita.
Sa bahay lang kasi ako nanatili sa loob ng apat na araw. Tumutulong sa gawaing bahay, at the same time, tinutulungan din ako nina lola na kontrolin at magamit sa wasto ang kapangyarihan ko.
K
I
N
A
B
U
K
A
S
A
N
Maaga akong nagising para maghanda. Alas nuebe kasi ang usapan naming lahat. Sa isang coffee shop na kami dito sa quiapo magkikita-kita. Alas syete pa lang kaya may oras pa ako para makatulong sa gawaing bahay.
Hindi kasi ako sanay na walang ginagawang pagtulong sa gawaing bahay. Sinasamantala ko na dito kasi hindi naman ako ganito kasipag kapag nasa EA kami, lalo pa't kasama ko doon ang masisipag na magpinsan. Oras na maunahan nila ako sa paggawa, hindi na nila ako pinapasingit.
Gusto daw kasi nila akong pagsilbihan at hindi yung ako ang sumisilbi. Tss! Porket itinakda?
"Apo, maligo ka na alas otso na. Hayaan mo na ang mga katulong diyan." Si lola.
"Oo nga, apo. May nagawa ka na naman, okay na yan." Pagsang ayon naman ni lolo.
Wala akong nagawa dahil pinagtutulakan na nila ako. Naligo ako at nag ayos. Konting pulbo at light liptint lang ang nilagay ko para hindi naman ako magmukhang walang kabuhay-buhay at malapit nang mamatay.
Nakarating ako sa coffee shop nang eksaktong alas nuebe ng umaga.
"On time ka ah!" Puna ni Lexa. Kailan ba ako naging late?
"Kailan nga ba?" Sarkastikong singit ng sino pa bang mahilig maningit dito?
"Uy, Master ah! Baka mamaya, tuluyan mo na ako niyan."
"Ako na."
"Ang sweet naman ni Ford. Talagang pinatayo ka ulit para lang siya mismo ang magpaupo sa'yo no?" Sarkastikong saad ni Bretha.
Napailing na lang ako at natawa na rin.
Umorder lang kami at nagsipagkain na. Kumain naman ako sa bahay pero konti lang, gusto ko kasing ganahan sa pagkain mamaya dahil kasama ko tong mga to.
Matapos kumain ay nagdecide kaming gumala sa mall.
"Ganito pala ang itsura ng mall. Astig!" Namamanghang si Sig.
Hindi ko pa ba nasasabi? Pwes, ngayon sasabihin ko na. Taga ibang bundok ata tong si Sig. Dejoke! Ngayon ang unang beses niya sa mundo ng mga mortal. Hindi naman kasi katulad namin si Sig. Hindi siya alien a! Doon siya sa magical world nakatira. Mula bata pa lang doon na siya, hindi tulad namin na mula pagkabata, nasa mundo ng mga mortal na at hinintay lang ang tamang panahon para ipadala sa Enchanted Academy at sanayin.
"Kawawa talaga tong si pareng Sig. Hayaan mo pare, sa susunod na gala natin, hindi ka na magmumukhang napag iwanan." Nakatawang saad ni Blue. Ayun, nakatanggap nang hambalos galing kay Bretha.
Oo nga pala! May pagkakaintindihan na sina Blue at Bretha, samantalang nanliligaw naman si Nylo kay Lexa. At sina Sig at Zarah na nga pala. Habang kami nina Ford, tulad nang sabi ko noon, gusto kong paghirapan niya ang matamis kong OO.
Agad na lumapit si Ford sa akin, samantalang ang tatlo naman ay nagsilapit din sa mga pares nila.
"Pano ba yan, kayo na lang ang walang kapareha." Pang aasar ni Blue kina Elesus at Venus.
Bigla namang sumeryoso ang mukha ni Sig.
"Si Venus, baka may chicks na yan. Basta ang alam ko, torpe yang si Elesus e." Nakangising anas ni Sig saka lumingon sakin.
Seryoso? Bakit kailangan niya pa akong lingunin? Bigla namang tumikhim si Ford saka hinawakan ang kamay ko.
"Tara na." Cold na sabi niya saka ako hinila.
Nagkibit balikat naman ang ilan, habang nanatiling nakangisi si Sig. Nahuli ko naman agad ang masamang tinging ipinukol ni Elesus sa kanya.
"Ang ingay mo." Narinig ko pang bulong niya dito.
Kung kanina ay namangha lang si Sig, ngayon ay napanganga na siya. Bigla-bigla niyang nilalapitan ang lahat nang stalls na madaanan niya dito sa loob ng mall.
"Baby, picturan mo ako dali." Parang batang saad ni Sig kay Zarah sabay lahad ng cellphone niya dito.
"Isa pa. Isa pa." Napabusangot na lang si Zarah dahil sa pagiging childish ng boyfriend niya.
Ngayon ko lang nakita ang ganitong side ni Sig. Kapag nasa EA kasi kami, ikatlo siya sa pinakaseryoso sa aming magkakaibigan. Una dito ay si Ford, sunod naman ay si Elesus. Wag ninyo nang tanungin pa ang iba, alam ninyo na pag uugali ng mga yan. Lalo na yang si Blue.
Matapos ang pictorial ng bagong saltang si Sig ay nagkanya-kanya na kami. Gusto daw kasing gumala-gala ng ilan. Para saan pa ang pamamasyal naming lahat kung magkakanya-kanya din naman pala? Ano yun? May sariling lakad lahat? Tss!
"Kyla." Napatingin ako kay Ford.
"Hmm?"
"Kailan mo ba ako sasagutin?"
Kumunot ang noo ko.
"Nagmamadali ka ba?" Seryosong tanong ko.
Kasi kung nagmamadali siya at hindi niya ako mahihintay, hinding-hindi niya makukuha ang matamis kong OO. Kasi hindi niya magiging deserve yun.
"Hindi ah! Gusto ko lang malaman kung may pag asa ba talaga ako sa'yo."
"Tingin mo ba hahayaan kitang ligawan ako kung wala kang pag asa sakin?"
Biglang umaliwalas ang mukha niya saka ako niyakap.
"Thank you. Pangako, hindi ako magsasawang hintayin ang matamis mong OO, kahit pahirapan mo pa ako o kahit gaano pa katagal, hihintayin pa rin kita."
Napangiti ako sa sinabi niya saka mariing yumakap pabalik sa kanya.
Hindi ko pinapansin ang mga taong tumitigil para pagmasdan ang pagmomoment namin dito. Bahala sila diyan!
"Ikaw lang ang babaeng mahal at mas mamahalin ko." Mas lalo akong napangiti sa sinabi niya.
Hinalikan niya ako sa noo at wala sa sarili na naman akong namula.
"You're blushing." Pang aasar niya matapos makita ang pula-pula kong mukha.
Hinampas ko siya sa balikat at tumawa lang naman ang loko. Natawa na rin ako. Nang biglang may mahagip ang mata ko.
Ang lungkot ng mukha niya. Bigla siyang tumalikod at nagtuloy tuloy sa pag alis.
Bakit Elesus? Bakit parang apektado ka?