DAHIL SA PAGOD ay alas dose na ng tanghali nagising si Ethan. Minabuti siguro ng kolonel na bigyan siya ng sapat na pahinga. Palabas na siya ng inuukopang silid ng may kumatok. Agad naman niyang binuksan para lang mapatulala.
"A, e, mister, kakain na raw sabi ni Daddy Ninong," narinig niyang saad nito.
"Nananaginip ba akong nasa langit na ako?" wala sa sariling tanong ng binata na narinig ng nasa harapan niya.
"Huh? Nandito ka ngayon sa Vargas' residence sa Antique, mister!" inis na saad ng kaharap.
"Ikaw! Ikaw na nga. You are the one," sambit pa niya,"that I have been dreaming of."
"Tarantado, you are the one your face," asar na wika ng babaeng kaharap sabay tapak sa kanyang paa dahilan para mapadaing siya sa sakit. Saka lang siya natauhan.
"Aw! Ang sakit no'n, a. Pero maganda siya. Akala ko anghel, e," kakamot kamot ng ulong saad niya sa sarili at lumabas ng silid.
Habang binabaybay niya ang patungo sa dining area ay nakarinig siya ng tawanan. Pero ang nakaagaw pansin sa kanya ay ang malakas na tawa ng isang babae. Palagay niya ay iyon ang babaeng pumunta sa kanyang silid kanina. Saglit siyang huminto malapit sa pintuan papasok sa hapagkainan. Mula roon ay pinagmasdan niya ang babaeng nakatalikod mula sa kanya. Tatlo lang ang taong nakaupo. Ang kolonel, asawa nito, at ang hindi nakikilalang babae.
Napansin siya ng kolonel pero sa halip na batiin siya parang wala itong nakita at pilyong ngumiti sa babae.
"Anak, wala ka bang balak na magnobyo uli?" Narinig niyang tanong nito sa babae.
Anak? May babaeng  anak ang kolonel? Pero ang alam nila ay puro lalaki ang mga anak nito. Nacurious siya sa isasagot nito kaya hindi muna niya pinaalam ang kanyang presensiya.
"E, Daddy ninong, naman. Kakabreak lang namin ng tarantadong hinayupak na Red na iyon! Nobyo agad? 'Di ba pwedeng mag-move on muna?" Ingos nito na nagpangiti sa kanya.
"Kuh! Bata ka, oo," saad ng matanda saka muling bumaling kay Ethan. "Oh, iho come join us. Paniguradong gutom ka na hindi na kita pinagising kaninang umaga dahil alam kong pagod ka," nakangiting yaya nito na ikinalingon ng babaeng nakatalikod.
"Magandang tanghali si- este tito pala. Sa inyo rin ladies," nakangiting bati niya saka lumapit sa mesa.
"Dito ka na umupo sa tabi ni Hanxi, iho," turo ng ginang sa tabi ng dalaga.
"O, siya kumain na tayo. Para makapaglibot din itong si Ethan," saad ng kolonel.
Matapos ang kanilang pananghalian ay inilibot ni Joemar si Ethan kasama si Hanxi.
He admits, na attracted siya sa dalaga. But he noticed something in her eyes. A mix of sadness and bitterness, lalo na kapag may nadadaanan silang couple sa daan na sweet. Napapansin din niyang hindi umaabot sa mata nito ang mga ngiti nito. Kahit tumawa ito nang malakas ay matamlay pa rin ang kinang ng mga mata nito. And he wondered why? Totoo kaya ang sinabi nito kaninang kakabreak  lang nito at ng tarantadong hinayupak na boyfriend nito?
"Ahm. Daddy ninong saan ba talaga tayo pupunta?" Narinig niyang tanong ng dalaga sa kasama. Nasa harapan ng sasakyan kasi si Joemar katabi ng driver nito. Siya at si Hanxi naman sa likod. Hindi sumama ang asawa ng lalaki dahil may gagawin daw ito.
Napapansin niyang halos kalahating oras na silang bumibeyahe at parang hindi naman paglilibot ang kanilang ginagawa. Pero sumawalang kibo na lamang ito ng binata.
"Someone's behind us, mula nang lumabas tayo ng subdivision," pagbibigay alam sa kanila ng kolonel.
Akmang lilingon siya sa likod ng sawayin siya ng nito.
"Huwag lang lumingon, iho. They can see us. May gamit silang largabista. Kaya imbis na mamasyal tayo sa bayan sana ay pinadiretso ko na lang si Abner," saad ng kernel.
Nasobrahan yata siya ng isip sa dalaga kaya hindi niya naramdaman ang sumusunod sa kanila. Parang nabasa naman ng lalaki ang kanyang isipan.
"Iho, maingat lang talaga sila at simple lang para hindi sila mahalata. Kaya huli ko na nalamang sinusundan tayo. They keep thier distance kaya hindi sila mahahalata. At kaya sakto lang din ang takbo natin para  hindi rin sila makahalata na alam ko, natin na sinusundan tayo," paliwanag nito. Napatango siya rito. Mabuti na lang at inilabas niya sa garahe kanina ang dalang sasakyan.
Inion niya ang kanyang GPS sa kanyang cellphonr. Idinayal niya ang code ng kanyang sasakyan. Nang marinig niyang sumagot ang programed voice command ng kanyang sasakyan ay agad siyang nagbigay ng command dito na nakaloudspeaker.
"Doreamon, locate my location and be here, sur'a!" saad niya.
"Voice recognized! Command accepted!" sagot naman ng computer ng kanyang sasakyan.
Narinig niyang may tumawa. Kaya napatingin siya sa direksyon ng tumawa. It was Hanxi. And this time umabot sa mata nito ang tawa nito pero nagtataka siya kung bakit ito tumatawa. Akmang tatanungin niya ito ay narinig niyang tumawa rin sina Joemar at Abner.
"Iho, hindi ko alam mahilig ka pala sa doreamon?" biro sa kanya ng kernel.
"Yeah pati sasakyan ay Doreamon pa ang ipinangalan," dugtong naman ni Hanxi na natatawa pa rin. "Pero teka nga? Paano kang pupuntahan ng sasakyan mo kung walang magdadrive?" taas kilay na tanong ni Hanxi.
"Anak, kahit siguro kakaragkarag na sasakyan basta DNINES ang may ari, e, bibilis ang takbo nun," sagot naman ni Joemar sa dalaga.
Napakamot na lang siya ng batok sa tinuran ng mga ito. Napansin niyang nasa highway pa rin sila pero wala ng mga kabahayan. Puro palayan nalang ang kanilang nadadaanan. Tiningnan niya GPS locator ng kanyang cellphone kung nasaan na ang kanyang sasakyan.
"Doreamon is almost here. Tito, puwede ba tayong huminto saglit kapag nandito na si Doreamon?" aniya rito.
Tumango ito. At ilang segundo pa lang itong sumagot ay may humahagibis na itim na ford expedition twenty sixteen edition ang humarang sa harap nila. Mabilis namang nagpreno si Abner.
"Sir, may humarang sa harap natin," saad ni Abner.
"Lumapit ka ng kunti, Abner. Iyan na si Doreamon," saad ni Ethan.
Tumalima naman ito.
"Tito, mga ilang metro ang layo nila sa atin?" tanong niya sa kolonel.
"Mga tatlong daang metro, iho. Sapat lang para makita nila tayo," sagot nito.
"Tito, bababa ako at mauna kayo. Susunod ako sa likod ninyo. I will try to find kung sino ang sumusunod sa atin," saad niya.
Tumango naman ito bilang pagsang-ayon.
Agad siyang bumaba at lumipat kay Doreamon. Saktong nakasakay na siya ng bigla silang pinaputukan ng sakay ng isang toyota vios na itim na sa hula niya ay ang mga sumusunod sa kanila. Nakita niyang agad na pinaandar ni Abner ang sasakyan at pinasibad. Pinauna niya muna ang mga ito bago sumunod.
Nilagay niya sa autodrive si Doreamon at naghanda ng sarili. This time kasi siya ang pinupunterya ng nakasakay sa toyota vios dahil kinocoveran niya ang sasakyan ni Joemar. Kinuha niya ang nakatagong liscence fire arm niya sa dash board. Lumipat siya sa likurang bahagi ng sasakyan at binuksan ang dalawang maliit na butas na kasya lang ang ulo ng baril at ang isa ay para sa kanyang mata para makita ang target. Ang butas na para sa mata ay may lens na nakalagay na tulad ng nasa magnifying glass. Adjustable din ang lens nito at kayang makapagzoom ng up to three hundred meters away from the subject.
Nakita niyang tatlo ang sakay ng vios kasama ang driver. Kaya inasinta niya ang lahat ng sakay sa balikat.  Apat na bala ang pinakawalan niya. Ang pinakahuli ay mini bomb na bala na may pampatulog.
Nakita niyang nagpagewang-gewang ang sasakyan, at kalaunan ay nabangga sa isang mahogani tree na nasa gilid ng kalsada. Agad siyang bumalik sa unahan ng sasakyan ng makitang bumanga ang humahabol sa kanila. Akmang tatawagan niya ang kolonel ay nakita niyang bumalik ang sasakyan nito. Kaya binalik niya sa manual ang pagdadrive at huminto sa gilid para hintayin ang sasakyan ng kernel.
Huminto saglit ang sasakyan ni Joemar sa tapat ng sasakyan niya. Bumaba ang windsheild ng bintana nito. At sumenyas na pupuntahan nito ang nabangang sasakyan. Tumango naman siya rito at sumunod.
"Daddy ninong, who were they?" Narinig ni Ethan na tanong ni Hanxi sa matanda pagdating niya malapit sa mga ito.
Naunang bumaba ang mga ito.
"That I dont know, anak. Baka isa sa mga tauhan ng mga nakabanga ko sa  lipunan. Mas dumami ang natatangap kong death treats kaya hindi ko alam kung sino sa kanila," sagot ng kolonel. Hindi lingid sa kanila ang natatangap na pagbabanta ng kolonel. Pero ang sabi nito ay hindi ito natatakot sa mga banta ng kung sino mang pontio pilato.
"Napuruhan yata sila, sir," sagot naman ni Abner.
"Tulog lang sila. Sa balikat lang ang tama nila," sabad naman ni Ethan. Binalingan niya ang kolonel. "Tito, ano gagawin natin sa kanila?" Alam niyang SOP na dalhin sa presento ang mga ito. Pero ang kolonel pa rin ang masusunod dahil mas mataas ang posisyon nito sa kanya.
"Well. Hintayin na lang natin ang tinawagan kong pulis," sagot naman ng kernel.
Ilang minuto lang ang nakalipas ay nakarinig sila ng wangwang ng pulisya pero laking gulat nila nang pinaulanan sila ng bala ng mga ito. Kaya alerto silang lahat. Agad na pinasakay ni Ethan sina Abner at kernel sa  sasakyan ng huli. Sa sasakyan naman ng binata pinasakay si Hanxi.
"Doreamon, autodrive! We are being chased by patrol cars!" command niya sa sasakyan. Mabilis namang umandar ang sasakyan at umabot sa halos two hundred kilometer per hour ang takbo ng sasakyan.
Pero kahit ganoon kabilis ang takbo nila ay nakakahabol pa rin ang patrol car sa likod nila. Tinawagan ni Ethan ang kolonel na nasa unahan lang nila.
"Tito, mauna na kayo. Ako na ang bahala sa bumubuntot sa atin," agad na bungad niya dito.
"Mag-ingat kayo, iho," sagot na lang nito at ito na rin ang pumutol ng tawag.
Napalingin siya sa dalaga. Nagulat siya na imbis takot ang inaasahan niyang reaksyon nito ay tila excited pa ito at tuwang tuwa sa nagaganap.
"Han, alam mo bang gumamit nito?" tanong niya rito sabay lahad ng hawak na baril.
She just smirk at him at kinuha ang baril sa kamay niyang nakalahad. Agad nitong kinasa at binuksan ang bintana ng kotse. Bahagya itong dumungaw para makita ang nasa likod nila. Iniumang nito sa labas patungo sa humahabol sa kanila ang hawak na baril at tatlong sunod na pinaputok iyon. Nakamata lang siya rito.
Pagkatapos ay muli itong tumingin sa harap na nakangiti. Paglingon niya ay wala na ang humahabol sa kanila. Dahil mabilis ang takbo ni Doreamon ay medyo malayo na ang agwat ng patrol sa kanila dahil nakahinto na ito sa gitna ng daan.
Lumabas ang sakay ng patrol at pinagbabaril sila kahit malayo na. Doon niya napagtantong inasinta pala ng dalaga ang gulong ng humahabol sa kanila. Napahanga siya rito dahil doon. Nakita niyang malawak ang ngiti ng dalaga pero tahimik pa rin ito
Nang masigurong wala nang humahabol sa kanila ay binalik niya sa manual ang pagdadrive.
"Doreamon, locate Colonel Vargas!" aniya.
Agad namang nag-appear sa maliit na GPS monitor ng sasakyan ang lokasyon ng kolonel. Napakunot ang nuo niya nang makita kung nasaan ito. Nalagpasan na kasi nila ang lokasyon nito base sa nakikita niya sa GPS monitor.
"Doreamon, find Colonel Joemar Vargas using image locator!" Muling command niya.
Mga isang minuto ang lumipas ng lumabas sa maliit na monitor ang kernel. Napapalibutan ito ilang armadong kalalakihan at nakita nila si Abner na walang malay sa paanan nito.
"NASA PANGANIB si daddy ninong!" Bulalas ni Hanxi ng makita sa monitor ang kolonel.
Kanina pa siya tahimik pero ang totoo namamangha siya sa sasakyan ng binata. Alam niyang sa panahon ngayon ay ordinaryo na lang ang ganitong uri ng sasakyan bagamat bago. Dahil marami ng sasakyan ngayon ang pwedeng gawing autodrive at pwedeng magcommand dito na maglocate ng isang lugar o tao gamit ang voice command. Pero ang utusan ang sasakyan na tumakbo dahil may humahabol sa kanila ay hindi siya makapaniwala. Lalo siyang napahanga sa sasakyan ng kasama ng muli itong magcommand sa sasakyan. At ang pagpunta ng sasakyan kanina kung nasaan sila na walang nagdadrive? Mayroon bang ganoong sasakyan?
"Doreamon, change your color!" Narinig niyang saad ng binata.
Namangha siya ng sa isang iglap ang itim nitong kulay sa labas at loob ay naging puti.
"Wow!" bulalas niya.
Nakita niyang napangiti lang ang binata sa kanya. Mayamaya ay huminto ito sa gilid ng kalsada. Napansin niyang hindi na palayan ang nasa gilid kundi tubuhan na.
"Here take this," sabay abot sa kanya ng binata ng  dalawang magasin ng bala para sa baril na binigay nito kanina. "Nasa likod ng tubuhan na iyan si tito. Dahan-dahan tayong lalapit sa kanila para hindi nila tayo maramdaman."
Tumango  lang siya rito at nakikinig sa plano nito. She find it amusing na hindi man lang nito siya tinanong kung kaya ba niya.
"Here take this." May inabot sa kanya ang binata na goggles at mask. Sa tingin niya ay ordinaryng mask lang iyon na makapal. Nagtatakang tinangap niya ito.
"Kapag malapit na tayo sa kanila ay hahagis ako ng teargas na may pampatulog sa kanila. Huwag kang mag-alala dahil kahit ordinaryo lang iyang mask ay hindi ka makaaamoy ng kahit  na pinakamabahong amoy pa ang ilapit sa ilong mo. Wear that goggles para makita mo ng malinaw ang kalaban o si tito kapag magsimulang lumabas ang usok. The effect of the sleeping gas last up to ten minutes. Long enough na makuha natin sina tito at Abner." Paliwanag pa binata.
Tumango lang siya rito at agad na isinuot ang binigay nito.
"Marahil ay nagtataka ka kung bakit hindi kita tinanong kung kaya mo?" nakangiting saad ng binata.
"Yeah," sagot niya rito.
"Dahil nakita ko ang kakayahan mo kanina. And I must say that we are in the same line of work?" Hula nito.
"Well. Let us say na naging libangan ko ang ganitong situwasyon dati," nakangiting sagot niya dito.
"Okay let's go then," saad ng binata.
Dahan-dahan nilang binaybay ang tubuhan. Halos limang minuto lang ang nilakad nila papasok ay nakarinig sila ng boses.
"Ano Kolonel Vargas payag ka na ba?" Narinig nilang saad ng boses ng isang lalaki.
"Alam mo totoy!" saad ng kolonel na ikinatawa ng tahimik ni Hanxi.
Paani kasi hinanap nila ang pinanggalingan ng boses at saktong sumagot ang kanyang ninong ng makita nila ang kausap nito. Malaki ang katawan nito na parang goons sa mga pilikula. Nasa gitna ito kaharap ang kanyang ninong at napapalibutan ang mga ito ng sampung armadong lalaki.
"Sinong totoy?" galit na saad ng lalaki at hinawakan nito sa kuwelyo ni Joemar sabay tutok ng hawak nitong baril sa panga nito.
"Tssk!ikaw! Kalalaki mong tao para kang binabae na talak nang talak. Para tinawag ka lang na totoy, e. Alangan namang tawagin kitang NENE!" Pabalang pang sagot ng kolonel sa lalaki. "Kahit patayin mo pa ako ngayon ay hinding-hindi ako papayag sa gusto niyong bigyan kayo ng proteksyon! Hinding-hindi ko dudungisan ang pangalang inalagaan ko sa mahabang panahon para lang sa isang maliit na mantsang tulad ninyo. Hinding-hindi ako masisilaw sa kinang at laki ng salaping tinatanyag ninyo! At sabihin mo sa amo mong pakasaya na siya dahil kapag nagkaroon ako ng pagkakataon ay ako mismo ang maglalagay ng posas sa kamay niya!"
"Tssk! Sige kung iyan ang iyong  hiling kolonel!" nakangising saad ng lalaki.
Napatiim naman si Hanxi sa narinig. Akmang babarilin niya ang lalaki ng pigilan siya ng binata kaya napatingin siya rito. May inabot itong silencer sa kanya.
Nakuha niya ang ibig sabihin nito. Agad niyang ikinabit ang silencer sa hawak na baril. Agad niyang inasinta ang lalaki sa gitna. Tinamaan niya ito sa kamay na may hawak na baril dahilan para mahulog ang hawak nito. Naging alerto naman ang mga kasama nito.
"Hanapin n'yo ang bumaril sa akin!" Utos ng lalaki na umaarikingking sa sakit ng tama nito sa kamay. Agad namang kumilos ang mga tauhan nito.
Pero bago pa man tuluyang nakalayo ang mga ito ay hinagis na nang binata ang teargas sa gitna agad naman iyong umusok. Lahat na malapit dito ay agad na nawalan ng malay pati na ang lider ng mga ito at ang kolonel. May tatlong hindi nakalanghap  usok na papunta sa direksyon nila ng binata. Agad niyang binaril ang isa sa binti ganoon din ang ginawa  ng binata sa dalawa. Nakita niyang may inilabas na plawta ang  binata. Akala niya ay tutugtug ito pero sulpot pala iyon na may balang maliliit na karayom. Hula niya ay may pampatulog din iyon. Dahil nang tamaan ang tatlong binaril nila ay sigundo lang ang lumipas at nakatulog na.
Nang masigurong bulagta na ang lahat ay lumapit sila sa kolonel at pinagtulungang buhatin ito papunta sa sasakyan. Binalikan ng binata si Abner na may tama sa hita nito at inalalayan papunta sa sasakyan niya. Nagkamalay kasi ito bago pa man nila mabuhat ang kolonel kanina.