Ilang sandali lang ay bumalik din agad si Rianon sa tabi ko. Tahimik lang siyang nakaupo at pinagmamasdan lang din ang mga bisita. Dumating din si Raven kasama si Reed.
"Happy Birthday, Rianon!" Nanlaki ang mga mata ko dahil sa biglang pagbati ni Reed sa katabi ko. Tumakbo pa siya palapit dito at hinalikan sa noo si Rianon.
Siya?! Siya 'yung may birthday? Kanina pa kami magkatabi! Hindi ko man lang siya binati. Eh ano namang alam ko? Hindi ko naman kasi alam na kapatid pala ni Raven si Rianon!
Para na akong maiiyak sa sobrang hiya na nararamdaman ko ngayon. Kanina pa kami magkatabi ni Rianon, hindi ko man lang siya nagawang batiin agad ng maligayang kaarawan.
"Oh, magkakilala na pala kayo ng kapatid ko, Wave?" Raven gently asked. Dahan-dahan akong tumango bilang sagot sa kaniya. Naupo siya sa tabi ko habang si Reed naman ay naupo sa tabi ni Rianon.
Napansin ko namang nakatingin sa akin si Reed matapos niyang umupo sa upuan na katabi ng upuan ni Rianon.
Maya-maya ay bigla siyang ngumiti sa akin. "You look familiar."
Tumango ako sa kaniya at ngumiti rin. "Hindi ko alam kung naaalala mo pa, pero ako 'yung babaeng napagtanungan mo kung saan 'yung pinakamalapit na restaurant sa lugar na 'yon."
"Ahh! Oo, ikaw nga 'yun." Tumango-tango pa siya habang sinasabi'yun. "I'm Reed, nice to meet you again."
"I'm Wave." Pakilala ko sa sarili ko. Ngumiti siya sa akin.
Lumingon naman ako kay Raven na walang ekspresyon ang mababasa sa mukha niya. Diretso lang siyang nakatingin sa amin, wala rin ang ngiti niya. "What?" tanong niya nang mapansing nakatingin ako sa kaniya.
Umiling ako. "Wala naman."
Maya-maya ay may isang maputlang lalaki ang lumabas sa bahay nila Rianon papunta rito sa likuran ng bahay nila.
"Sino 'yun?" Nagtatakang tanong ko kay Raven, tumingin din siya sa lalaking tinitignan ko.
"Kapatid ko rin," he answered. Naglakad papunta sa isang bakanteng lamesa ang lalaki at naupo sa isang upuan. Nakasuot siya ng long sleeves shirt pero makikitang maputla ang mukha niya.
Kasunod na lumabas ng lalaki ang isang babaeng kamukha ni Rianon. Mama nila siguro.
Muntik ko ng makalimutan! Hindi ko pa pala nababati si Rianon. Humarap ako sa kaniya at isang ngiti lang ang sinukli niya sa akin. Lumapit pa ako nang kaunti sa kaniya.
"Happy Birthday, Ria. Sorry, late na kitang nabati. Hindi ko kasi alam na ikaw pala 'yung kapatid ni Raven." Mahinang bulong ko sa kaniya pero sapat na para marinig namin pareho.
Mas lumapad pa ang ngiti niya sa akin. "Thank you, Ate Wave. Okay lang po, mahalaga po na bumati ka pa rin."
Matapos niyang sabihin sa akin 'yon ay tumayo na rin siya at lumapit sa babaeng kamukha niya. Hinalikan siya sa pisngi ng babae at niyakap. Ilang sandali pa ay humarap na babae sa mga bisita, ganoon din ang ginawa ni Rianon.
Kinantahan na ng mga bisita si Rianon, ganoon din ang ginawa namin, kumanta rin kami. Matapos kumanta ay nagsimula ng kumain ang mga bisita.
Inaya na rin ako nila Raven at Reed na tumayo para kumuha ng makakain, naglakad na kaming tatlo para kumuha ng pagkain. Spaghetti ang nilagay ko sa pinggan ko. Matapos kong maglagay ng pagkain sa pinggan ko ay naglakad na ulit ako pabalik sa lamesa at naupo sa upuan. Sumunod naman sa akin si Rianon na may hawak na pinggan na mayroong slice ng cake. Naglakad na rin pabalik sila Raven at Reed pabalik sa lamesa at naupo na rin sa mga upuan nila.
"Ate Wave, you should try this chocolate cake that I baked." Rianon cheerfully said and gave me the plate with a slice of a chocolate cake. Mukhang masarap nga 'tong cake na binigay niya.
Hinawakan ko naman ang tinidor at kumuha ng kaunting parte ng cake para sana tikman. Bago ko kainin ang cake ay narinig kong mahinang umubo si Raven at Reed, napalingon ako sa kanila. Bahagya silang umiiling at mayroong binubulong ang mga bibig nila pero hindi ko naman maintindihan. 
Nang tuluyan ko ng matikman ang cake ay doon ko lang naintindihan ang gustong sabihin ni Raven at Reed kanina.
Sobrang tamis! Hindi normal ang tamis ng chocolate cake na si Rianon ang nag-bake. Sa sobrang tamis ay diretso ko nalang itong nilunok at hindi na sinubukang nguyain pa.
"Masarap ba 'yung cake, Ate Wave?" Masayang tanong ni Rianon. Pilit akong ngumiti sa kaniya at nag-thumbs up. Napakasinungaling mo, Wave!
"Really?! Do you want more? Here, eat more." Nilapit niya pa lalo sa akin ang pinggan na may lamang slice ng cake. Ayoko namang saktan 'yung feelings niya kaya naman kumuha ulit ako ng kaunting cake at nilunok nalang agad. Ilang kilo ba ng asukal ang nilagay ni Rianon dito? Bakit ganito katamis?
Nang tignan ko si Rianon ay mukha siyang masayang-masaya dahil nakangiti siya nang matamis sa akin habang pinapanood ako kung paano ko kainin ang cake. Inubos ko ang slice ng cake na binigay niya sa akin kahit sobrang tamis.
Nang umalis si Rianon sa tabi ko ay parang gusto ko nalang tumakbo sa cr at doon sumuka. Sobrang tamis talaga ng cake na siya ang nag-bake.
"Are you okay?" Raven asked. He gave me some tissues.
Mahinang tumawa si Reed. "You should have told Wave that whatever food that Ria cooked, is not safe to eat," he exaggerated.
Tinanggap ko naman ang tissue na inabot ni Raven. Pinunasan ko ang gilid ng labi ko.
Kinuha ko ang baso ng tubig sa harapan ko at diretsong ininom ang tubig. Hindi pa rin maalis sa panlasa ko 'yung tamis ng cake.
"You could have just told her that you don't like sweets," Raven said.
"Baka kasi masaktan 'yung feelings niya kapag hindi ko tinanggap 'yung binibigay niyang cake." Sagot ko naman sa kaniya. Mahina niyang kinurot ang pisngi ko.
"Saan 'yung label?" Parinig ni Reed sa amin. Nanlaki naman ang mga mata ko at agad kong naramdaman na uminit ang mga pisngi ko.
Bumilis ang tibok ng puso ko. Tama pa ba 'tong nararamdaman ko? Normal pa ba 'to? Wala naman siguro akong gusto kay Raven diba? Pero bakit ganito ako mag-react? Para akong kinikilig na hindi ko maintindihan!