Napaahon ako sa pagkakasandal. "What do you mean? Kailangan mo ako roon para manalo" Like how?
"Simple, Gabby. You watch the game and shut your mouth, unless you want to cheer. But most important, dumikit ka lang sa amin, sa akin"
Binobola ba ako nito o sadyang may sayad siya? Paano sila mananalo roon ng dahil lang sa akin. Care to explain huh. Lalakas ba sila dahil nandoon ako? Hindi ko tuloy mapigilang bigyan ng malisya ang mga pinagsasabi niya. Baka kasi may gusto siya sa akin at nagpapanggap lang na hindi para makasama ako. Don't judge me, ganyan na ganyan ako noong elementary.
"So gagawin mo akong side chics ganun? And with this dress? Sa club pa?!"
Napatingin tuloy siya sa akin. Napa-ayos ako ng upo dahil napatagal ang tingin niya sa balda ko. I cleared my throat.
"Bakit ba kasi ganyan ang pinili mong suot. Wala kabang t-shirt at maong sa closet mo?" He even look down just to see my flat sandal. Napailing pa.
Nakaramdam tuloy ako ng sakit dahil sa reaction niya. Akala ko kasi date. Di man lang nagsabi na tournament pala ang puntahan namin at hindi restaurant.
"I am comfortable wearing this. What is wrong with you?! Kanina mo pa ako ininsulto sa suot ko"
"I'm not insulting you. Ang pinunto ko, pwede ka namang lumabas ng bahay ng naka t-shirt at maong lang. You don't need to follow the trend these days. At maraming tao roon, ayokong mabastos ka"
I pouted. May punto naman siya pero nasaktan pa rin ako. Umiwas ako ng tingin at bumaling nalang sa window.
I'm starting to hate him. Unang interaksiyon pa lang namin, pangit na ng expression ko sa kanya. Kaya siguro never ko siyang nakaka-usap.
Di na ako nagsalita buong byahe. Kahit mapanis pa ang laway ko, di ko siya kakausapin.
His bored face telling me that he doesn't care.
Tumigil ang sasakyan sa isang malaking bahay na mukhang ginawang club. Ito ata ang white club na sinasabi niya. Kitang kita ang dami ng tao at puro may sariling grupo. Malakas rin ang music galing sa loob ng bahay. Ang aastig ng suot nila, puro naka-dark color. While me, mukha akong barbie na naligaw rito.
Nagdadalawang isip na ako kung sasabay ba ako kay Ayen.
"Bumaba kana" sabi ni Ayen at nauna pang bumaba at sinara ang pinto. Sinundan ko siya ng tingin hoping he will open my door. Nagpatuloy siya sa paglalakad at hindi man lang lumiko para pagbuksan ako!
I grinned. Ang gentleman ng kaibigan ni kuya. Talagang maaasahan!
A ghost of a smile shows on his face. Sinalubong agad siya ng mga nakahilirang mga babae. Hinalikan siya ng isang babae roon. Nalaglag ang panga ko sa ginawa nila.
Nasaan na ang pinaglalaban mong respeto, Ayen?!
Kitang kita ko pa ang paggalaw ng labi nila. Ewww!
Lumabas ako roon at halos hindi maipinta ang mukha.
Si Ayen ang unang humiwalay sa halik nila. Pero nasa balikat niya parin ang kamay ng babae.
What is he doing?! Mukha siyang naghihila lang ng p*kp*k sa kalye!
"Ayen!"
"Omg, how are you Ayen?"
"I miss you" iyon ang sabi ng babaeng kahalik niya. Ang iba ata sa kanila ay kaibigan ng babaeng iyon. Halatang mga mumurahin din.
Akala ko ba may tournament sa ml, bakit andaming p*kp*k rito?
Napatingin ang ilan sa kanila ng tumabi ako kay Ayen. Kaya napabaling ang babae sa akin na nakapulupot parin ang kamay niya sa lalaking katabi ko.
I rolled my eyes and looked at them with a bored on my face.
"Baby sit? Akala ko ba free mo ngayon, Ayen?" The audacity of this girl. Tinignan niya pa ako mula ulo hanggang paa.
"Are you talking to me?" I asked. I'm not a baby and certainly.....I am a lady.
Have they seen their outfit? It probably cost only for 20 pesos.
Inalis naman ni Ayen ang kamay niya. Puprotesta sana siya ng magsalita na si Ayen.
"We're going Girls. Bye Sheena"
"It's Shaira, Ayen"
"My bad" Hinatak na ako ni Ayen roon.
Narinig ko ang pagtawag ng mga babae pero hindi siya lumingon. Halos mabali ang leeg ko matignan lang muli ang babae.
"Sino yun?!" Galit na tanong ko ng pumasok na kami ng tuluyan sa loob. Hindi man lang siya sumagot at nagpatuloy lang sa paglalakad.
Narealized ko na mas madami pa palang tao ng pumasok na kami. Sunod ako ng sunod sa kanya.
May naapakan pa ako, but I didn't mind it. Malapit na mag-10 am pero may konte akong nakitang uminom. Mas lumalakas pa ang music. Sa gitna ay ang malaking stage kung nasaan ang mc. Malapit na magsisimula ang laro, iyon ang narinig ko sa mga tao rito.
Napapatigil kami pareho dahil may lumalapit kay Ayen at nangangamusta. Tumigil kami sa medyo maluwag na lugar kaya napasadahan ko ang ilan sa mga taong napatingin sa amin.
"Tama nga ang hinala ko, sasali ka dito. Usapan na kasi noong isang araw" napatingin ang kausap niya sa akin.
Nakapulupot lang ang kamay ko at napapalingon sa mga naroon. Mukhang pinaghalong inom at laro ang naririto. Ang akala ko puro lalaki, pero may mga babae rin pala.
"Ah oo"
May lumapit pa na kakilala ni Ayen kaya nastranded kami sa gitna.
"Ikaw ba yan, Gabby?" Tanong noong kausap ni Ayen kanina. I raise a brow at looked at him. Hindi ko matandaan kong saan ko siya nakita. Pero familiar siya sa akin.
Hindi rin naman narinig ni Ayen ang tanong ng lalaki dahil may lumalapit pa sa kanya.
"Oo"
Napalingon siya sa likod ko na parang may hinahanap. Kaibigan ata to ni kuya.
"Kasama mo ba kuya mo?" Tanong nito.
Umiling ako bilang sagot. Napakunot naman ang noo niya. "Sino kasama mo kung ganun?"
"Kaibigan lang din ni Kuya, si Ayen"
"Si Ayen?" Tanong niya parang hindi niya kilala ang tinutukoy ko. Napalingon siya muli kay Ayen. "Magjowa kayo?"
Umiling agad ako. Galit nga ako diyan eh!. "No, Ayen is not my boyfriend"
"Sorry, akala ko kasi"
Napalingon sa amin si Ayen, lalong-lalo na sa lalaking kausap ko. "Anong pinag-uusapan niyo?"
"Ah Ayen, may natanong lang ako konte kay Gabby. Magkasama pala kayo?"
Napakunot ang noo ni Ayen. Tinignan ako at napatingin ulit sa lalaking kausap ko ngayon, iba agad ang tingin nito sa lalaki.
"Oo, bakit?" Medyo harsh na pagkakatanong ni Ayen.
Mahina akong hinatak ni Ayen papalapit sa kanya. Tinago niya ako sa likod niya.
What the is he doing?! Humiwalay ako ng kaunti pero pinigilan niya ako. May nagawa ba akong mali?
"Nagtatanong lang. Akala ko kasi, nandito rin si Kevin" and he laughed awkwardly. Uamyos ako sa pagkakahila ni Ayen.
"Sige pare, Gabby, mauna na ako. Magsisimula na kasi ang laro" paalam nito.
Sinundan ko sila ng tingin habang papaalis. What happened?
"Sabi ng dito kalang sa tabi ko. H'wag kang maglakwatsa at makipag-usap sa hindi mo kilala" Kinilabotan ako ng bumulong si Ayen sa akin. Mukha namang mabait ang tao. Nilingon ko kung saan umalis ang lalaki kanina. So it means, hindi yun kilala ni Ayen? Pero nag-usapa naman sila kanina diba?
Hindi nalang ako nagprotesta. Hinatak niya ako sa isang table. Namumukhaan ko ang iba sa kanila dahil kaibigan rin ni Kuya. Ito ata ang sinabi ni kuya. Ang mga kaibigan niya. Apat silang lalaki at isang babae.
Nakipagkamay naman ang mga kaibigan niya at nag-ingayan agad.
Sinenyasan ako ni Ayen na tumabi sa kaibigan nilang babae. Wala na akong imik habang tumabi sa isang babae. Pero di ako pinansin ng babae. Maybe because, di niya ako kilala.
"Kailan raw tayo mag-sisimula?" Tanong ni Ayen matapos siyang bigyan ng isang inumin. Tinignan niya muna ako bago nakinig sa kaibigan niya.
Sa mga reaction nila ngayon, mukha ngang hindi nila ako kilala. O baka ganyan lang sila.
"Mamaya pa pagkatapos nila" sagot ng kaibigan niya at may tinuro.
Napaayos ako sa pagkakaupo. Hoping that this girl beside me starts to entertain me with questions. At mukhang hindi ako napansin ng mga kaibigan niyang lalaki. Dahil na rin siguro madilim.
Napabaling ang tingin ko sa dalawang table na mukhang seryoso na sa paglalaro.
"Teka, ikaw ba yan Gabby?"
Napalingon sila lahat sa akin kaya nahihiya akong ngumiti. Napalingon ang katabi kong babae at sinipatan ako mula ulo hanggang paa. She whisper something.
"Gabby Park? Kapatid ni Kevin?!"
"Napayag mo si Gabby?"
"Legit, si Gabby nga!"
Ang akala ko ba, kaibigan to ni kuya. Bakit hindi nila ako kilala?
While looking at their reaction. Parang gulat sila na imposibleng nadala ako ni Ayen rito.
Well, tama naman ang inisip nila. Napilitan akong sumama sa kanya because of my dream phone.
"Di naman si Gabby ang pinili mo noong pustahan ah? Pano nangyari?"
Proud na proud pang ngumiti si Ayen sa kanila at nagbigay ng inumin sa kasama niya.
"Kaya pala ang lakas ng loob mo maglaro ngayon, Ayen. Nga pala, ako si Jeffrey" pakilala ng isa sa kanila.
Nagpakilala rin ang iba pero hindi ko masiyadong naririnig.
I looked at the girl beside me. Akala ko magpakilala din siya. But she only looked at me and rolled her eyes.
What was that?!
"Mananalo na tayo nito!" Sigaw ng isa mga kaibigan nila.