Maaga akong gumising para maghanda. Medyo excited ako dahil papasok na ako sa RBU. Oo medyo lang, kasi balita ko ay marami daw ang maaarte doon at mga bully. Pero oks lang, ako pa. Subukan lang nila akong i-bully makikita talaga nila.
Bumaba na ako para kumain. Pagkatapos kung kumain ay pumasok na ako sa school. Pagdating ko ay nakita ko na ang van na pagsasakyan namin. Nagtungo na ako sa Dean's office dahil sabi ni Ma'am ay pumunta daw ako doon.
"Oh hija, nandito ka na pala. Pirmahan mo muna ito para makaalis na tayo," nakangiti nitong sabi saka binigay sa 'kin ang papel. Pumirma na ako at pagkatapos ay umalis na kami. Makalipas ang ilang minuto ay nakarating na kami sa Royal Blue University. Medyo malapit rin lang naman kasi ito sa University namin.
Ang ganda talaga dito sa RBU. Dito sana ako papasok kaso nga ayaw nila Mom kasi daw maraming bully dito, baka daw mabully ako. Minsan nga, naiisip ko na walang tiwala sa akin sina Mommy at Daddy. Alam naman kasi nila kaya kong ipagtanggol ang sarili ko. Pero okay lang naman iyon dahil I know nag-aalala lang sila sa akin. We can never stop our parents to worry about us even how brave we are.
Malawak ang buong school. Siguro ay mga four to five hectares ang pinagtatayuan ng University na ito. May anim na building na may apat na floor. Tanaw ko rin ang gymnasium na nasa kabilang side ng field. Maganda talaga.
Nagderitso kami nina Ma'am sa office ng Dean ng RBU. Katabi ng Dean's office ang library at sunod doon ay iyong faculty room. May teacher na nasa labas ng Dean's office. Ngumiti ito ng makita kami ni Ma'am na papalapit.
"Good morning Ma'am. Hinihintay na po kayo ni Ma'am Sandoval sa loob," nakangiting sabi nito ng makalapit kami. Pinagbuksan niya kami ng pinto. Agad namang napatingin sa amin ang isang babaeng may katandaan. Tumayo ito at sinalubong kami.
"Good morning Mrs. Santos," bati ni Ma'am Sandoval at nakipagkamay kay Ma'am.
"Good morning Mrs. Sandoval," nakangiting bati nito. Pinaupo kami ni Mrs. Sandoval sa isang sofa. Nakaupo siya sa single sofa na katapat ni Ma'am Santos.
"Mrs. Sandoval, this is Samantha Claire Ascaro. Siya ang napili namin na maging exchange student," nakangiting pagpapakilala ni Ma'am sa akin. Ngumiti ako ng ipakilala ako ni Ma'am.
"Nice to meet you hija," nakangiti njyang bati at nakipag-shake hand. Tinanggap ko naman ang kamay niya.
"It's a pleasure to meet you Ma'am," balik ko naman. Ngitian  ako nito at tumingin kay Ma'am Santos. Nanahimik lang ako sa gilid dahil hindi naman nila ako kinakausap.
"Thank you for accepting this kind of activity. And I hope we can continue the friendship of the two school," sabi ni Ma'am Sandoval. Actually, maganda naman talaga ang relationship ng school pero dahil sa mga toxic na estudyante, nagkaroon ng hindi magandang ugnayan ang dalawang school. Inggitan kasi ang nangyayari sa mga estudyante. Ayaw malamang ng isa't isa. Pero sila lang naman iyon, hindi ako sumali sa mga kaartehan nila.
"You're welcome Mrs. Sandoval. Aalis na po kami,"  pagpapaalam ni Ma'am Santos. Nagshake hand naman sila at umalis na. Naiwan ako sa Dean's office kasama ang Dean. Ngumiti lang ako ng magtagpo ang mga mata namin.
"Thank you so much hija for doing this. Alam mo naman ang sitwasyon ng dalawang University. Maraming students in both University ang nag-aaway. And I hope that this activity will help the students of both University to stop the unreasonable argument," sabi nito. Totoo lahat ng sinabi ni Ma'am Sandoval. I hope maging way nga ito para magka-ayos na ang mga estudyante. Sila lang naman kasi ang nagpapagulo. May isang papel na iniabot sa akin si Ma'am Sandoval. "Nandiyan na ang section at ang building mo," sabi ni Ma'am Sandoval. Kinuha ko ang iniaabot niya at bahagya itong sinulyapan.
"Thank you po Ma'am. Sige po, aalis na po ako," pagpapaalam ko sa kaniya. Ngumiti naman siya at tumango. Muli akong nagpasalamat bago lumabas ng office. Tiningnan ko ang nakasulat sa papel na binigay sa akin.
NAME: Ascaro, Samantha Claire H.
COURSE: Medicine
BUILDING: No. 5
SECTION: Emerald
Naglakad na ako sa hallway ng buiding 5. Wala ng mga estudyante dahil kanina pa magsisimula ang klase. Inisa-isa kong basahin ang bawat section name na nakalagay sa pinto ng bawat room.
'GOLD'
'BRONZE'
'ONYX'
'EMERALD'
Yes, I already found it. Nakangiti ako kasi hindi na ako mahihirapan ng todo para mahanap ang room ko. Nakasarado ang pinto dahil nagkaklase na sila. Kumatok ako at pinagbuksan naman ako ng isang prof. Matangkad at maganda siya. Sa tingin ko ay nasa 20's pa lang si Ma'am. Ngumiti ako ng ngitian niya ako.
"Are you the exchange student? Ms. Ascaro, right?" nakangiti niyang tanong.
"Yes Ma'am," nakangiti ko rin namang sagot. Nag-sign naman ito na maghintay muna ako at saka siya pumasok sa loob.
"So class, nandito na ang exchange student mula sa SJU," dinig kong sabi ni Ma'am. Sinenyasan naman niya ako na pumasok na. "Please introduce your self," utos niya sa akin. Tumingin ako sa kanilang. Hininga ng malalim bago nagpakilala.
"Hi everyone! I'm Samantha Claire Ascaro. Hope we can be friends," nakangiti kong pagpapakilala sa kanila.
"Thank you Ms. Ascaro. BTW, I'm Ms. Madrigal, your adviser in this school year. Take you seat beside Ms. Santos," sabi niya at saka itinuro iyong babaeng nakangiti doon sa likuran. Naglakad na ako papunta sa chair ko at marami akong naririnig na bulungan. Tsk! Kahit saan talaga ay hindi nawawala ang mga bubuyog.
Pre ang ganda n'ya.
Ligawan ko Pre.
Such a bitch.
'SLUT!' bulungan naman ng mga babae at inirapan ako. Hmmm, I feel something.
TROUBLE???
Hindi ko na lang sila pinansin at naupo na ako sa upuan ko sa tabi nitong si Miss Santos na todo ang ngiti. Ngumiti na rin lang ako. Nagdiscuss naman na si Ma'am and after noon ay break time na. May namiss kasi akong subject kaya break agad. Oo wala pa nga kami break na agad. Chosss!! Inaayos ko na ang mga gamit ko ng magsalita iyong katabi ko, si Miss Santos.
"Ahmm hi! Ako nga pala si Scarlet Santos," nakangiti n'yang pagpapakilala at tinaas ang kamay niya for shake hand. Napatitig naman ako sa kaniya. Totoo namang kinakausap niya ako, 'di ba?
"Samantha, but you can call me Sam for short," sabi ko at nakipagshake hand.
"So, friends? Sorry kung mabilis ako ha. Hehe," natatawa nitong sabi. Friends daw. Totoo ba ito? May nakikipagkaibigan sa akin.
"It's okay," sagot ko naman. Nginitian naman niya ako kaya nginitian ko rin siya. Dininig nga ang hiling ko, may nakipagkaibigan sa akin dito.
"Tara na sa cafeteria nang tayo ay makakain na," excited niyang sabi at hinila na ako papunta doon. Hindi na ako nakapalag. Ang lakas manghila eh. Pero masaya ko na may nakipagkaibigan sa akin dito.
S'ya ba 'yung exchange student? Ang ganda n'ya ah.
Hallerr!! Mas maganda pa rin si Queen kesa d'yan 'no?
Sa SJU 'di ba siya galing? Siguradong maarte din iyan gaya ibang students doon. Mga inggetera kasi ang mga iyon."
Masasama ang tingin ng iba sa akin at may ibang inirapan ako. Problema ba nila? Hindi ko naman sila inaano ah.
"Don't mind them. Ganiyan talaga sila kapag may bago dito, bukas wala na rin 'yan," bulong ni Scarlet. Napabuntong-hininga na lang ako at hindi na sila pinansin. Nagtuloy kami sa cafeteria.
Pagdating namin ay si Scarlet na ang um-order at ako ang naghanap ng mauupuan namin. Pinili ko iyong nasa tabing-tabi para hindi masyadong nakakailang kasi kanina pa sila nakatingin. Lalo na ang mga babae na ang sasama ng tingin sa akin, hindi ko naman sila inaano. Tusukin ko 'yang mga eyeball n'yo
"Oh, eto na pagkain natin," sabi ni Scarlet pagkalapag n'ya ng food namin. Kinuha ko naman na ang akin at kumain na. Mayamaya ay nagtanong s'ya.
"Pwede bang magtanong?" tanong niya. Mapagtripan nga. Napatawa na lang ako sa aking isipan dahil sa naiisip ako.
"Nagtatanong ka na," cold kong sagot ko sa kaniya. Nagulat naman siya dahil sa naging sagot ko.
"Ay grabe s'ya oh," nakapout na sabi niya. Nginisian ko naman siya.
"Eh nagtatanong ka naman na talaga. Hahaha. Ano ba iyang itatanong mo hah?"
"Ano, gusto ko lang malaman kung kamusta ang studies doon sa SJU," sabi niya. Uminon muna ako ng tubig bago sumagot.
"Okay lang naman. Maayos naman silang magturo," sagot ko at kinain ang spaghetti. Masarap iyong pagkain nila dito.
"Ahh, ganoon ba? So, sino naman ang mga kaibigan mo doon?" tanong niya. Napatigil ako at hindi agad nakasagot sa tanong niyang iyon. Ano bang sasabihin ko?
Sasabihin ko ba sa kaniya o hindi. Tsk! Sasabihin ko na, atleast nasabi ko, 'di ba?
"Ahmm... Wala akong kaibigan doon," sagot ko na ikinagulat niya. Nakakagulat ba?
"Bakit? Sa ganda mong 'yan wala kang kaibigan. Huwag mo akong lokohin," hindi naniniwalang sabi nito habang tinitingnan ako na para bang sinusuri.
"Hindi kita niloloko. Wala talagang nakipagkaibigan sa akin doon," malungkot na sabi ko. Kahit isa ay walang nakipagkaibigan sa akin. Ayaw nila.
"Hah! Bakit naman?" takang tanong niya.
"Ewan ko. Doon kasi sa amin ay hindi talaga ako nakikipagkaibigan. Nadala na kasi ako. Wala ding lumalapit sa akin para makipagkaibigan at narinig ko minsan na kaya daw ayaw nila ay masyado daw akong mataray kung tinggnan. Nakaka-intimidate daw akong tumingin," sagot ko sa kaniya. Totoo iyon. Hindi ko alam kung paano nila nasabi iyon pero sadyang ganoon lang siguro ang tingin nila sa akin.
"Ay oo. Ganiyan rin ang tingin ko sa iyo kanina. Pero gusto pa rin kitang maging kaibigan. Hehehe."
Napatigil ako sa sinabi niya. Gusto daw niya akong maging kaibigan. Hindi ko talaga ini-expect na may makikipagkaibigan sa akin. Tapos siya pa talaga ang unang nag-approach. Ngayon ko na lang ulit naramdaman ang saya ng mayroong kaibigan.