Chapter 3 || Loser
"Tapos kana sa article mo, She?" tanong sakin ni Cara. Bumuntong hininga ako at sumandal sa hamba ng pinto ng classroom namin.
Cara is one of my journ-mates. Magkasama kami sa The Catalyst ay magkaklase din kami. At some point, may part talaga sakin na parang ayaw e acknowledge itong si Cara.
"Malamang, hindi! Halos wala pa nga akong nasimulan." Cara gave me a confused look. She wasn't probably expecting my sudden outburst, bukod sa nakasanayan na lagi akong early magpasa ng articles at palaging nauuna sa tasks ay minsan lang ako mainis sa mga ganitong bagay.
"Talaga? Bago yan ah? Ikaw? Hindi pa nakapag-simula?" Hearing the smirk from her voice, I turned my head to take a look at her face to see what expression she had exactly.
"Oo nga, nakaka-bwesit kasi yung naka assign sakin." Sabi ko.
Akma itong nagpanggap na nag-iisip nago nagsalita. "Sino ba? Sakin nga si Leo eh sa volleyball, yung crush mo noong highschool tayo." may panunuya nitong sambit. I ignored her remarks about Leo, God, he's not my crush. It's the opposite!
I also did not fail to notice the urgency in her voice, na para bang buong araw niyang hinintay na tanungin ko siya at maisagot niya iyon.
"Si Kise sakin. Ni ha, ni ho wala pa akong nakuhang details don." utas ko. Kitang-kita ko kung paano gulat na bumaling sakin si Cara at bahagyang pagtaas ng kilay niya saakin.
Umaasa nalang talaga ako na matatapos na ang lahat ng ito mamayang hapon, wala na sanang sagabal at diretsohin na ni Romano kung interesado ba talaga siyang magpa-interview sakin nang masabi ako na EIC namin ang mga nangyayari.
"Hala, oo nga no? Si Kise yung sayo!" may bahid ng excitement ang pagkasabi nito sakin. "Ano, nagkalapit na ba kayo?"
Nagkibit balikat ako, "Duda nga ako kung matatapos ko ba 'tong naka-assign sakin."
Pumasok si Cara sa loob ng classroom namin at bumalik na dala na ang tapos na niyang article. Oh edi, sanaol.
Iwinagay-way nito sa aking harapan ang printed nang article niya, a part of me felt the utter disappointment as I looked at her finished task.
"Samahan mo nalang ako sa office. Ipapasa ko na 'to." aya nito sakin. Pero umiling ako at umatras.
The issue and the controversy had already subsided, parang nawala nalang na parang bula sa hangin ang mga usap-usapan tungkol sa nangyari saakin sa gym. Wala na akong naririnig na mga bulungan sa tuwing dadaan ako sa hallway o kaya naman ay sa cafeteria.
"Ayoko. Ayoko munang magpakita, hindi pa tapos ang article ko. Magtatago muna ako saglit." at sinundan ko iyon ng buntong hininga. This is new for me, lagi akong isa sa mga unang natatapos sa pagpasa ng article, not that nakikipag-kompetensya ako, pero argh.
"Jusko naman, She! Hindi ka naman papagalitan, samahan mo nako." Pilit pa nito at hinigit na ako patungo nga sa office.
Habang binabaybay namin ang daan patungo sa Pub office namin, tahimik lang si Cara na nakatingin sa malayo. Napabaling din ako sa kung saan sya nakatingin.
I almost scoffed at the sight, ang liit nga talaga ng mundo at palaging napaglalapit ang landas namin.
She's staring at kuya Q's team, and of course nandoon din si Kise. Kahit na nasa malayo ito'y ramdam ko na agad ang bad vibes, Kise Romano is bad news incarnate.
"Uy, She!" rinig kong sigaw ni kuya Q sa malayo. I think he saw me staring at them. Mabilis itong lumapit sakin.
He had his tumbler in his hand and white towel around his neck, mukhang kakatapos lang ng practice at exercise nila sa field.
"Saan punta mo?" tanong nito sakin habang nakapa-mewang, he didn't even bothered to look at Cara.
"Sa Pub. Office namin kuya, bakit?"
"Talaga? Ibig sabihin tapos mo nang ma interview si Kise?" ngumuso ako at umiling.
"Hindi, sasamahan ko lang si Cara—"
"Uy, Q! Ba't ka nang-iiwan?" the familiar voice from Q's behind halted what I was about to say.
"Oh, She! Andito na si Kise, para matapos na yang article mo!" aniya. Nahagip ng tingin ko ang pagkislap ng mata ng nanahimik na si Cara nang lumapit saamin si Kise.
Umirap lang ako at nanatili sa aking kinatatayuan, hinayaan ko nalang sina Kuya at Kisa na ang magbangayan.
"Oh shut up, Buencamino. May usapan na kami ni Shennaia, tungkol dyan." then he wriggled his eyebrows. Inirapan ko itong muli at iniwasan ang tingin.
"Bakit hindi ngayon?" Q asked with a hint of suspicion.
"May usapan kami, sa condo ko mamaya." Sambit ni Kise. Napaka-bulgar talaga ng bibig ng lalaking to, walang preno.
Nahagip nang mga mata ko kung paano tumaas ang isang kilay ni Kuya at nanlilit ang mga mata nitong pingmamasdan ang kausap.
Narinig ko rin ang halos sabay na pag tikhim ni kuya at ni Cara na siyang naging dahilan upang umayos ako sa pagkakatayo.
"Ano? Sa condo mo na naman? Aba't nasasanay kana, Romano ah?" tinawanan lang ito ni Kise at inakbayan si Q.
"Bakit? Dalawang beses palang naman ah?" inosenteng sambit ni Kise.
"Tatlo na. Sama mo na yung mamaya."
"O edi tatlo... tapos dadami pa." nakangiting tugon ni Kise. Bahagyang itong tinulak ni Q si Kise. Umiwas ako ng tingin.
"Namimihasa na'tong ugok na to, Shenna ah?" ani ni Q. "Lulumpuhin talaga kita ng wala sa oras, Romano. Kino-condo mo'tong pinsan ko!"
My eyes widened with kuya Q's "kino-condo" statement. Ayoko kong lagyan ng malisya pero ba't parang it sounds so wrong?
"Pabor naman sakanya, Q. Kaya oks lang na i-condo kita diba?" pilyong sambit nito at kinindatan ako.
The trace of malice was able to reach me, if I know kung hindi lang to kaibigan ni Kuya ay kanina pa yan may bangas dahil sa mga lumalabas sa bibig nito.
Para akong hihimatayin sa kaka-condo nilang dalawa. Tsaka parang nahihiya na din ako kay Cara, nao-op na siya dito.
"Ulol. Wag ka, Kise. Pagkatapos natin mamaya, ni anino mo hinding-hindi ko na gugustuhin pang masilayan!" Halos pasigaw kong sambit.
"Talaga ba? Hmmm." he paused a bit. "Kung ganon ayaw mo na din ng libre ko sa Jabee?"
Nangibabaw ang pekeng pag ubo ni kuya Q kaya't napalingon kami sa kanya.
"Hay nako, kino-condo na jina-jabee pa—"
"Rodquin! Patulong muna, tol!" napanguso naman si kuya Q dahil hindi natuloy ang panunukso niya samin.
"Oh sige, mauna na'ko. Sunod ka nalang, tol." senyas nito kay Kise at umalis na dahil tinatawag siya ng iba pa nilang kasama.
"Mamaya ah? Yung usapan natin, alas tres." sabi naman ni Kise. I rolled my eyes.
"Alam ko, okay. And don't you dare make excuses again! Wala na akong balak na bumalik pa sa condo mo."
Bahagya itong humalakhak, "We'll see." pagkatapos nun ay bigla nalang itong tumalikod at tumakbo ng walang paalam.
Nakahinga ako ng maluwag. Napabaling ako kay Cara na medyo malayo na sakin. God, I know, ang awkward dahil hindi manlang siya nakapag salita kanina. I felt bad for ignoring her.
"Cara, tara na. Diretso na tayo sa office." aya ko sakanya pero tinaasan lang ako nito ng kilay.
"Wag na, bukas ko nalang to ipapasa." aniya nang hindi parin nakatingin sakin at may bahid ng iritasyon sa kanyang mukha.
"I'm sorry, Cara. Hindi na kita napakilala kina Q at Kise kasi lagi nila akong iniinis."
"Nakita mo lang si Kise eh parang naging invisible nalang ako dito." inirapan niya ako.
"Eh gusto mo ba, ipakilala nalang kita sa kanya?" maligayang sambit ko. Para naman maramdaman mo din kung gaano nakakainis ang lalaking iyon.
"Talaga? Eh kelan naman?" napanguso ako at napa-isip. Magkikita kami mamaya ni Kise. Okay lang naman siguro 'pag sinama ko tong si Cara diba? Tsaka kapwa journo ko naman siya kaya siguro okay lang?
"Mamaya. Mamayang alas tres hintayin natin siya sa bench sa may guard house." masayang tumango si Cara saakin at naglakad nalang kami pabalik sa classroom.
Parang biglang nag switch off ang kadiliman sa aura ni Cara at bumalik ito sa normal.
"Sure ka ba na isasama ka ni Kise sa condo niya? Mukhang hindi na 'yon pupunta dito." litaniya na naman ulit ni Cara. Halos magka-kalahating oras na kami ritong naghihintay pero walang Kise Romano na dumadating.
Cara's excitement did not escape my radar, kanina ko pa napapansin na panay check niya sa kanyang mukha at panay ayos nang kanyang buhok. Hindi na ako magugulat kapag sinabi niyang admirer din siya ni Romano.
"Dadating 'yon, konti nalang." saktong pagkatapos kong sabihin 'yon ay may tumigil na Bentley sa tapat namin.
Oh diba? Sabi nang dadating si Kise eh. Ewan ko ba kung bakit excited itong si Cara na makita itong si Kise eh halos hindi ko na nga makayanan ang pang-iinis nito sakin.
Dahan-dahang bumababa ang quarter glass ng sasakyan niya at bumalandra sa harapan namin ang mukha ni Kise. Tumayo na kami at lumapit doon.
"Sorry, natagalan. Nag meeting pa kasi kami nina coach." sabi nito. Kita ko kung paano tumaas ang isang kilay niya nang napabaling siya kay Cara.
"Uh, Kise... Si Cara Galicano nga pala, kaibigan ko." masayang inilahad ni Cara ang kamay niya kay Kise ngunit imbes na tanggapin niya ito ay tinanguan niya lang.
Napangiwi ako sa inasal ni Kise. Nalimutan ko nga palang wala itong modo, tulad noong nasa basketball court kami.
After giving Cara a short glance ay hindi na nito pa pinansin ang dalaga. Hindi ba 'to marunong makiramdam?
"Ano na, Shennaia? Di ka ba sasakay?" tanong nito sakin habang hawak hawak ang manibela at sa harap naka-tingin.
"Ahmmm... Itatanong ko lang sana kung pwede ba nating si Cara sa condo mo?" I paused a bit nang makita ko ang pag-igting ng panga ni Kise. "Kasi, journo naman siya. Kaya... Okay lang ba?"
Bumuntong hininga si Kise sa harap namin. Pinasadahan ko naman ng tingin si Cara na ngayon ay malapad ang ngiti.
"No." mariin nitong sambit. Sabay din nun ang pagkawala ng ngiti sa labi ni Cara.
"Huh? Why?" kuryusong kong tanong. We're both journalist, anong problema dun?
"No. Ikaw lang Shenna, pag may sumamang iba, edi sayo nalang yang interview mo... Hanap ka nalang ibang subject." aniya. At akma na sanang itaas ang quarter glass nito.
"Wait lang!" Pigil ko. Tinigil nito ang pagtaas ng quarter glass niya at tumitig sakin.
Bumaling ako kay Cara na ngayon ay nakabusangot ang mukha "Cara, sorry. Hindi ko na yan mapipilit." huminga ako ng malalim. "Kailangan ko talaga ang interview'ng to."
"Subukan mo ulit! God, Shenna! You're not even trying harder!" nagulat ako sa pag-alburoto niya. I blinked twice before facing Kise again.
Balisa dahil sa biglang pagsigaw ni Cara ay hinarap ko si Kise at tatanungin pa sana nang hindi na nito ako hinayaan pang umalma.
"Ki—"
"No. Diba sabi ko pag may kasamang iba, walang interview. It's you or nothing, Shennaia. You choose."
"Wait lang, gusto sana— Cara!" napasigaw ako ng mag walk out si Cara. Dire-diretso, walang lingon-lingon. Akma ko na sana itong hahabulin ng magsalita ulit si Kise.
"It's now or never, Shennaia. I swear, papatakbuhin ko na talaga 'to at kailanma'y walang interview na magaganap." He said with finality in his voice. Halos kilabutan ako sa sobrang lalim nang boses niya.
Napakagat labi ako at bahagyang sinabunutan ang sarili. Shit. I need to get this damn interview, pero nagui-guilty ako para kay Cara.
"Ano na? Get in, loser. We're going to my condo."