Dalia POV 
Hardin
" Kamahalan. Nasan ka na po? Kanina pa naghihintay ang iyong ama at ina sa palasyo"  wika sa akin ng aking tagabantay.
 " Sally sandali lang. Naaliw pa kasi ako sa mga paro paro" wika ko dito.
" Ngunit mananagot ako sa iyong ama at ina kapag hindi kita nadala sa kanila ngayon mismo. Alam mo naman na may mga panauhin ang palasyo diba?" tanong nito.
 " Oo alam ko yun kaya nga di muna ako nagtungo doon. Kasi baka makagulo lamang ako doon " wika ko dito.
" Ngunit bilang prinsesa. Tungkulin mo na makihalubilo sa mga ibang maharlika. Ano na lang ang iisipin ng ibang kaharian kung ang prinsesa ay wala doon at di nakikihalubilo sa ibang prinsipe at prinsesa?" tanong nito na nakatingin din sa mga paro paro.
" Oo na po. Babalik na sa palasyo" pagsuko ko dito.
" Alam mo Dalia. Ang kulit mo din. Hindi ko alam na mas mahihirapan pala ako sa pagbabantay sayo kesa sa gawain sa palasyo "wika nito habang sapo sapo ang noo niya.
" Naku Sally. Kung alam mo lang. Hindi din kaya madali ang pagiging isang prinsesa dahil kailangan mong hawakan ang isang napakalaking responsibilidad " wika ko dito habang naglalakad kami.
" Siguro nga oo. Pero kung mahal mo ang katayuan mo ngayon. Walang impossible diyan Dalia" wika nito.
" Alam mo. Naisip ko na bagay ka pala sa katayuan ng isang maharilka. Tanong ko lang Sally. Hindi mo ba naisip na sana ipinanganak ka na lang na isang Maharlika? " tanong ko dito.
Napahinto naman ito sa paglakad.
" Oo. Inaamin ko. Noon hiniling ko na sana naging anak na lang ako ng maharlika. Ngunit alam ko na may dahilan ang lahat ng bagay Dalia. Kahit na hindi ako naging isang maharlika. Masaya ako sa anong meron ako ngayon. Hindi naman kailangan na maging maharlika ang isang diwata para masabi na marangal ang buhay nito. Kundi sa kung paano niya pahalagaan ang buhay na meron siya " seryoso na wika nito.
 Napatulala naman ako sa sinabi niya.
" Alam mo ikaw na talaga ang idolo ko sa lahat. Kaya nga ikaw ang isasama ko sa paaralan sa susunod na araw"  magiliw na wika ko dito.
" Ano? Hindi ko yata nagugustuhan ang iniisip mo Dalia" wika nito.
" Basta magugustuhan mo rin" kinindatan ko naman ito at nagsimula na kaming maglakad.
" Teka Dalia. Hindi pwede ang sinasabi mo. Hindi ako maaring sumunod sa gusto mo na yan" tawag nito sa akin.
Napatakbo na lang ako at nagtago sa isang damuhan. Nakita ko naman ito na naghahanap sa akin. Kaya ng masiguro ko na wala na siya ay saka naman ako tumayo. Ngunit di ko inaasahan na madudulas pala ako.
Ng mararamdaman ko na sana ang pagbagsak ko ng isang hangin ang siyang humihila sa akin papunta sa isang bisig.
" Ayos ka lang ba?" tanong nito dahilan para mapalingon ako.
Doon ko lang napansin na magkalapit na pala ang mukha namin sa isa't isa. Kaya agad akong napalayo dito.
At inayos ang sarili ko. Hindi maganda sa isang prinsesa ang ganong ayos lalo na at di ko pa nakikilala kung sino ang pangahas na lalaki na ito.
" Sino ka? At paano ka nakapasok sa palasyo?" takang tanong ko.
 " Kamahalan. Hindi naman siguro masama na makapasok ako dito sa kaharian ninyo. Sapagkat inanyayahan kami ng reyna at hari" wika nito sa akin.
Napaiwas na lang ako ng tingin hayss nasan na kaya si Sally.
" Salamat sa ginawa mo. Ngunit sa susunod wag kang basta hahawak sa akin. Baka kung anong isipin ng ibang mga diwata na makakita" habilin ko dito.
" Naiintindihan ko kamahalan. Paumanhin. Sapagkat wala lang talaga akong maisip na ibang paraan para mailigtas kita sa pagkakadapa mo sa damuhan" wika nito.
Magsasalita na sana ako ng bigla na lang dumating si Sally na hinihingal.
" Dalia nandito ka lang pala. Kanina pa kita hinahanap"  wika nito habang hingal na hingal.
" Oo. Nandito lang ako" saad ko dito.
Napalingon naman ito sa kasama ko na siyang ikinalaki ng mata niya at siyang paggalamg dito.
 " Prinsipe Eros " wika ni Sally dito.
Prinsipe Eros? Teka. Siya ba ang anak ng reyna at hari na kaiibgan ni ama at ina. Ngumite lang naman ito bilang pagsang ayon.
 " Ano? Prinsipe Eros magpapaalam lang kami ng kaibigan ko. Maraming salamat sa ginawa mo " wika ko at saka na hinila si Sally paalis doon.
 " Dalia. Bakit mo naman iniwan ang kamahalan?" takang tanong nito.
 " Naku Sally. Kung gusto mo magpaiwan sabihin mo lang at bibitawan kita" wika ko dito.
 " Nakit ka ba lumalayo sa prinsipe? Mabait naman siya ah" wika nito.
 " Kahit na. Ayaw ko pa rin" wika ko dito.
 " Ayaw mo dahil? Dahil ba sa siya ang prinsipe na itinakda sayo? " panunukso nito.
" Huh? Hindi ahh" napaiwas naman ako ng tingin.
" Asuss. Alam ko bagay naman kayo eh. Kaya wag mo nang takasan ang realidad"  wika nito.
 " Ikaw na lang kaya ang magpakasal" hamon ko dito.
 " Naku. Hindi ako ang prinsesa. Kaya ikaw na lang"  wika nito at iniwan na ako.
" Sandali lang Sally. Hintayin mo naman ako" tawag ko dito.
" Bilisan mo na diyan kamahalan. Baka mapagalitan ka pa ng ina mo " wika sa akin ni Sally.
 Kaya binilisan ko na lang ang pagtakbo ko para mahabol ko ito. Ang huli ay naghahabulan na lang kami nito.
              Eros POV 
Kaharian ng Elves
" Anak. Saan ka galing? " tanong sa akin ni ina.
" Diyan lang sa labas ina. Naglalakad lakad lang" wika ko dito.
 " Hindi mo daw kasama si Roro kanina?"  takang tanong ni ina.
 " Ina nais ko lang naman muna na maglakad ng walang tagabantay ang sumusunod sa akin. At isa pa pinagpahinga ko muna si Roro dahil alam ko na pagod ito" wika ko dito.
 Si Roro ang kaibigan at kababata na tagapagbantay ko. Siya ang lagi. Lagi kung kasama sa tuwing nais ko na maglibot libot sa ibang kaharian.
Hindi lang kaibigan o tagabantay ang turing ko sa kaniyang kundi kapatid. Dahil kung wlaa siya wala ako.