Mariane POV
" Nathan, saan tayo kakain?" tanong ko sa kanya, dahil kakatapos lang ng class namin sa History, sa totoo lang wala akong naintindihan sa tinuro ng professor namin, dahil hindi ko naman talaga hilig yung history.
"Uhm ikaw na ang bahala kung saan mo gustong kumain." sabi nito. kumunot ang noo ko.
"Mas maganda kung ikaw ang pipili dahil ililibre kita ," sabi ko naman habang binabalik ko yung notebook sa bag ko dahil nagsulat kami kanina. Pwede kasi kaming lumabas ng school ngunit dyan lang sa may harap, may kainan din kasi doon.
"Pero alam mo kasi hindi ako sanay na may kasamang kumain?" kaya nagtataka ko naman siyang tiningnan.
"Ang ibig mong sabihin wala ka pang kasama kumain, simula ng nag aral ka dito?" gulat kong saad.
tumango naman siya.
sinara ko ang bag ko pagkatapos kung ibalik yung notebook ko,
binalik ko ang bag ko sa upuan, ang dadalhin ko lang naman ay yung wallet at cellphone ni Mariane.
tumingin ako sa kanya ng seryuso.
"Kahit kaibigan hindi ka nagkaroon?" sabi ko habang nakatingin sa kanya.
tumango naman ulit siya. Hindi ko alam pero nalungkot ako sa sinabi niya.
pagkatapos niyang ayusin ang gamit niya, binalik din niya sa upuan niya ang bag niya at mukhang wala rin siyang balak na dalhin.
ngumiti ako sa kanya ng matamis at nagsalita.
"pero pumayag ka na ililibre kita, Pwes simula sa araw na toh, ako na ang makakasama mo sa pagkain, para hindi kana laging magisa." sabi ko sa kanya habang nakangiti.
namula naman siya.
"T-talaga?" nauutal at namumula niyang sabi.
"Oo naman, hindi ba magkaibigan na tayo kaya asahan mo na sabay na tayong kakain dahil ganun ang magkaibigan." masaya kong sabi.
hinila ko ang kamay niya at dumiretso sa pinto para lumabas,
palabas na sana kami nang magsalita siya kaya napatigil kami sa harap ng pinto.
"Hindi kaba nandidiri sa akin, sabi ng iba pangit at mabaho daw ako, sabi din ng iba na hindi raw nababagay ang isang taong katulad ko dito sa school na ito?" umawang labi ko sa sinabi niya.
totoo yun, ganon ang mga sinasabi sa kanya ng iba, dahil nabanggit iyon sa libro pero hindi dapat niya sa akin ito sinasabi, kay Camille dapat. dahil nga tinutulungan ni Camille si Nathan sa mga nambubully sa kanya.
" pero hindi ka naman pangit at mabaho sa totoo lang ang bango mo nga." sabi ko. namula naman siya " Pero S-sino naman nagsabi ng mga yan sayo, ?" tanong ko
" yung mga tao lang na laging nambubully sa akin." napayuko ako sa sinabi niya.
"Pero lagi din kitang nabubully, kaya alam kung may kasalanan din ako kaya ka laging nahihirapan." naguguilty ako kahit hindi ako yung nambully sa kanya.
tumawa siya ng mahinhin.... shet itigil mo yang ganyang pagtawa baka mahulog ako.
"Hindi ba sinabi ko na sayo na pinapatawad na kita lalo't alam ko naman na hindi mo yun gusto kaya wag mong sisihin ang sarili mo dahil kasalanan ko rin naman, hindi kasi ako lumalaban sakanila." sabit nito.
"Pero hindi ko maiwasan eh." nahihiya kong sabi, napatawa naman siya at napailing iling
"Tara na baka maubusan pa tayo ng oras at hindi na tayo makakain." kaya napatango ako at inakbayan siya na ikinagulat niya.
ok lang din iyon dahil magkasingtangkad lang naman kami.
"Oo nga tara na gutom n---." naudlot ang pagsasalita ko ng may sumabat. kaya napatingin kami dito.
"Pwede bang wag kayong haharang harang sa daanan, may dadaan din kaya." mataray na sabi ni Addison, kasama sila Camille oh nandito pa pala sila akala ko umalis na sila eh. wala si Luxurious, nagwalk out kasi siya kanina eh.
gumilid kami ni Nathan habang nakaakbay pa rin ako sa kanya.
"Oh, ayan daan na." malumanay kung sabi.
inirapan naman ako ni Addison sabay bulong na hindi nakatakas sa pandinig ko.
"Bitch."
kalbuhin ko kaya toh?
hindi ko na lang siya pinansin.
dumaan naman sila, ng si Camille na ang lalabas ay nginitian ako nito bago umalis.
nagkibit balikat na lang ako, at lumabas na rin habang akbay si Nathan na ngayon ay namumula na.
===============================================================
"Ahh busog na ako." nakangiti kong sabi habang naglalakad kami papuntang classroon, napatingin naman ako kay Nathan ng ngumiti lang ito.
nakarating na kami sa classroom at pumasok na, nadatnan namin ang mga kaklase namin nakatingin sa amin, or kay Nathan, ng pagkadigusto, at pandidiri,
nakita ko rin na nandito yung principal na si Mr. Montero na nakatingin sa amin ng seryuso.
anong ginagawa niya dito?
ng tingnan ko si Nathan nagtataka din siya at the same time nasasaktan dahil sa uri ng tingin sa kanya ng mga kaklase ko.
babalik na sana kami sa upuan namin ng magsalita si Mr. Romero.
"Mr. Aveilor." seryusong tawag nito kay Nathan.
"B-bakit po Mr. Romero?" sinamaan naman ng tingin ni Mr. Romero si Nathan, kaya nataranta siya. "M-ms. Romero po pala." nauutal nitong sabi kaya napakagat na lang ako ng labi para pigilan ang pagtawa, nakakatawa kasi yung mukha ni Nathan.
Seryuso namang tumingin ang principal at nagsalita " May nawalan ng cellphone at wallet dito sa section niyo, kaya pinakielaman namin ang mga bag niyo para hanapin iyon at nakita na namin iyon sa bag mo." sabi nito. Nanlaki ang mata ni Nathan sa sinabi ni Principal. kita ko kung paano siya kinabahan.
kumunot ang noo ko sa sinabi niya at hindi ko na napigilang magsalita.
"Ano pong ibig niyong sabihin, na nakita niyo yung cellphone at wallet sa bag ni Nathan, at siya ang pinagbibintangan niyo?" inis ko sabi.
tumango naman si Pincipal.
"P-pero hindi po ako ang kumuha non principal, nasa cafeteria po kami ng oras na yun." paliwanag ni Nathan.
"Oo nga Mr. Romero, nasa cafeteria kami kanina." sabi ko naman, alam kung hindi niya yun magagawa. Sinamaan naman ako ng tingin ni Mr. Romero pero hindi ko na yun pinansin, wala akong oras para tawagin siya Ms. Romero, mas importante si nathan dahil pinagbibintangan siya.
"Pero may nakakita sayo na bumalik ka kanina dito." taas kilay na sabi Ni Mr. Romero.
"Opo bumalik po ako dito para kunin yung tumbler ko, pero wala na po akong ibang ginawa, bumalik na po kasi agad ako sa cafeteria." kinakabahang sabi nito.
nang makarinig ako ng bulungan.
'sinungaling alam kung siya ang kumuha nun'
'oo nga, gawain na niya yan tulad dati nagnakaw din siya'
'tsk. mag ingat kayo baka kayo na ang sunod na nakawan niyan'
at iba pang mga bulungan.
Nagsalubong ang mga kilay ko sa mga narinig.
Napatingin ako kay Nathan na nangingilid na ang mga luha tanda na nasasaktan siya sa mga sinasabi nila, kaya hindi ko na napigilang sumigaw.
" PWEDE BA MANAHIMIK NGA KAYO DYAN, MGA WALA BA KAYONG MAGAWA HAH? NAMBIBINTANG KAYO EH MGA WALA NAMAN KAYONG PROWEBA NA SIYA ANG KUMUHA NIYAN!!" sabi ko. Natahimik naman sila.
"Hindi mo ba nakikita Mariane, may proweba nga na siya ang kumuha nyan, diba nga nahanap sa bag niya ang nawalang Cellphone at Wallet." sabat ni jamie. Nandito na pala sila, kasama si Luxurious na nakayapos nanaman sa Bewang ni Camille. Pero hindi ko na iyon pinagtuunan ng pansin at sa halip tumingin kay jamie ng masama.
nagsimula nanaman ulit na magbulungan at sinangayunan ang sinabi ni jamie.
hindi ko napigilan ang hindi tumawa.
"May laman ba yang utak mo jamie? alam nating pareho na maraming nambubully sa kanya kaya hindi imposibleng sinabotahe siya at siya ang mapagbintangan, atsaka kung nanakawin niya yung cellphone at wallet na yun bakit pa niya itatago sa bag niya at hindi sa ibang lugar na hindi agad makikita, hindi naman siguro bobo si Nathan para itago yun sa bag niya, at ang mas nakakatawa ay bakit siya magnanakaw kung mayaman naman siya." sabi ko sa kanya na nagpatahimik sa lahat.
"Hindi ko alam na ang kikitid pala ng mga utak niyo." sabi ko, at tumawa ulit, nagulat naman sila sa pagtawa ko pero hindi ko iyon pinansin at nagsalitang muli. "Ang bobo ng gumawa nito kay Nathan dahil mukhang may nakalimutan siya." sabi ko at tinuro ang sulok ng kisame na may CCTV, bawat sulok ng kisame ay may CCTV. "Ngayon tingnan niyo yung footage Mr. Romero, at huwag kayo magbintang agad ng wala kayong matibay na proweba." sabi ko at nilibot ang buong klase. "Nasa Section A tayo diba kaya ang ibig sabihin puro matatalino ang mga nandito pero hindi ko pala akalain ang bobo niyo." sabi ko at hinila si Nathan para bumalik sa upuan namin.
Dahil may klase pa kami.
ramdam ko ang pagtahimik nila sa sinabi ko ng magsalita si Mr. Romero.
"Ok section A titingnan namin ang footage ng CCTV niyo, kung sino man ang totoong may gawa nito at kung may sumabotahe nga yan Nathan, I will give him/her a big punishment, Understand." tumango naman silang lahat." So I take my leave." sabi nito at lumabas na ng classroom.Tahimik lang lahat dahil siguro sa sinabi ko, hanggang sa dumating yung next professor namin at mukhang nagtataka kung bakit tahimik eh kadalasan maingay dito , pero hindi niya na lang ito pinansin at nag dicuss na lang.
tumingin ako kay Nathan ng maramdaman ang tingin nito sa akin, nakatingin siya sa akin ng may pagsasalamat, lumapit siya sa akin at bumulong.
"Salamat." bulong niya sa akin kaya, ngumiti lang ako ng matamis sa kanya.