*Allona PUV*
Sa ating mundo, madaming storya madaming leksyon madaming pagdadaanan... Iba iba ang tao kaya minsan di natin alam kung saan tayo mag sisimula o di natin alam kung saan ang ating patutunguan...
Gagraduate na si Allonah sa elementarya kaya siya ay sobrang saya.... Nakakuha din ng mga awards at tutungtung din sa stage.... Dahan dahan na lalakad... Sa kunting lakad alam niya na yun na ang patutunguan niya... Dahan dahang pipikit Ang mata iniisip kung Ito na ba ang katapusan o sadyang nag sisimula palang siya... Dinadama niya ang medal na kanyang natatanggap ngayon... Kahit na hindi ang magulang niya ang nag lakad sa kanya o kahit na ang guro niya ang nag lagay sa kanyang medal.
Matatapos ang selebrasyon... Wala ang kaniyang magulang kasi may ibang kailangan na gawin o sadyang may trabahong kailangan ng unahin... Iniintindi ito kahit masakit... Lalo na at alam niyang ang lahat ng ito ay para din sa kanya... Magkahalong saya at lungkot ang maaari niyang nararamdaman lalo na at di niya alam kung bakit ba ang mundo niya ay walang kasiguraduhan pero alam niya na may pangarap siyang nais na matupad
Simpleng pangarap lamang gusto niyang siya ay maging guro pag dating ng tamang panahon... Oo mahihirapan siya nito lumaki kasi siyang may kaya, kaya ang iba ay lumalapit lang upang gamitin siya...
Uuwi sa bahay... May pinagmamalaking medalyon ngunit kahit anong gawin, Di parin mapansin pansin o di parin makita ng kanyang magulang ang efforts niya... Lalo na at ang magulang niya ay Principal o school head ng mga paaralan sa elementarya
Kasamang takot at eksaytment ang nararamdaman at ang pagiging matalino sa matematika ay planong ipalawig pa... Dun nakilala ang kanyang unang kinapusuan na si Arvin, Nagustuhan niya Ito ngunit hindi naging kami at hindi ko alam kung ako ba ay nagustuhan niya... Siya ang naging rason kung bakit tumalino o nagkainteres ako sa matimatika
*Flashback*
Ika-limang baitang nung may nag lipat o nag transfer sa kanilang paaralan... Lalaki ito at syempre siya ay mabait, sa una nagustuhan ko Pangalan niya pareho lang kasi sila ng Ninong ko na katrabaho din ng mga magulang ko... Di ko rin naisip na siya ay magiging mabilis na matutu lalo na kung tungkol sa matematiks o sa ibang leksyon.... Nakatingin nalang ako sa kanya na para bang tuluyan na nahuhulog sa kanya... Simpleng oras na nakakasama siya mas natutoto ako sa matematiks at mas nagagalingan ko na....
*End of flashback*
Kailangan na nilang mag paalam ngunit mga letrato nalang ang tangi niyang makikita, Iba iba ang paaralan pag dating ng highschool at ang iba naman ay titigil sa pag aaral pero alam ko sa sarili ko na lahat ng nasa top o mga kaibigan ko ay makakapagtapos sa pag aaral
*Fast forward*
Highschool na madaming tao na ang Aking makikilala at madami na rin ang aking magiging Guro... Inenroll ako ng magulang ko sa Public school lamang dahil alam nila sa sarili nila na pag Private madali ko lang bayaran mga grado lalo na at wala silang oras para sakin...
Gigising ng ika- 4 sa umaga at kakain ng almusal maliligo ng maaga na kahit giniginaw sa tubig na kanilang ginagamit lalo na at ang tubig gripo nila ay di maintindihan. Kung bakit paputol putol ang supply...
Random ang kanilang Classroom sa aming paaralan ibig sabihin ang Classroom o seksyon ko ay di ko alam lalo na at inaassign palang kami nung isang araw bago ang pasukan kaya wala akong kakilala na kahit na sino at kailangan kong mag libot makita ko lang ang Pangalan ko upang malaman ang seksyon na kinaruroonan ko...
Libot ng libot ng kay aga aga dumating Kasi doon ng ala-5:30 sa umaga ngunit kunti palang ang may nakapaskel o kunti palang ang napuntahan ko ngunit maliwanag na at wala parin akong mapuntahan na seksyon ko.... Natatakot na tuloy ako baka tuluyang mahuli sa pasok ko... Pero para sa sakin ok lang lalo na at unang araw palang ko doon at normal lang na mawala sa amin kasi malawak ang aming paaralan na kung saan di ko alam kung saan uunahin para makita ko talaga kung saan talaga ako nababagay
Sa di inaasahang panahon di ko alam kung ano ba ang tunay na ibig sabihin ng pagkakaibigan at salitang pagmamahalan kaya ilang beses akong nabully nung elementarya palang ako
*Flashback*
Grade three na ako at madami na akong kaibigan yun ay si Yolly, Kayla, at si Jane... Naging Close kami ni Kayla at Yolly ngunit si Jane ay may plano palang masama sa akin...
Nag simula Ito nung humiram ako ng lapis tapos sinauli ko Ito katapos ng aming klase sa hapon...
*Jane PUV*
Jane: Kuya Jake may nag hiram sakin ng Lapis kaninang umaga.... Tapos nasauli naman ito... ang saya ko po dahil may kaibigan na ako
Jake: Mayaman ba? Kapos tayo ngayon wala Tayo mapagkukunan ng perang pang kain
Jane: but kuya gusto ko siyang kaibiganin
Jake: bahala ka jan....
Walang nagawa si Jane at binully si Allonah dalawa sila laban kay Allonah sa ilang buwan ngunit nasanay si Jane na bullyhin si Allonah para sa baon nitong pera...
Nalaman ng magulang ni Allonah ang lahat... Inaayos na lahat ng pamilya ni Allonah... Pero sa isip ko sila ang aking masisisi dahil ng dahil sa kanila di ko mararamdaman ang mga nangyayari sakin... Kung lagi sana silang nasa tabi ko Sana di sana ako nadadala sa mga ganung klaseng tao o sana di sana ako mabubully.... Ngunit sa Dulo ng lahat sila Yung nag protekta sakin sila ang nagparamdam ng pagmamahal kaya nakaya ko ang lahat lahat
*End of flashback*
Ok na lahat aattend na sila sa flag ceremony at nahanap na niya ang kanyang seksyon sa kanilang paaralan pagkatapos ng lahat nakapagpahinga na rin kami at nagkaroon pa ng pagkakataon na magkakilala kami ngunit ako ay walang masyadong kilala na taga barangay namin ngunit ang iba sa kanila kilala lang ako dahil sa pangalan ni Papa kaya ok na lahat may nakikipag kaibigan sakin kahit di ko mga kilala ngunit tinatanggap ko naman