KABANATA 4:
NASUNDO na ang lahat at agad naman silang nakarating bahay ng kanilang guro. Naabutan nila itong nakaupo at hawak ang isang litrato. Lumapit sila rito at tumingin.
"Ang ganda po ng ngiti ni Jhenn diyan," wika ni Andrei.
Napangiti rin si Mrs. Cassandra dahil sobrang nami-miss niya na ang anak. Sa ilang sandali ay inilabas at isinakay na nila ang mga dala-dalang gamit sa may kalakihang van ng guro. Ito sasakyan nila patungo sa baybayin kung saan makikita ang yateng maghahatid sa kanila sa Isla.
"Wow! Excited na ako. Yate pala ang gagamitin natin mamaya," bakas sa mukha ni Jerry ang tuwa.
"Tandaan n'yo na hindi camping ang balak natin doon kundi ang paghahanap sa kaibigan nating si Jhenn," paalala ni Kristine.
"Yup, naiintindihan namin," tugon ng mga lalaki.
Pinaandar na ang van at si Kris na mismo ang nag-drive. Magkatabi sa bandang harapan sina Mrs. Cassandra at Kristine. Sa pinakalikod naman ay ang tatlong lalaking barkada ni Kris.
"Sino po ba 'yung tinutukoy ninyong sasama sa atin na may karanasan na sa Isla?" tanong ng dalaga.
"Mamaya, makikita n'yo siya dahil ang tao ring 'yon ang magdadala sa atin sa Isla," ngiting tugon ng guro.
NAGHANDA ng mga dadalhin sina Stephanie.
"Bilisan n'yo ngang maglipit at magpasok ng mga dadalhin natin!" sigaw niya sa dalawang kaibigang mga babae.
"Saan ba tayo pupunta Stephanie? Ba't para yatang magka-camping tayo?" pagtataka ni Loraine.
"Basta, ikatutuwa n'yo rin, nasisiguro ko," ngiti nitong tugon.
"Alam ko 'yan, alam ko!" napangiti na rin si Jhyrica dahil nakuha niya ang mga titig ng kaibigan.
Isang van din ang sinakyan ng grupo nila Stephanie. Inggit ito kay Kristine kaya't hindi ito papayag na magsaya kasama ang dating nobyo. Subalit hindi talaga naunawaan ng dalaga ang tunay na misyon ng grupo nila Mrs. Cassandra.
NAKARATING na sila Kristine sa baybayin ng dagat. Malayo pa lang ay tanaw na nila ang yateng pagsasakyan.
"Sarap ng hangin!" pasigaw ni Marjon.
Sari-sarili silang dala ng mga gamit papunta isang Cottage. May kinausap sandali si Mrs. Cassandra bago muling bumalik sa mga kasamahan.
"Mga kasama, si Sir Jude. Siya ang magdadala sa atin sa Isla," pakilala ng guro.
"Magandang umaga po, nice to meet yo, Sir!" unang nakipag-kamay si Kristine at sinundan naman iyon ng iba.
"Hello, sa inyong lahat." Si Sir Jude.
Umupo sa pino't maputing buhangin ang magkakaibigan at ganoon din ang ginawa ng lalaki. May kinuha itong litrato at iniharap sa walo.
"Ito ang hitsura ko matapos akong makaligtas at makalabas sa Isla ng Danayon," una nitong salaysay at maigi nila itong sinuri.
Malayong-malayo ngayon ang hitsura ng lalaki noong nakalabas ito sa Isla. Makikita sa larawan na halos puno ng mga sugat ang buo nitong katawan.
"Paano po kayo nakaligtas at anong klaseng mga nilalang ang nakaharap n'yo?" tanong ni Kris.
"Sa pamamagitan ng dala namin noong Yate. Hindi ko man maalala lahat ngunit may mapapait na nakaraan pa rin ang patuloy na lumalabas sa natutulog kong isipan," matalinghaga nitong pahayag. "Kakaiba talaga sila. Mga tao ang anyo nila sa umaga subalit kapag sumapit ang gabi ay para silang mga baliw na nagwawala at nagbabago ang pisikal na kaanyuan. Nagkakaroon ng mahahabang balahibo, matatalim na mga kuko at ngipin. Huwag na 'wag ka ring tititig sa kanilang mga mata sapagkat-" hindi maituloy ang sasabihin at napapahawak sa ulong nananakit.
"Ayos lang po ba kayo?" tanong ni Kris.
"Oo, hindi ko ba alam ngunit tila may ginawa sila sa akin at hindi ko maalala ang lahat." Pinipilit nitong mag-isip.
Seryosong nakikinig ang lahat sa lalaki. Halata sa mga mukha nila ang pagka-interasado.
"Nakakatakot naman. Ngunit, hanggang ngayon po ba ay naroroon pa rin sila?" tanong ni Mariane.
"Hanggang sa ngayon pati na ang mga scientist na lumikha sa kanila. Pero napakahabang kuwento kung bakit iyon nangyari. Hindi ba't naroroon din ngayon ang anak ni Mrs. Cassandra?" tanong at pag-iiba nito sa pinag-uusapan dahil sa hindi buo ang kanyang mga alaala.
"Opo, kaya nga kami magtutungo roon upang iligtas siya," tugon ni Kristine.
"Napakatapang n'yo pala. Sana nga'y magtagumpay kayo. May mga dala ba kayong panlaban sa kanila?" ngiting tanong muli nito.
"May mga dala po kami." Ilalabas na sana ni Gemini ang shotgun subalit pinigil iyon ni Marjon.
"Huwag dito," bulong niya.
"Naiintindihan ko kayo. Pero mayroon akong ituturo at ipapakita sa inyo pagdating natin doon na epektibo at tanging bagay na papaslang sa kanila," galing lang 'yon sa bibig na ibinigkas ni Sir Jude.
"Talaga po? Salamat po kung gan'on," wika ni Jonelyn.
"Mayroon din po kaming ipapakita." Bigkas ni Kristine at kinuha ang binilog niyang papel.
"Ano 'to?" tanong ng lalaki nang maabot mula sa kamay ng dalaga.
"Kasama po 'yan sa mga impormasyong dala ng tauhan ni Mrs. Cassandra pero 'di namin maunawaan ang nakasulat diyan," tugon ng dalaga.
"Parang nakita ko na ito rati. Hindi ko nga lang maalala kung saan at kailan." Lubos na napapaisip ang lalaki.
"Ganoon po ba. Hindi kaya, sa Isla n'yo po 'yan dati nakita?" kumbinsi ni Kristine.
"Baka nga. Ang tagal na kasi ng panahong lumipas. Mga limang taon na rin mula noong mapahamak ako." Ibinalik nito sa dalaga ang papel. "Itago mo muna 'yan at baka magamit balang araw. Ano? Alis na tayo?" anyaya nito.
Tumango silang lahat at tinawag na rin nila si Mrs. Cassandra na nakikipag-kuwentuhan din sa isa pang lalaki.
"Sige, salamat sa payo at paalala," paalam ng guro dahil narinig niya na ang pagtatawag ng kanyang mga istudyante.
Isa-isa na silang umakyat sa taas ng Yate. May kalakihan ito at kahit ilan pang mga tao'y magkakasya sa loob. Si Sir Jude ang magdadala at bakas sa mga mukha ng lahat ang kaba't pagka-excited para sa paglalakbay na hindi nila batid ang sasalubong at mangyayari sa kanila roon. Ang nasa isip ng mga ito'y ang kalagayan ng kanilang kaibigang si Jhenn. Hanggang sa tuluyan ng pinaandar ang sinasakyang Yate.
HUMINTO ang sinasakyang van nila Stephanie nang makarating sa pupuntahan.
"Nandito na po tayo," wika ng driver nila Stephanie.
"Salamat kuya," at isa-isa silang bumaba ng van bitbit ang mga naglalakihang maleta at bag.
Tinanggal ng dalaga ang suot na salamin sa mata at pinagmasdan ang napakagandang baybayin. Napangiti siya dahil kailangan nilang magmadali para makasunod sa grupo nila Mrs. Cassandra.
"May sasakyan ba tayo papunta sa sinasabi mong Isla?" tanong ni Loraine dito.
"Mayro'n." At lumakad ito kasabay ng pagsunod ng dalawa.
Pagdating sa isang cottage na malapit lamang sa pinagtambayan kanila nila Kristine ay agad na nagsalita ang dalaga ng diretso.
"Sino po sa inyo si kuya Winston?" tanong nito.
Lumapit ang isang lalaki na kausap din ni Mrs. Cassandra kanina.
"Ako. Ikaw ba si Stephanie? 'Yung tumawag sa telepono namin?" maginoo nitong tanong.
"Opo, kuya. Alis na po tayo?" agad na sabi ng dalaga.
"Kasamahan n'yo rin ba ang gurong may kasama kaninang mga istudyante? Si Mrs. Cassandra?" tanong ni Winston.
Napatingin si Stephanie sa dalawang kaibigan at isang napakatamis na ngiti ang ipinakita niya sa lalaki.
"Opo, at nahuli lamang kami ng dating. Maaari n'yo po ba kaming dalhin sa lugar na patutunguhan nila?" patanong ni Stephanie.
Tumango ang lalaki at itinuro ang isang yate na nasa dagat. Napatingin naman doon ang tatlo. Lumakad na ito at sinundan nila Stephanie. Labis ang tuwang kanilang nararamdaman dahil makakasunod sila sa Islang binanggit ng guro.
"This is now the time para maipakita kay Kristine na hindi para sa kanya si Kris." Ngumiti ng napakasama ang dalaga nang makaakyat na sila sa itaas ng yate.
-----
A/N: Excited na rin ba kayo? Let's go!