KABANATA 4:
MAY isa pa silang nakuhang papel sa loob ng envelop. Hindi nila maunawaan ang mga nakasulat dito.
"Latin ang nakikita kong ginamit sa paglalahad niyan at siguradong importanteng malaman natin ang kahulugan ng bawat salita," bigkas ni Kristine.
Nakita nila sa labas si Mrs. Cassandra na tila may hinahanap at alam nilang ang envelop iyon. Nagkatinginan muna ang dalawa. Napapaisip ang dalaga kung dapat niya bang sabihin sa guro ang ginawa at nais na pakikiisa sa paghahanap sa kaibigan.
"Ano'ng balak mo? Saan tayo mag-uumpisa?" sunod-sunod na tanong ni Kris.
"Kailangan talaga nating makipagtulungan kay Mrs. Cassandra." Binuksan ng dalaga ang pinto ng kotse at akmang lalabas.
"Saan ka pupunta?" patanong ng binata.
"Kay Mrs. Cassandra. Buo na ang desisyon ko." At ipinagpatuloy ang paglabas.
Sa paghakbang ay sumusunod lamang ang binata sa kanya. Nang makarating sa opisina ay diretsong pumasok si Kristine sa loob at nakaupo ang guro sa harap ng lamesa.
"Bakit Kristine? May problema ba at naparito ka sa opisina?" tanong ng guro.
"Pasensya na po kung bakit ko kailangang makialam." Inilapag ng dalaga ang envelop sa lamesa. "Nais ko rin pong tumulong sa paghahanap kay Jhenn na isang bagay na hindi n'yo inamin sa amin. Bakit po? Bakit kailangang n'yo pong magsinungaling?" sunod-sunod na tanong ng dalaga.
Imbis na magalit si Mrs. Cassandra dahil sa pangingialam ng dalaga ay bigla itong nalungkot nang marinig ang pangalan ng anak.
"Dahil gusto ko ring malaman ang totoong nangyari sa kanila at 'yang mga nabasa't nakita mo ang sapat na ebidensya." Tugon nito na tila luluha.
Sa mga sinabing iyon ng guro ay parang statwa ang dalaga sa pagkakatulala. Ngayon ay talagang nasa panganib nga ang kanyang matalik na kaibigan.
"Wala po ba kayong gagawin? Tayo? Lagi ko pong napapanaginipan si Jhenn na humihingi ng tulong!" Lumakas na ang boses nito.
"Hindi ko rin alam kung saan ako mag-uumpisa, Kristine. Nang mabasa ko ang tungkol sa Isla ay labis na takot din ang naramdaman ko. At iniisip ko nga na sana ay nananatili pang buhay ang anak ko!" Tuluyan nang dumaloy ang luha sa mga mata ng guro.
"Buhay si Jhenn. Naniniwala akong buhay siya kaya't kailangan na nating gumawa ng paraan at magtungo sa Islang 'yan!" matapang na bigkas ng dalaga.
Tumango ang guro bilang pagsang-ayon sa nais ni Kristine. Sa labas ay nakinig lamang si Kris at kahit siya ay sang-ayon sa nais ng dalaga. Pinatahan muna ni Kristine ang guro dahil naramdaman muli nito ang pangungulila sa anak na si Jhenn.
"Hintayin natin ang mga private investigator na pinapapunta ko sa Isla. Ngayon uli sila darating dito," wika ng guro.
Lumipas ang bawat oras at malapit nang sumapit ang gabi ngunit hindi pa rin dumarating ang hinihintay nila. Naiinip na ang tatlo, hanggang sa tumunog ang cellphone ni Mrs. Cassandra.
"Hello? Kamusta ang paghahanap n'yo? Bakit hindi kayo nag-report sa akin ngayon?" tanong ng guro dahil ang mga private investigator niya ang tumawag.
Ilang segundo ngunit walang may nagsasalita mula sa kabilang linya.
"Hello?" ulit ni Mrs. Cassandra.
"Hah... Tama na! Mrs. Cassandra! Nanganga--" naputol sa pagsasalita na alam ng guro na iyon ang kanyang tauhan.
Labis na kinabahan ang tatlo at kinuha ng dalaga ang cellphone at maigi pa itong pinakinggan.
"Tigilan n'yo siya! Maawa kayo sa kanya! Ako na lang ang pahirapan n'yo!" sigaw sa kabilang linya na pamilyar ang boses sa dalaga.
"Jhenn? Jhenn! Ikaw ba 'yan?" at naputol na ang tawag.
"Anong Jhenn? Ba't mo binanggit ang pangalan ng anak ko?" tanong ng guro.
"Buhay talaga si Jhenn. Narinig ko siyang sumisigaw. Siya talaga 'yon, hindi ako maaaring magkamali!" Tuluyang nabuhayan ng loob ang dalaga pati na rin si Kris at Mrs. Cassandra.
"Talaga?" hindi makapaniwala ang guro. "Kung gan'on, bukas na bukas ay magpaplano tayo para sa pagpunta sa Isla ng Danayon," ngiti nitong sabi.
Tumango si Kristine at Kris. Nagpaalam na ang dalawa sa guro at habang nasa kotse ay seryosong nag-uusap ang dalaga at si Kris.
"Ano pala ang nangyari sa mga private investigator ni Mrs. Cassandra?" tanong ng binata.
"Napahamak sila sa paghahanap kay Jhenn. Totoo lahat ng nakasulat sa envelop na binasa natin kanina. Pero ang mahalaga ngayon ay may sapat tayong dahilan para puntahan at iligtas si Jhenn sa kamay ng masasamang nilalang sa Isla ng Danayon," tugon ng dalaga.
Nang makarating sa tahanan ay nagpaalam na ito kay Kris. Agad na humiga ang dalaga sa malambot na kama. Mabilis naman siyang dinalaw ng antok.
-----
"Kristine, Kristine!" pagtatawag ni Jhenn at nakataas ang kanang palad nito.
"Jhenn?" hindi masyadong makita ng dalaga ang mukha nito dahil sa medyo malayo.
Lumakad siya upang makalapit. Nang wala ng limang metro ay nakita niya ang isang babaeng nakaputi at nakatalikod sa kanya.
"Jhenn?" tinapik ng dalaga ang balikat nito.
Marahang humarap ang babae at bigla namang napaatras si Kristine dahil sa pagkabigla. Wala na itong mga mata at labis ang dugong nagmumula sa bibig.
"Kristine... matalik kong kaibigan. Tulungan mo 'ko, nakikiusap ako sa 'yo." Nakataas ang mga kamay nitong nagsasalita habang humahakbang.
Patuloy naman sa pag-atras ang dalaga at sobrang nanginginig ang mga tuhod.
"Jhenn!" Bumangga na ito sa pader dahilan upang wala na siyang matakasan.
Tuluyang nakalapit ang babae at isang malakas na sigaw ang pinakawalan ng dalaga kasabay ng paggising mula sa napakasamang panaginip. Tulad ng dati, hingal na hingal ito at sobrang pinagpapawisan.
-----
"Bakit gan'on ang naging panaginip ko? Bakit ipinapakita nitong may masamang nangyari kay Jhenn? Narinig ko ang boses niya sa cellphone kaya alam kong maayos pa ang sitwasyon niya..." mga tanong sa isip ni Kristine.
Pagsapit ng umaga ay ipinatawag na ni Mrs. Cassandra ang dalaga kasama si Kris at ang mga kaibigan nito na alam na ang tunay na mga nangyari. Nakita ni Stephanie ang magkakaibigan na patungo sa loob ng opisina kaya't patago siyang sumunod upang malaman ang pag-uusapan ng mga ito.
"Marahil alam n'yo na ang dahilan kung bakit kayo naririto? Inalam ko na kung saan makikita ang Isla," unang sabi ng guro.
"Isla? May pupuntahan ba sila?" napatanong si Stephanie sa isipan.
"Mrs. Cassandra!" nagtaas ng kamay si Gemini.
"Ano 'yon?" tanong guro.
"Ipinabasa rin sa amin ni Kristine ang tungkol sa Isla at ayon sa pananaliksik ko kanina ay isang sekretong lugar daw ang Isla ng Danayon," tugon nito.
"Tama! Kaya nga may isang taong sasama sa atin na nakakaalam ng tungkol sa Isla at isa rin siya sa mga nakaranas ng panganib mula sa mga kakaibang nilalang. Kaya't tatanungin ko kayo ngayon na kung handa ba ang lahat para sa paglalakbay natin sa isla?" tanong guro.
Tumango naman ang mga ito at napapangiti lang si Stephanie sa mga impormasyong nalaman.
"Isla ng Danayon? Mga kakaibang nilalang? At gusto ninyong kayo lang ang pupunta? Hindi kami papayag." At nang mapansin nito na patapos na ang pag-uusap ay dali-dali itong lumakad paalis.
Pinauwi ng maaga ang lahat ng sasama kay Mrs. Cassandra upang makapaghanda. Kahit si Kristine ay walang alinlangang nagligpit dahil gusto niya nang makita ang kaibigan. Lumabas siya ng kuwarto na dala ang may kalakihang bag.
"Saan ba kayo magka-camping?" tanong ng ina nito dahil iyon ang paalam ng dalaga.
"Sorpresa pa raw, sabi ng guro namin." Kinuha ni Kristine ang kristal na baso upang uminom ng tubig subalit hindi inaasahang nahulog iyon at nabasag.
Biglang kinabahan ang dalaga. Agad namang niligpit ng ina niya ang mga nagkalat na bubog.
"Nasugatan ka ba, anak?" tanong nito.
"Hindi po," at narinig niya na ang busina ng kotse ni Kris. "Sige ma, alis na po ako." Paalam nito sabay lakad palabas.
Sinundo pa nila ang ibang kasamahan para sabay-sabay silang magtutungo sa tahanan ni Mrs. Cassandra.