### Chapter 2 Hipnotismo
NAG INIT ang mukha ni Rea ng marinig ang mahinang pagtawa ng lalaking kanina pa hinihipnotismo ang isipan nya, Tila ba kilala nya ito at pamilyar sa kanya ang bawat mga kilos nito. Hindi nya alam kung saan nya ito nakita.
Maya maya pa ay nakaramdam sya ng tawag sa kanyang telepono kaya naitulak nya ang lalaki, alam nya na kapag ganon ay anak na nya ang tuamatawag kaya mabilis ang kilos na kinuha nya ang celphone at sinagot.
“Hello” aniya
“Hello, mommy where are you? I am waiting for my ice cream” anang nagmamaktol na nasa kabilang linya.
“I will be there baby, I’m just busy now, but ofcourse I did not forget my promised, okay? Just hold on and wait me there baby” pampalubag loob na aniya.
“Okay” anito naman
“Is that your boyfriend?” maya maya ay dinig nyang alangan at malungkot na tanong ng kasamang nasa motorsiklo.
“Mommy? Who s that? Is that daddy?” excited na tanong ng anak na nasa kabilang linya.
“No baby, its just someone I encounter earlier, I mean his a stranger
“Oh, okay, Can I talk to him?”
“No.” matigas na sagot nya sa bata
“Okay, as what you said, don’t talk to strangers” Malungkot na anito.
“alright, bye baby, wait me there, I love you and I miss you”
“I miss you too, see you mommy ko”
Tiningnan nya ng masama ang lalaki ng maibaba na ang telepono.
“Why do you care?” tanong nya dito na tinaasan ito ng kilay.
“Just asking” mapakla ang ngiti nito sa pagsagot
“Well, siguro naman titigilan mo na ako? Asawa ko yung tumawag and he is now asking kung saan na ako, delay na ang uwi ko since kanina pa ako tapos sa event, kaya lang dinisturbo mo yung pag uwi ko na sana, Anu ba kasing kailangan mo?” malditang patanong na sagot nya.
“Ikaw” direktang saad nito.
“A-anung?Hoy mister kung naghahanap ka ng mapagtitripan, sa ibang tao ka na lang mag prank, baka sila sakyan kapa ako malabo, pwede bumaba ka na nga kailangan ko ng umuwi hinahanap na ako ng asawa at anak ko”
“M-may anak ka na?” garalgal ang boses na tanong nito.
“Oo”
“I’m sorry” malungkot na saad nito bago tuluyang bumaba.
Agad nya namang pinaandar muli at pinaharuruot ang sasakyan. Tingin nya kilala nya na ang lalaki, hindi nya nga lang maalala kung saan nya nakilala at hindi nya maalala ang pangalan pero ang puso at utak nya nagsasabi na kilala nya ito.
Naisip nya ang anak, noon hindi nya din ito kilala, nagising na lamang siya na may anak na sya at ang alam nya ngayon ang bata ay bunga ng panggagahasa sa kanya pero tinanggap at inalagaan nya yun. Isang bahagi ng isip nya ang nagsasabi na hindi bunga ng panggagahasa ang batang yun.
Minsan may napapanaginipan sya na isang pangyayari at isang estrangherong lalaki ang kasama at hindi nya alam kung may kaugnayan ba yun sa ama ng anak nya.
Hindi nya namalayan na nasa harap na sya ng bahay nila saka nya lamang naalala ang ice cream na pinapabili ng anak, wala sa loob na ibinalik nya ulit ang sinasakyang motor at naghanap ng malapit na convenient store para bilhan ito ng ice cream.
Alam nyang magtatampo ang anak kaya kailangan nya itong bilhan dahil nangako sya at hindi nya pinapangakuan ang anak ng hindi tinutupad para hindi nito maramdaman na wala syang ama.
Matapos bumili ay saka sya bumalik pauwi sa kanila,
Agad naman siyang sinalubong ng anak nya habang nasa pintuan pa lamang sya.
“Momyyy” excited na sigaw ng bata at tumakbo sa kanya.
“ Baby” aniya ng makalapit ito saka nya pinugpog ng halik.
“Kamusta ang baby ko? Asan si yaya?” tanong nya
“Yaya is there, She is cooking food for us” anito
“Okay, did you behave while mommy is not here?” malumanay na tanong nya.
“Yes mommy”
“Mabuti pa yang si jasmine mam, kahit lumaki yan na walang tatay napakabait na bata, hindi gaya sa dyan sa kapitbahay natin ang sama ng ugali, Inaway ang alaga ko kanina, mabuti ay hindi palaaway tong anak nyo, bilib po talaga ako sa pagpapalaki nyo, kahit sa akin ang lambing po eh.” Anang yaya Jane nila na kanina pa pala nakikinig sa usapan nila.
“Inaway po sya? Bakit po?” nagtatakang tanong nya. “anak baka ikaw ang naunang nang away?” lingon nya sa anak.
“mam, hindi po” ang yaya ang sumagot. “Dumaan po dito at nagkataong naglalaro sa labas si Jasmine, Bigla nyang nilapitan at sinabunutan, kaya po kami nasa loob ng bahay na kahit maaga pa” dugtong nito
“Anu?” nagulat na tanong nya “Are you akoy?” nag aalalang dugtong nya
“Yes mom, I did not do the same to her, but I want to give her ice cream para friend na po kami.” Inosenteng saad ng bata
“Some other time na lang para masamahan kita ha? Pagod pa ang mommy ngayon eh.” Aniya. May kailangan syang pag aralang kaso kaya kailangan nya munang tanggihan ang anak. Alam naman nyang naiintindihan sya nito pagdating nagsabi na syang pagod sya.
Pinagmasdan nya ang mukha ng anak ng maaalala na parang may hawig ito sa estrangherong lalaking nakita nya kanina. Napaupo sya sa sofa at pilit winawaksi iniisip.
‘Imposible’ bulong ng isip nya