Prologue
"You know what, cousin? I have a very good news for you," nanunuyang untag ni Dona pagkapasok sa aking kwarto.
Tiningnan ko lang siya saglit bago ipinagpatuloy ang pag-scroll sa Facebook.
"He's coming back!" masayang anunsiyo niya sabay halakhak at kuha ng cellphone mula sa kamay ko.
Iritado ko siyang tiningnan. Bukod sa hindi ako interesado sa sinasabi niya, baka may mapindot siya sa ginagawa ko. Inabot ko ang gadget sa kamay niya pero inilayo niya iyon.
"Dona, puwede ba? Give me back my phone and leave me alone."
Ngunit ang walang hiya kong pinsan ay mas lalong lumayo sa akin. Nakaangat ang sulok ng kanyang labi habang iwinawagayway ang aking phone.
Wala na naman ba siyang magawa sa buhay niya at ako ang ginugulo niya? May sarili naman siyang bahay kaya hindi ko maintindihan kung bakit halos araw-arawin niya na ang pagpunta rito.
"Facebook? Hmm? May ini-stalk ka, 'no? I thought you deactivated since—"
"Donatella!" I yelled and crawled out of my bed to reach her and get my phone back.
Tumatawa pa rin siya nang kunin ko sa kanya iyon. Bahagya kong hinila ang dulo ng kanyang kulot na buhok bago umirap.
"Come on, Kyomi. It's been... what? Two years? Don't tell me hindi ka pa rin nakaka-move on?" Nanlaki ang mga mata niya.
"Almost one year pa lang," I corrected.
"Kita mo, tinama pa ako. Bruha ka!"
Tinalikuran ko siya at humiga na lang ulit sa kama. Ni-log out ko na ang account ko at pinatay ang phone. Sumunod na umupo sa gilid ng kama si Dona at tumingin sa akin nang seryoso.
"Paano ako makaka-move on kung sa bawat pagpunta mo rito ay siya ang bukambibig mo?"
Her mouth formed a circle. "Oh my gosh? So, you're still not over him?" Tumawa na siya nang malakas na para bang isa iyong magandang joke.
It wasn't funny, though. Palibhasa ay hindi pa niya naranasang mag-commit sa isang tao kaya ganyan siya kung umasta. What she always do is fuck and leave. No commitment at all. Kaya ang lakas ng loob asarin ako na hindi maka-move on.
Lumapit siya bigla sa akin at sininghot-singhot ako. I smacked her head lightly.
"Ginagawa mo?"
"Ew, hindi ka pa naliligo?"
"Hindi naman ako aalis, e. Bakit pa maliligo?"
"Proper hygiene, sis, 'di mo alam?" Ngumiwi siya.
I laughed at her. Kahit kailan ay napakaarte talaga ng babaeng 'to. Honestly, maliligo na sana ako ngayon kung hindi lang siya dumating at nanggulo. Hindi lang oras ko ang ginugulo kundi pati utak at puso, e.
Kinuha niya ang dalawang kamay ko at pilit hinila patayo.
"Come on, Kyo! Maligo ka na at aalis tayo."
"Bar? Ayoko. Wala ako sa mood. Ikaw na lang." Hinatak ko pabalik ang aking kamay.
"And what will you do here? Mukmok magdamag? Mang-i-stalk?"
"I'm not stalking him!" agap ko.
She raised her brow. "Wala pa akong sinasabi kung sino. Bakit defensive?"
Bumuntonghininga ako nang hilahin niya ulit ang dalawang kamay ko. She was practically pushing me to my bathroom. Lazily, I removed my clothes and let it fall on the tiled floor.
"Bilisan mo riyan! Ako na maghahanap ng damit mo, okay?" aniya mula sa labas ng banyo.
Umirap ako at nagsimula nang magkuskos ng katawan. Inabot siguro ako ng kinse minutos sa pagsasabon pa lang para asarin si Dona. Nang katukin niya ulit ang pinto nang mas marahas at malakas, binilisan ko na ang pagligo.
"Ang tagal naman! Gaano ba kalibag 'yang katawan mo, ha?" Nakasimangot agad siya paglabas ko.
"Ni hindi pa nga ako umabot ng kalahating oras. Ikaw nga, isang oras maligo!"
"Siyempre. I have to remove the bacterias I get after sex."
I clamped my hand over her lips immediately. Tumawa siya at pilit inalis ang kamay ko roon.
"Please, Dona. I don't wanna hear anything about your sexcapades."
"Ayaw mo no'n? Marami kang matututunan sa akin bago mo ma-experience—"
"Shut up."
Tumawa lang siya at inilatag na sa kama ang napili niyang damit. Black bralette, cropped leather blazer paired with black mini skirt. Nakasimangot ako habang pinipilit niyang ipasuot sa akin iyon. Lantad ang balat sa aking tiyan at binti nang masuot na iyon.
"Huwag mo ngang i-zipper ang blazer! Duh? Style 'yan. You're going to remove that later."
"Huh? Naka-bra lang ako mamaya?"
"It's a bralette naman. Saka, ayos naman ang dibdib mo, ah? Malaki at bilog naman. Tapos hindi rin maitim ang kili-kili mo—"
"Hay naku, Dona! Sasama lang ako sa 'yo pero hindi ako maghuhubad doon!"
"Who says you're going to strip?" She giggled. "Anyway, let's get you a high heels or boots."
Dona and I got almost the same height and body. Only she's fairer and slimmer than me. Palaayos siya habang ako ay hindi. Kaya naman siya na ang nagmaniobra ng kolorete sa mukha ko hanggang sa natapos na rin siyang kulayan ang kanyang mukha.
"Nagpaalam ka ba na aalis tayo?" I asked after she sprayed my perfume on my wrist.
"Hindi ko naman kailangang magpaalam dahil alam naman nila kung saan ako nagpupunta. They don't care anyway." She shrugged her shoulders. "Rub your wrists on your neck," she instructed.
Tahimik kong ginawa ang sinabi niya. Bumuntong hininga ako at tiningnan ang seryoso niyang mukha. Dapat hindi ko na tinanong pa iyon. Hindi naman lingid sa kaalaman ko ang problema niya sa sariling pamilya. After all, we're still a family.
"Come on, let's go! I texted my friends and they're already there." Hinila niya na ang kamay ko.
Kinuha ko muna ang phone na nakapatong sa side table saka ako nagpahila sa kanya. Nang makarating kami sa living room ay nakasalubong namin si Manang Leticia, ang mayordoma sa aming bahay, na may dalang feather duster.
"Oh, hija? Aalis kayo? Nagpaalam ka na ba sa Daddy mo?" tanong niya.
"Hi, Manang! Nagpaalam na po ako kay Tito. Bye!" Sabay hila ulit sa akin ni Dona palabas ng bahay.
Binuksan ng guard ang gate at bumungad ang pulang sports car ni Donatella. She's a spoiled brat, alright. Dahil hindi mapunan ng magulang ang atensyon na kailangan niya ay idinaraan nila sa luho.
I took a deep sigh. This is why I hated being here.
Pinatunog ni Dona ang kanyang sasakyan bago kami pumasok. May tiningnan siya saglit sa sariling phone bago tumawa at lumingon sa akin.
"Bakit?" I asked curiously because of the teasing look she gave me.
Umiling siya pero nakangisi. "Wala, wala. Ready? Anyway, wala ka nang magagawa kaya..." Nagkibit siya ng balikat.
Hindi ko alam kung nang-aasar ba siya o ano. Naglaro muna ako ng Mobile Legends sa phone hanggang sa makarating kami sa isang bar. Mahina akong napamura nang matalo ang huling laro ko dahil biglang nag-lag.
Lag my ass. Kanser 'tong mga kakampi, e. Kaasar.
"Tara!" she called and got out of her car.
Iritado akong lumabas at sinundan siya. Madilim na ang langit at maingay ang paligid kahit nasa labas pa lang kami. May ilang nasa labas at nagyoyosi ang napatingin sa amin nang dumaan kami.
"Yo, Dona! Who's the chic?" tanong ng isang lalaki sa hindi kalayuan.
Tumigil si Dona at pinakita ang kanyang gitnang daliri. "Pinsan ko, gago!" She laughed.
"Dona," I warned.
Lumingon siya sa akin at ngumiti. Umangkla siya sa braso ko at hinila na ako papasok nang tuluyan sa loob.
"Dona's here!" anunsiyo ng isang hindi kilalang babae. "And with a... gal? This is new!
"Nasaan ang iba?" iyon agad ang tanong ni Dona.
"Sa dating puwesto. Arat!"
Bago pa kami makarating sa tinutukoy nilang puwesto ay marami na ang bumabati kay Dona. She seems popular here. Siguro dahil madalas siya rito at ang mga taong narito ang madalas niyang karamay para malimutan ang problema. I won't blame her, though.
Hindi ito ang unang beses na nakapunta ako sa ganitong lugar. Last two months after my 18th birthday, nakadalawang beses na akong punta sa ganito. Pero kasama ang ilang relatives noon at hindi itong ganitong si Dona lang ang kilala ko rito.
Isang kulay dark violet na couch na pabilog ang inupuan namin. May nag-abot agad kay Dona ng shot glass at nilagok iyon. She laughed and put the slice of lemon inside her mouth.
Nangasim ang kanyang mukha at nagmura. "This tequila tastes cheap."
"Ang aga mo, ah? Usually, you'll be here by eight or nine. Mag-alas siete pa lang!" Tumawa ang lalaking nag-abot ng alak sa kanya.
"Kasama ko pinsan ko kaya maaga ako. Anyway," si Dona sabay hila sa aking braso. "Guys, this is Kyomi. My cousin. Obviously, she's a newbie so let's be gentle to her, alright?" Kumindat si Dona.
Naghiyawan ang mga naroon at isa-isang nagpakilala sa akin. Halo ang babae at lalaki na nag-iinuman at nagkukuwentuhan sa table namin. Ngumiti lang ako at tinanggihan ang nag-alok ng juice.
Nilapit ni Dona ang kanyang bibig sa aking tainga. "Huwag kang iinom ng alak unless in can o ako ang nag-abot sa 'yo, okay?"
Tumango ako. "Anong gagawin ko ngayon dito?"
"Chat with my friends? Don't worry, they're friendly!" Nag-abot siya sa akin ng isang in-can beer at binuksan. "Oh, heto, inumin mo muna."
Lumayo na siya sa akin at nakipag-usap... nakipaghalikan rather, sa isang lalaking matangkad at may foreign features. Umiling ako at binuksan ang beer pero hindi naman uminom.
"Gyomi, right?" a guy who sat beside me asked.
"It's Kyomi."
"Oh, sorry!" Bahagya siyang humalakhak at naglahad ng kamay. "Arturo. Pakilala lang ulit ako kasi baka nalimutan mo na sa dami ng nagpakilala sa 'yo kanina."
Tinanggap ko pa rin ang kamay niya pero agad ding bumitiw. Umiwas ako sa mga mata niya at sinuyod na lang ng tingin ang mga nagsasayaw sa dance floor.
"Bakit beer lang iniinom mo? Wait, I'll get you some drinks," he said then stood up.
"Huwag na!" agap ko. "I only accept drinks from my cousin."
Awtomatikong natigilan siya at napakamot sa ulo. Ngumisi ako at pasimpleng umirap.
"Uh, sasayaw lang ako..." I told him and smiled a bit.
"Huh? Ah, sige! Sorry," he said and scratched the back of his head.
Mas matanda sa akin si Donatella ng limang taon. Siguro ay kaedaran niya rin ang mga naroon sa table namin. I bet they don't even know that I just turned legal this year.
Tinanggal ko ang suot na jacket at ipinatong iyon sa couch. May narinig akong nag-cheer pa sa akin habang naglalakad ako patungo sa dance floor.
"Dona, sasayaw yata pinsan mo," rinig kong sabi ng isa kaya nilingon ko.
"Let her! Kaya na niya 'yan!" Dona shouted and continued her make out session.
Ang babaeng 'to! Iba naman ngayon ang kahalikan?
Nagbago ang kanta noong nasa mismong dance floor na ako. At first, I was just swaying my hips while my arms raised above my head. I guess I should enjoy this moment. Minsan lang ako makalabas sa bahay kaya magpapakasaya na lang din ako.
Like what Dona always do.
Naging wild na ang mga taong katabi ko at may ilan na rin akong nakasayaw. Pumikit ako at tumingala habang may lalaking sumasayaw sa likod ko. Hinawi ko ang aking buhok at idinikit pa ang likod sa kasayaw bago tumawa. It's alright, Kyomi. Hindi mo naman kilala iyan.
"Damn, you're so hot," bulong ng kasayaw ko habang hawak ako sa baywang. "Wanna get laid tonight?"
I smiled and turned to face him. He was tall, lean and have a clean cut hair. Ikinawit ko ang dalawang braso sa kanyang leeg at inilapit ang bibig sa tainga niya. This guy wants to play? Too bad I have no time for that.
"Sorry, you're not my type," I said and winked seductively.
Kumalas agad ako sa kanya at naghanap ng ibang kapares. Hindi nga ako nahirapan dahil may humarang sa akin at gumiling pa sa harapan ko! Tinawanan ko siya at nilagpasan.
"Let's dance, missy!" Someone grabbed my elbow.
Para akong spring na napabalik at nasubsob sa dibdib ng lalaking humila sa akin. Iritado akong lumayo sa kanya. Ang sakit no'n, ah! Tumama ang ilong ko.
"You're not my type." I rolled my eyes and left the guy there.
"Sungit!"
"Mama mo masungit! Toothbrush ka muna!" I shouted.
Nagtawanan ang ilang nakarinig ng sinabi ko. Namula ang mukha ng lalaki habang nakatingin sa akin kaya mabilis na akong umalis doon habang tumatawa. Akala niya, ha?
Natigilan ako sa pagtawa nang may nabunggo na naman ako. Yumuko ako at agad humingi ng paumanhin sa taong iyon.
"Sorry! Nakaharang ka kasi," I told the guy and chuckled a bit.
Totoo naman. Nakatayo lang siya at hindi naman nagsasayaw tulad ng iba. Ano siya, statue? Sa dance floor?
"Kyomi Abe Cristobal," the familiar deep and baritone voice said. "Pinapasundo ka na ng mga magulang mo."
Nag-ugat ang mga paa ko sa kinatatayuan at dahan-dahang tumingala. Sa harapan ko ay nakatayo ang isang lalaking nakasuot ng puting v-neck shirt na hapit sa kanyang katawan at pares ng kupas na pantalon. Kuminang ang suot niyang kwintas nang tamaan ng ilaw.
Mariing nakatikom ang kanyang bibig habang nakayuko at pinapanood akong matulala sa kanya. Wala na ang kanyang hanggang balikat na buhok. He looks neat, more manly... and more matured than before.
Kinagat ko ang ibabang labi at iniwasan ang nangingilatis niyang mga mata. I smiled bitterly.
Kailangan pa talaga akong sunduin? Bata pa rin kaya ang tingin niya sa akin? And I wonder what really happened to him after that day. Pero... wala na dapat akong pakialam doon. Remember what he did to you, Kyomi?
"Sorry, I don't know you," sabi ko at tinalikuran siya.
"Kyomi!" His voice thundered behind me.
Tumulo na ang kanina ko pa pinipigilang luha. Nanlalabo ang mga mata ko habang pilit sumisiksik sa dagat ng mga tao nang may humaklit sa braso ko.
Agad akong tumama sa dibdib niya at naamoy muli ang pamilyar na pabango. Pabangong gustong-gusto kong amuyin noon.
"I'll take you home—"
"No!" Tinulak ko siya at tinangala bago dinuro. "Don't you ever touch me! Nakakadiri ka!"
Umigting ang kanyang panga at pilit hinuhuli ang braso ko. I wiped the tears away from my face as I struggled to get away from him. Nanginginig ang mga kamay ko nang iangat iyon at pinadapo sa kanyang kaliwang pisngi.
His face didn't even move a bit! Damn, my palm hurt because his jaw was hard! Lahat na lang ba sa kanya ay matigas?
"Lumayo ka sa akin! Fuck you! Manggagamit ka!"
"You know that's not true, Kyo. Come on..."
"You shut up! Just shut up!"
His menacing eyes got darker. "Kyo, let's go home..."
"F-fuck you, Jairo! Iuwi mo sarili mo!" hinihingal kong mura bago siya hinawakan sa dalawang balikat at buong puwersang tinuhod ang punyetang puhunan niya bago siya muling tinalikuran.