MAINGAT na itinanim ni Caylee ang isang kumpol ng puting rosas sa hanay nito malapit sa farmhouse kung saan sila nag-usap ng kanyang ninang kanina. Pinaka-ingatan niyang hindi mabali ang ugat nito upang hindi ito mamatay. Agad siyang kumuha ng isang tabong tubig at saka sinuyod dito ang kamay upang hindi mabigla ang halaman sa pagdilig niya ng kaunting tubig.
Ni hindi niya rin alam kung paanong nagawa niya pang makafocus sa pagtatanim ganoong pinoproblema siya ng mga sinabi ng kanyang ninang kanina.
"Miss Caylee! Mag-meryenda na raw muna tayo." Ilang minuto siyang napatitig kay Isagani. Napakaganda ng ngiti nito ngayon isabay mo pa ang pagkislap ng mga mata nitong natamaan ng araw. Napangiti na lang din siya rito at saka niya inayos ang suot na sumbrero.
"Nakuu Caylee, ah? Baka ikaw pa ang pumorma rito sa pinsan ko." Pagtukoy ni Kate kay Isagani.
"Hoy! Alam kong crush ko siya pero di ako ang manliligaw. Sayang naman ang kagandahan ko, ano." Muli na namang natawa si Kate habang nagtitimpla ng orange juice sa pitcher.
"Teka? Ano'ng oras na ba? Kumain na kaya si boss?"
"Hindi niya gustong pinagsisilbihan siya. He always stays inside his room. Kaya nga may kusina na rin doon dahil sabi niya ay siya na raw ang magluluto ng pagkain niya." Napangiwi na lamang ng wala sa oras si Caylee. Ang galing naman ng bulag na yon. Maarte pa.
"Paano kung masunog siya?" Ngumiti naman si Kate at kumuha ng ilang cookies sa cupboard at inilagay ito sa maliit na saucery.
"You know...he is also a well-known chef. A professional to be exact. He can do many things on his own ways." Napanganga na lamang si Caylee sa narinig samantalang proud na proud naman si Kate sa pagmamalaki sa boss nila.
"Eh paano nga kung—hayst. Masungit naman ang lalaking yon. Bakit ko ba siya pinoproblema?"
Kumuha na rin siya ng cookies at agad itong kinain. Maya-maya ay nagsidatingan na rin ang ilang mga hardinero at hardinera kasama ang kani-kanilang mga anak. Nagsilabasan naman ang isang daang maids na hindi niya alam kung saan nanggaling. May kanya-kanya itong mga hawak na pagkain at iisang direksyon lang ang pinupuntahan. Napasilip siya sa Dinning Room at mukhang tama nga ang hinala niya.
"Lunch break na pala. Kain na tayo."
Pinauna niya na lang munang pumasok sa dining room si Kate dahil napagdesisyunan niyang umakyat sa second floor at silipin ang kanyang amo. Muntik na naman siyang mapatalon sa gulat dahil saktong pagbukas niya na naman ng pinto sa kwarto nito ay kadiliman na naman ang bumati sa kanya. Marahan niya namang sinarado ang pinto at kumapkap ng switch kung saan man ito kahapon.
Bigla namang humangin ng malakas kaya napahawak siya sa kanyang dibdib. Jusko! Hindi nga siya mamamatay ng maaga sa high blood, mamamatay naman siya ng maaga sa takot! Bakit ba kasi napakadilim ng kwarto ng boss niya! Hindi na naawa sa maids nila. Malay mo may ilang matatakutin dito tapos narito lang pala ang boss nila't napagkamalang si Sadako.
"Ay, engkanto!" Napatalon siya sa gulat nang bumulaga sa kanya ang seryosong amo niya. Nakahawak ang kaliwang kamay nito sa pader kung nasaan ang switch ng ilaw habang nakahalukipkip na nakatingin sa gawi niya. Itinaas niya naman ang kanang kamay at iwinagayway ito sa harapan ng kanyang amo. Napahinga na lamang siya ng maluwag. Katakot naman kasi ito. Kung nagkataong hindi ito bulag ay marahil sa kanya na ngayon nakatingin ang nandidilim nitong mga mata. Hindi niya akalaing ang lakas ng pakiramdam nito.
"Ano na naman?" Nagsalubong ang kilay nito na ikinatawa niya.
"Ang epic naman ng mukha mo, hahahha! Para kang natalo sa sabong! Pinagsakluban ng langit at lupa ang mukha, wahahaha! Pffftt. Pasalamat ka gwapo ka."
"Get out." Bitbit ang tungkod nito ay pumunta ito sa kitchen sink at may kung ano'ng kinuha sa loob ng cupboard. Sinundan niya naman ito at pinagmasdan kung ano'ng ginagawa nito.
May kinuha itong iba't ibang klase ng kulay na mga wine at isang maliit na baso. He shake those five wines and then put each wine in different sizes of cup. Sa isip niya...hindi kaya naging bartender din ang kanilang amo sa bar?
Mas lalo pa siyang namangha lalo na nang pinaghalo-halo ng kanyang boss ang limang wine at pinagsama ito sa isang malaking baso na colorless. Nakakamangha sapagkat limang kulay ang pinagsama nito ngunit light red ang nabuong kulay.
Mas lalo pa siyang lumapit sa amo niya at inamuy-amoy ang ginawang wine nito. Mukha kasing familiar sa kanya ito.
"Sex on the beach ba ang tawag dito, boss?"
"Fuck!"
Agad naman siyang napalayo sa amo nang sumigaw na naman ito. "Bakit? Ano'ng nangyari? Nasugatan ka ba?" Lumapit siyang muli rito at sinipat ang katawan nito. Malay mo kasi diba?
Ngayon niya lang din napagtantong wala pala itong saplot sa pang-itaas! Sunud-sunod siyang napalunok habang pinagmamasdan ang kabuuan ng kanyang amo.
"Stop giving me that fuckin annoying stare!"
"Oa mo naman, boss. As if namang paglalawayan kita. Oo na, ikaw na nga may six-packed abs!"
Nanggigigil itong napaatras sa kanya na para bang kapag lumapit siya rito ay mahahawaan ito ng isang sakit na nakakamatay. Hindi niya na lang pinansin ang pagka-oa ng amo niya. Kinuha niya ang puting panyo nito na nakasabit malapit sa fridge at lumapit siya sa amo. Mabilis niyang hinawakan ang braso nito nang muntik na itong matumba dahil sa kakaatras.
"Ang arte mo naman. Hindi ako rapist, okay? Ako lang to, boss. Ang maganda mong sitter."
"Stop touching me you freak!"
Ngumisi naman siya kahit hindi nito nakikita. Patuloy pa'rin ito sa pag-atras habang siya naman ay patuloy sa pag-abante. Napa-isip siya. Parang nangyari na rin ito noon sa pinapanood niyang kdrama na tina-trap ng lalaking main character ang babae sa locker. Ang pinagkaiba nga lang, siya ngayon ang magta-trap sa boss niya. Bwahahaha!
Naningkit ang mga mata niya nang makitang pinagpapawisan ang kanyang amo. Tumaas baba na rin ang dibdib nito na para bang kagagaling lang sa fun run. Marahan niyang hinawakan ang magkabilang braso nito at isinandal niya ito sa pader.
"What the fuck are you doing?!" His knitted thick eyebrows and black laser eyes was now piercing on her. Kahit hindi ito makakita ay mukhang alam na nito kung nasaan siya. Sinubukan nitong kumalas mula sa pagkakahawak niya ngunit nabitawan lamang nito ang hawak na tungkod. So that means na malakas pa'rin pala siya? Hehe.
Naging seryoso ang mukha ni Caylee habang pinakatitigan ang kanyang amo. Inilapit niya rin ang kanyang mukha rito. Bakit kaya mukhang pamilyar ito sa kanya? Kumalma na rin ito ngunit nananatiling mabigat ang paghinga.
Napalunok na lamang siya ng laway nang mapagtantong ilang pulgada na lang pala ang layo ng mukha nila sa isa't isa. Ano ba itong ginagawa niya? Wala namang masama kung pupunasan niya lang ng panyo ang pawis ng amo niya diba? But hell! Bakit kailangan niya pang i-trap ito?!
Nanginginig niyang pinunasan sa noo ng panyo ang kanyang amo. Natigilan naman ito at napalingon sa kanya. Napapikit siya sa inis at sa kalokohan niya. Siya na tuloy ang nagsisisi kung bakit niya ito nilapitan ng sobrang lapit, jusko! Wag lang sana siyang sapian ng tukso! Pinunasan niya na rin ang pisngi at ang leeg nitong pawisan. Para na kasi itong bata na naliligo sa pawis. Ang dilim na nga ng kwarto wala pang electricfan. Ang weirdo talaga ng boss niya.
"S-sorry...nabigla ba kita?"
Napalunok siya lalo na nang hindi ito sumagot. Mukhang natulala ito sa biglaan niyang ginawa. Kumurap ang mga mata nito ng ilang beses at marahas na umiling. Nakapa niya na lamang ang sariling dibdib na kanina pa hindi maawat sa pagdabog. Lagot! Baka kung ano'ng isipin ng boss niya! Dahan-dahan siyang lumayo rito ngunit agad naman siyang hinawakan nito sa palapulsuhan na ikinabigla niya kaya nawalan siya ng balanse at pareho silang natumba. Ang bigat pa naman ng amo niya!
Inis siyang napahawak sa kanyang ulo dahil nauntog ito sa dibdib ng kanyang amo samantalang nakapikit naman si Rayle na kanina pa nagtitimpi ng galit. Mabuti na lamang at nakaya siyang alalayan patayo ni Caylee at ibinigay na rin nito kay Rayle ang tungkod nito.
"Sorry talaga! Saan ang masakit sayo? Massage po kita, gusto mo? Gusto ko lang namang punasan ng panyo ang pawis mo, eh. Sorry na boss, wag ka na magalit, hmm?" Inis namang hinawi ni Rayle ang kanyang braso kay Caylee nang hawakan na naman siya nito rito. Hindi niya na rin maintindihan ang sarili. The thing inside his chest might be crazy for beating so fast like a shit.
"Damn." Inis niyang bulong at hinanap ang phone niya. Hindi niya rin maintindihan kung bakit tila nabawasan ang kainitan ng ulo niya. Siguro ay natutuwa siya sa bagong sitter? No! That's pure bullshit. Why would he ever care about that witch! This is so frustrating. Muli siyang napasabunot ng ulo.
Kanina pa ito. Kanina pa siya naiinis lalo na nang marinig niya ang usapan kanina nina Kate at Caylee kasama si Isagani. He doesn't care. He shouldn't give a damn but why the fuck is this happening to him?!
"Oyyy, boss!" Napasinghap na lamang siya nang makaramdam siya ng haplos mula sa likod. Nagdamit na lang sana siya, tangina!
"Move! Move away from me! Fuck this."
Agad niyang binuksan ang kanyang smart phone at pinindot ang talk back. Naramdaman niya naman ang pag-upo ni Caylee sa kama niya. Napalunok siya lalo na sa tanong nito sa kanya.
"Sa tingin mo, boss. May chance pa kayang ma-in love ka ulit?"
Damn this girl. How could her ask him that kind of a fucking nonsense question?! Napakuyom na lamang siya ng palad. He would never. Nawalan na siya ng pakialam sa pesteng pag-ibig na yan. It can't even help. Mas lalo lang nitong pinauusbong ang galit niya.
"Love is not for everyone. It's just a mere bullshits and a trick to fool stupid peoples heart. It can't even help! Natulungan ba ng pag-ibig na yan ang mata kong makakitang muli?!"
Gulat namang napatingin si Caylee sa kanyang amo. She can see a glint of mixed emotions on his eyes... especially the same emotion that she can also see on her ninang's eyes. Sadness.
"Yan ang sabi ng isip mo...pero iyan rin ba ang tunay na gustong iparamdam ng puso mo?" Napansin niya namang natigilan sa pagkalkal ng phone nito ang kanyang amo.
"Wala namang masamang umibig, boss. Siguro, takot ka lang na masaktan ulit kaya umiiwas ka rin dito. But trust me...hindi mo yan mapipigilan. Isa pa, di ba? Si Mateo Do! Oh, diba? Siya yung best example! Ilang years niyang hinanap yung reincarnation nung girl na inibig niya from the past tapos late niya nang narealize na yung girl na yon pala is si Stefie Cheon na nasa harapan niya na! Alam mo, sir? Ang love ay napaka-wonderful. Para kang nasa kwento ng alice in the wonderland. Hindi mo maipaliwanag ang ganda nito at paniguradong kaaadikan mo." Napangiti si Caylee ngunit kabaliktaran nito ang reaksyon ng amo. Humigpit kasi ang pagkakahawak nito sa hawak na phone.
"Malay mo, boss. Yung forever mo talaga ay nasa tabi-tabi lang. Malay mo...ako na yon? Bwahahaha! Charot lang, to naman masyadong high blood."
Isang malakas na buntong-hininga ang pinakawalan ni Rayle. He doesn't want to fall in love again. Ayaw niyang magpakatanga na naman sa pesteng pag-ibig na yan. He admitted. He's scared...that someday...that someone will find something new better than him. Kagaya na lamang ng nangyari kay Cariese.
"Can you just... stop talking about that love shits?! Kung ayaw mong ikick-out kita sa pamamahay ko!" Yun na lamang ang nasabi niya at pilit na kinalimutan ang biro ni Caylee kanina. He knew that she's just temporary. Hindi dapat siya magpaloko.
"Sige lang. As if namang matatakot ako sa banta mo? Wag ako, boss. Wag ako." Inismiran niya ito ngunit natigilan din siya nang magsalita ang hawak na smart phone.
"Message from Cariese, throwing kisses, heart heart;
'Terayle, babe. I'm sorry for cheating on you. Hindi naman about sa blindness mo ang dahilan kung bakit I choose to leave you. Actually, kasama na rin yon don. But what's more important? I'm free! You know... I'm so sick of you. Ayoko ng ugali mo. Masyado kang clingy, and I hate it. You're aware that I'm a bitch so please, don't ever clench your fist for I am just being honest with you. I don't really like nor love you. I really do.' "
ITUTULOY....
NOT EDITED! HAPPY READING ❤️