Kabanata-II
Nataranta ako dahil sa bilis nang kabayong papalapit saakin hindi ko alam kung anong gagawin ko sa oras na iyon kundi mapaistatuwa dahil sa gulat
Nang biglang may humablot saakin na isang lalaking matangkad at masasabing isa siyang mayamang tao na humawak saaking kamay na siyang pag ka gulat ko
"Ayos ka lang ba binibini?"saad ng lalaking nasa harapan ko ngayong nakatingin sakin "a-ayos.." ngunit di natuloy ang aking sasabihin nang marinig ko ang aking ngalan
"Estella!" sigaw ni Leonor na siyang pag ka gulat namin at pag ka alis ng aming pagkakayap "kanina pa kita hinahanap nandito ka lang pala" wika niya sabay hingal na hingal saglit na napatigil si Leonor at tumingin saming dalawa "hindi mo sinabi saakin may nobyo kana pala Estella..ipakilala mo naman ako" bulong niya na batid ko narinig ng lalaki dahilan upang ayusin niya ang kanyang kuwelyo "hindi ko siya nobyo" diin kong sabi sakanya na. Nagulat ako nang marinig ko ang maliit niyang tawa "Ginoo mauuna na kami"wika niya pa sabay ngiti.
"Sigurado ka binibini ayos ka lang" pagtatanong ng lalaki saakin ng may pag aalala "a-ayos lang...s-salamat sa iyo ginoo" utal kong tugon sabay ngiti "s-sige m-mauuna na kami" tuloy ko pa sabay paalam.
Pauwi na kami at kanina pa tumatakbo ngayon ang karwahe tahimik na mang nagbabasa si Leonor nang biglang mag salita ito"Di ko akalaing sa bayan mo makikita ang iyong magiging kasintahan Estella" pag aasar muli nito saakin habang nagbabasa ng libro "sinabi ko namang hindi ko siya nobyo" saad ko sabay tingin sa bintana ng kalesa "kung ganoon bakit kayo mag kayakap" sabay tiklop ng kanyang libro at nag salitang muli."bakit din kayo nagtitigan sa isat isa hindi bat bawal yoon" dag dag niya pa habang naka tingin ito saakin na iniispeksiyon niy ang aking magiging sagot "dahil....." hindi ko na naituloy dahil nasa tapat na kami ng aming hacienda at unang bumaba si Leonor sumunod na ko.
"Sana ay mapaginipan mo ang iyong nobyo Estella"Pangaasar niyang muli habang naka ngiti sabay pasok sa kanyang kalesa at nag paalam pilit naman akong ngumiti at nag paalam.
"Bakit ngayon ka lang?" gulat na sumalubong ang kanyang ina na may hawak na paborito nitong pamaypay
"May nag aantay sayo roon" dag-dag niya pa sabay turo sa may sala.Mayroong nakatayo isang lalaki sa sala pilit ko naman inaalala kung sino kaya ito.Umapit ako si
"Itay!"ngiting tumakbo si Estella at niyakap niya ang kanyang amang si Don franciano na isang gobernadorcillio na matagal nawala sa piling nila dahil naka distino ito sa maynila "naging mabait kaba sa iyong ina?" tanong ni Don franciano sabay kalas sa kanilang pag kakakayakap "naging pasaway yan saakin"birong sabi ni Donya Celeste sabay ngiti
"kamusta naman ang iyong Milan nag pasaway din ba?"tanong niyang muli sabay kuha kay Milan "opo sinira niya ang isa kong ginawang lilok" pag susumbong nito sa kanyang ama "nasan nga pala sina Josefa at ang dalawa mo pang bunsong kapatid" dagdag niya pa habang may kinukuha sa kanyang maleta.
si Francisco Valencia ang panganay sa aming mag kakapatid.Siya ay dalamput tatlong taong gulang.Isang kilalang doktor na ngayo'y nag aaral sa maynila.Mabait,masipag at seryosong tao. Si Josefa Valencia naman ay isang guro at mahinhing babae ngutin kung mag sungit ay grabi talaga iisipin mong hindi siya babaeng mahinhin,Siya'y mag dadalawangpu't taong gulang sa nobyembre.
si Estella naman ay mahusay sa larangan ng sining,magalang ngutin takbuhan din ito ng mga gulo. labing pitong taong gulang. Kabaligtaran naman nito ni Natasha Valencia dahil sa mahinhin, magalang at sa maamo niyang mukha masasabi mong isa siyang perpektong babae Mahilig magburda at mabait. siya naman ay labing apat taong gulang. At si Joselito ang pinakabata sakanila masipag, pala biro, lapitin nang gulo at ang kakampi ni Estella sa mga kalokohan.ito'y labing isang taong gulang.
"nasa kanilang silid po..siguro" sagot ni Estella sabay punta sa mga bawat silid ng kanyang mga kapatid upang tawagin.
"May nais sana akong malaman kung alam na ba ng mga bata...." pagtatanong ni Don Franciano habang pinagmamasdan si Estella na paakyat sa hagdan "h-hindi pa" sagot naman ni Donya Celeste sabay kuha ng tsaa
"Ate Josefa,Natasha at Joselito" pagakaktok ko bawat pinto ng aking mga kapatid "pinapatawag kayo ni ama" pag tutuloy ko sabay may nagbukas nang isang pinto lumapit ako
"a-ate" sabay takbo sa silid "ate Josefa" pag aalala ko lumapit ako sabay hawak sa kanyang pisngi na paka init "wag kang maingay Estella baka marinig tayo" pag sasalita ni ate josefa habang pilit na binubukas ang kanyang mga mata "kanina pa siyang ganyan ate Estella di ko nga mawari kung ano bang nakain nito bakit ayaw niyang malaman ito ni ina" wika ni Joselito habang naka tayo sa gilid niya "opo ate nais ko na sanang sabihin ito sakanila ngutin..." di natapos si Natasha sa kaniyang sasabihin nang magsalita ng muli si Estella "kung ayaw niyong sabihin ito kay ina ako na ang magsasabi"saad ko sabay alis "pero ate.. "
Nang pababa na ko sa hagdanan ay naihulog ko ang aking kuwintas kukunin ko na sana ito sandaling napatigil ako nang marinig ko ang kanilang usapan "Siguro kailangan na nating ipakasal si Josefa kay Don Fabian sa lalong madaling panahon" wika ng kanyang amang si Don Franciano na siyang pag takip ko sa bibig at pag akyat ko.
Muli akong napa silip sa pinto ng aking ate Josefa at nalala ang kanyang sinabi "sa oras na makulong ako sa pag-ibig hindi na tayo mag kikita pa Estella" doon niya naintindihan na wala na siyang pag-asang makalaya kung sa oras na maipakasal to sa lalaking hindi niya gusto. Napagtanto ko rin na hindi lang buhay pag ibig ang makukulong kundi ang kanyang mga pangarap.
Pumasok ako sa aking silid at pilit na inaalis ang sinabi ni ate Josefa na maaring hindi na kami mag kita lalo na't maikakasal siya sa lalaking dalawang agwat sa kanyang edad dahil lang sa mayaman ang kanyang pamilya.
"Binibining Estella...Binibining Estella" na siyang nagpagising saakin di ko namalayang nakatulog ako sa pag iisip tungkol kay ate Josefa at sa lalaki. Tatayo na sana ako nang pumasok si Tiya Lita, na isang tapat na kasama namin at mula bata siya ang nag alaga saaming mag kakapatid kaya tinawag na namin siyang tiya."Bumaba na raw po kayo at ika'y kakanin na ng hapunan" wika niya habang inaayos niya ang aking kinalat na mga papel.
Pag kababa ko ay nakahanda na ang hapunang nakakahain sa lamesa mayroong adobo, cardereta at iba pang gawang pinoy na putahe "gising na pala ang paborito kong si Josefa" napatingin ako sa gawi ni josefa na halatang wala itong sakit "maupo na kayo" dag dag pa ni ama Don Franciano habang inaanyayahan kaming umupo.
Nakakabinging katahimikan habang kami'y kumakain napansin ko panay ang hawak ni Josefa sa kanyang ulo habang sila Joselito at Natasha panay tingin at binabanatay ang bawat galaw ni Josefa. Sila ina at ama naman halatang naghahanap ng tamang oras upang magsalita.
"K-kamusta ang inyong iskuwela" panimula ni ina Donya Celeste "maayos naman po" pag una kong sagot sabay ngiti kay ina "i-ikaw Josefa kamusta ang iyong pag tuturo,m-maayos ba" pag dagdag pa niya "ayos naman po" sabay tingin naming lahat sakanya "m-mabuti" wika naman ni Don Franciano "nais ko sanang....." di natuloy ang kanyang sasabihin ng biglang lamapit ang isa pa naming kasambahay at may binulong.
Napatingin ako kay ama at sa kaliwa sa aking harap kung saan ang gawi ng aking ate Josefa. "Sandali muna mga anak" saad ni Don Franciano sabay tayo sa kanyang kinauupuan at umalis. Muling umingay sa tahimik ang aming hapag kainan tanging naririnig nalamang ay kutsaritang tumatama sa aming platito.Malapit na kaming matapos kumain ng biglang naglagay ng panibagong putahe ang aming kusenera.
"Ano pong meron?"pag tatanong ko sabay tingin kay Manang Lilya ang kusenera na matagal din sa aming nagtrabaho. "Di po ako sigurado
ipinaluto lang ito ng iyong ama na kakainin ninyo raw po" sagot naman ni Manang Lilya sabay galang at umalis. Narinig ko ang yapak nang paa papalapit saamin.
"Buenas noches familia Valencia" rinig kong sabi ni Don Velasco sabay lagay sa kanyang sumbrero sa kanyang dibdib pag gagalang niya at inanyayahan ni Don Franciano na umupo sila kasabay namin "Buenas noches Don Valesco" pag bati naman ni Donya Celeste sabay tayo nito at ngiti "Salamat" wika naman niya sabay pina upo si ina at umupo naman na siya.
Sa harap ko ngayon ang lalaking mapapangasawa ng aking ate Josefa may salamin ito maayos ang kanyang pananamit naka pang amerikanang itim at napansin ko rin na may benda ang dalawang daliri sa hinliliit. Ipina kilala kami ni itay isa isa.
"Ito si Josefa,Joselito, Natasha at si Estella ang pangatlo sa kanilang mag kakapatid" wika ni Don Fraciano habang tinuturo niya kami.
"Ikinagagalak kong ika'y mapangasawa binibining Estella" rinig kong bulong ni Don fabian saakin sabay ngiti.