Mathrizea's POV
Hindi ko alam kung bakit ako lagi ang pinagdidiskitahan ni Zades. Lumalayo na nga ako sa kaniya, siya naman ang lumalapit. Lalo na ang tadhana, ginawa pa akong yaya ng baliw na 'yon. Nakakainis!
Umupo ako sa upuan. Sabay rin ng pag-pasok ni Ms. Alesandra sa room. Rinig ko ang sabay na pagsipol ng mga kalalakihan including Pharixtel, at himala't hindi niya kasama ang baliw niyang kaibigan. Wala naman akong paki.
"Good morning, class."
"GOOD MORNING, MISS ALESANDRA LUIS!" Tanging mga lalaki lang ang nakatayo at nakangiti.
"Oka-- where's Mr. Vuentero?"
"'Wag mo na hanapin 'yon, ma'am. Nandito naman ako e." Si Pharixtel. Uhaw 'ata sa babae ang isang 'to.
"Sus, luma na 'yang banat mo, p're. Ma'am, ako naman 'tong naghihintay sayo. Ako na lang."
"Ohhhhwww!" Biglang umugong ang paligid. Nakakairita ang bawat tagpo sa klase ni Miss Alesandra. Nagsisilabasan kasi ang mga babaero kong kaklase. Yuck!
"Quite, class. Did you'll do the assignments? Write a letter to your love ones?"
"Ma'am!" Biglang sigaw sa labas ng room.
May impit na kilig at tili ang narinig ko. Nakatingin lang ako sa bag at hinahanap ang sinulat kong liham para kay mom. But... Wala, wala akong nakitang ni anino ng papel na pinangsulat ko. Argh!
Naramdaman kong may tumabi sa 'kin. Sa kasamaang palad ay amoy ko ang aroma ng pabango ni Zades. Siya nga.
"Nakalimutan mo?"
Inabot nito ang isang papel. Papel kung saan ko sinulat ang liham ko kay mom. For pete's sake bakit nasa kaniya ang liham na 'to? Tsk.
"Yeah." Anito at agad kinuha ang papel na inabot niya ngunit bigla itong inilayo ang papel.
"Ano ba?" Iritado kong sabi.
"Sabihin mo 'please'."
"Pass the paper in front!" Si Ms. Alesandra.
"Akin na." Matigas kong sabi at tinignan ito.
Hindi ko alam kung bakit naglayo ng tingin si Zades sa akin pero ang kailangan ko lang naman ay ang papel, kaya wala akong paki sa kaniya.
Sa paglayo nito ng tingin at ang pagkuha ko sa papel. Agad akong tumayo at tumungo kay Miss Alesandra.
"Sama mo na 'to, Yaya." He smirked.
Kinuha ko na lang ito upang hindi na ito magsalita ng mga walang kwentang mga bagay. Nakakairita!
Binigyan ko ng walang emosyon na mukha si Zades habang naglalakad patungo sa upuan ko.
Pagka-upo ko ay awtomatiko akong napadaing ng naupo ang pwetan ko sa lapag. Agad itong nakakuha ng atensyon ng mga kaklase ko kaya naman umugong muli--- ang tawanan.
"Karma ka, sis, ha ha ha." Puno ng sarkasmo ang pagtawa nito.
Kita ko ang paglapit sa 'kin ni Pharixtel at inilahad ang kamay niya sa 'kin. Kita ko rin ang mga matang nakamasid sa 'kin. Fuck! Ayoko ng spotlight na ganito.
"'Wag mo tulungan 'yan, Pharix."
"Bro, babae pa rin 'yan." Baling nito sa kaniyang baliw na kaibigan.
Nakatingin lang ako sa kamay ni Pharixtel na nasa ere. Anong gagawin ko diyan?
Agad akong tumayo at pinagpag ang nadumihang pwetan. Hinawakan ko ang upuan ng maigi at umupo. Mahirap ng paglaruan ng baliw.
Nakinig lang ako sa turo ni Miss Alexandra. Hindi ko namalayan na tumunog na pala ang bell at nagliligpit na ang mga kaklase ko. Ang bilis ng oras.
"Okay, class dismiss." Ani Miss Alexandra at niligpit na ang mga gamit.
"Matty, huhu, pasensiya na't hindi kita natulungan. Natutulog kasi ako no'n e."
"K."
"Hala, galit ka ba? Sorry na." Anito at umiyak sa harapan ko. Kahit na wala naman akong nakikitang mga luha ay parang sincere naman ito.
Dinala ko na ang bag ko at isinabit sa likod. Hindi ko maitatanggi na sobrang sakit ng impact ng sahig sa pwetan ko. Bakit ba kasi pinanganak ang baliw na iyon?
Sa pagtapak ko sa hallway ay ang mga matang nakatingin sa 'kin. Ganito na ba kapag napasama sa away. Tsk, wala naman akong paki.
"Matty, huhu, saglit lang." Habol sa 'kin ni Carry ngunit patuloy lang ako sa paglalakad.
Nakahinga ako ng maayos ng makaalis ako sa hallway at nasa tapat na ng gate. But, wala namang kinaibahan kasi randam ko pa rin na pinagtitinginan nila ako.
Nando'n pa rin ang mga pangalan kong may kasamang Monster, Bad, Evil etc. Kahit na punuin pa nila ang buong building. Wala naman akong paki.
"Libre kita kwek-kwek ulit?"
"No, thanks."
"Eh, ako naman ang bibili e."
Hinila niya ako patungo sa bilihan ng mga street foods. Gusto ko sana pigilan siya't pagsalitaan ng mga masasamang salita, kaso hindi naman ako gano'n kasama, lol.
"Pabili po, bente na kwek-kwek, salamat."
Kita ko ang mga butil ng ambon. Naramdaman ko rin ang patak nito sa balat ko kahit na balot ang aking katawan.
"Aalis na 'ko." Mabilis kong sabi.
"Oh, wait, ito kwek-kwek." Ani Carry at binigay sa 'kin ang mainit pa na kwek-kwek.
"K." Mabilis kong tugon at tumakbo na patungo sa daan.
Patakbo na ako ng biglang bumuhos ang malakas na ulan. Napapikit ako dahil sa malamig na tubig na pumasok sa tela ng damit ko.
Nayakap ko rin ang sarili ko dahil sa lamig. Sa kasamaang palad ay wala akong payong. Hindi ko alam kung bakit ako nagiging makalimutin. Dahil ba sa pagrereview o kay-- tsk.
Parang napahinto ako ng walang ulan ang bumabasa sa 'kin pero randam at kita ko ang pagbuhos ng ulan sa paligid. Inangat ko ang ulo ko at nakita ko si Zades na may hawak na payong, pinapayungan ako.
"'Wag ka masyadong mag-asume, Matresa. Ginagawa ko lang 'to kasi gentleman ako, okay?" Anito.
"I see.".
"Tara na sa mansyon."
"Hindi ako do'n pupunta." Tugon ko.
"Saan naman? 'Wag mong sabihin na sa bar?"
"Tsk, sa apartment ko."
"Aba, may apartment ka pala. 'Di mo sinabi." Rinig kong sabi niya. Hindi naman siya nagtatanong, kahit na magtanong siya wala rin naman ako maisasagot.
Tahimik kaming dalawa na nilalandas ang daan patungo sa apartment ko. May mga napapahinto na estudyante sa 'min ng makita kaming magkasama. Sana hindi iba ang iniisip nila.
Tinapon ko ang kwek-kwek na binili sa 'kin ni Carry. Nalagyan na kasi ng tubig ang baso ng kwek-kwek. Hindi naman ako tanga na kainin pa 'yon kahit na halatang madumi na.
"Hala, bakit kaya magkasama sila ni Zades?"
"Hala, oo nga. Ang landi talaga ng Mathrizea na 'yan. Tignan mo Herizyn, oh."
"Oh my god, bakit kasama na naman ng wirdo na 'yan si Zades my love ko?!"
Rinig ko ang mga pagdabog at sigaw nilang tatlo. Para silang nakalunok ng mikropono dahil mas malakas pa sa ingay ng ulan ang bibig nila. Wala naman akong paki.
Sa pagsulong ni Herizyn sa ulan ay ang parang pagwala na parang bula ng mga kilay nito. Gross!
"Kung makikipag-away ka, Herizyn. Please, kahit ngayon lang ipabukas mo na 'yan." Pigil ni Zades kay Herizyn.
"E-Eh ene kasi... Sige ne nge. Kung hende ke lang gwepo ihh!" Impit na tili nito at bumalik sa mga kaibigan niya.
Patuloy lang kaming naglakad at lumayo sa grupo nila Herizyn.
"Sige, dito na lang."
Huminto kasi sa building ng apartment ko.
"Tandaan mo, yaya-- Matresa. 'Wag ka mag-assume. Gentleman lang ako." Anito.
Hindi ko na lang ito tinugunan at tumuloy na sa paglalakad. Wala naman akong paki sa ginawa niya. Ang gusto ko lang ay makauwi ng maayos. At hindi ko rin tatanawin na utang na loob, kasi wala akong paki.
Itutuloy...