Nathan's Pov
Hindi ko alam kung ano ba itong ginagawa ko pero isa lang ang alam ko. Kailangan niya ako ngayon.
Kanina habang papunta ako sa parking lot, bigla nalang sumulpot sila Anthony at James sa harap ko. Hingal na hingal sila at mukhang galing sa pagtakbo.
"Bakit ganiyan itsura niyo?" Tanong ko sa kanila.
"Si... si A-ashley." Sabi ni James habang nakaturo sa gate ng school. Taka ko siyang tinignan.
"Oh, anong meron sa babaeng 'yon?" Salubong ang kilay na tanong ko ulit.
Huminga muna ng malalim si Anthony bago ako hinarap. "S-si Ashley kasi... pinagtitripan nila Bratz." Ano na naman kayang ginawa ng babaeng 'yon at pati sila bratz napagtripan siya?
Imbis na magtanong ulit ay tumakbo ako papasok ng gate. Sumunod naman sa'kin 'yong dalawa. Sa Building C ako dumertsyo kung saan ang room namin. Malayo palang ako ng makita ko ang mga kapwa ko estudyante na nagkukumpulan sa harap ng building namin.
"Bagay sayo yan! Suntukin mo ba naman si Papa Nathan namin! Ang kapal ng mukha mong pumasok pa dito!" Teka? Ako? Eto na naman po tayo!
"Ayaw sumagot girls, batuhin na yan!" Dinig ko ang sigaw na 'yon na sa palagay ko ay isa sa mga bratz.
Kitang-kita ko kung paano nila pagkaisahan na batuhin si Ashley ng mga itlog at harina. May nag-buhos pa ng mantika sa kaniya mula sa second floor.
Lalapit na sana ako ng biglang magkagulo ang mga estudyante sa harap ko. Nagulat ako ng may biglang tumayo sa likod ni Ashley at hampasin siya ng frying fan sa likod ng ulo. Bumagsak siya agad kaya agad akong napatakbo papalapit sa kaniya.
"MOVE!!" Sigaw ko sa mga nakaharang sa daan. Nagsitabi naman sila kaya nakalapit ako agad kay Ashley.
Hinawakan ko ang likod ng ulo niya at kinapa 'yon. May likido akong nakapa at ang dami na. Tinanggal ko ang kamay ko at natakot ng makita ko ang dugo sa kamay ko.
"Ashley can you hear me?" I asked her. But she's not responding although she's still conscious.
Binuhat ko na siya agad.. bridal style. Nakita ko na unti-unti nang pumipikit ang mga mata niya hanggang sa tuluyan na nga siyang mawalan ng malay.
Pag-alis namin sa kumpol na mga estudyante biglang may humintong kotse sa tapat namin. Kotse ko 'to pero si Anthony ang nagmamaneho. Agad kong isinakay si Ashley sa backseat at tumabi naman ako sa kaniya. Nasa passenger seat naman si James na may kinakausap sa phone niya.
"Dude, sa hospital na tayo. Tumawag na ako kay Mommy." James said before Anthony step on the gas. Ang bilis niyang magmaneho pero wala doon ang atensyon ko.
Bigla akong nakonsesya at naawa sa kaniya at the same time. Alam kong ako ang dahilan kung bakit galit sa kaniya sila Bratz. Kung hindi ko sana siya pinagtripan hindi niya sana ako masasapak at hindi magagalit sa kaniya 'yong mga babaeng 'yon.
Hinawakan ko ang mukha niyang puro harina at itlog.
"I'm sorry."
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Ashley's Pov
Sobrang sakit ng ulo ko nang magising ako. Halos hindi ko rin maidilat ng maayos ang mata ko dahil sa sakit. Unti-unti kong ginalaw ang kamay ko at iniangat 'yon. Nagulat pa ako nang may malamig na bagay na dumadampi sa kabila kong kamay kaya kahit masakit sa ulo ay pinilit kong idilat ang mga mata ko.
Ganun nalang ang taranta ko ng makita ko si Ethan sa tabi ko habang pinupunasan ako ng basang bimpo.
"Hey, 'wag mong piliting tumayo kung hindi mo pa kaya." Sabi niya bago pindutin iyong kung ano mang button na nasa taas ng kama ko sa ulunan.
Biglang may pumasok na dalawang babae na sa tingin ko ay isang doctor at isang nurse. Chineck nila 'yong kung anong nakakabit sa akin pati na rin 'yong monitor sa gilid ng kama ko.
Nasa hospital ako.. anong nangyare? Bakit ako napadpad dito?
Bigla nalang kumirot ang ulo ko.. epekto ata ng pag-pilit kong isipin sa nangyare kanina.
"Ashley just relax." Sabi nung doctor at may isinaksak na gamot sa dextrose ko.
Pinakalma ko naman ang sarili ko at tumingin sa kabuuan ng lugar. Nasa isang private room ako. May dalawang kama dito sa loob. Akala ko may kasama akong naka confine dito pero nang gumalaw at humarap sa gawi ko ang nakahiga sa kabilang kama ay nakita ko si James.. natutulog siya. Daig pa niya ang pasyente at kulang nalang saksakan din siya ng dextrose sa kamay.
"Okay na siya. Stable naman ang mga vitals niya. 'Wag lang muna siyang gaanong ma-i-stress at mag-isip ng kung ano para maiwasan ang pag-sakit ng ulo niya." Sabi ng doctor. Ngumiti naman ako sa kaniya at nagpasalamat bago siya nag-lakad kasunod n'ong nurse palabas ng room. Hinatid naman sila ni Ethan hanggang pinto at parang may pinag-usapan pa sila bago isara ni Ethan ang pinto at bumalik sa pwesto niya dito sa tabi ko.
"Anong nararamdaman mo?" Tanong niya. Naninibago ako sa pakikitungo niya sa akin.
Kinapa ko ang ulo ko. May bendang nakabalot doon at medyo masakit. Umiling ako kay Ethan. "Parang.." Sinadya kong putulin ang sasabihin ko.
"Parang ano?" Tanong ulit niya.
"Pakiramdam ko parang gusto kitang sapakin." Pagkasabi ko nun, agad siyang sumimangot. Hahahaha ang cute niya talaga. Ang sarap niyang asarin.
"Alam mo ikaw." Dinuro niya ako. "Ganiyan na nga yang kalagayan mo may gana ka pang mang-inis." Halatang pikong sabi niya.
Gusto kong humagalpak sa tawa pero kumikirot ang ulo ko. Sasagot na sana ako ng biglang bumukas ang pinto at pumasok si Anyhony. May dala siyang dalawang paper bag na puno ng chibogs. May bitbit din siyang Dalawang box ng pizza.
"Wow! Pahingi ako." Sabi ko. Napalingon naman siya sa amin. Mukhang hindi niya kami napansin kanina. Akala ata niya tulog pa ako.
"Aba't tignan mo nga naman." Sabi niya sabay tingin sa tulog na si James. "Pag-dating namin kanina dito sa kwarto natulog na yan. Hindi ka na nga niyan hinintay na lumabas ng O.R eh. Tapos nauna ka pang nagising?" Parang manghang-manghang sabi niya. Napakunot naman ang noo ko. Ibig sabihin may tahi ako sa ulo?
"In-operahan ako?" Nanlalaking matang tanong ko sa kanila. Nagkatinginan pa sila bago sabay na tumango.
"Oo, 'di mo ba ramdam?" Tanong ni Anthony habang isa-isang tinatanggal sa paper bag ang mga dala niya at inilalagay sa ref.
Umiling ako. "Akala ko bukol lang." Sabi ko habang kinakapa 'yong bandang likod ng ulo ko.
"Masyadong malakas ang pag-kakahampas sayo. Ang dami mo ngang nawalang dugo, buti nalang pareho kayo ng blood type ng dugo ni Ethan."
Taka akong napatingin sa kanila. "Ha?" Putspa mukha akong lutang dito. Wala naman kasing sinasabi si Ethan at walang nabanggit 'yong doctor.
"Sinalinan ka ng dugo. Walang stock sa kahit saang hospital pati sa red cross kaya in-offer ko nalang 'yong akin." Kaswal na sabi niya. Para lang siyang nag-donate ng mineral water.
Napatango nalang ako. Tumingin ako kay Ethan na nakatingin pala sa akin. "Ano.. ah.. thank you." Nahihiyang sabi ko.
Ngumiti naman siya sa akin. "Wala 'yon. Sige na, tulungan ko lang si Anthony." Sabi niya at naglakad na papunta kay Anthony.
Napaisip tuloy ako bigla. Alam kaya ni Daddy na nandito ulit ako?
"Ethan." Tawag ko sa kaniya. Lumingon naman siya sa akin at halatang hinihintay ang susunod kong sasabihin. "A-alam ba ni Dad na nandito ako?" Nakayuko kong tanong.
"Yeah, kakaalis niya lang kanina bago ka magising." Tumango naman ako. Ano kayang sinabi ni Dad? "Nagalit nga pala siya. Kagagaling mo lang daw kasi dito last week at kalalabas lang nung Saturday. Tapos heto at nakaconfine ka na naman daw."
Tumingin ako sa kaniya. Pati si James takang nakatingin kay Ethan. Bigla nalang kaming natahimik. Parang may dumaang anghel sa harap naming tatlo.
"Last week?" Basag ni Anthony sa katahimikan. Nilingon naman siya ni Ethan.
"Oo, her Dad said, monday afternoon when he got received a text message from the hospital. Ang sabi may itinakbo daw na pasyente dito, Ashley Harris ang name. So he immediately go here. Akala niya kung anong nangyari." Tumingin siya sa akin. "When he arrived, dumeretsyo siya sa information para hanapin ka. And they lend him to one of the private room. He saw you there. Sleeping and have bruises on your face and other part of your body."
Shit na malagkit!! Bakit naman sinabi pa 'yon ni Dad sa kaniya. Nakatingin lang si Ethan sa akin. Si James naman naguguluhan na nagpapabalik-balik ng tingin sa aming dalawa.
"Now, tell us. Anong totoong nangyari sayo nung Monday?"