Nagising ako dahil sa mga haplos sa braso ko. Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko. Fuck! ang sakit ng ulo ko.
Marahan kong ipinilig ang ulo ko dahil sa hilo na nararamdaman ko. Napalunok ako ng biglang may humawak sa nuo ko.
" Camilla" sambit ko. Shit! she's here. At sa pagkakaalala ko nagpaaalam na siya kanina sakin, at bigla lang ako nahilo at di ko na alam ang mga nangyari.
" Sir Denver, kamusta po ang pakiramdam ninyo?" puno ng pagalala ang boses nito. Ramdam na ramdam ko ang lalong paginit ng mukha ko.
Napatingin ako sa kanya, sa maganda niyang mata, sa maganda niyang mukha.
" I'm dizzy" tanging naisagot ko at muling ipinikit ang mga mata ko. Why the fuck this happen right at this very moment? Fuck!
" anong oras na?" kapagkuwan ay tanong ko. " uhm alas otso na po ng gabi" sagot nito. Napamulat ako. Alas otso, fuck!
" I'm a little bit okay, you can go home now, ipapahatid na kita sa driver, I'm sure makakarating ka pa dun bago mag--
" Hindi na po ako uuwi Sir Denver" sansala nito na ikinatigil ko. She can't spend her Christmas with her family and that because of me, what a damn Dk.
" Just go home, they're waiting, enjoy your Christmas with your family, bumalik ka nalang dito after the New Year celebration, basta bumalik ka" sagot ko.
Umiling ito. " mananatili po ako dito hangg--  Camilla you've promised to go home for this Christmas, and you-- Sir Denver pasensya na po pero susuwayin ko po kayo ngayon, di ko po magagawa ang inuutos niyo na umalis, mas pipiliin ko pong manatili dito kesa ang umuwi na may naiiwang responsibilidad dito, may sakit po kayo, at trabaho ko po na alagaan kayo, kaya pwede po ba hayaan niyo po akong gawin yun sa inyo, hayaan niyo po ako na alagaan kayo". Biglang bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa mga pinagsasabi niya, parang kakatapos ko lng makipagkarera, lintek!
" I'm fine Camilla, kaya ko ang sarili ko, there's a lot maids here, nandito naman ang kapatid ko" seryosong saad ko. Napabuntong hininga ito.
" galit pa po ba kayo sakin?, kaya niyo po ako pinipilit na umalis kasi galit parin po kayo sakin hindi po ba?, dahil hindi ko po nagawa ang trabaho ko nuong bumalik na kayo dito nitong nakaraang araw, na mas inuna ko pa po ang pamamasyal dun sa dalampasigan at pakikipagusap po kay sir Nathan, alam ko po na nagkamali ako, at gusto ko pong humingi ng sorry, sorry po kung-- hindi ako galit, hindi ako galit Camilla" puno ng sarkasmo ang boses ko.
Hindi ako galit pero ang sarcastic ko. I am, I'm mad about what happened, about what I saw, I'm mad because she spent her hours with Nathan.
Di ko rin maintindihan ang sarili ko, bat ba galit na galit ako dahil sa nangyari na yun? at ngayon ko lang ulit nakausap si Camilla, talagang hindi ko siya pinapansin nitong nakaraan, ayokong masigawan ko siya at lalong ayoko kong magpahalata.
What the fuck right? what the fuck.
" alam ko pong galit kayo kaya wag niyo na-- I do, I really do Camilla, oo galit ako, galit ako dahil mas pinili mong suwayin ako, ilang beses ko bang sinabi sayo na wag pumunta sa dalampasigang yun ahh, bago ako umalis sinabi kong uuwi ako after two days, at pagdating ko wala ka dito, walang sumalubong sakin, ni wala ngang nakahandang pagkain, it was the very first time, I called you so many times and you didn't answer even just one single call, parang baliw akong nagsasalita sa intercom na wala naman palang nakikinig, ngayon, a sorry? a cries? a tears? sabihin mo nga sakin Camilla, ilang beses mo pa kailangan suwayin ang mga patakaran ko? ilang beses mo pa kayang gawin ang mga ayaw kong gawin mo?"
napakuyom ang panga ko dahil sa mga luhang nagpatakan galing sa mga mata niya, fuck those tears.
" wipe it off" sambit ko. Napayuko ito at rinig na rinig ko pa ang mahina niyang paghikbi, shit! nagawa ko rin yung mga nagawa sakin ni daddy nung bata ako, yung pagalitan at paiyakain ang isang tao.
" I told you to wipe it off" sambit ko at agad na hinawakan ang ulo niya at pinaharap sakin. Nagtama ang paningin namin, napalunok ako dahil sa bilis ng tibok ng puso ko, I can feel those butterfly that everyone says when they feel 'kilig' shit!
" Dont you ever cry in front of me again" seryosong saad ko at pinunasan ang mga luha niya gamit ang kamay ko. She's someone I can't compare with, she's the women made me swoon like crazy little bitch.
" sorry po" sambit nito. I sighed. Di ko na talaga kayang kontrolin to, talagang sasabog na ako.
" ahh sandali lng po, tatapusin ko lang po ang pagpupunas sa inyo, para mabawasan yung lagnat ninyo kahit papaano" saad nito at ipinagpatuloy ang pagpupunas sakin gamit ang towel at hindi masyadong mainit na tubig.
alam kong namumula na ako ngayon, mabuti nga at nilalagnat ako, hindi halata na namumula ako. God could you please help me, help me!
Napatingin ako sa gawi niya habang pinupunasan ang mukha ko. Wala ba talaga siyang nararamdaman sakin? wala ba talaga siyang pakialam sakin? I mean, hindi ba ako kamahal mahal?
" Ahh sir, si sir Nathan po pala umalis kanina, sinama ang isang kasambahay, sabi rin po niya siya daw ang maghahanda ng noche buena ninyo, marunong po pala siyang magluto" naiinis ako sa tanong niya, ba't kailangan namin pagusapan ang lalaking yun? kaasar!
" yeahh, he's a mechanical engineer and a chef as well" sarkastikong saad ko. Pasalamat ang mokong yun at pinupuri ko. Bwiset!
" ganun po ba, matalino po pala siya" sagot nito. Napatingin ako sa kanya.
" mas matalino ako" sagot ko na ikinatingin niya sakin. " what? hidni ka ba naniniwala? mas matalino ako sa kapatid kong yun, he even retake his 2nd year college cause he had a bad grades" sagot ko. God ba't ko sinisiraan ang kapatid ko?
"alam ko naman po na matalino kayo, ang hirap po kaya ng kurso ninyo, tsaka ang hirap din po ng paaralang pinasukan ninyo" talagang mahirap lalo na at ako ang nagpaaral sa sarili ko.
Napalunok ako ng magtama ang paningin namin, sobrang lapit ng mukha niya sakin habang inaayos ang unan ko. I want to kiss her lips, I want to kiss those kissable lips.
" sorry po" sambit nito at agad na tumayo ng maayos. Napakurap ako, calm down beast.
" ahh kamusta na po yung pakiramdam ninyo sir?" kapagkuwan ay tanong nito.
" I'm fine, magaan na, thank you" sagot ko. Napangiti ito. " walang anuman po, ilalagay ko po to sa nuo ninyo para makuha po yung lagnat ninyo, maghahanda lng po ako ng makakain sa kusina at babalik rin po ako kaagad para makapaginom na po kayo ng gamot" sabi nito. Napatango lng ako.
" tawagan niyo nalang po ako kapag may kailangan po kayo, at wag po kayo masyadong gumalaw para di po lalong sumakit ang ulo ninyo, para di na po kayo mahihilo, maghahanda nalang po muna ako ng tsaa para may laman din po ang tiyan ninyo" napangiti ako. Shes so caring, I wonder how caring she is if she became mine. Di ko tuloy mapigilan ang mahulog  sa kaniya, este mapangiti pala.
pocha, nababaliw  na ako siguro nito, parang ang bakla ko, ang weird. God
" sige po, lalabas na po ako" sambit nito at binuhat na ang planggana.
" Camilla"
Napalingon ito sakin. " thank you" napangiti ito. " walang anuman po" sabi nito. I smiled. " sige po"
" Camilla". Napalingon muli ito sakin.
" po"
" Merry Christmas" I utter and give her  a smile.
" merry christmas din po" sagot nito. Alam kong pulang pula na ako ngayon. Totoo pala na ang hirap magpreno kapag mabilis ang pagtakbo, kasi ang hirap pigilan ang mabilis na pagtibok ng puso mo, sobrang hirap.
thank you so much for reading
I love you❤
HerPenSilhouette