Chapter 1
AKO nga pala si Samara Maureen Sanchez 17 years old at nag-aaral ako sa Montenegro University. Maputi, makinis ang balat, 5'4 ang height ko pandak ko no? hehe, kissable lips, mahaba ang buhok hanggang pwetan kulot ang bandang dulo non, cute din ako ang taba kaya ng Cheeks ko, matangos ang ilong, mahahaba ang pilik mata.
Sabihin na nating MAGANDA nga ako at Sikat, mayaman, maraming Body guards na nakapaligid sakin. Pero ni isa doon wala akong pake kase ang gusto ko pantay-pantay. Simpleng babae lang ako.
Atsaka mas pinoproblema ko ang pag-aaral ko no!
"Uy samara ikaw pala 'yan. Kain tayo?" Bungad sakin ng Bestfriend ko since birth kapit bahay lang namin siya doon sa Sanchez Village yes amin ang village na 'yon, siya nga pala si Lorraine Baine Lopez, 17 Years old. Na din siya. Kaklase ko siya.
"Ahh, Sige." Sabi ko at hinila niya na ako pa punta sa Cafeteria may isang oras pa kami para mag gala-gala dito sa School. Napatingin naman ako banda sa dulo'ng lamesa. Sus ayon kase ang Anak ng may-ari nato. Oo napaka gwapo. Nakakapag taka lang kase ang tahimik niya parang wala siyang alam sa pag-dada hehe. Chismosa ko no?
"Woi! Ano kako ang o-orderin mo gaga ka. Panay tingin ka sa anak ni Mr. Montenegro ah." Panunukso niya pa. Sinamaan ko siya ng tingin pero hindi parin naalis ang tingin sa lalaki. Tagal kona dito pero hindi ko parin alam pangalan niya.
Nagulat ako nang mapatingin siya sa gawi namin. Pero napataas ang kilay niya. Hindi ko namalayan na naiwan na nakakunot pala ang noo ko pero sakaniya nakatingin. Kaya siguro tinaasan niya ako ng kilay dahil kala niya siya ang kinunutan ko ng noo pero si Lorraine kaya 'yon.
Bigla nalang ako napa-pout nang bigla niya akong tarayan sus, sungit. "King ina Sam! Ano kako ang papa order mo!" Sigaw ni Lorraine. Kaya bumalik ako sa katinuan. "Tulala ganern?" Sarkastikong sabi niya.
"May na alala lang ako baliw."
"Sinong niloko mo, nakatingin ka doon kay Zach hahaha." Oh so Zach pala ang pangalan niya? Nice name ah. "Crush ko naman si Justine bwahahaha." Kaloka may gusto naman din pala sa Kaibigan ni Zach kung makapang-asar sakin eh.
"Ano buong pangalan ni Zach?" Mahinang tanong ko. Tinawanan lang ako ni Baine kaya sinamaan ko siya ng tingin nagtatanong ng maayos 'yong tao dito eh.
"Okay, okay ang sama ng tingin mo ah. Nga pala ang tagal muna'ng nag aaral dito hindi mo alam ang pangalan ng Anak nang may-ari nitong----"
"Manahimik ka Baine! Sagutin mo nalang." Inis na sabi ko at kunot na kunot na ang noo.
"Zachary Kyle Montenegro, 18 years old." Napa wow nalang ako kase kahit pangalan niya ang ganda omygod. Tumango nalang ako kay Baine.
"Order muna ako." Sabi ko at excited na pumunta kila ate maneng. Uwaaah may Ice cream, cake, chocolate bwahaha. Ang sa sarap.
"Ano ang sayo Samara?" Tanong sakin ni ate maneng. Nakangiti naman akong tinuro 'yung mga gusto. Napailing si ate maneng. "Nako hindi ba nasisira ang ngipin mo diyan?" Natatawang sabi niya pero umiling lang ako. At ngumiti ulit kaya lumabas ang isa kong dimple.
"Oh ayan na, mag sepilyo kang bata ka. Pag nasira ang ngipin mo jusko hindi na tutubo 'yan." Tumango naman ako at pa punta na sana sa table kaso napa stop ako at napalinga. Nagulat pa ako saglit kase nakatingin pala sakin si Zachary? Hala!  A-Ano bang ginawa ko?
Bumaba ang tingin niya sa hawak ko kaya unti-unti kong binaba ang pagkain ko nako aagawin niya ata. Magkapatayan nalang bago ko ibigay Ice cream, cake, chocolate ko. Napataas nalang ang kilay ko at inirapan siya at nag tuloy na sa paglalakad.
"Anak... Ng! Anong klaseng Lunch break 'yan Sam?" Tinignan ko siyang inosente.
"Bakit? May problema ba? Masarap kaya to." Sabi ko at binuksan Ang chocolate ko tinapat kona sa bibig ko at dahan-dahan kinagat para inggitin si Baine kaso parang hindi na inggit si Kupal. Tumawa lang kase si Gago!
"Isip bata bwaahaha."
"Tumigil kanga Baine!" Sigaw ko at halos mag echo sa cafeteria kaya napalunok ako at tumingin sa paligid. Sunod-sunod akong napalunok dahil lahat sila nakatingin sakin ang iba masasama ang tingin at 'yung iba naman parang matatawa na. Namula nalang bigla ang pisnge ko dahil sa kahihiyan.
"Ang cute talaga ni Sam."
"Pa kiss sa pisnge idol!"
"Sam pano maging cute!"
"Tsk pasikat na naman 'yan."
"Masyadong pabida si Samara."
Napayuko nalang ako sa mga pinagsasabi nila kinuha ko nalang ang dala kong pagkain at tumakbo palabas narinig kong tinawag pa ako ni Baine pero hindi kona 'yon pinansin.
"Ang sama niyo sakin! Ayoko nga kase ng atensyon ng mga ibang tao! Hayssss! Nakakainis." Napapadyak pa ako dahil sa inis. "Eh ano bang pake nila! Inggit lang ang mga 'yon eh! Kase ang cute-cute ko amputa!" Sigaw ko sa rooftop Oo nasa rooftop ako syempre hindi ako gumamit ng hagdan baka may elevator kase dito.
"Putangina! Putanginamessss! Gago, hayop!" Nagulo ko nalang ang buhok ko. Narinig ko ang pag Vibrates ng cellphone ko kaya dali-dali kong kinuha 'yon sa bulsa ko.
"HELLO!" Galit na sigaw ko hindi kona din tinignan kung sino yon.
[Ano! Galit ka Maureen?! Ang bastos mong bata ka!] Nanlaki ang mata ko dahil si mommy pala omygod! Yari na naman ako nito. Napanguso nalang ako. [Maureen! Umuwi kana ngayon na! Dalian mo wag mo'ng pag intayin ang pamilya Montenegro!] O----kay! Pero ANO!!! M-Montenegro? Ano naman ang ginagawa doon nang pamilya Montenegro?
Tinago ko nalang ang Cellphone ko at dali-daling pumasok sa Elevator. Huminga ako ng malalim hindi ko alam kung bakit ako biglang kinabahan.
Marahil mapapagalitan na naman ako ni mommy. 'yon lang 'yon tsk!
Lagi naman kase ako pinapagalitan ni mommy eh huhu.
Pipingutin, sasambunutan, babatukan. Ayan nga pala ang gawain ng mommy ko AMAZONA!
Mabilis akong sumakay sa kotse ko at pina-andar 'yon nang napakabilis para lang makauwi agad-agad sa bahay.