Aleck Therese Del Viega
Everyone is having a good time while taking their lunch. Ang mga bata ay nasa table nila sa gilid sa may kanan habang ang mga sundalo naman ay nasa kabilang banda. Samantala, ang mga madre at iba pang volunteers ay nasa gitnang lamesa.
"Ma'am Aleck, ang sarap niyo po talagang magluto lalo na iton pansit" napatingin ako kay sr. Agnes ng magsalita siya na nakita ko namang sinang-ayunan ng iba pang nasa hapag.
"Specialty ko po iyan sister at salamat dahil nagustuhan niyo ang luto ko" nahihiyang tugon ko sakanya.
"Magaling talaga ang batang ito, pwede nang mag-asawa, may nobyo ka na ba iha?" Tanong ni mother superior.
"Naku po mother, wala pa po sa isip ko iyan. Focus po muna ako sa trabaho ko"
"Bakit naman iha? Sa ganda mong iyan? At nasa tamang edad ka naman na di ba? Ilang taon ka na nga ulit?"
"27 po "sagot ko.
"Sus kang bata ka, malapit ka na pa lang mamaalam sa kalendaryo. Mag nobyo ka na iha, I'm sure madami ang manliligaw mo"
"Wala po mother, wala po akong pinapayagang manligaw sakin. Saka, busy po ako sa trabaho at pag-aaral"
"Oo nga naman mother, kasalukuyang nag-aaral itong si Aleck sa doctoral degree niya. Mas mahirap iyon kesa sa college" sang ayon ni sr. Veronica sa sinabi ko.
"Sabagay, pero di masamang mag nobyo iha, ang gaganda ding lalaki nitong mga sundalo nating bisita ang babata pa" saad ni mother sabay tingin sa mga sundalo sa kabilang lamesa na sinundan ko naman ng tingin. Ngunit agad iyong napako sa lalaking may asul na mata na nakatingin din sa may banda namin at nagtama kaagad ang mata namin. Agad ko namang iniwas ang tingin ko at sinagot si mother.
"Ay naku talaga kayo mother"
"Haha oh siya, tama na nga at kumain na tayo, madami pang pagkain." Saad niya saka ipinagpatuloy na namin ang pagkain.
Siguro mga 15 minutes pa ang tinagal bago kami natapos at agad naman akong tumulong sa pagliligpit ng mga pinagkainan namin.
"Sister Veron, ilabas ko lang tong mga basura"
"Sige Ma'am Aleck, nasa may pintuan lang iyon" sagot niya habang nagpupunas ng mesa.
Agad kong binitbit ang mga apat na trashbag ng basura at naglakad palabas ng dining hall.
Nasa may bukana pa lang ako ng pintuan ng may makaamoy ako ng sigarilyo. Agad kong binilisan ang paglalakad at sinundan ang amoy. Nakita kong may nakatalikod na sundalo na malapit sa may basurahan.
"Excuse me sir, what are you doing here? Smoking is prohibited inside the institution's facility." Dire-diretso kong saad. I feel so annoyed. I want to cover my nose para di ko maamoy ang usok dahil may asthma ako at isang singhot pa lang, masama na ang epekto sakin. After all second hand smoking is dangerous to our health.
Agad namang bumaling sakin ang lalaki at ganun na lang ang gulat ko nang makita ang lalaking may asul na mata. He looked at me coldly.
"It's just one" saad niya sa malamig na boses.
"K-kahit na" nauutal na saad ko.
"Don't make a big deal out of it, one stick of cigarette won't kill you" he said sarcastically saka bumuga ng usok sa mismong tapat ng mukha at tinapakan ang sigarilyo.
I was about to shout at him when suddenly I feel out of breath. Agad na nanlaki ang mata ko sa pangamba.
Oh shit! Not now!
Agad kong nabitawan ang mga dala ko at napaatras. Nakita ko ang pagdaan ng gulat sa kanyang mukha saka napalitan iyon ng pagtataka. Pero naramdaman ko ang panghihina kaya kahit mahirap agad-agad akong tumakbo at naghanap ng malapit na c.r.
I need to breath or else worst thing will happen. Di naman ako nabigo nang makahanap ako ng c.r sa may likod at agad akong pumasok, di ko na nasara dahil sa pagmamadali. Napakapit ako sa may sink sa panghihina at sinubukang huminga ng malalim.
Inhale, exhale. Paulit-ulit na ganun ang ginawa ko pero di pa rin ako kumakalma. Parang may bumara sa lalamunan ko at naubo ako ng sunod-sunod. Naramdaman ko ring sumasakit ang likod ko.
I am on the verge of crying when I felt someone grabbed me from behind. Naramdaman ko na lang ang paghagod sa likod ko ngunit patuloy pa rin ako sa pag-ubo.
"Shit! I'm sorry!" I head him said.
Ganun na lang ang panlalaki ng mata ko ng mapag-sino ang taong nasa harapan ko. It was him! The one who triggered my asthma!
I was about to push him nang maramdamang dumilim ang paningin ko at tuluyan na nga akong naiyak sa nararamdaman.
"Oh God!" I managed to exclaimed feeling so helpless.
"Sshh, come on look at me" I heard him said at hinawakan ang mukha ko.
"Look at me, inhale exhale. Baby do it, come on, breath baby, breath" he said with so much warmth and I don't know what happened but I just found myself slowly calming while looking at his blue eyes.
After a minute, gumaan ang pakiramdam ko pero still, nanghihina pa ko. I felt him hugged me. Gusto kong magprotesta pero wala akong lakas.
"I'm sorry, I didn't mean to. I didn't know you have an asthma" I heard him say but I just remain silent, trying to digest what was just happened. I need to leave!
Agad akong lumayo sakanya at inayos ang sarili ko.
"T-thank you sir, I-i need to go" saad ko habang hindi nakatingin sakanya.
"I'll just walk with you until you reach the hall" he said.
"No, I can manage"
"I insist, it's my fau-" I cut him off and look directly at his eyes.
"No, and yes it's your fault but I'll be going na and I don't want you near me again" I said sternly and walk my way out.
Lakad-takbo ang ginawa ko para makarating sa hall. Agad kong kinuha ang bag ko at lumabas na. Itetext ko nalang si mother na nauna na ko. I need to go home and take some inhaler.
Pumara kaagad ako nang may dumaan na tricycle at nagpahatid sa bahay ko.
Pagkarating, agad akong nagtungo sa kwarto ko at kinuha ang inhaler ko. Agad ko namang sinalpak iyon sa bibig ko at pinagpatong-patong ang mga unan para hindi flat ang pagkakahiga ko at para elevated. Nakakatulong iyon para makahinga ako ng maayos.
I just found myself thinking the things happened ngayong araw but later on, I just found myself dozing off to sleep.
Gabi na nang magising ako sa gutom. Madilim na at madami na ang tambay sa labas. So far okay naman na ang pakiramdam ko.
I just walk my way to my kitchen at kumuha ng cookies at gatas sa refrigerator. Ngayong tinatamad ako ito lang ang magiging dinner ko.
After I finished my meal. I went back to my room and took a shower, after that nahiga ako sa higaan ko hanggang sa makatulog ulit.