CHAPTER 2: First Kiss
Nang marating namin ang backyard ay kasalukuyan na ngang nagaganap ang photo-op, ang daming mga cameras na kinukuhanan sila ng mga pictures.
Nakaalalay pa rin sa likod ko si Kuya Cielo kaya pakiramdam ko ay namanhid na ang mga binti ko sa sobrang kuryenteng dulot niya sa akin. Nang mapansin kami nina Mommy agad kami nitong kinawayan at sumenyas pang lumapit roon sa kanila.
“Where have you been?” maotoridad na boses ng Chairman, agad naman kaming yumuko ng bahagya upang magbigay galang sa kaniya.
“We’re just inside, Chairman,” Kuya Cielo replied to him.
He nodded. “Arasseo, come here,” at sinenyas niya sa bandang likod niya at agad naman kaming pumwesto sa bandang likuran niya.
“Okay, compress please,” ani ng photographer na sinenyas pa ang kaniyang kamay.
Sa gitna sa harap nakaupo ang Chairman, sa kaliwa niya si Tita Celeste na nakaupo rin at sinundan ni Tito Leo na nakatayo naman, si Mommy naman ang sa kanan ng Chairman na nakaupo rin, sa tabi naman niya si Daddy. Sa likod nila kami pumwesto pinagitnaan ako ng kapatid kong si Cyrus, sa kanan ko naman si Kuya Cielo.
“Can you do a wacky pose?” tanong ng photographer.
“What is that wacky?” rinig kong tanong ng Chairman kay Mommy kaya bahagya pa akong natawa dahil hindi alam ni Chairman ang wacky pose.
“Ah, Chairman, the wacky pose is to make a funny pose, it’s not like with a too formal pose,” magalang na sagot ni Mommy.
Hindi ko pa rin mapigilan ang matawa mabuti na lang hindi napapansin ng Chairman, bahagya pa akong tinapik ni Kuya Cielo sa balikat ko kaya naman ay nilingon ko siya.
Nangunot ang noo niya sa akin tapos nginitian ko siya ng pagkatamis-tamis habang nakatingin kami sa isa’t isa, bigla na lang narinig ko ang pag-flash ng camera. Nakuhanan na pala kami ng litrato nang hindi man lang kami nakatingin roon sa photographer.
“Okay, one more. Say cheese,” sambit ng photographer.
Sabay kaming lumingon ni Kuya Cielo sa harap at nag-pouty lip ako, at naramdaman kong pinatong niya ang kamay niya sa ulo ko. Malamang ay doon siya nag-peace sign sa ulo ko tapos gumanti naman ako,.
Pilit kong inabot ang ulo niya dahil ang tangkad niya at nilagyan siya ng sungay. Nakailang kuha pa ng pictures ang photographer sa amin bago sumunod ang ibang mga naroon na gustong magpakuha ng pictures with Chairman Park.
“We’ll go ahead, Chairman,” paalam ni Daddy nang matapos na ang event.
“Oh, I thought you would stay here for tonight? Why don’t you just stay here for tonight? Then, we’ll have our breakfast altogether tomorrow.”
Lumingon pa muna si Daddy kay Mommy na agad namang tumango.
“Ah, ye, Chairman,” nakangiting sagot ni Daddy.
“Arasseo, I’m tired, magpapahinga na ako. Have a good night, everyone,” sagot ng Chairman.
At agad na siyang nilapitan ng kaniyang assistant at inalalayan nang makapasok sa loob ng mansion sumunod naman sa kanila sina Daddy at naiwan kaming tatlo rito nina Cyrus at Kuya Cielo maging ang ilan pang bisita na nagsisi-alisan na rin.
“Phew!” Cyrus took a deep breath agad ko naman siyang siniko.
“Why? What’s wrong?” kunot-noo kong tanong sa kaniya.
“Nothing, noona…I just thought that we will go home that’s why I didn’t bring Snow with us,” at naalala ko nga si Snow ang Shih Tzu dog ng kapatid kong ‘to.
Bahagya pa akong napahawak sa baba ko at nagisip. “Don’t worry nandon naman si Manang Fe.”
“Wae? Is there a problem?” biglang tanong ni Kuya Cielo kay Cyrus.
Cyrus shook his head then pouted, “Ah, nothing hyung.”
“Shit!” bigla kong sambit agad naman akong sinamaan ng tingin ni Kuya Cielo. “Sorry, I forgot to tell dad na may class ako bukas. So, we need to go home, Cyrus.” sagot ko nang maalala kong may pasok kami bukas.
At kailangan kong pumasok dahil may mga announcement tungkol sa OJT namin. At agad naman nagliwanag ang mga mata ng kapatid ko.
“Let’s go, noona? Let’s tell dad na we need to go home?” nakangiti niyang sambit.
“But Chairman Park already knows that you will stay here for tonight,” sagot ni Kuya Cielo.
I pouted. “I have an early class tomorrow…”
“I want to see Snow…my baby Snow…” Cyrus pouted, I instantly glared at him. Napakaisip bata 13 years old na siya pero akala mo bata pa rin because of his actions.
“Alright, I’ll drive you to your house to take your things there, okay? Magpapaalam lang ako kina Daddy na may kukunin kayo sa house ninyo,” Kuya Cielo said calmly.
“Yey! Thanks, hyung!” masayang sabi ng kapatid ko, kulang na lang ay magtatalon sa tuwa.
Napangiti naman din ako dahil sasamahan niya pa kaming umuwi sa bahay para kunin ang gamit ko. At alam kong malaking abala sa kaniya iyon dahil sa sobrang busy ng taong ito, pupusta ako bago matulog ay mag-aaral pa rin siya at haharap sa laptop at mga tambak na mga libro niya.
Gano’n siya ka-dedicated sa pag-aaral niya at sa trabaho niya, masyado na siyang matalino pero ang sipag pa rin niyang mag-aral. Kaya hanggang ngayon ay wala pa rin siyang girlfriend at wala yatang balak na magkaroon dahil mas importante sa kaniya ang pag-aaral niya.
Nagpaalam lang kami kina Daddy tapos umalis agad kami, sa sasakyan niya kami sumakay dahil hindi pa ako pinapayagang mag-drive ni Mommy dahil natatakot siyang maaksidente raw ako. Minsan ko na kasing nabangga ang sasakyan niya ng sinubukan kong mag-drive kaya simula no’n ay pinagbawalan na nila akong magmaneho, pagka-graduate ko na lang daw nila pahihintulutan.
“Oh, akala ko ay roon kayo sa mansion ni Chairman Park matutulog?” bungad ni Manang Fe nang pagbuksan niya kami ng pinto nang marating namin ang bahay namin.
“Good evening po, Manang,” nakangiting bati ni Kuya Cielo.
“Good evening, sa poging doctor!” sagot naman niya at tinapik pa ang balikat ni Kuya Cielo.
“May kukunin lang po akong gamit, Manang. I have class tomorrow kunin ko lang po ‘yong uniform ko,” sabi ko at naglakad na papasok.
“Ah, gano’n ba, sige na kunin ‘nyo na ang mga kukunin ‘nyo nang makabalik na kayo agad sa mansion dahil gabi na masyado.”
“Manang, where’s my baby?” Cyrus pouted at her.
She patted his head while laughing. “Nandoon sa kwarto ko, roon ko muna siya dinala, halika kunin natin,” tumango naman agad ang kapatid ko at saka sila nagpunta sa kwarto ni Manang.
Pumanhik na rin ako sa kwarto ko para ayusin ang gamit ko para bukas, naiwan naman si Kuya Cielo sa living room na nakaupo sa couch na tahimik na nagbabasa ng newspaper.
Kinuha ko ang uniform ko at inayos iyon, kinuha ko rin ang laptop ko at mga iba ko pang gamit na kakailangin ko sa para bukas; nang biglang namatay ang ilaw…
Shocks! Brownout?!
Sobrang dilim ng kwarto ko at pinaka-ayaw ko ang madilim dahil takot ako sa dilim, hindi ko alam anong nangyari bakit biglang nawalan ng kuryente. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa study table ko para maghanap ng flashlight at kinakapa-kapa ang bawat mahawakan ko.
Nang bigla tumama ang paa ko sa kung anong matigas na bagay, hindi ko alam kung ano iyon, at malakas akong napasigaw. Sa sobrang dilim wala akong maaninag kahit na ano.
“Ella? Are you okay?” rinig kong tanong ni Kuya Cielo.
At mabilis akong lumingon—ngunit natapilok ako dahil sa suot kong sandals na ang taas ng takong.
Mabilis akong napahawak sa balikat niya at sabay kaming bumagsak sa sahig, habang nakakapit siya sa bewang ko. Naramdaman ko na lang na ang malambot niyang labi…nahalikan ko ang gilid ng labi ni Kuya Cielo!
Kasalukuyan akong nakapatong sa ibabaw niya dahil sa pagkabagsak namin at siya ang nasa ilalim ko. Biglang bumilis ang kabog nang dibdib ko…hindi ko inaasahang mangyayari ‘yon.
Kitang-kita ko ang gulat na ekspresiyon ng mukha niya, dahil sa liwanang na nagmumula sa cellphone niyang nasa sahig na naka-on ang flashlight.
Nakatulala lang kami sa isa’t isa walang kumikilos habang nakakapit pa rin siya sa bewang ko at mga kamay ko ay nakahawak sa dibdib niya. Langhap na langhap ko ang mabango niya pabango na hindi nakakasawang langhapin…
Nakita ko ang sunod-sunod niyang paglunok at ang paggalaw ng kaniyang adams apple. Kingina! First kiss ko ‘yon! Hindi ko malaman kung anong gagawin ko dahil sa nangyari ang awkward pa ng posisyon namin at sobrang bilis ng tibok ng puso ko na para bang tinatambol…
“Noona? Hyung? Where are you?” rinig kong tawag ni Cyrus kaya naman mabilis akong tumayo at inayos nang bahagya ang dress ko at ang buhok ko.
“We’re here in my room,” sigaw ko at inabot ko ang kamay ni Kuya Cielo upang tulungan siyang makatayo.
Pumasok si Cyrus sa kwarto ko na may hawak na flashlight at bitbit ang aso niya, mabuti na lang at hindi niya nakita ang posisyon namin ni Kuya Cielo kanina, ang awakward kasi.
Baka kung ano pa ang isipin niya kung nagkataon. Pero aksidente lang ang nangyaring iyon hindi ko sinasadyang mahalikan ang gilid ng labi niya…sa gilid lang naman…
But it’s still his lips though—and that’s my first kiss…
“Are you okay? I heard you screamed,” nag-aalalang tanong ng kapatid ko.
I bit my lower lip. “A-ah, yeah I’m fine. Tumama lang ‘yong paa ko sa—table,” sagot ko at bahagya ko pang sinulyapan si Kuya Cielo.
“I thought you saw a ghost! Takot ka pa naman noona sa dilim,” tumatawa niyang sagot, I just rolled my eyes on him.
“Let’s go? Tapos mo na bang ayusin ang gamit mo?” pormal na tugon ni Cielo at tinanguan ko naman siya.
Pagbaba naming tatlo ay siyang pagbukas ng mga ilaw; may kuryente na ulit. Ewan ba kung bakit kasi bigla na lang nawalan ng kuryente kanina. Sabi naman ni Manang ay buong subdivision daw ang biglang nawalan ng kuryente.
Nagpaalam na kami sa kaniya at sumakay na muli sa kotse ni Kuya Cielo, habang nasa byahe ay tahimik lang akong nakaupo sa passenger seat, si Cyrus naman ang nasa backseat.
Naiilang ako, nahihiya ako sa nangyari kanina, hindi rin naman nagsasalita si Kuya Cielo kaya hindi ko alam kung galit ba siya o sumama loob niya dahil sa nangyari kanina.
“Noona? Do you know Kevin, right?” Cyrus breaks the silence.
I turned my head on him. “Who’s Kevin?” I frowned.
He rolled his eyes. “Aish! Noona! Kevin, my close friend.”
Tinaasan ko siya ng kilay. “And so?”
Ngumisi muna siya bago sumagot. “He also has a hyung, he’s an Engineer noona. And he said that his hyung has a crush on you noona…can I give your phone number to him?” nakangiti niyang tanong habang hinahaplos-haplos ang balahibo ni Snow.
“Ha—” hindi ko naituloy ang sasabihin ko nang biglang;
“No!” mabilis na sagot ni Kuya Cielo.
“Eh? Hyung?” nagtatakang tanong ng kapatid ko sa kaniya na nakatingin sa salamin ng sasakyan.
Sinulyapan niya rin muna si Cyrus sa salamin at saka bahagyang lumingon sa’kin. “I mean—don’t give your personal information to anyone else…baka malaman ng Chairman,” sagot niya at seryosong pinagpatuloy ang pagdri-drive niya.
“Arasseo…” he pouted. “Baby Snow cutie-cutie, my baby Snow,” nilaro-laro niya si Snow.
Humarap na ulit ako at tumingin sa labas ng bintana, naguluhan lang ako sa sinabi ni Kuya Cielo, ayaw niyang ibigay ang number ko sa kapatid ng kaibigan ni Cyrus baka raw malaman ni Chairman. Ha? Bakit naman kaya? Bawal din ba iyon?
Sinulyapan ko siya at pinagmasdan habang seryoso siyang nagmamaneho, ang gwapong nilalang talaga nito. Mapa-seryoso o hindi napakalakas ng dating. Kaya ang daming babaeng nagkakandarapa sa kaniya sa school maging ang mga nurse sa ospital.
Kahit mas matanda sa kaniya ay talagang hinahangaan siya at kinikilig sa kaniya at hinahangad na mapansin sila ng pinsan ko.
Masungit at suplado kasi siya sa ibang tao…
Nang matapos niyang mag-park ng sasakyan ay mabilis nang bumaba ng sasakyan si Cyrus at hindi na kami hinintay, excited siyang pumasok sa loob ng mansion.
Bubuksan ko na sana ang pinto ng sasakyan, nang bigla niyang hinawakan ang braso ko kaya naman mabilis akong napalingon sa kaniya. Bakit kaya? Anong sasabihin niya?
Tungkol ba sa nangyari sa’min kanina? Kinabahan akong bigla, hindi ako handa, nahihiya ako dahil ‘don sa nangyari kahit na meron sa’kin sa loob kong nagsasabing nagustuhan ko rin iyong nangyaring iyon…pero imposibleng gano’n din sa kaniya.
“Uhm, who’s your head nurse that in charge in your practicum?” bigla niyang tanong at binitawan na ang braso ko. Nakahinga naman ako maluwag dahil iyon naman pala ang itatanong niya sa’kin.
Saglit akong nagisip at inaalala ang name ng head nurse namin. “Ah, I think si Ma’am Berboso. Why?”
“Ah, I see and the dean is Mr. Yoon?”
I nodded at him. “Yeah, why, oppa?”
“Well, good luck in your practicum! Fighting!” nakangiti niyang sabi na nakapagpalabas lalo ng kaniyang kagwapuhan.
That's how you should always smile because you look more handsome…