“Why are you looking at me like that?” kapagkuwan ay tanong ko. Kung nakakamatay lang ang tingin ay baka kanina pa ako pinaglalamayan.
“Why are you wearing that?” kunot-noo niya ring tanong imbis na sagutin ang tanong ko habang nakaturo ang daliri sa kulay pink na robang suot ko.
Anong mali sa roba ko?
“Bakit hindi? Natural lamang dahil kakatapos ko lang maligo.”
“Oh, tapos?” walang emosyong tanong niya na siyang ikinaawang ng labi ko.
“Alangan namang lumabas akong naka hubad? Tanga ka ba?” Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Iyon ba ang gusto niya?
“Bakit hindi, asawa naman kita,” sagot pa niya na parang masasagot no’n ang lahat ng katanungan ko.
Napatampal ako sa aking noo. Jusko! “Kainis ka! Bahala ka sa buhay mo!” Nagdadabog akong umalis doon at saka tinungo ang walk-in-closet sa may gilid.
Nakakainis! Nakakahiya kaya para sa akin iyon. Hindi naman porket asawa ko siya ay kailangan ko nang ibalandra ang katawan ko sa kaniya. May hiya rin naman akong natitira sa katawan kahit papaano.
Tanging pink na sando lamang ang isinuot ko at kulay pink din na pajama. Well, I like pink but I like blue more. Hindi na ako nag-bra pa dahil hindi ako sanay na may suot na ganion lalo na kapag natutulog. Masakit sa dibdib at natatakot akong baka magka-breast cancer ako.
Inis akong lumapit sa kaniya at saka siya inirapan. Kung kanina ay nakakunot ang noo at mukhang siyang galit, ngayon ay naka nguso na siya. Ganiyan ka bipolar ang lalaking ‘yan.
“Sorry na, misis ko. Gusto ko lang naman makita kung gaano kaganda iyang katawan mo, eh.” Ipinulupot pa niya ang kamay niya sa bewang ko habang ako ay naka-poker face lang na nakaharap sa tv habang nanonood ng balita.
“Kaganda my ass! Nakita mo na nga kanina noong naliligo ako, eh. Ang sabihin mo, gusto mo lang ulit manantsing!” Ipinilit kong i-focus ang buong atensyon sa pinapanood ko- iniiwasan ang nakakainis na presensya niya. Kung wala siyang magawa sa buhay niya, aba huwag niya kong pag-trip-an.
“Yeah, your ass is beautiful.” Kita ko sa gilid ng mata ko ang pagngisi niya.
Nanliit ang mata kong sumulyap sa kaniya bago siya sinabunutan. “Manyak ka!” singhal ko. Naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko, mabuti at nakapatay na ang ilaw kaya hindi iyon ganoong halata.
“I surrender, Celeste. Ano nga uli iyong sasabihin mo?” he promptly asked. Naaninang ko pa na nakataas ang pareho niyang kamay. Napaayos naman ako ng upo at humarap sa kaniya.
“Mom and dad said they will visit us here tomorrow,” sabi ko.
Rinig ko naman ang pagmura niya na ikinakunot ng noo ko.
“Bakit ngayon mo lang sinabi?” tanong niya na parang sinisisi ako dahil ngayon ko lang sinabi.
Bakit parang kasalanan ko?
“Nakalimutan kong sabihin kanina, nawala sa isip ko dahil sa nangyari,” nakatungong paliwanag ko. Naalala ko nanaman iyong nangyari kanina.
Rinig ko ang pagbuntong-hininga niya at mas lalo akong hinapit papalapit sa kaniya.
“It’s okay, it’s okay. We all know that it’s not your fault, okay?” pangungumbinsi niya sa akin dahil anumang oras ay tutulo na ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan.
Hindi ko pa rin makalimutan ang panginginig ko sa takot nang itutok niya sakin ang baril na hawak niya. Nanginig rin ako nang itutok niya noon ang baril sa mga empleyado ni daddy ko at saka sunod-sunod na kinalabit ang gantilyo. Pero iba pa rin talaga kapag ikaw na mismo ang nakaranas no’n, ang kaibahan lang ay hindi niya nakalabit ang gantilyo dahil naunahan siya ng asawa ko.
“Gusto mo bang sabihin sa kanila ang nangyari kanina?” he asked me habang matamang nakatingin sa akin.
Marahas akong umiling. “N-No, I don’t want them to worry.”
“Okay If that’s my wife wants.”
Kapagkuwan ay napangiti ako, ‘wife’ ang sarap sa tainga. Siya na ang pumatay sa TV at dahan-dahan akong pinahiga at kinumutan.
Ilang minuto na ang lumipas pero hindi pa rin ako makatulog dahil sa sandaling pagpikit ng mga mata ko ay paulit-ulit na sumasagi sa isipan ko ang imahe ng lalaki kanina habang nakatutok ang baril sa akin.
Isiniksik ko ang katawan ko kay Lexus at saka siya niyakap. Kahit papaano ay kumakalma ako. Ang karaniwang init na nagmumula sa katawan niya ang nagpapakalma sa akin, marahil masarap iyon sa pakiramdam. Nagdasal rin ako bago ko ipinikit ang mga mata ko.
At bago pamandin ako tuluyang lamunin ng dilim ay narinig ko ang boses ni Lexus.
“Good night, Celeste. Te quiero…”
Ngunit hindi ko iyon masyadong naintindihan at narinig dahil tuluyan na akong hinila ng antok.
Nagising akong wala siya sa tabi ko at tanging ang unan na lang ang kayakap ko. Saan na naman ba nagpupunta ang lalaking iyon?
Bumalikwas ako ng bangon at pumuntang banyo para maghilamos saka ako bumaba. Sa hagdan pa lang ay maririnig mo na ang hagikhikan na siyang ikinakunot ng noo ko.
“Oh, my! I really like you, young boy!” Nalaki ang mga mata ko. Boses iyon ni mommy kaya minadali ko ang pagbaba. Alas siyete pa lang nang umaga, ang aga naman yata nila.
“Good Morning!” nasiglang bati ko nang makarating ako sa sala. Magkatabing nakaupo sina mommy at daddy sa sofa habang si Lexus naman sa kabila.
Nag-uusap silang tatlo na animo’y nagkakasiyahan. Nakita ko pa ang paghampas ni mommy kay daddy habang tumatawa. Si Lexus naman ay nakangiti. Nang marinig naman nila ang boses ko ay sabay-sabay silang bumaling sa akin.
Tumayo si mommy at saka ako sinalubong ng yakap. “I miss you, Celes! So much! Can we have a bonding together, anak? Let’s go out!”
“Sige, mommy pero puwede bang hindi ngayon? Maybe next week?” Naalala ko pa kasi iyong mga lalaki, baka may iba pang kasamahan ang mga iyon na naggagala riyan sa tabi-tabi. Mahirap na, ayoko pang mamatay.
Naguguluhan man ay tumango na lamang siya. Kung nag-aaya kasi siya noon ay pumapayag kaagad ako. Naninibago siguro.
“Good morning princess!” bati sa akin pabalik ni daddy. Tinanguan ko naman siya at masuyong nginitian.
Dahan-dahan akong naglakad sa sofa na kinauupuan ni Lexus, inalalayan pa niya ako para makaupo.
“Thanks.”
“Good morning, wife” bati niya habang napakalapit ng bibig niya sa tainga ko.
Kinurot ko siya sa tagiliran kaya napahalakhak siya na animo’y hindi nasaktan. Napatingin naman ako sa mga magulang ko na nakangiti sa akin.
Awkward akong ngumiti. “What will we do here? “
“Let’s have some fun!” si mommy iyon.
“Okay, ma’am. I’ve already called my parents and they are on their way with Lace and Loreen,” sabi ni Lexus kaya dahan-dahan akong tumingin sa kaniya. “What?”
“Ahm… Ano, nakakahiya kasi.” Lalong-lalo na kay Kuya Lace! Nakita niya iyong kiss namin ng kapatid niya kahapon!
Napatawa siya na parang nabasa iyong iniisip ko. Nginusuan pa niya ako at sakto namang may kumatok.
Kinabahan ako bigla. Baka sila na iyon!
“Good morning, everyone! Rise and shine!” kahit hindi ko lingunin ay alam kong si Tita Leiden ‘yon. Memorize ko na ang matinis na boses niya. Napangiwi ako sapagkat masakit iyon sa tainga.
Tumakbo siya nang makita ako at niyakap bago bumeso kina mommy. Si Tito Jack naman ay nasa bulsa ang parehong kamay habang may ngisi ang labi habang naglalakad. Si Lace ay pumipito pa na animo’y nanloloko kaya inirapan ko siya. Si Loreen naman ay busy sa cellphone animo’y may ka-chat.
“So, anong gagawin natin?” si Lexus iyon.
Nagtaas naman ng tingin si Loreen at saka ngumiti. “Oh em gee! I know na, what if mag-vlog tayo mga fam? Kikita rin tayo ro’n kapag rumami ang views! Sakto at monetized na ang youtube chanel ko,” suhestiyon niya na sinang ayunan ng lahat.
-*-
Ini-ready nila ang camerang gagamitin namin pati na rin ang kaniyang stand. Ilang sandali pa ay pumwesto si Loreen sa sofa at nagsimulang magsalita. Kami naman ay nanonood lang sa kaniya.
“Wala nang intro-intro! Isa lang ang masasabi ko, ang ganda ko!” masiglang sabi niya habang kumikindat at nagpapa-cute pa sa camera. Umawang pa ang labi niya, bago niya iyon marahang kinagat.
Rinig ko ang tawanan ng mga magulang namin habang kaming tatlo nila Lexus at Lace ay napailing l-iling na lang.
“Charot lang! Anyways, hello, guys! Welcome to my channel, magandang magandang magandang magandang umaga sa inyong lahat! Do you know me? Yes of course, I’m the one and only Loreen Graize Salvatore! Ang pinakamagandang Salvatore sa balat ng lupa!” Kumindat pa siya sa amin matapos sabihin iyon.
“So for today’s vlog,” sumulyap siya sa amin at ngumisi. “Magmumukbang ft. Truth or Dare kami with fam and the Villamore’s!” Pumalakpak pa siya habang sinasabi iyon pagkatapos ay ini-stop ang camera.
Kapagkuwa’y nagtanong si Tita Leiden na parang hindi mawari kung ano ang tinutukoy ng anak. “What’s mukbang Loreen?”
“Mom naman, hindi mo ba iyon knows?Well, it is a challenge kung saan magvi-video ka habang kumakain nang marami.” Tumango-tango si tita habang nage-explain si Loreen. “And then for us, habang kumakain ay magtatanungan tayo gano’n para hindi boring!”
Nagtungo kami sa kusina. Nagpresinta naman si Mommy at Tita Leiden na magluto ng pancit canton dahil iyon ang request ni Loreen. Si Daddy at Tito Jack naman ay nagpa-order na ng pizza, spaghetti, carbonara, and fried chicken with Drinks.