Third Person's POV
Hindi makapaniwala ang dalaga na nagkaroon siya ng bagong kaibigan. Sa loob kasi ng apat na taon niya sa highschool ay walang kumakausap sa kaniya. Kung may lalapit man sa kanya ay puro panlalait at pang-aasar lang ang inaabot niya, pinagtatawanan lamang siya. Nasanay na siyang ganoon nalang ang nangyayari sa kaniya araw-araw sa school. Mabuti na lamang at nandiyan ang kababata niyang si James na laging nandiyan para sa kanya kundi baka nabaliw na siya sa sobrang lungkot ng nag-iisa at lagi pang tinutukso.
"Hoy bro, malungkot ka naman d'yan, may nang-away na naman ba sa iyo? Ituro mo sa akin kung sino at nang mapagsabihan ko o kaya maupakan narin, nangangati na mga kamao ko, gusto nang manapak!" ang sabi ng kaibigan niyang si James.
"Hee, manahimik ka d'yan! Hayaan mo na sila, huwag mo nang patulan. Baka mamaya ika-expel mo pa iyan kapag pinagsasapak mo sila. Ayoko mangyari iyon bro, ikaw nalang kasa-kasama ko dito iiwan mo pa ako, hmp!" nagtatampong turan ni Rei.
"Iiwan agad? Advance lang mag-isip bro, haha! Pero aminin mo mahal mo ako kaya ayaw mo kong mawala dito? Mamimiss mo ko bro?" si James.
"Sira ka talaga! Natural mahal kita kasi kaibigan kita." naisagot ng dalagang si Rei.
"Oo nga naman kaibigan at kapatid lang turing mo sa akin. Hindi ba pwedeng ka-ibigan?" nagkakamot batok na tanong niya.
"Ano?" gulat sa mukhang turan ng dalaga.
"Ah wala bro, joke lang 'yon! Ikaw naman 'di mabiro!"
"Okay! Akala ko kung ano na, kinabahan ako doon."
Iyan ang mga laging usapan ng dalawa kapag nasa school sila. Napapasaya ng binata ang dalaga sa mga panahong binubully siya ng mga kaklase nila.
Sa bahay naman ay napapansin ng kaniyang ina ang pagbabago sa kaniyang anak. Dati na itong masayahin pag nasa bahay pero mas nadagdagan pa ang saya nito. Abot tenga ang ngiti nito na para bang nanalo ng lotto. Tinanong ng ina kung anong nangyayari sa anak. Binanggit naman ng dalaga ang tunay na dahilan na mayroon siyang nakilalang bagong kaibigan. Natuwa naman ng sobra ang ina niya para dito. Nakikita niyang makakabuti ang bagong kaibigan ng anak niya para hindi na nalulungkot sa tuwing naaalala ang pag-iwan sa kanila ng ama nito. Malaking bagay iyon upang maging maayos ang pag-aaral niya.
"Nak, para yatang lagi kang masaya ngayon? May nangyari ba sa school?" tanong ng ina niya.
"Opo nay! Etong mahal niyong anak ay may bagong kaibigan na, si Ericka nay. Hindi nga ako makapaniwalang lalapitan niya ako at kakausapin, ang saya ko nay!"
"Mabuti naman kung ganoon, kahit papaano ay mapapanatag ako na maayos ka sa eskwelahan. Maging mabuti ka rin sanang kaibigan sa kanya ha. Pahalagahan ninyo ang isa't isa."
"Opo naman nay! Ang dalang ko na nga lang magkaroon ng kaibigan pakakawalan ko pa? Hindi 'yon nay, malabo mangyari."
"Mabuti naman kung ganoon."
Salamat sa dalagang si Ericka at naging masaya ang buhay ng dalaga bilang estudyante. Naging kasa-kasama niya ito kahit saan magpunta sa school, hindi na nga sila mapaghiwalay na dalawa. Sa pagpunta sa library para magbasa at magreview, sa pamamasyal sa quadrangle ng school at maging sa pagkain sa Cafeteria.
"Dachi, nagawa mo na ba yung assignments natin sa science?" tanong ng kaibigan niyang si Ericka.
"Hindi pa nga eh! Ang hirap kasi." Sagot ng dalaga.
"Ako nga rin dachi, tara punta tayo ng library. Mag research tayo para doon. Kaloka naman kasing subject 'to, hindi ko talaga 'to bet dachi."
"Tara na nga! Nakakatawa yang mukha, lukot na lukot, hahaha!"
"Dachi naman eh!" Padabog na sumama sa kanya.
Masaya din naman si James para sa dalaga dahil sa wakas ay nakikita na niyang ngumingiti na ang kaniyang best friend. Natutuwa siyang makita na naeenjoy na nito ang high school. Hindi na siya masyadong mag-aalala para dito.
"Hi bro! Bat parang lagi ka yatang nakangiti ngayon?" tanong ng binatang si James.
"Syempre bro, nagkaroon na ako ng bagong kaibigan. Nakakatuwa no?"
"Oo naman bro, masaya ako para sa iyo. Masaya ako na nakikita kitang ganyan."
"Salamat!"
Pero kaakibat ng sayang nararamdaman nila ay mayroon din namang naiinis dahil nakikita nilang nagiging masayahin na ang dalaga. Ito ang mga kaklase nilang nang-aasar palagi rito.
Sa kabila naman 'non ay puno ng pag-aalala ang dalaga para sa nalalapit nilang prom. Sa isip niya bakit pa kasi siya napa-oo ng mga kaibigan niya. Hindi niya alam ang gagawin doon maging kung ano ang susuotin, kilala pa naman siya bilang boyish at walang alam sa fashion sa kanilang school. Taong grasa nga ang tawag sa kanya kaya paano siya makikihalubilo sa mga ito. Hiyang-hiya pa siya sa mga kapwa niya estudyante. Ano na ang gagawin niya?
'Sana lamang ay maganda ako, sexy at marunong mag-ayos ng sarili para hindi ko na pinoproblema ang mga ganitong bagay...' Ang mga ito ang nasa isipan ng dalaga.
Sana ay matulungan siya ng bago niyang kaibigan para maovercome ang takot na nadarama sa mga ganitong pagkakataon. Ngayon lang siya attend ng prom kaya sana ay maging maayos ang kalabasan nito. Hindi niya gugustuhing pagtawanan siya doon ng mga kaklase niya. Baka hindi na niya makayanan pa ang mga paghuhusga sa kanya na karamihan.