Ericka's POV
Ako si Ericka Lorin del Valle. Kaklase ni Rei. Simula pa noong Grade 7 kami ay gusto ko na siyang maging kaibigan dahil mukha siyang mabait. Hindi ako madaling magtiwala sa mga tao dahil madaming mga plastic sa mundo. Pero sa kanya parang iba, ang gaan-gaan ng loob ko sa kanya. So ayun na nga mga bes nagkaroon din ako ng lakas ng loob na lapitan at kausapin si Rei. Naaawa nga ako sa kanya sa tuwing binubully siya ng mga classmates namin kaso hindi ko naman siya maipagtanggol dahil takot din akong ako ang mapagbalingan ng mga baliw at bruha naming kaklase. Lagi nalang siya ang tampulan ng tukso. Hay naku, lalo na yung grupo ni Jamaica, mga classmates naming puro make up ang lang naman ang tumatakip sa mga mukha nilang chaka, hahaha. Kung tutuusin ay mas maganda pa si Rei sa kanila kung maaayusan lang siya.
Buti nalang nandiyan palagi ang best friend niyang si James para protektahan siya, atleast kahit papaano may kakampi at nagtatanggol sa kanya. Kahit 'di ko man siya matulungan, meron naman siyang isang hero na laging nandiyan para sa kanya at handa siyang ipagtanggol... ay ang taray hero talaga mga bes? Hihihi.
Pero alam niyo ba bilib ako kay Rei kasi kahit anong tukso sa kanya ay binabalewala niya lang. Hindi siya nagpapaapekto sa mga iyon. Lagi lang siyang nakafocus sa pagdudrawing niya. Siya kasi ang pambato ng school namin pagdating sa poster making contest, walang nakakatalo sa kanya dito sa school pagdating sa pagguhit. Tahimik lang siyang tao. Ewan ko ba sa kanya, kung ako ginagawan ng mga ganong panlalait baka araw-araw nalang akong nakikipag-away or worse baka hindi na ako pumasok. Eh siya deadma lang, walang iyak, wapakels sa mga bruhang kontrabida sa buhay niya. Nakakabilib talaga ang katapangan niya.
So, bale heto na nga mga bes hindi ko na talaga matiis na 'di siya kausapin. Baka mamaya matapos ang high school na 'di man lang kami naging magkaibigan. Ayoko naman pagsisihan na hindi man lang ako naglakas ng loob na iapproach sa kanya. Sa tingin ko pa naman ay magiging mabuting magkaibigan kami. Kaya ayun na nga nilakasan ko na ang loob ko na lapitan at kausapin siya kahit hindi ako sure kung papansin ba niya ako o kakausapin, bahala na si Batman. Try lang naman no, wala naman masama, kapag hindi niya ako kinausap ay ayos lang naman, wala akong paki, hehe!... Joke lang, syempre malulungkot naman ako 'non.
"Pwede ba akong tumabi sa iyo Rei?" tanong ko sa kanya. Nagulat yata siya at 'di makapaniwalang may kumakausap sa kanya. Hindi ko naman siya masisisi dahil hindi siya nasanay na may pumapansin sa kanya. Nakapangalumbaba siya sa kaniyang upuan at hindi man lang napansin ang paglapit ko.
"Ha, ako bang kinakausap mo?" Tanong niya sa akin.
Biniro ko naman siya at sinabing siya ang kinakausap ko dahil wala namang ibang Rei sa amin dito sa room. Alam niyo na maldita kunwari ang peg ng bes niyo, hahaha! Joke ko lang 'yon, funny lang talaga akong tao.
And 'yon na nga napapayag ko naman siya at tuwang tuwa ako dahil sa wakas magkaibigan na kami. Hindi naman pala siya mahirap lapitan, sana dati ko pa ginawang kausapin siya para matagal na kaming naging magkaibigan. Sana isa ko sa mga nagtatanggol sa kanya dati pa sa mga echuserang frog kong mga classmates. Sabi nga nila laging nasa huli ang pagsisisi 'diba?aist! Hayaan na nga ang importante friends na kami ngayon.
Ang alam ko may lahi siyang japanese kaya tinanong ko kung ano sa japanese ang kaibigan. Sabi naman niya tomodachi daw or dachi nalang... Kaya ang sabi ko sa kanya simula ngayon dachi ang itatawag ko sa kanya para naman unique 'diba mga bes?... Galing-galing ko no at ang ganda pa! walang kokontra, hmp! Ang kumontra mga mukhang palaka, bwahahaha!
At ayon na nga dahil magkaibigan na kami ay niyaya ko na siyang kumain sa Cafeteria, dahil gutom na talaga ko. Napag-usapan tuloy namin ang nalalapit na JS Prom namin. Nung una ay ayaw niyang umattend doon dahil hindi daw siya bagay sa mga ganong event. Pero 'di ako papayag na 'di siya pupunta, alam niyo na mapilit ako mga besh haha! Buti nalang dumating ang kaibigan niyang si James at napapayag namin siya, sanib pwersa ba, hehe!
Ngayon lang niya ito mararanasan kaya dapat magkasama kaming aattend doon. Ako ang bahala sa kanya, pagagandahin ko pa siya lalo. Alam niyo bang maganda naman si dachiRei ko kaso 'di lang siya marunong mag ayos? Kulang lang siya ng galing ko para lumabas ang natural niyang kagandahan. Gusto ko siyang mapasaya sa araw na iyon para naman magkaroon ng kulay ang high school life niya. Abangan niyo kung anong gagawin kong kamalditahan sa kanya, a este magic pala para maging glamorous siya. O 'diba, ang bright ko no?
So ayun na nga guys, mga ka beshies see you sa prom. Wait niyo ang mga updates namin sa inyo. O 'diba vlogger lang ang peg, hahaha!