"O, BA'T basang-basa kayo? Hindi naman umulan a, tirik na tirik na ang araw o!" tita Angelique exclaimed when she saw us. Mukha kaming basang sisiw sa lagay namin. Pareho kaming nakayuko ni Calyx at hindi makatingin sa isa't isa.
"N-naligo po k-kami sa... sapa ba 'yun?" Bugok ko, SAGAD! Bakit at anong rason ng pagkautal ko? Dahil ba iyon sa nangyari sa sapa?
NAGTAGAL ANG paglapat ng tingin namin ng ilang segundo. Pero dahil sa hindi maipaliwanag na nangyari, ang pag-slow motion ng paligid ay nagmistulang matagal ang aksidenteng halik na iyon.
Parang biglang bumagsak ang lahat ng tubig mula sa taas dahil sa lakas ng tunog ng talon. Naging dahilan iyon upang bumalik ang lahat sa katotohanan.
Malakas ko siyang itinulak bago lumangoy paitaas. I reached the surface of the water. Nakita ko ulit ang makapigil-hiningang tanawin. Ang malakas na tunog ng talon ay normal lamang iyon. Hindi ko alam kung paano nangyari iyon. Bakit hindi ko narinig ng ilang sandali ang ingay ng pagbagsak ng talon?
"L-let's go, home," aya niya nang makarating ako sa pampang. Mas nauna siyang nakarating dito kaysa sa akin. His muscles prove it!
Walang imik akong tumango bilang pagsang-ayon sa sinabi niya. As usual, he lead the way while I followed him from behind.
DAHIL SA nangyari ay naging awkward na ang samahan namin. Nagbabangayan pa rin kami pero sa harap lamang ni tita. Kapag nakatalikod na ito ay balik kami sa nakasanayan, walang pansinan.
Lumipas ang mga araw, linggo at buwan na ganoon ang trato namin sa isa't isa hanggang sa nagsimula na ang pasukan. Hindi ko alam kung paano nakuha ni tita ang mga papel ko para makapasok sa kolehiyo.
"Yawa hel, male-late na tayo!" sigaw ni Calyx mula sa labas. Nandito pa rin ako sa silid ko at naglalagay ng lip tint sa bibig. Patakbo akong lumabas ng bahay at nadatnan ko ang tricycle sa labas. Tinawag siguro iyon ni Calyx habang naghahanda pa lang ako. "Ganda natin, a."
I don't know if it is a compliment or what. Nakasuot ako ng puting long sleeve na pinatungan ng gray na vest. May suot din akong necktie na garterized dahil hindi ako marunong magtali niyon. Maging si tita ay hindi rin alam, tanging si Calyx lang ang may alam sa aming tatlo pero nahihiya pa rin ako sa kaniya dahil sa nangyari noon. Nakapalda ako na isang dangkal ang taas mula sa tuhod, kulay gray din iyon. Samantalang ang lalaki naman ay naka-long sleeve din, vest at pantalong gray. Lolokohin ko rin naman ang sarili ko kung sasabihin kong hindi siya gwapo sa uniporme niya. 
Walang imik akong pumasok sa tricycle samantalang ang lalaki ay pumwesto sa likod ng driver.
Kinse minutos ang nagdaan bago namin narating ang paaralan. Napakalaki niyon. Para akong munting bata na unang pasok pa lamang ito sa tanang buhay. Well, mukhang ganoon na rin iyon. Wala akong naalala, ni ang pangalan ko ay hindi ko alam. Hindi ko alam kung ang Heart Calderon na pangalan ko ay ang totoong pangalan ko o gawa lamang iyon ng mag-ina. Hindi rin naman pwedeng ang mga enrollment requirements ko lang ang basehan ko sa pagkatao ko, Calyx and tita Angge have power, they can easily pull some strings if they have to.
"Ihahatid na muna kita," pukaw ni Calyx sa pag-iisip ko. I stunned for a while. Hindi ko iyon inaasahan.
"Ha?" Hindi sa hindi ko naintindihan o narinig ang sinabi niya. I just want him to repeat what he stated awhile ago. Sa ilang buwan naming pag-ilangan ay baka nagakamali ako ng rinig sa sinabi niya. It is way better to be clear.
"I said, ' ihahatid muna kita' baka maligaw ka rito. Malawak pa naman 'to." There's this smirk in his lips. Mahirap i-solve kung zzanong ipinapahiwatig niyon kaya ikinibit ko lang ng balikat iyon. Tanging tango na lang din ang naisagot ko sa kaniya dahil sa pagkabigla.
Pumunta muna kami sa information board. Naroon kasi yung mga schedule at kung saang room sa partikular na department ka nabibilang.
"Heart Calderon...." he muttered as he searched for my name on he list. Hindi ko alam kung bakit pero and simpleng pagbigkas lang niya sa buong pangalan ko ay biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Naroon na naman ang kung ano sa tiyan ko na animoy mga insektong nagsisiliparan doon. "Gotcha!"
Napamulagat ako doon. He caught me off guard. Nagulat ako hindi dahil sa bigla niyang pagsigaw kundi dahil sa paghawak niya sa palapulsuhan ko kasabay ng kaniyan pagsigaw.
He captured the details ad then he seeked for his own. Sana lang ay nagbigay na lang ang paaralan ng kaniya-kaniyang copy ng schedule sa bawat isa sa mga studyante. Sa ganoong paraan ay hindi sana kami magtatagal na magkasama ni Calyx. Hindi naman sa ayaw ko siayng kasama. Sa totoo lang ay gustung-gusto kong makasama siya pero ayoko sa strangherong nararamdaman ko tuwing magkalapit kami. Naroon kasi palagi ang pagkakataon na halos kapusin ako sa hininga kapag malapit ito o di kaya naman ay may maliit na bagay na ginagawa.
"Tara na," he demanded before pulling me from my wrist. Nagpatianod naman ako dito. Hindi ko alam kung nahanap na niya ba yung schedule o hindi pa. I lost track because of deep thoughts. Bakit mo nagagawa ang mga bagay na iyon sa akin Calyx? Paano?
NANG MARATING namin ang silid ko ay hindi pa siya nakuntento inihatid pa niya ako sa loob niyon at pinaupo. Hindi tuloy maiwasan ng mga tao sa loob na pagtinginan siya. Well, hindi na iyon nakapagtataka. Calyx have this looks na napapatingin ka talaga sa kaniya. Maging ang mga tao na nadadaanan namin s ahallway ay pinagtitinginan siya.
"Oh my gosh, kaklase ba natin 'yan?"
"Ang gwapo."
I mentally rolled my eyes as I heard those. Hindi ko tuloy alam kung bulong ba ang mga iyon o ano. Tumingin ako sa lalaki, wala yata siyang kamalay-malay na pinagtitiinginan siya at pinagchichismisan. Pwede rin namann na wala pakialam dito.
"Hindi mo naman na kailangan na ihatid p ako hanggang dito. Hindi na ako bata," mahinang sambit ko pero alam kong sapat iyon upang marinig at maunawaan niya ang mga sinasabi ko. Ibinaba niya ang tingin niya sa akin. Mas matangkad ito sa akin at hanggang dibdib lang ako nito. Minsan nga ay napagkakamalan kaming mag-ama.
Tumango lang ito bago naglakad palabas ng silid. May mga studyanteng sumunod dito. Mayroon namang naestatwa at tanging mga paningin lang nila ang nakasunod sa likod ng lalaki.
Sa mga inaasta nila ay halos masuka ako. Like, what the fuck? Nagwawapuhan sila sa taong iyon? Aish, here I am again, hating him behind his back. Lagi akong ganito. Halos di ako maka-hindi kapag malapit ito sa akin. Halos lahat ng isa-suggest niya kahit mali ay umo-oo ako Pagkatapos, kapag nakatalikod ito ay halos sumpain ko na.
"Hey, nialandi mo ba iyong lalaking iyon?" a girl confronted me. The way this girl stands in front of me screams authority and respect. Pero wala akong nararamdaman na dapat kong irespeto ang babaeng ito. This feels deja vu. "Hey, kinakausap kita."
"Wala atang paki sayo Nice," sabat ng lalaking nakaupo sa pinakaharap. Doon ko lang napag-alaman na nakatitig na pala ang lahat ng estudyante sa loob. May mga nakiki-usyoso na rin sa labas.
Her gaze fell onto the guy then she rolled her eyes before glaring at me. Pinagsasabihan ak ng sarili ko na umiwas na lang sa babae dahil tiyak ang gulong dala ng komprontasyon nito. Pero may parte rin na pinananatili ako sa kinatatayuan ko.
"Bobo ka ba?" she asked with insult  in authority. Dahil sa sinabi niyang iyon ay napakunot ako ng noo.
"Bakit?" tanong ko sa tono ng pagsagot sa mga piick-up lines dati. Hindi ko gusto na gusto ko ang kinalalagyan ko ngayon. Hindi ko gusto dahil gulo ang papasukin ko at gusto ko naman dahil malalapatan ng konting spice ang pananatili ko dito. Hindi siya boring tulad ng nai-imagine ko na nasa sulok lang at nag-iisa.
"Pota, bobo nga," pagkompirma niya sa tanong niya. I mentally laughed at her conclusion. Halatang walang utak ang isang ito. Sa pamamagitan lang ng sagot ko at sa tono nito ay nakagawa na siya ng conclusion.
Lakas-loob akong naglakad palayo sa kaniya. Pero pagkatalikod na pagkatalikod ko sa kaniya ay hinawakan niya ang pulsuhan ko at marahas na pinaharap sa kaniya. I rolled my eyes on what she did.
"Tangina, she rolled her eyes," sumbong ng lalaki sa harap. Kanina pa itong paki-alamerong ito a.
Hindi ko alam kung anong rason kung bakit ginawa ng babaeng iyon sa akin. Malakas niya akong sinampal na dahilan ng pagkaka-upo ko sa sahig dahil sa hilo. Hindi pa ito nakuntento at hinawakan niya ako sa kwelyo.
Sa mga nangyayaring ito ay biglang sumakit ang ulo ko. Marahil ito yun dahilan kung bakit ako nakaramdam ng deja vu kanina. Parang mapupunit ang ulo ko sa sakit kaya hindi ko namalayang napatili ako ng malakas. Malakas na malakas na sa puntong iyon ay nabitawan ako ng babae takpan ang sarili tenga at nagig dahilan iyon upang mapasalampak ako sa sahig. Pinagdiinan na rin nito ang pagtakip sa tenga niyaa dahil sa lakas ng sigaw ko. Napakasakit pa rin ng ulo ko dahil sa patuloy ng pag-agos ng mga ala-ala dito. Ala-ala noong nasa high school pa lamang ako. Ang pagsaboy sa CR, pagiging amboy ng mga babaeng iyon sa tanang buhay ko sa pagkasekondarya at lahat ng may kinlamaan sa mga karahasang ginawa sa aking ng babaeng ito.
Ilang minuto pa ay napatigil ako sa pagtili. Sunud-sunod ang malalaking paghinga na animoy pagod dahil sa pagtakbo ng isang metro-metro sa pinakamabilis na kayang takbuhin. Bigla-bigla na lang rin nawala ang sakit ng ulo ko. Parang walang nangyaring pagsakit niyon.
"Tangina ka, sakit mo sa tenga!" sigaw ng babae sa tenga ko. Nakakabingi iyon kung tutuusin pero wala akong naramdaman. Parang namanhid ako sa nangyari. She raised her hand again and about land it in my face when my hand stopped it in mid-air. Pinaapagpag pa nito ang kamay dahil sa lakas ng pagpalo ko doon.
"Pwede ba, kung wala kang magandang magawa 'wag ako yung pagdiskitahan mo." Hindi ko alam kung saan galing ang tapang kong iyon. Hidi naman ako ganito katapang dati e. Hinayaan ko ngang api-apihin ako e.
"W-what?" she stutteringly asked in disbelief. Ang mga saksi sa nangyayari sa amin ay nakanganga at parang na-estatwa na sa kinalulugaran.
"Akala ko ba bobo ako? Bakit simpleng tagalog lang ay hindi mo maintindihan?" I rolled my eyes. Nakatanga pa rin ang babae sa akin.
"T-tangina, E-eunice. First time," singit na naman ng lalaki. Kanina pa ito nakiki-alam at kanina pa ito nagmumura. Sarap isupalpal sa kaniya ang panty ng tinawag niyang Eunice. Parehong malalansa ang ugali.
"Do you know me-" Malakas ko nang sinampal ang babae bago pa man niya matapos ang sasabihin nito. Ilang beses ko nang nabasa at narinig ng linyang iyon.
"Hindi, pero wala akong pakialam kung sino ka." Malakas kong sinuntok sa panga ito at napabulagta. Nakarinig ako ng mga singhap mula sa mga nanonood lalo na sa lalaking kanina pa sabat ng sabat. Maging ako rin ay nagulat sa nangyari. What the fuck? I just knocked her? Haha. Well deserved. I chuckled as I walk through a vacant sit at the back. Sa pinakaduduluhan malapit sa bintana.
Bago pa ako tuluyang makaa-upo ay tumingin ako sa lalaki sa harapan.
"Gusto mo sumunod?" I asked him. Ilang beses itong umiling bago tumalikod at umayos ng upo. Maging ang mga ibang saksi rin ay tinapunan ko ng masasamang tingin. Agad silang nagtakbuhan. Ang mga kaklase namin marahil ay nagsi-ayos ng upo. Pero hindi nakatakas sa akin ang mga tingin nilang pianghalong takot at pagkabigla.
Hindi ko alam kung sinong nagsumbong pero may mga studyanteng bumuhat kay Eunice at inilabas sa silid. Hindi ko mapigilan ang mahinang pagtawa dahil sa nangyari kay Eunice. Napatingin ang katabi ko sa upuan kaya nahihiya akong tinakpan ang bibig ko.
After a few minutes, pumasok ang guro namin sa unang asignatura ngayong umaga. Matapos ang introduce yourself kineme na karaniwang pakana tuwing unang araw ng pasukan ay nag-lecture agad ito.
Ganoon ang nangyari sa buong araw. Magpapakilala isa-isa kada magpapalit ng subject, lecture. Pero sa buong maghapong iyon ay wala ni anino ni Eunice ang nasilayan ko. Wala ring nagtangkang mag-usap tungkol sa nangyaring iyon na nakakapagtaka lang.