Ryle's POV
NAGISING ako dahil sa magkasunod na katok. Malakas iyon. Bwisit! Anong oras na ba? At sino nangahas na gisingin ako sa ganitong paraan?!
"Pagbubuksan mo ko o sisirain ko to?"
Sunod-sunod ang naging paglunok ko ng laway sa nanunuyo ko pang lalamunan ng marinig ko ang boses ni Zeni. Nakalimutan kong nandito pala siya at makakasama ko siya ng ilang linggo dito sa bahay. Nagsasabi siya ng totoo, nakausap ko si Mommy kagabi at kinompirma niya ang lahat na sinabi ni Zeni kagabi, pero hindi niya sinabi sa akin ang dahilan ng biglaan niyang paglisan.
"Jesus Christ!"
Nasambit ko pa ang pangalan ng diyos at nahulog pa ako sa kama ng biglang natumba ang pinto ng kwarto ko. Nanlalaki ang mga matang tinitigan ko iyon.
"Sa susunod na kakatok ako, buksan mo. Huwag mong hihintaying maubusan ako ng pasensiya dahil wala ako nun."
Seryoso niyang sabi habang palapit siya sa akin. Hindi naman ako makakilos sa kinalulugmukan ko dahil sa mga nakamamatay na titig niya sa akin.
"Tayo at maligo ka na. Hihintayin kita sa baba, sabay tayong kakain ng umagahan."
Parang lasing akong tumayo at naupo sa kama. Aish! Paano niya nasira ang ganung katibay na pinto? Tao pa ba siya sa lagay na yan? Naglakad na siya palabas ng nagsalita ulit siya.
"Huwag mong hihintayin na aakyat ulit ako dito, dahil sinisigurado ko sayo na hinding-hindi mo magugustuhan ang gagawin ko."
Napatayo tuloy ako dahil sa banta niya. Bakit ba ako natatakot sa kanya? Aish! Ginugulo ko ang buhok ko ng lingunin niya ako.
"Nasaan na ang dila mo?"
Maangas niyang tanong. Kumurap kurap pa ako bago sumagot.
"Anong oras na ba?"
Sinamaan niya naman ako ng tingin bago sumagot.
"Quarter to 7. May 45 minutes pa tayo. Wag kang kilos-kuhol diyan, kung ayaw mong masaktan."
At lumabas na siya ng tuluyan. Sana wala na lang siya edi sana hanggang ngayon tulog pa rin ako! Wala pang gumising sa akin, kahit si mommy at kuya. Siya palang ang nangahas na gisingin ako. At hindi nakakatuwa iyon. Bad trip ka talaga Zeni!
Nagmadali na akong pumasok sa banyo para maligo ng matapos na ako, lumabas na ako at nakahanda na ang uniporme ko sa kama. Wala namang gumagawa sa akin neto. Debale na nga lang, kinuha ko iyon at sinout. Pagkatapos ayusin ang sarili lumabas na ako ng kwarto at bumaba na , dumiretso agad ako sa dining room. Nandun na si Zeni at Kuya. Hindi sila nag-uusap, busy si Zeni sa phone niya at busy naman si Kuya sa dyaryo. I sighed at lumapit na sa kanila.
"Good morning kuya."
Saka lang nag-angat si Kuya ng tingin at ningitian agad ako.
"Good morning bunso. Seat."
Uupo na sana ako sa tabi niya ng biglang tumikhim si Zeni kaya sabay kaming napatingin ni kuya sa kanya.
"Zeni."
Pinasok niya ang phone niya sa bag niya at pinat ang silya na nasa tabi niya.
"Dito ka uupo sa tabi ko dahil sinabi ko."
Natigilan ako.
"Pero-"
"DAHIL.SINABI.KO."
May diin ang bawat salita ng sabihin niya iyon kaya mabilis akong umupo sa tabi niya.
"Good."
Aniya. Matunog naman ang naging pagngisi ni kuya kaya napatingin ako sa kanya.
"Don't be too rude to my brother, Zenith."
Sinulyapan ko si Zeni pero parang wala siyang narinig. Nilagyan niya ng pagkain ang plato ko at sumenyas siya na kumain na ako, kaya nahihiya akong nanghingi ng sorry kay kuya , tumango lang naman siya.
Ang sama talaga ng ugali niya. Kahit sa kapatid ko na lang siya maging mabait.
SABAY kaming pumasok ng school, hinawakan niya pa ang kanang kamay ko , tinangka ko nga iyong tanggalin pero masyado siyang malakas, kaya ngayon naniwala na ako sa 'small but terrible '.
As expected nakatingin lahat sa amin. Tahimik lang sila pero mahahalata mong hindi sila natutuwa, lalo na ang mga babae.
"Ipapakila muna kita sa mga kaibigan ko bago kita ihatid sa room niyo."
Bulong niya sa akin, hindi pa man ako nakasagot ay hinila na niya ako sa ibang deriksyon.
Dinala niya ako sa Lumang basketball court. Kinakalawang na doon. Pagpasok namin , nakita ko ang tatlo niyang mga kaibigan, nasa gitna ng court nakaupo , at nakatukod ang dalawag siko sa tuhod , ang dalawa niyang kaibigan, si kalbo at long hair. Yung isa naman, nakahiga sa sahig at ginawang unan ang bag. Mga siga niyang kaibigan. Tsk!
Pagkakita nila sa amin, agad silang tumayo at nakangisi na ang dalawa , yung isa naman nakakunot ang noong tumitig sa amin.
"Boyfriend ko."
Sabi ni Zeni. Inabot pa ng kalbo ang isang kamay niya pero pinitik agad iyon ni Zeni.
"No shake hands. Nag text ka sa akin kanina na kakatae mo lang, remember?"
Napakamot naman sa ulo Ang kalbo at gusto kong matawa pero pinigilan ko lang, baka iisipin ni Zeni na gusto ko rin silang maging kaibigan. Tama ni si Ryan.
"Ryle, siya si Zeus, Poseidon, at Hades."
Unang tinuro niya ang kalbo, saka yung long hair at panghuli yung tahimik, ang normal niyang kaibigan, masasabi ko talagang Normal siya dahil kakaiba siya sa dalawa, isama mo na rin si Zeni, na abnormal. Tinanguhan ko lang sila at ngumisi lang yung dalawa.
"Wag mong sasaktan si Boss , pre , kung ayaw mong-"
Hindi natuloy ang sasabihin ni Zeus ng biglang may lumanding na Black Arrow sa harapan namin.
"What the fuck!"
Sigaw ko , hinila agad ako ni Zeni palabas ng gym, ng lingunin ko ang tatlo niyang kaibigan, wala na sila, nilibot ko pa ng tingin ang loob ng gym , nagbabasakaling makita ko ang gumawa nun pero nabigo ako.
Bago pa kami makalabas dun may sinabi siya sa akin na alam kong magpapabago sa takbo ng buhay ko Simula ngayon,
"Girlfriend mo na ako ngayon. At lahat ng taong may galit sa akin, ay galit na rin sayo. Kaya aasahan mo na ang mga bagay na ayaw mong mangyari. Kung gusto mong mabuhay ng mahaba , magtiwala ka lang sa akin at wag na wag kang magtitiwala sa iba."
"Kahit sa Kuya ko?"
Wala sa sariling naitanong ko iyon.
"Lalo na sa Kuya mo."