Vena's POV
Malalim ang iniisip ko habang kaharap ko ang dagat na siyang nagpapakalma sa kalamnan ko. Hanggang ngayon iniisip ko parin ang nangyari kahapon sa amin ni Skie, iniwan niya ako sa gitna ng daan habang sira-sira ang sasakyan ko, galit na galit ako sa kanya dahil sa ginawa niya sa akin, pero hindi ko man lang siya kayang patulan, bakit? Dahil ba natatakot ako na baka saktan niya ang anak ko? Oo natatakot ako. Hindi siya ordinaryong tao lamang, mayaman ang manyakis na iyon, kayang-kaya niya akong patumbahin sa isang pitik lang.
Habang andito nga kami sa Batangas, bukambibig siya ng mga tao dahil magaling daw siyang Doctor at sikat na sikat, at sobrang yaman pa gaya ng kapatid niyang si Vandeon Brix Santford, hindi ko siya kilala at wala akong pakialam. Mayaman naman pala siya! Bakit niya pa kami hinahabol ngayon? Tapos na ako sa kanya! Ayoko ng bumalik sa Santford na iyon, kaya pala familiar ang mukha niya sa akin, dahil kilalang-kilala ko pala talaga siya, matagal na. Hindi ko lang inaasahan na siya pala ang papatay sa mga mahal ko sa buhay. I can't accept it! Nag bago na siya, ni hindi ko nga agad siya namukhaan dahil nanibago ako sa mukha niya. He's my ex! The father of my child. But hindi ko siya bibigyan ng karapatan sa anak niya, gagawin ko ang lahat para iwasan ang presensya niya, ayoko na sa kanya, ibang-iba na siya sa SV na nakilala ko noon, I'm used to call him Sv back then when we're still together but I left him because I needed to. I want to apologize to him but how can I? May malaki siyang galit ngayon sa akin at hindi ko alam bakit niya gustong patayin ang anak niya. Minahal niya ba talaga ako? Ang tanga-tanga ko sa part na hindi ko siya kilala, naging kami pero hindi ko alam ang pagkatao niya noon. I'm so stupid!
Takot na takot na ako ngayon sakan'ya. Ibang tao na siya sa paningin ko, ang sama-sama na ng ugali niya. Ayoko sa bagong Sv, nakakatakot. Pwede bang bumalik ka na sa dati Sv?
"I'm sorry, Vena, hindi ko alam na ama pala ni Sky si Skie." hinging tawad ni Kace sa kabilang linya. Sinabi ko kasi sa kanya na umalis kami sa mansyon niya dahil nakita ko na ang ama ni Sky, at kaibigan niya 'yon.
"Ayos lang, Kace, hindi ko kasi kilala ang ama ni Sky noon dahil may takip ang mukha."
"So, sa Batangas kayo ngayon? Kailan balik niyo sa France? I can help, kakausapin ko ang kaibigan ko na may private plane."
This is too much for us Kace, maraming salamat sa tulong mo. Hindi man lang kita nasuklian, hindi ko kasi kayang makita si Skie, nasasaktan ako habang andiyan siya, pinapahirapan niya ako. Ayoko non kaya mas pipiliin ko na lang lumayo kasama ang anak ko. Hindi ko ipapakita sa kanya ang anak niya, alam kong 'di niya pa nakita ang mukha ng anak ko kaya nagpapa-salamat ako. My son doesn't deserve a father like him, I want the best for my son, and Skie isn't suitable for him.
"Thank you for everything, Kace, gagawin ko ang lahat para masuklian ka,"
"'Wag mo na akong suklian Vena, gusto ko kayong tulungan, lalo na't mula kay Skie, hindi siya madaling kalabanin, lalaban talaga 'yon kahit patayan pa 'yan, Vena."
Lumunok ako, nilingon ko sina Sky at Linda na nagkakatuwaan sa dagat, nasa gilid ko naman ang limang gwardiya habang naka bantay. Pulang-pula na ang balat ni Sky dahil sa init pero 'di parin siya umaalis sa dagat, sa halip ay tuwang-tuwa pa siya habang sinasabuyan ng tubig si Linda.
"I want to hide my son from him."
"Gusto kong lumayo sa Pilipinas, 'yung tipong hindi niya talaga kami matutunton."
Pero sa tingin ko imposibleng mangyari iyon. He has a lot of connections here, hindi kami basta-basta makakalabas ng bansa, he's a fvcking billionaire for fvck's sake! Hindi na ako magtataka kung bakit napabilang ang mansyon niya sa Society Village, all of them are fvcking rich.
"Mommy!" tawag ni Sky sa akin. Mabilis akong napalingon sa kanya, kinuha ko ang towel na nasa tabi ko 'saka ko siya sinalubong. "How's my baby?" tanong ko habang binabalutan siya ng towel, pinunasan ko ang kanyang noo at mukha.
"I'm having fun, Mommy! Kinausap ko si Nanny Linda using French language, she doesn't understand me, Mommy."
"Of course she can't. Pure tagalog si nanny Linda, Sky, she can't understand you."
He pouted his lips. Humalakhak ako at niyakap siya nang mahigpit habang tinatanaw ko ang alon ng dagat, dinadama ko ang malakas na hangin at ang malamig na hangin nito.
Umahon si Linda sa dagat. Winagayway pa niya ang buhok niya dahilan nang pag galaw ng isang gwardiya dito sa tabi ko. Binalingan ko ito ng tingin, mabilis siyang umiwas at inabala ang tingin sa ibang bagay, tumawa ako ng mahina, sa tingin ko may gusto ang isang 'to kay Linda. Well, maganda naman si Linda, may kabataan pa, nakapag-tapos din iyan kaso wala silang pera kaya hindi niya natapos ang training niya bilang pulis. Mahirap din naman ako, kung 'di dahil kay Kace wala ako ngayon dito sa kinaroroonan ko.
Malaki ang utang na loob ko sa kanya.
**
Skie's POV
I wore my surgical mask, I also wore my surgical gloves. I went inside the operating room. I nodded to my co-team and they all nodded back too. I approached the patient and looked at his condition. We need to get the tumor inside in his body as soon as possible, or else his condition will get worse.
No one spoke in the operating room, everyone is busy doing their own thing. I just held out my hand as I said what I needed. Three nurses are with me now inside, one looking at the patient's condition while holding notes, the other one helping me with the necessary things.
Pinunasan ko ang namumuong pawis ko sa noo. I was so nervous that I might not be able to perform this operation properly. I slit the man's stomach, bumungad sa akin ang lamang loob niya. Inangat ko ang kamay, nilahad ko ito.
"Bistoury,"
"Liston,"
"Castling."
I spent few hours in the operating room, still, wala parin kaming imikan sa loob. Seryoso ako sa ginagawa ko, kapag ako pumalpak dito, tangina lang! Hindi ko matanggap.
After I removed the tumor between his kidneys, I slowly sewed his skin. Then, I let out a deep sighed.
"The operation was successful. Thanks to you guys," I said, they all nodded and did not answer me, I slowly stepped out of the operating room. I removed my mask then washed my hands. Pinikit ko ang mata ko ng mariin habang inaalala ang operasyon, that was too close, I can't help but felt nervous, pero naging successful naman. Pagkatapos kong mag hugas ng kamay, lumapit sa akin ang isang nurse, pinalitan ko ang gown ko, nilahad niya sa akin ang stethoscope.
"May gusto pong kumausap sa'yo, Dr. Santford."
"Who?" tanong ko habang naglalakad palabas, naka sunod naman siya habang naka yuko. Tumikhim ako para batiin ang mga naka salubong ko.
"Hindi ko po alam pangalan eh. Babae po siya," Tumango ako sa kanya at tinungo ko ang sarili kong opisina. Napasinghap ako ng makita ko si Almika sa labas ng opisina ko habang hawak niya ang sariling niyang anak na si Vandish.
Her hair was messy, her bruises on her other cheek are also noticeable, while Vandish's condition is fine. What happened to this woman? Bakit hindi niya kasama ang kuya ko?
Why does she look like this?
Is there something wrong? Came up?
"Hey!" Bati ko. Mabilis namang lumingon sa akin si Almika. "Skie." malumay na tawag niya at kaagad na napaupo sa sahig habang nagsimula ng umiyak. Fvck!
"What happened to you? Why are you crying? May kinalaman ba si kuya nito? Almika? Shit answer me Almika!"
"He let us escaped, Skie, while hinahabol siya ng mga kalaban, Skie, papatayin nila si Vandeon, Skie! Help me! Please."
"Shh...I'll help you, baby, calm down."
"Thank you! Thank—" hindi niya natapos ang kanyang sasabihin ng mag ring ang phone ko. Nilabas ko ito.
"What, Donovan?"
"Vena has already left in Batangas, with her son."
Goddamn it!
***
Ay iniwan na si Skie.