❝Triumphant❞
Kumirot ang ulo ko. Sa tingin ko, alam ko na kung saan siya maaring mahanap. Pero panibagong paghahanap na naman. Saan ito? Hindi nabanggit at baka abutin na naman kami ng ilang araw bago malaman ito o kung maaring hindi na nga. Ang oras ay tumatakbo. Nauubos ang aming panahon sa bawat segundo.
Naghanap pa ako nang maaring impormasyon pero wala na akong nakita. Binatawan ko ang aklat at tumuwid nang upo at tiningnan ang mga kasamahan. Abala rin sila sa pagbabasa at hindi ko mapigilang maawa sa aming sitwasyon.
"Sa tingin ko alam ko na kung saan natin siya mahahanap." Saad ko.
Agad umangat sa akin ang kanilang paningin at puno ito nang pag-asa. Pigil hininga ang kanilang paninitig. Kaya nanginginig ang kamay kong inusli ang aklat sa gitna para mabasa nila ang nakita ko.
Malalim silang napabuntong hininga.
"Paraiso sa gitna ng kagubatan?" Khione exclaimed. Pati si Akhira ay nanlaki rin ang mata. Ganoon din si Dare at ang kambal.
"Maaring nahanap na natin kung saan siya possibleng nagtatago! Ibig sabihin magsisimula na ang misyon?" magalak na tanong ni Akhira at napatapik pa sa balikat si Prudence na ngumuso lamang.
"Huwag muna kayong magsaya. Nakalagay na walang nakakaalam kung nasaan ang lugar na 'yan." Aniya kaya suminghap ang lahat. Nasapo na ni Gihon ang noo at umawang ang labi.
Pakiramdam ko may nakatitig sa akin kaya hinanap ko kung sino ito at naabutan ang paninitig ni Rithius sa akin. He immediately looked away when he saw me looking at him kaya tumikhim ako.
Bakit kaya siya nakatingin sa akin?
Sa kabila nang kasiyahang maaring nasa Paraiso nga si Elmodor Veu Dorzan, bumalik kami sa pagiging seryoso para maghanap ng sagot kung saan ito mahahanap.
Paunti-unti lang. Sobrang hirap maghanap ng datos at isa nang magandang marinig ay ang nakahanap na kami ng taong magtuturo kay Dios Sovran at kung saan siya maaring nagtatago.
Mahirap man ang proseso, ang mahalaga may pag-unlad ang misyon. Paunti-unti lang pero naniniwala akong kung may pagkakaisa, hindi mahirap tapusin ang misyong ito. Kahit sa una, mukhang impossible.
Inabot na naman kami ng tanghali hanggang sa humapon. Sumasakit na naman ang aking sentido at parang babasak ang mata sa antok. Pero bago pa man ako mahulog sa pagtulog, nagsalita si Leviticus.
"May nakita ako!" malakas ang pagkakasabi niya kaya tumakas ang ispirito nang antok sa aming katawan.
"What is it?" Prudence asked desperately, but tiredness escaped in his tone.
"May nabasa ako tungkol sa pre-gods era at ang kasaysayan ng limang kaharian."
Kumunot ang noo ko. Ganu'n din ang iba.
"Limang kaharian? Papaanong naging lima e apat lang ang kaharian sa Nervana?" takang tanong ni Gihon at kinuha ang librong hawak ni Leviticus.
Binasa niya ito at umawang ang labi niya. Napasinghap siya at inilapag sa gitna ang aklat, katabi sa librong una kong pinagitna.
"Ludimier, Pacitheia, Terremoir, Norm at... Lostrous?"
Lahat kami nagkatinginan sa pangalang binanggit ni Dare. Buong buhay ko, apat lang ang alam kong kaharian meron ang Nervana.
Ang Ludimier, kung saan kami ngayon, ang pinakamali at pinakamataas na kaharian. Ang siyang may hawak ng dominyo ng kalakal. Ang Pacitheia, ang kahariang may dominyo ng karagatan. Ang Terremoir, ang kahariang may dominyo ng mayamang lupa at pagsasaka. At ang huli, ang Norm, ang kaharian na may dominyo ng modernong Teknolohiya at mahika. Ang pinakamaliit sa lahat pero ang pinakauna sa mga kagamitan.
At ngayon, may kaharain pa pala ng Lostrous?
Sumasakit lang lalo ang ulo ko sa mga nalaman.
Bakit wala ito sa mga aklat o sa kasaysayan? Naglaho ba ito? Bakit hindi ito nasabi o alam ni Lola? At ano naman ang dominyo ng kahariang ito?
Ang daming tanong sa isipan ko. Bakit ito naglaho at naiwan ang apat na kaharian? Habang tumatagal, mas lalo lang nagiging komplikado ang mga nalalaman namin.
"Oh my gosh! I've been living my whole life as a lie! Paanong naging lima ang mga kingdoms? I'm really getting stressed now!" malakas ang pagwalwal ni Ione kaya tumalim ang tingin sa kaniya si Akhi.
Gihon told her to calm down kaya kumalma siya. Pero ang pagkagulat sa ekspresyon niya ay hindi nawala. Ganoon din naman kaming lahat.
Nakakagulat itong mga nalalaman namin. Una, nalaman naming may isang nakaligtas sa sumpa ng Pinakamataas na diyos, pangalawa, maaring nasa paraiso sa gitna ng kagubatan siya at ngayon, nalaman naming may isa pang kaharian na hindi alam lahat.
Ang kaharian ng Lostrous. Anong dahilan bakit ka nawala? Kung ito'y totoo, bakit hindi ito nasabi sa akin ni Lola o ni Ina?
"Sabi rito, nang bumaba ang mga diyos sa lupa, sa kaharian sila ng Lostrous dumaan. Nang nagkaroon nang kasunduan sa pagitan nila at mga tao, hiningi nila ang Lostrous bilang maging kanilang teritoryo at binigay ito ng Hari ng mga tao. Doon namuhay ang ibang diyos at diyosang ginustong mamuhay nang mapayapa."
Wala akong pagkurap.
"Kaya ito nawala sa kasaysayan at sa isip ng tao dahil winala ng mga diyos ang ala-ala nila tungkol dito."
Umawang ang labi ko. Nakakagulat pero nakakamangha ring isipin.
"Mind manipulation?" Ione gasped.
"Hindi ito naglaho. Winala lang ito sa paningin ng tao," Prudence concluded. Hindi na ako makapagsalita. Atentibo ang lahat. Kahit si Rithius ay mariing nakikinig sa nalaman namin.
Ngunit may tanong ako sa aking isipan. Kung nawala ito at walang kakayahan ang mga taong makita ito...
Natigilan ako.
"May nakalagay ba kung ano ang dominyo ang Lostrous?" tanong ko.
Naningkit ang kanilang tingin sa tanong ko, nagtaka ngunit nag-isip. nang nagtagal, napasinghap na rin sila. Naabot nila ang naisip ko.
"Kagubatan. Ang kaharian ng Lostrous ay binubuo nang makapal at malawak na kagubatan." Sagot ni Leviticus. Hindi ko na napigilang makagat ang ibabang labi.
"That's it." Saad ni Prudence at pagod na sumandal sa kaniyang upuan.
"Ang tinutukoy ni Elmodor na paraiso sa gitna ng kagubatan ay maaring nasa kaharian ng Lostrous." Parang pitik nang gatilyo ang sinabi ni Darius na iyon. Nagragsaan ang kasagutan sa aming mga isipan.
"Pero kung ito'y winala sa paningin ng mga tao, bakit ito nahanap ni Elmodor?" tanong ni Gihon. Nagkatinginan kami.
Gumalaw si Rithius. Sumandal siya sa kaniyang upuan at humalukipkip. Nanliit ang kaniyang mata kay Gihon na para bang naliliit siya rito.
"Ano ka ba, nakalimutan mo na bang kanang kamay ng Pinakamataas na diyos si Elmodor at siya ang tagapangasiwa sa kalakalan nang bawat kaharian sa buong Nervana? Kung naging ligtas siya sa unang sumpa ng Pinakamataas na diyos, hindi malabong nauna na siyang ilibre sa paglaho ng Kaharian sa paningin ng mga tao." Sagot ni Akhi na hindi ko inaasahan.
"Correct!" Khione supported.
"Maaring tama nga," sabat din ni Dare.
"Ngunit paano natin malalaman? Wala tayong kasiguraduhan," dagdag niya.
"We have." Rithius responded lazily.
"Ngayon," pinagsiklop ni Prudence ang dalawang kamay at dito inilagay ang baba niya.
"Kailangan nating mahanap kung saan sa mapa ng Nervana ang Lostrous." Saad niya. Sumang-ayon ang lahat. Pero sumabat muli si Rithius.
"We don't need to do that." Aniya.
"What do you mean?" nagtatakang tanong ni Darius. Kunot na naman ang noo naming lahat sa kaniya pero lihim akong umasang may maitutulong siya sa misyon naming ito. Tahimik man siya, alam kong may malawak na kaalaman si Rithius tungkol sa kasaysayan ng Nervana El Rius. Kaalamang hindi mapapantayan nang kaalaman naming lahat. Kaalamang nagtatago sa likod nang seryoso niyang anyo.
"You can't find Lostrous in the Nervanian map because it is sealed by the deal. Until now." He licked his lowerlip lip at pailalim niya akong tiningnan. Nakita ko.
"But I know how to find it."
Nanindig ang balahibo ko. Nakakakaba ang paraan nang naninitig niya na para bang hindi siya mapapagkatiwalaang tao. Pero hindi maitatangging malaki ang naitulong niya sa pangkat namin. He's our hidden ace.
Maybe, it's just my way of seeing him. My impression? Kase naiintimidate ako sa kaniya?
"Maghanda kayo. Aalis na tayo bukas." Prudence snatched my attention kaya nawala kay Rithius ang isipan ko.
Sa dulo ng aking mata, nakita ko kung paano siya tumitig sa akin na nagdulot nang dagundong sa aking dibdib.
"Our real mission will going to start. We will find the lost kingdom and find Elmodor Veu Dorzan."
Our leader is convicted and perseverate kaya nahawa na rin kami sa kanyang tapang.
"We will end this mission triumphantly. Tatapusin natin ang misyong nahanap si Dios Sovran."