I am running for my life as fast as I can. My heart is beating so fast and my.... my feet... it hurts like hell because of running! Cause this Demons are chasing me...
Think.
Think.
Think.
Mag isip ka Kaira! Tatakbo ka nalang ba? Pano kung maabutan ka nila?
Kailangan kong lumaban dahil maghihiganti pa ako, kaya hindi ako pwedeng mamatay ngayon. Lima sila at nag iisa lang ako plus we're in the woods and the advantage is on them.
Oh God please help me.
Huminto ako sa pag takbo dahil may nakita akong matulis na kahoy, agad akong napayuko nang atakahin ako ng dalawa sakanila, umikot ako sa lupa para makalayo at agad na bumangon nang nakuha ko na ang kahoy. Itinusok ko agad ang matulis na kahoy sa isang umatake sa akin. Wala akong ibang naramdaman kung hindi kasiyahan.
Mabuti at matibay at matigas itong kahoy.
Habang tumutusok sa dibdib ang matulis na kahoy ay ramdam ko panginginig nang buong katawan nito.
"Muntik nako don." Pinagpawisan ako nang malamig dahil don.
**********
Hinahanap ko na ang lugar ng Demon Hunter's Headquarter simula pa noong umaga pero ngayong hapon na nang natunton ko ito...
Napagod na ako at lahat lahat at naligaw bago nakarating dito. Halos nasa gitna ito ng kagubatan, hindi ko maintindihan bakit dito pa sila nakatira sa ganitong klaseng kapaligiran pa. Nang tignan ko ang headquarter ay para akong bumalik sa dating panahon dahil sa makalumang disenyo nito.
Isa lang naman ang dahilan kung bakit ako narito at iyong ay dahil gusto kong ipaghiganti ang pagkamatay nang magulang ko at ng mga kapatid ko, That crazy Demon's kill them, and it's hurts like hell until now. Anger is all that I feel kailangan kong bigyan nang hustisya ang pagkamatay nila. Kaya nag pasya ako hanapin ang mga taong makakatulong sa akin at eto na sila ngayon makikita ko na sila sa wakas.
Nagulat ako nang may sumulpot na Demon sa paligid.
Napaatras ako dahil sa takot. It's my first time to see it, dati sa mga kwento ko lang sila naririnig at sa balita. Biglang may humila nang bag ko, mabuti at mabilis ako at agad ko iyong nahawakan pero halos di nag papatalo ito dahil kinukuha pa rin niya ito sakin. Nabitawan ko iyon nang may kumalmot sa braso ko. Dumami sila bigla, Lima sila wala akong armas nasa bag ang kutsilyo ko. Hinawakan ko ang braso ko dahil sa patuloy na pag dudugo nito. Agad akong tumakbo nang alam ko na wala akong laban.
**********
Napatigil ang mga kasama niya nang makita nilang tumumba ang isa sakanila dahil sa ginawa ko. Napaatras ako dahil sa kilabot na dulot ng mga tingin nila. Kakaibang takot ang nararamdaman ko at tumatagos ito sa hanggang buto.
Sumugod sa akin ang isa sakanila. Napakabilis nito. Agad akong umilag sa tangkang pag kagat nito. Sobrang agresibo nito at halos bawat atake ay napupuruhan ako. Sinunggaban ako nung tatlo, dahil don dali dali akong umalis sa kinalalagyan ko. Hinahabol ko ang hininga ko dahil sa bilis nang kilos nila. Patuloy ako sa paglaban... Pero may nararamdaman ako.
Nararamdaman ko na may mga nakamasid sa paligid at ang kakaibang tunog nang mga sanga ng puno tila umaangal na ito sa bigat.
Patuloy ako sa paglaban at sa puntong ito ay naabot ko na ang limitasyon ko hindi ko alam kung mag tatagal pa ba ako sa paglaban pero kusang gumagalaw ang katawan ko at tila pinapahiwatig nito na lumaban pa ako.
Sabay na sabay sumugod ang apat sa akin. Tumakbo ako papunta sa puno inapakan ko ito pambwelo at sinipa ang isa sakanila tumalsik ito nang malayo. Umikot ako at nag flying kick sa isa na malapit na sakin halos mabali ang ulo nito dahil sa lakas nang pag katama nang paa ko sa mukha nito, tumumba din ito agad. May dalawa pa pumunta ako sa likod nang isa sakanila bat inilagay ko ang kahoy sa leeg nito at diniin, sabay sipa doon. Pag ka tingin ko sa paligid ay nawawala ang isang natitira. Tinignan kong mabuti ang paligid ngunit wala ito. Napatingin ako sa lupa nang may nakitang kumikinang doon. Pag ka kuha ko ay isang kwintas, may pangalan ito.
Frigus...
Nararamdaman ko na may papalapit.
Pag katingin ko sa ere ay mabilis ang pangyayari nanlilisik ang mga mata nito at papalapit sakin. Tumigil ang pag hinga ko nang makita kong nakapwesto ang kamay nito at dudukutin ang puso ko!
Mabilis parang kidlat na dumaan ang espada sa harapan ko, pinutol nito ang kamay at sumunod ang ulo ng demon, tumalsik sakin ang dugo nito. Pinunasan ko ang mukha ko dahil don.
Nang makita ko ang putol na ulo nito ay halos masuka suka ako bumalik na ito sa pagiging tao. Pag ka tingin ko sa nag ligtas sa akin ay umalis na ito agad at di manlang ako pinag aksayahan nang oras.
Nag sibabaan sa mga puno ang iba pa nitong kasama at pinatay ang natitira pang Demons.
Sa itsura at pakikipaglaban nila ay tila bihasa na sila dito. Sila na, ang matagal ko nang hinahanap...
Ang Demon Hunter's.
Nakabalik na kami sa headquarter nila. Makaluma pa rin ang disenyo nito kahit sa loob. Malaki ito at may second floor. Sinabi lang nila sakin na sumunod ako pero iniwan lang nila ako dito sa sala at lumabas at tila may pag uusapan.
Ilang minuto na din ako dito, pinag masdan ko ang paligid, tila malaki at makalumang bahay ito, hindi ito mukhang Headquarter kagaya nang sa iba na moderno.
Napatingin ako sa sugat ko masakit ito at kumikirot. Napatingin ako sa pintuan nang bumukas ito. Pumasok na sila. Nag kanya kanya silang pwesto kaya medyo nahiya ako at nailang lalo na at ang iba sa kanila ay patingin tingin sa akin at nararamdaman ko rin na may nakatitig sa akin.
"Hi I'm Reverie Villegas." Pag papakila nang babae na lumapit saakin. Tumayo ako para mag kapantay kami. May kasama rin siya.
"I'm Kaira Reniva."
"I like your name!" Nakangiting sabi nito.
"Thanks." Pagpapasalamat ko.
"Hi Miss! I'm Galad Anders the most handsome here!" Energetic niyang saad.
He's kinda cute but not that handsome.