Ika-labing anim ng Hunyo taong 1955
Alas tres ng umaga
Ginagalang na Orasiana,
"Masayang-masaya ako dahil nakita kong muli si Lailanie sa tagpuan namin. Alam kong nagagalak ka sa aking pagsunod sa mga bilin mo na hindi dapat magsayang ng oras dahil napaka-importante nito.
Palagi kong tatandaan na bawat oras na binibigay mo sa akin ay aking bibigyang halaga.
Hinihiling ko sana na mabigyan mo uli ng isang oras na makatagpo ang aking pinakamamahal na si Lailanie sa makalawa. Gusto ko sanang makasama siya sa araw ng kaniyang kaarawan.
Hihintayin ko ang iyong sagot bukas ng gabi para ako'y makapaghanda pa kung sakali mang ako'y iyong payagan.
Maraming maraming salamat Orasiana.
Gumagalang,
Andres
Tinupi ni Andres ang kanyang sulat para kay Orasiana at inilagay sa harap ng malaking orasan na nakapaloob sa malaking kahon na may takip na salamin.
Sadyang hindi mawari ni Andres kung ano ang kanyang gagawin kung wala si Orasiana. Sa kaparusahang ipinataw sa kanya ay nagsimula siyang mawalan ng pag-asa noon. Nahirapan siyang tanggapin ang katotohanang totoo ang mga nangyayari sa kaniya.
Marami silang nakatira sa malaking bahay, may iba na sumusunod sa patakaran ni Orasiana at may iba ding sadyang nagmamatigas. Iyon ang dahilan kung bakit mas natatagalan ang kanilang pagkawalay sa kanilang mga mahal sa buhay. May iba na dahil sa katigasan ng ulo ay hindi na pinalad na makabalik pa sa kanilang mga pamilya at tuluyan nang naglaho sa mundo.
Malungkot man at mahirap noong una ay nagawa din nilang intindihin ang mga pangyayari. Kung bakit sila napunta sa bahay na iyon kung saan una nilang nakilala si Orasiana o kung paanong nakakapaglakbay sila sa iba't-ibang lugar sa magkaibang panahon ay palaisipan pa rin para sa kanila. Hindi nila maintindihan noong una kung bakit nangyayari ang mga bagay na sa hinagap ay hindi nila akalaing posibleng mangyari.
Ipinakita sa kanila ni Orasiana kung ano Ang nagawa nilang mali na humantong sa ganitong kaparusahan. Sa araw-araw na pagbabalik-tanaw nila sa mga nagawa nilang pagkakamali noon ay nagkaroon sila ng rason para kumbinsihin ang kanilang mga sarili na tama lang ang nangyayari sa kanila ngayon. Unti-unti nilang natanggap Ang mga nangyayari sa kanila at naging determinado na gagawin nila Ang lahat uang makabalik sa dating buhay na iniwan.
Palaisipan man sa kanila kung anong  klaseng buhay na meron sila noon ay binigyan pa din sila ni Orasiana ng sapat na panahon para gawin kung ano ang nararapat.
Tulad ng iba ay naintindihan na ni Andres ang sitwasyon na mayroon siya ngayon. Unti-unti niyang naintindihan ang layunin ni Orasiana sa lahat ng mga ginagawa niya. at iyon ay ang ituwid ang mga mali nila noon at ibalik sila sa tama.
Kahit wala siyang maalala tungkol sa naging buhay niya ay minabuti pa rin ni Andres na gawin ang lahat nang makakaya niya para magkaroon ng sagot ang mga tanong niya. Alam niyang naghihintay ang kaniyang pamilya sa pagbabalik niya at hindi niya ito bibiguin. Kahit Wala siyang maalala kahit Isa man sa kanila ay Alam niya at ramdam Niya sa kaniyang puso na mahal na mahal Siya Ng mga ito. Iyon Ang unang dahilan kaya pursigido si Andres na matapos na Ang parusa niya.
Sinusunod niya ang bawat utos ni Orasiana at ang mga patakaran nito sa loob at labas ng bagay na iyon. Ginagawa niya ang lahat para makabalik sa buhay na iniwan niya at para makapiling ang pamilyang kasama sa naburang alaala nang patawan siya ng kaparusahan.
Masaya siyang lumabas sa sikretong kwartong iyon at nagpunta sa kanyang silid upang ituloy ang naudlot niyang tulog.
Bukas ng gabi ay malalaman niya ang sagot ni Orasiana.
Humiga siya na dala-dala ang isang matamis na ngiti sa labi habang baon ang larawan nang nakangiting kasintahan sa kanyang memorya.
Isang napakatamis na ngiting masisilayan na naman niya sa makalawa kung pahihintulutan siya ni Orasiana.
Ngunit paano kung hindi?
Paano kung hindi ibigay ni Orasiana ang kanyang hiling?
Hindi maari! lihim na wika niya sa kaniyang sarili
Kukumbinsihin niya si Orasiana na pagbigyan siya. Nakapangako na siya kay Lailanie na darating siya sa araw na iyon sa kanilang tagpuan. Alam niyang hindi ipagkakait ni Orasiana sa kanya ang kanyang kasiyahan.
Nakatulog siyang masaya at determinado na ibibigay ni Orasiana ang kanyang kahilingan dahil ni minsan ay hindi pa siya sumuway rito.
Nasasabik na siyang makita ang pinakamamahal na si Lailanie sa araw mismo ng ika-labing-walong kaarawan nito.
Si Lailanie na naging pangalawang dahilan ni Andres para makaalis na sa Bahay na iyon. Gusto na niyang makapiling ang nobya nang walang limitasyon.
Gusto niyang lumaya kay Orasiana para sa kaniyang pinakamamahal na si Lailanie at matupad niya lahat ng mga pangako niya dito sa bawat araw ng pagkikita nila.
Hintayin mo ako mahal ko. Malapit na tayong magkasama ng malaya. Tutuparin ko lahat ng pangako ko sayo, mahal ko.